Porównanie Epson EB-L615U vs Epson EB-L610U

Pobór mocy lampy zainstalowanej w projektorze.

Teoretycznie im mocniejsza lampa, tym jest ona jaśniejsza. Jest to jednak prawdą tylko przy porównywaniu lamp tego samego typu (patrz wyżej), a nawet w tym przypadku jasność może również zależeć od niuansów budowy. Dlatego przy ocenie możliwości lampy warto skupić się nie tyle na mocy, co na bezpośrednio deklarowanej jasności w lumenach (patrz niżej).

To, na co bezpośrednio wpływa parametr ten, to całkowite pobór mocy przez projektor: lampa jest najbardziej „żarłocznym” elementem urządzenia, w porównaniu z nim pobór mocy przez resztę elektroniki jest znikome. Należy również pamiętać, że wiele lamp o dużej mocy charakteryzuje się wysokim odprowadzaniem ciepła i wymaga układów chłodzenia, co wpływa na wymiary i wagę projektora.

Natywna rozdzielczość obrazu wyświetlanego przez matrycę projektora.

Minimum dla współczesnych projektorów jest tak naprawdę standard VGA, który zakłada rozdzielczość 800x600 lub podobną. Najskromniejszym ze współczesnych standardów wysokiej rozdzielczości jest HD (720); klasyczny rozmiar takiej klatki to 1280x720, ale są też inne rozdzielczości (aż po 1920x720). Bardziej zaawansowanym formatem HD jest Full HD (1080), który również ma kilka odmian (najpopularniejszy to 1920x1080). Projektory wysokiej klasy obejmują modele Quad HD, Ultra HD (4K), a nawet Ultra HD (8K).

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz może wyświetlić projektor. Wartość ta jednak bezpośrednio wpływa na koszt; ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko wtedy, gdy odtwarzana treść również jej odpowiada. Należy pamiętać, że współczesne projektory mogą pracować w wyższych rozdzielczościach niż tylko natywna — więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w rozdziale „Maksymalna rozdzielczość wideo”.

Standard Wi-Fi obsługiwany przez projektor.

Wi-Fi jest znane przede wszystkim jako technologia bezprzewodowego łączenia się z Internetem i sieciami lokalnymi. Ponadto od niedawna technologia ta jest również wykorzystywana do bezpośredniego łączenia urządzeń bezprzewodowych. W związku z tym sposoby korzystania z Wi-Fi w projektorach również mogą się różnić. Tak więc niektóre modele mogą łączyć się z sieciami lokalnymi, aby pracować z treścią za pośrednictwem DLNA (patrz wyżej); w innych połączenie to służy do sterowania z komputera lub innego urządzenia sieciowego; jeszcze w innych „pilot”, taki jak smartfon lub tablet, można podłączyć bezpośrednio przez Wi-Fi.

Jeśli chodzi o wersje Wi-Fi, najpopularniejsze opcje we współczesnych urządzeniach Wi-Fi — 4 (802.11n) i Wi-Fi 5 (802.11ac) — są ze sobą dość kompatybilne, a różnica między nimi nie jest tutaj krytyczna. Dlatego przy wyborze można nie zwracać uwagi na te szczegóły.

Istnieją również projektory Wi-Fi Ready, które nie mają Wi-Fi po wyjęciu z pudełka, ale po podłączeniu do odpowiedniego adaptera (do kupienia osobno) mogą nawiązać połączenie bezprzewodowe.

Wersja HDMI obsługiwana przez projektor.

Aby uzyskać więcej informacji na temat samego interfejsu, patrz powyżej, a jego różne wersje różnią się maksymalną rozdzielczością i innymi funkcjami:

— v 1.4. Wersja wydana w 2009 roku. Mimo to ma całkiem przyzwoitą charakterystykę, dzięki czemu nadal znajduje zastosowanie w nowoczesnym sprzęcie wideo. Konkretne cechy HDMI v1.4 obejmują obsługę 3D, możliwość pracy z wideo 4K (4096x2160) przy częstotliwości odświeżania 24 kl./s i Full HD — przy 120 kl./s. Oprócz oryginalnej wersji, pojawiły się również ulepszone modyfikacje — v.1.4a i v.1.4b; różnią się tylko kilkoma ulepszeniami związanymi z 3D.

— v 2.0. Standard wprowadzony w 2014 roku. Dzięki zwiększonej przepustowości w porównaniu do v 1.4 umożliwia przesyłanie wideo 4K z prędkością do 60 kl./s, a także do 32 kanałów i do 4 strumieni audio jednocześnie. Ponadto to właśnie w tej wersji po raz pierwszy pojawiła się obsługa ultrapanoramicznego formatu 21:9, a aktualizacja v 2.0a wprowadziła kompatybilność z HDR, z dalszymi ulepszeniami tej funkcji w wersji 2.0b.

— v 2.1. Wersja wydana w 2017 roku, znana również jako HDMI Ultra High Speed. Prędkość przesyłania danych została rzeczywiście znacznie zwiększona, umożliwiając obsługę wideo do 10K przy 120 klatkach na sekundę. Ponadto wprowadzono pewne ulepszenia dotyczące HDR. Należy pamiętać, że połączenie przez HDMI v 2.1 wymaga użycia specjalnych kabli, choć podstawowe możliwości pozostają dost...ępne podczas pracy ze zwykłymi przewodami.