Porównanie UNIC UC-68 vs UNIC UC-46

— HID (High-intensity discharge). Ogólna nazwa lamp wyładowczych, tj. lamp, w których strumień świetlny powstaje w wyniku wyładowania elektrycznego między elektrodami wewnątrz żarówki. W przypadku projektorów takie lampy mogą być rtęciowe, metalohalogenkowe i ksenonowe (szczegóły patrz wyżej).

— LED. Jako źródło światła wykorzystywane są diody LED. Zapewniają wysoką jasność przy bardzo umiarkowanym zużyciu energii.

— Laser-LED. Źródło światła oparte na laserowych diodach LED. Ma jeszcze wyższą jasność niż klasyczne diody LED przy stosunkowo niskim poborze mocy.

— UHP (Ultra-high performance). Wysokociśnieniowa lampa rtęciowa opracowana przez firmę Philips. W porównaniu z innymi lampami zużywa mniej energii, a jest nie gorszej jasności. Projektory na takich lampach są mniejsze i lżejsze od zwykłych ze względu na mniejszy zasilacz, chłodnica pracuje z mniejszym hałasem. Twórcy deklarują żywotność do 10 000 h. Jeden z najpopularniejszych obecnie rodzajów lamp do projektorów.

— UHE (Ultra-high energy). Odmiana lamp UHP (patrz wyżej).

— UHB (Ultra-high brightness). Kolejna odmiana lamp UHP (patrz wyżej).

— NSH (New Super High Pressure). Dotyczy to również wysokociśnieniowych lamp rtęciowych firmy Ushio. Nieco mniej popularna niż UHP i odpowiedniki, jednak jest również szeroko rozpow...szechniona. Szacowany czas pracy — około 2000 h.

— SHP. Wysokociśnieniowe lampy rtęciowe firmy Phoenix.

— P-VIP (Video Projector). Wysokociśnieniowa lampa rtęciowa firmy OSRAM. Lampy o wysokiej jasności, żywotność 4000 — 6000 h.

— UHM (Ultra High Performance Lamp of Matsushita). Wysokociśnieniowa lampa rtęciowa, wyprodukowana przez firmę Panasonic. Łatwa wymiana, żywotność w zależności od typu stanowi 2000 — 5000 h.

— Ksenon. Budowa i zasada działania takich lamp są podobne do wysokociśnieniowych lamp rtęciowych — światło powstaje w wyniku wyładowania w środowisku gazowym. Jednak zamiast par rtęci w tym przypadku pod wysokim ciśnieniem stosuje się gaz obojętny, ksenon. Pozwala to na tworzenie lamp o dużej mocy (od 2 kW) o odpowiednim strumieniu świetlnym. Lampy ksenonowe stosuje się przede wszystkim w profesjonalnych modelach projektorów.

— HPM. Technologia wysokociśnieniowych lamp rtęciowych opracowana przez firmę Sony i stosowana głównie w jej projektorach (chociaż można znaleźć urządzenia również innych marek). Łączy kompaktowy rozmiar i stosunkowo niski koszt z dobrą jasnością.

— DC. Skrót od „direct current”, tj. „prąd stały”. W przypadku lamp projekcyjnych to oznaczenie ogólnie odnosi się do lamp rtęciowych na prąd stały. Napięcie robocze tych lamp może się różnić w zależności od modelu projektora. W ich konstrukcji zwykle stosuje się różne „sztuczki” w celu poprawy parametrów w stosunku do zwykłych lamp tego typu — w szczególności wydłużyć żywotność i zmniejszyć zużycie energii bez poświęcania jasności.

— AC. Skrót ten pochodzi od „alternating current”, tj. „prąd przemienny”. Takie lampy są prawie we wszystkim podobne do opisanych powyżej DC, różniąc się od nich jedynie rodzajem zasilania.

Jasność obrazu wyświetlanego przez projektor przy maksymalnej jasności podświetlenia. Zazwyczaj podawana jest średnia jasność ekranu, wyliczana za pomocą specjalnego wzoru. Im jest wyższa, tym mniej obraz zależy od światła otoczenia: jasny projektor może zapewnić wyraźny obraz nawet w świetle dziennym, ale przyciemniony projektor będzie wymagał przyciemnienia. Z drugiej strony zwiększenie jasności zmniejsza kontrast i wierność odwzorowania barw.

W związku z tym, wybierając według tego parametru, musisz wziąć pod uwagę warunki, w których planujesz korzystać z projektora. Tak więc w przypadku zastosowań biurowych lub szkolnych/uniwersyteckich pożądana jest jasność co najmniej 3000 lumenów — pozwala to uzyskać normalną widoczność bez zacieniania pomieszczenia. Z kolei wśród topowych modeli jest też bardzo niska jasność, bo takie projektory są zwykle instalowane w specjalnie zaprojektowanych pomieszczeniach o dobrej ciemności. Natomiast w ultrakompaktowych urządzeniach nie da się osiągnąć wysokiej jasności ze względów technicznych.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej jasności w określonych warunkach można znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że w każdym razie warto wybierać według tego wskaźnika z pewnym marginesem. Jak wspomniano powyżej, zwiększenie jasności powoduje zmniejszenie kontrastu i jakości odwzorowania barw i może być konieczne użycie projektora o niższej jasności, aby uzyskać żądaną jakość obrazu.

Liczba poszczególnych odcieni kolorów, które projektor może wyświetlić.

Minimalny wskaźnik dla współczesnych projektorów to tak naprawdę 16 milionów kolorów (dokładniej 16,7 mln — to standardowa liczba związana z funkcjami cyfrowego przetwarzania obrazu). W najbardziej zaawansowanych modelach wartość ta może przekroczyć 1 miliard. Należy jednak wziąć pod uwagę dwa niuanse: po pierwsze, ludzkie oko jest w stanie rozpoznać tylko około 10 milionów odcieni kolorów, a po drugie, nie ma ani jednego nowoczesnego urządzenia do wyświetlania obrazu (projektory, monitory itp.), które byłoby w stanie pokryć całe spektrum barw widocznych dla ludzkiego oka. Dlatego imponujące wartości odwzorowania barw są bardziej chwytem marketingowym niż rzeczywistym wskaźnikiem jakości obrazu i w praktyce warto zwrócić uwagę na inne parametry — przede wszystkim jasność i kontrast (patrz wyżej), a także konkretne dane, takie jak diagram przestrzeni barw.

Maksymalna rozdzielczość jest ściśle związana zarówno z ogólną jakością obrazu, jak i przekątną ekranu. Im wyższa rozdzielczość projektora, tym wyraźniejsze stają się szczegóły obrazu, szczególnie podczas oglądania obrazu na dużym ekranie.

W przypadku większości zadań zwykle wystarczająca jest rozdzielczość od HD (1280 x 720) do Full HD (1920 x 1080). Jeśli projektor będzie służył do grania w nowoczesne gry, to warto wybrać model o rozdzielczości od Quad HD (2560 x 1440) do 4K (3840 × 2160), a nawet 8K (7680 x 4320).

Oczywiście należy wziąć pod uwagę sam rozmiar ekranu. Faktem jest, że na powierzchni projekcyjnej 40-50″ nie będzie dużej różnicy między formatami Quad HD i 4K. Obraz o wysokiej rozdzielczości może pokazać się na naprawdę dużym ekranie.

Formaty obrazu obsługiwane przez projektor.

Format w tym przypadku oznacza współczynnik proporcji obrazu. Ogólna zasada jest taka, że projektor musi obsługiwać ten sam format, co oryginalna treść. W przeciwnym razie obraz zostanie rozciągnięty na wysokość lub szerokość lub z czarnymi paskami po bokach lub od góry do dołu. W szczególności formaty można podzielić na trzy główne kategorie:

— Tradycyjne, inaczej prostokątne. Klasyczne formaty, w których wysokość obrazu jest niewiele mniejsza od szerokości. Najpopularniejsze opcje to 4:3, który jest szeroko stosowany w telewizji analogowej, i 5:4, który jest powszechny w sprzęcie komputerowym. Tradycyjne formaty dobrze nadają się do prezentacji, pracy z dokumentami i grafiką oraz innych podobnych zadań.

— Panoramiczne. Formaty, w których szerokość obbrazu jest znacznie (ponad 1,5 razy) większa niż wysokość. Najpopularniejsze z tych standardów to 16:9 i 16:10. Te proporcje dobrze sprawdzają się w grach i filmach; w szczególności większość treści w wysokiej rozdzielczości (HD 720p i wyższe) jest nagrywana w formacie szerokoekranowym.

— Ultrapanoramiczne. Formaty są jeszcze szersze niż panoramiczne opisane powyżej – na przykład 21:9. Stosowane głównie w kinematografii.

Należy zauważyć, że wiele współczesnych projektorów jest w stanie pracować jednocześnie z kilkoma rodzajami form...atów — na przykład z klasycznym 4:3 i panoramicznym 16:9.

Najkrótsza odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Zazwyczaj jest to minimalna odległość, przy której obraz projektora pozostaje ostry.

Parametr ten jest szczególnie istotny, jeśli urządzenie ma być umieszczone w niewielkiej odległości od ekranu (np. w ograniczonej przestrzeni). Niektóre współczesne projektory są w stanie normalnie pracować już w odległości 10-20 cm. Należy również pamiętać, że odległości projekcyjne są określane przede wszystkim przez obiektyw, a jeśli początkowy zakres tych odległości nie odpowiada, być może sytuację można rozwiązać poprzez wymianę optyki.

— Czujnik światła. Czujnik wykrywający poziom światła otoczenia. Najczęściej używany do automatycznego dostosowania jasności projektora do aktualnych warunków. Tak więc w zaciemnionym pomieszczeniu wysoka jasność nie jest potrzebna, jednak w świetle dziennym wręcz przeciwnie, bez niej nie można się obejść. Tryb pracy można również regulować ręcznie, jednak wygodniej jest, gdy projektor robi to automatycznie.

— Obsługa DLNA. Technologia DLNA została zaprojektowana do łączenia domowych urządzeń elektronicznych w jedną sieć i udostępniania treści w czasie rzeczywistym. Jedną z jej zalet jest gwarancja, że urządzenia DLNA będą ze sobą kompatybilne, niezależnie od modelu i producenta. W projektorze funkcja ta może być wykorzystana na przykład do oglądania filmu z dysku twardego komputera na dużym ekranie lub wyświetlania na tym ekranie webcastu pierwotnie otwartego na tablecie. DLNA działa w oparciu o zwykłą sieć lokalną, podłączoną przez LAN (patrz „Porty kontrolne”) lub Wi-Fi (patrz poniżej).

— Obsługa MHL. Projektor posiada wejścia HDMI obsługujące standard MHL. Ten standard służy do przesyłania obrazu i dźwięku z gadżetów mobilnych (przez microUSB) do urządzeń zewnętrznych. W związku z tym funkcja ta jest przydatna dla tych, którzy planują podłączyć do projektora smartfony i inny sprzęt przenośny. Jednocześnie gadżet MHL pod...łączony do kompatybilnego portu HDMI może być również ładowany w trakcie. Zwróć uwagę, że możesz również wyprowadzić sygnał MHL do zwykłego portu HDMI, jednak wymaga to adaptera, a funkcja ładowania będzie niedostępna.

— Obraz w obrazie. Możliwość odtwarzania na jednym ekranie jednocześnie dwóch kanałów: głównego i dodatkowego (w osobnym małym okienku). Dźwięk jest odtwarzany tylko dla kanału głównego. Tryb ten pozwala np. pominąć przerwę w meczu piłkarskim i nie spóźnić się na drugą połowę. Należy pamiętać, że aby funkcja ta działała, obrazy muszą pochodzić z różnych źródeł — na przykład z dwóch różnych tunerów lub z tunera i urządzenia zewnętrznego (odtwarzacz DVD, centrum multimedialne itp.).

— Protokół PJ-Link. Projektor obsługuje protokół PJ-Link. Jest to standard usług przeznaczony do sterowania projektorami w sieciach lokalnych (zwykle przez LAN lub HDBaseT, patrz „Porty sterowania”). Wszystkie urządzenia z obsługą PJ-Link (projektory, gamepady) są w pełni kompatybilne niezależnie od marki i producenta, co znacznie ułatwia budowę sieci z kilku projektorów i wymianę poszczególnych elementów w takich sieciach.

— Obsługa 3D. Obsługa 3D oznacza możliwość odtwarzania przestrzennych obrazów stereoskopowych. Obraz 3D może być oparty na różnych technologiach. Tradycyjnie technologie rozróżnia się na aktywne (patrz odpowiedni punkt), pasywne (patrz odpowiedni punkt) i hybrydowe 3D. Do oglądania obrazu przestrzennego wymagane są specjalne okulary. W przypadku aktywnego 3D w okulary wbudowane są specjalne przesłony, które działają z autonomicznego źródła zasilania. W przypadku pasywnego i hybrydowego 3D wystarczą zwykłe okulary 3D bez zasilania bateryjnego.

— Aktywne 3D. Technologia aktywnego 3D opiera się na zasadzie naprzemiennego migotania obrazu. Migotanie obrazu na ekranie jest zsynchronizowane z migotaniem soczewek w okularach, dzięki czemu każde oko otrzymuje osobny obraz, co czyni obraz trójwymiarowym. Główną zaletą aktywnego 3D jest możliwość oglądania obrazu bez pogorszenia jego oryginalnej jakości. Możesz patrzeć na ekran pod dowolnym kątem i z dowolnej pozycji, podczas gdy obraz nadal będzie przestrzenny. Wśród wad można wyróżnić obecność pewnego obciążenia oczu, które wynika z regularnego migotania soczewek w okularach. Ponadto aktywne okulary 3D mogą nieco przyciemnić oryginalną jasność obrazu. Ponadto okulary tego typu są bardzo drogie.

— Pasywne 3D. Pasywne 3D polega na wyświetlaniu na ekranie podwójnego obrazu. Pasywne okulary 3D wykorzystują specjalne soczewki, które odcinają duplikat obrazu w taki sposób, że każde oko widzi tylko obraz dla niego przeznaczony, co tworzy iluzję trójwymiarowego obrazu. Główną zaletą pasywnego 3D jest brak zmęczenia oczu, co jest typowe dla aktywnego mrugania 3D. Pasywne okulary 3D są niedrogie.

— Pióro interaktywne. Projektor obsługuje technologię pióra interaktywnego. Technologia ta pozwala na rzeczywiste przekształcenie wyświetlanego obrazu w interaktywną tablicę: za pomocą pióra można rysować, pisać i robić notatki bezpośrednio na wyświetlanym obrazie, co jest szczególnie przydatne podczas prezentacji i wydarzeń edukacyjnych. Należy pamiętać, że same pióra i dodatkowy sprzęt do ich pracy mogą nie znajdować się w zestawie.

— Multimedialny (pilot uniwersalny). Taki pilot to urządzenie wyposażone w żyroskop, które pozwala nie tylko przełączać pozycje menu za pomocą przycisków „↑”, „↓”, lecz także używać pilota jako myszy. Kierując go na ekran, pojawi się kursor poruszający się w kierunku pilota. To sprawia, że sterowanie jest łatwiejsze i szybsze.

— Sterowanie głosem. Projektor obsługuje sterowanie głosem, co pozwala na dyktowanie określonych poleceń za pomocą pilota. Jednak nie wszystkie funkcje są objęte sterowaniem głosem, a dokładność rozpoznawania może wymagać ponownego wprowadzenia polecenia. Jeśli potrzebujesz szerszego zakresu funkcji, zwróć uwagę na asystenta głosowego.

— Asystent głosowy. Przez długi czas sterowanie urządzeniami przesunęło się na polecenia głosowe. W tym celu wykorzystywane są określone interfejsy i systemy. Najpopularniejsze to Amazon Alexa i Asystent Google. W przypadku urządzeń Apple jest to Apple Siri, jednak tej technologii nie ma w projektorach. Jednocześnie, w przeciwieństwie do funkcji sterowania głosem, asystent głosowy nie tylko włącza tę lub inną funkcję, tryb, sprawia, że jest głośniejszy, cichszy, jednak umożliwia wykonanie pewnych operacji w aplikacjach, np. uruchomienie pożądanego klipu w youtube lub wyświetlanie pogody w przeglądarce.

Wersja Bluetooth obsługiwana przez projektor.

Sama technologia Bluetooth jest przeznaczona do bezpośredniego połączenia bezprzewodowego między różnymi urządzeniami. W projektorach to połączenie jest najczęściej używane do przesyłania dźwięku do bezprzewodowych słuchawek lub głośników; możliwe są inne zastosowania Bluetooth (na przykład podłączenie pilota), ale są one rzadkie. W związku z tym można zignorować konkretną wersję Bluetooth obsługiwaną przez projektor – wszystkie wersje są ze sobą kompatybilne przynajmniej w podstawowej funkcjonalności (w tym transmisji dźwięku).

Urządzenie umożliwiające współpracę projektora z wymiennymi kartami pamięci. Sposoby takiej współpracy mogą być różne. Najczęściej czytnik kart zapewnia możliwość bezpośredniego odtwarzania wideo i/lub zdjęć z karty. Jest to szczególnie wygodne przy przeglądaniu materiałów nagranych aparatem lub kamerą: większość z tych urządzeń nagrywa dokładnie na kartach pamięci. Bardziej zaawansowane funkcje mogą obejmować przesyłanie plików między wymienną kartą a wbudowaną pamięcią projektora, aktualizowanie oprogramowania układowego za pośrednictwem karty, a nawet instalowanie na niej dodatkowych programów (w przypadku modeli z systemem Android, patrz wyżej).

Z reguły współczesne projektory są wyposażone w gniazda SD, a niektóre modele przenośne są wyposażone w gniazda microSD. Oba formaty mają kilka podgatunków, które nie zawsze są ze sobą kompatybilne, dlatego możliwość pracy z konkretną kartą powinna zostać wyjaśniona osobno.