Moc lampy
Pobór mocy lampy zainstalowanej w projektorze.
Teoretycznie im mocniejsza lampa, tym jest ona jaśniejsza. Jest to jednak prawdą tylko przy porównywaniu lamp tego samego typu (patrz wyżej), a nawet w tym przypadku jasność może również zależeć od niuansów budowy. Dlatego przy ocenie możliwości lampy warto skupić się nie tyle na mocy, co na bezpośrednio deklarowanej jasności w lumenach (patrz niżej).
To, na co bezpośrednio wpływa parametr ten, to całkowite pobór mocy przez projektor: lampa jest najbardziej „żarłocznym” elementem urządzenia, w porównaniu z nim pobór mocy przez resztę elektroniki jest znikome. Należy również pamiętać, że wiele lamp o dużej mocy charakteryzuje się wysokim odprowadzaniem ciepła i wymaga układów chłodzenia, co wpływa na wymiary i wagę projektora.
Jasność
Jasność obrazu wyświetlanego przez projektor przy maksymalnej jasności podświetlenia. Zazwyczaj podawana jest średnia jasność ekranu, wyliczana za pomocą specjalnego wzoru. Im jest wyższa, tym mniej obraz zależy od światła otoczenia: jasny projektor może zapewnić wyraźny obraz nawet w świetle dziennym, ale przyciemniony projektor będzie wymagał przyciemnienia. Z drugiej strony zwiększenie jasności zmniejsza kontrast i wierność odwzorowania barw.
W związku z tym, wybierając według tego parametru, musisz wziąć pod uwagę warunki, w których planujesz korzystać z projektora. Tak więc w przypadku zastosowań biurowych lub szkolnych/uniwersyteckich pożądana jest jasność co najmniej 3000 lumenów — pozwala to uzyskać normalną widoczność bez zacieniania pomieszczenia. Z kolei wśród topowych modeli jest też bardzo niska jasność, bo takie projektory są zwykle instalowane w specjalnie zaprojektowanych pomieszczeniach o dobrej ciemności. Natomiast w ultrakompaktowych urządzeniach nie da się osiągnąć wysokiej jasności ze względów technicznych.
Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej jasności w określonych warunkach można znaleźć w dedykowanych źródłach. Tutaj zauważamy, że w każdym razie warto wybierać według tego wskaźnika z pewnym marginesem. Jak wspomniano powyżej, zwiększenie jasności powoduje zmniejszenie kontrastu i jakości odwzorowania barw i może być konieczne użycie projektora o niższej jasności, aby uzyskać żądaną jakość obrazu.
Częstotliwość skanowania w poziomie
Częstotliwość skanowania w poziomie obsługiwana przez projektor.
Parametr ten ma znaczenie podczas pracy z analogowym sygnałem wideo. W takim wideo obraz jest tworzony linia po linii: każdy piksel w linii jest kolejno podświetlany, następnie podświetlana jest kolejna linia itd. Częstotliwość skanowania w poziomie opisuje, ile razy na sekundę wiązka podświetlenia biegnie od krawędzi do krawędzi ekranu. W celu normalnego wyświetlania projektor musi utrzymywać tę samą częstotliwość, z jaką nagrany jest sygnał wejściowy. Jednak większość modeli obsługuje dość szeroki zakres częstotliwości i nie ma problemów z obsługą. Pamiętaj również, że jeśli nie jesteś profesjonalistą, to przy wyborze projektora całkiem możliwe jest kierowanie się częstotliwością skanowania w pionie (częstotliwością odświeżania) (patrz poniżej) — parametr ten jest prostszy i bardziej intuicyjny, a obsługa określonej liczby klatek automatycznie oznacza wsparcie dla odpowiedniej częstotliwości skanowania w poziomie.
Częstotliwość skanowania w pionie
Częstotliwość skanowania w pionie to, innymi słowy, częstotliwość odświeżania obsługiwana przez projektor.
Do normalnego wyświetlania bardzo pożądane jest, aby częstotliwość odświeżania projektora była zgodna z oryginalną częstotliwością sygnału wideo. Jednak większość współczesnych modeli nie obsługuje określonej liczby klatek na sekundę, ale cały zakres częstotliwości i to dość obszerny.
Zwróć uwagę, że do oglądania większości materiałów wideo jest wystarczający zakres od 24 do 60 kl./s. Wyjątkiem jest zawartość 3D — może wymagać podwójnej liczby klatek, do 120 Hz (więcej szczegółów w punkcie
„Obsługa 3D”).Obsługa formatów obrazu
Formaty obrazu obsługiwane przez projektor.
Format w tym przypadku oznacza współczynnik proporcji obrazu. Ogólna zasada jest taka, że projektor musi obsługiwać ten sam format, co oryginalna treść. W przeciwnym razie obraz zostanie rozciągnięty na wysokość lub szerokość lub z czarnymi paskami po bokach lub od góry do dołu. W szczególności formaty można podzielić na trzy główne kategorie:
— Tradycyjne, inaczej
prostokątne. Klasyczne formaty, w których wysokość obrazu jest niewiele mniejsza od szerokości. Najpopularniejsze opcje to 4:3, który jest szeroko stosowany w telewizji analogowej, i 5:4, który jest powszechny w sprzęcie komputerowym. Tradycyjne formaty dobrze nadają się do prezentacji, pracy z dokumentami i grafiką oraz innych podobnych zadań.
—
Panoramiczne. Formaty, w których szerokość obbrazu jest znacznie (ponad 1,5 razy) większa niż wysokość. Najpopularniejsze z tych standardów to 16:9 i 16:10. Te proporcje dobrze sprawdzają się w grach i filmach; w szczególności większość treści w wysokiej rozdzielczości (HD 720p i wyższe) jest nagrywana w formacie szerokoekranowym.
—
Ultrapanoramiczne. Formaty są jeszcze szersze niż panoramiczne opisane powyżej – na przykład 21:9. Stosowane głównie w kinematografii.
Należy zauważyć, że wiele współczesnych projektorów jest w stanie pracować jednocześnie z kilkoma rodzajami form
...atów — na przykład z klasycznym 4:3 i panoramicznym 16:9.Odległość projekcyjna, min.
Najkrótsza odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Zazwyczaj jest to minimalna odległość, przy której obraz projektora pozostaje ostry.
Parametr ten jest szczególnie istotny, jeśli urządzenie ma być umieszczone w niewielkiej odległości od ekranu (np. w ograniczonej przestrzeni). Niektóre współczesne projektory są w stanie normalnie pracować już w odległości 10-20 cm. Należy również pamiętać, że odległości projekcyjne są określane przede wszystkim przez obiektyw, a jeśli początkowy zakres tych odległości nie odpowiada, być może sytuację można rozwiązać poprzez wymianę optyki.
Odległość projekcyjna, maks.
Najdłuższa odległość od ekranu, przy której można używać projektora. Jest to maksymalna odległość, przy której obraz pozostaje ostry i zachowuje akceptowalną jasność – przynajmniej wystarczającą do oglądania w zaciemnionym pomieszczeniu na wysokiej jakości ekranie.
Wybierać według tego parametru należy z uwzględnieniem przewidywanych warunków pracy i odległości. Jednocześnie nie zaszkodzi mieć pewien margines na maksymalną odległość — skoro, jak już wspomniano, zwykle jest to wskazane dla idealnego ekranu i zaciemnionego pomieszczenia, a takie warunki nie zawsze są dostępne. Zwracamy również uwagę, że chociaż odległości projekcyjne zależą od obiektywu, nie każdy projektor z wymiennym obiektywem pozwala na instalację bardziej „dalekosiężnej” optyki niż standardowa – urządzenie może po prostu nie mieć wystarczającej jasności na większą odległość.
Przesunięcie obiektywu
Projektor posiada ruchomy obiektyw, który może poruszać się przynajmniej w pionie, a w najbardziej zaawansowanych modelach także w poziomie. Funkcja ta pozwala na korektę położenia „obrazu” względem ekranu – najczęściej chodzi o umieszczenie obrazu dokładnie na środku. Używanie do tego ruchomego obiektywu jest znacznie łatwiejsze niż przesuwanie samego projektora lub ekranu. Dlatego takie
modele z przesunięciem obiektywu mogą być bardzo przydatne dla tych, którzy nie są pewni, że miejsce instalacji będzie optymalnie odpowiadać pozycji ekranu.
Złącza
Złącza do podłączenia urządzeń sterujących, przewidziane w konstrukcji projektora. Konkretne możliwości sterowania w każdym przypadku mogą być różne, należy je doprecyzować osobno.
—
COM (RS-232). Specjalistyczne złącze, oryginalnie stosowane w urządzeniach komputerowych. Ogólnie jest uważane za przestarzałe, jest stosunkowo rzadkie wśród komputerów, jednak jest bardzo popularne w różnych specjalistycznych urządzeniach.
—
USB (slave). Złącze do podłączenia do portu USB komputera stacjonarnego lub laptopa. Podczas tego podłączenia projektor działa jako urządzenie peryferyjne i można nim sterować z komputera. Ponadto ostatnio pojawiły się przenośne projektory, przeznaczone do przewodowego połączenia z mobilnymi gadżetami, takimi jak smartfony czy tablety; dla nich wskazany jest również port USB (slave), chociaż konkretne złącze podłączenia może być inne (na przykład 8-stykowe w urządzeniach Apple).
—
LAN (RJ45). Standardowe złącze do przewodowego połączenia z sieciami komputerowymi. Podłączony w ten sposób projektor pracuje jako urządzenie sieciowe, dostęp do niego (z odpowiednimi ustawieniami) można uzyskać z dowolnego komputera lokalnego. Jest to wygodniejsze niż używanie tylko jednego komputera sterującego. Ponadto przez sieć LAN mogą być realizowane inne funkcje — na przykład DLNA (patrz odpowiedni punkt).
—
HDBaseT. Złożony interfejs używany głównie w urządzeniach profesjonalnych (patrz „Przeznaczenie podstawowe”). W rzeczywistości jest to rozszerzona i uzupełniona wersja złącza LAN opisanego powyżej, wykorzystuje te same złącza i kable, jednak ma bardziej rozbudowaną funkcjonalność. Oprócz dostępu do sieci lokalnych i Internetu, HDBaseT zapewnia wyspecjalizowane sygnały sterujące, strumieniowe przesyłanie dźwięku i obrazu, a nawet moc do 100 watów.
—
3D Sync. Port ten umożliwia podłączenie emitera 3D do projektora, który jest wymagany do tworzenia obrazu wolumetrycznego przy użyciu technologii aktywnej 3D (patrz odpowiedni punkt). W związku z tym, aby oglądać obraz stereofoniczny, należy używać aktywnych okularów 3D. Okulary są synchronizowane z emiterem 3D, co pozwala uzyskać wyraźny i zrozumiały obraz stereo.