Porównanie Acer P1150 vs Acer P1250

— HID (High-intensity discharge). Ogólna nazwa lamp wyładowczych, tj. lamp, w których strumień świetlny powstaje w wyniku wyładowania elektrycznego między elektrodami wewnątrz żarówki. W przypadku projektorów takie lampy mogą być rtęciowe, metalohalogenkowe i ksenonowe (szczegóły patrz wyżej).

— LED. Jako źródło światła wykorzystywane są diody LED. Zapewniają wysoką jasność przy bardzo umiarkowanym zużyciu energii.

— Laser-LED. Źródło światła oparte na laserowych diodach LED. Ma jeszcze wyższą jasność niż klasyczne diody LED przy stosunkowo niskim poborze mocy.

— UHP (Ultra-high performance). Wysokociśnieniowa lampa rtęciowa opracowana przez firmę Philips. W porównaniu z innymi lampami zużywa mniej energii, a jest nie gorszej jasności. Projektory na takich lampach są mniejsze i lżejsze od zwykłych ze względu na mniejszy zasilacz, chłodnica pracuje z mniejszym hałasem. Twórcy deklarują żywotność do 10 000 h. Jeden z najpopularniejszych obecnie rodzajów lamp do projektorów.

— UHE (Ultra-high energy). Odmiana lamp UHP (patrz wyżej).

— UHB (Ultra-high brightness). Kolejna odmiana lamp UHP (patrz wyżej).

— NSH (New Super High Pressure). Dotyczy to również wysokociśnieniowych lamp rtęciowych firmy Ushio. Nieco mniej popularna niż UHP i odpowiedniki, jednak jest również szeroko rozpow...szechniona. Szacowany czas pracy — około 2000 h.

— SHP. Wysokociśnieniowe lampy rtęciowe firmy Phoenix.

— P-VIP (Video Projector). Wysokociśnieniowa lampa rtęciowa firmy OSRAM. Lampy o wysokiej jasności, żywotność 4000 — 6000 h.

— UHM (Ultra High Performance Lamp of Matsushita). Wysokociśnieniowa lampa rtęciowa, wyprodukowana przez firmę Panasonic. Łatwa wymiana, żywotność w zależności od typu stanowi 2000 — 5000 h.

— Ksenon. Budowa i zasada działania takich lamp są podobne do wysokociśnieniowych lamp rtęciowych — światło powstaje w wyniku wyładowania w środowisku gazowym. Jednak zamiast par rtęci w tym przypadku pod wysokim ciśnieniem stosuje się gaz obojętny, ksenon. Pozwala to na tworzenie lamp o dużej mocy (od 2 kW) o odpowiednim strumieniu świetlnym. Lampy ksenonowe stosuje się przede wszystkim w profesjonalnych modelach projektorów.

— HPM. Technologia wysokociśnieniowych lamp rtęciowych opracowana przez firmę Sony i stosowana głównie w jej projektorach (chociaż można znaleźć urządzenia również innych marek). Łączy kompaktowy rozmiar i stosunkowo niski koszt z dobrą jasnością.

— DC. Skrót od „direct current”, tj. „prąd stały”. W przypadku lamp projekcyjnych to oznaczenie ogólnie odnosi się do lamp rtęciowych na prąd stały. Napięcie robocze tych lamp może się różnić w zależności od modelu projektora. W ich konstrukcji zwykle stosuje się różne „sztuczki” w celu poprawy parametrów w stosunku do zwykłych lamp tego typu — w szczególności wydłużyć żywotność i zmniejszyć zużycie energii bez poświęcania jasności.

— AC. Skrót ten pochodzi od „alternating current”, tj. „prąd przemienny”. Takie lampy są prawie we wszystkim podobne do opisanych powyżej DC, różniąc się od nich jedynie rodzajem zasilania.

Natywna rozdzielczość obrazu wyświetlanego przez matrycę projektora.

Minimum dla współczesnych projektorów jest tak naprawdę standard VGA, który zakłada rozdzielczość 800x600 lub podobną. Najskromniejszym ze współczesnych standardów wysokiej rozdzielczości jest HD (720); klasyczny rozmiar takiej klatki to 1280x720, ale są też inne rozdzielczości (aż po 1920x720). Bardziej zaawansowanym formatem HD jest Full HD (1080), który również ma kilka odmian (najpopularniejszy to 1920x1080). Projektory wysokiej klasy obejmują modele Quad HD, Ultra HD (4K), a nawet Ultra HD (8K).

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz może wyświetlić projektor. Wartość ta jednak bezpośrednio wpływa na koszt; ponadto wszystkie zalety wysokiej rozdzielczości można docenić tylko wtedy, gdy odtwarzana treść również jej odpowiada. Należy pamiętać, że współczesne projektory mogą pracować w wyższych rozdzielczościach niż tylko natywna — więcej szczegółów na ten temat można znaleźć w rozdziale „Maksymalna rozdzielczość wideo”.

Maksymalna rozdzielczość jest ściśle związana zarówno z ogólną jakością obrazu, jak i przekątną ekranu. Im wyższa rozdzielczość projektora, tym wyraźniejsze stają się szczegóły obrazu, szczególnie podczas oglądania obrazu na dużym ekranie.

W przypadku większości zadań zwykle wystarczająca jest rozdzielczość od HD (1280 x 720) do Full HD (1920 x 1080). Jeśli projektor będzie służył do grania w nowoczesne gry, to warto wybrać model o rozdzielczości od Quad HD (2560 x 1440) do 4K (3840 × 2160), a nawet 8K (7680 x 4320).

Oczywiście należy wziąć pod uwagę sam rozmiar ekranu. Faktem jest, że na powierzchni projekcyjnej 40-50″ nie będzie dużej różnicy między formatami Quad HD i 4K. Obraz o wysokiej rozdzielczości może pokazać się na naprawdę dużym ekranie.

Projektor obsługuje tę lub inną technologię poprawy jasności/kontrastu.

Z reguły w tym przypadku oznacza to programowe przetwarzanie obrazu w taki sposób, aby poprawić jasność i/lub kontrast (w razie potrzeby). Konkretne metody przetwarzania mogą być różne – w szczególności w niektórych przypadkach chodzi tak naprawdę o konwersję zwykłych treści do HDR, a niektórzy producenci w ogóle nie podają szczegółów technicznych. Skuteczność różnych technologii też może być różna, co więcej, silnie zależy od konkretnej treści: w niektórych przypadkach poprawa będzie oczywista, w innych może być prawie niewidoczna.

Rodzaj skalowania i ustawiania ostrości stosowany w projektorze.

Procedury te są przeprowadzane poprzez przesuwanie poszczególnych elementów obiektywu i zmianę jego ogólnych właściwości optycznych. Ruch ten można wykonać na różne sposoby, na tej podstawie rozróżnia się następujące rodzaje skalowania i ustawiania ostrości:

— Ręczne. Jak sama nazwa wskazuje, w tym przypadku użytkownik musi ręcznie wyregulować optykę projektora (najczęściej poprzez przekręcenie specjalnych pierścieni na obiektywie). Zaletami tej opcji są prostota, niski koszt i niezawodność. Natomiast w takich projektach niemożliwe jest zdalne sterowanie zoomem i ostrością, co może powodować problemy, szczególnie w przypadku instalacji urządzenia w trudno dostępnym miejscu (np. pod sufitem).

— Zmotoryzowane. Systemy skalowania i ustawiania ostrości napędzane silnikiem elektrycznym. Taka konstrukcja umożliwia zdalne sterowanie optyką projektora — na przykład za pomocą pilota lub przez port sterowania RS-232 (patrz poniżej). Jej główne wady to złożoność i wysoki koszt.

W modelach dostarczanych bez obiektywu (patrz niżej) parametr ten jest podawany przez to, czy urządzenie obsługuje obiektywy z silnikami. Jeśli taka optyka może być zainstalowana na projektorze, jest on określany jako model zmotoryzowany, w przeciwnym razie jest określany jako model ręczny.

Automatyczne wyrównanie obrazu po oddaleniu projektora od ekranu. Jeżeli oś środkowa wiązki projekcyjnej nie pokrywa się z osią środkową ekranu, pojawia się tak zwany efekt „trapezu”. Projektor wykorzystuje specjalny algorytm oprogramowania do emulacji wyrównania ekranu i wiązki projekcyjnej. Nie wpływa to na jakość odwzorowania barw ani głębię tekstury, ale obraz da się wyrównać. Funkcja automatycznej korekcji zniekształceń trapezowych (Auto Keystone Correction) działa w oparciu o czujnik zbliżeniowy, który szacuje różnicę między wymiarami krawędzi obrazu. Jeśli pojawi się trapez, projektor wyrówna obraz bez interwencji użytkownika.

Standard Wi-Fi obsługiwany przez projektor.

Wi-Fi jest znane przede wszystkim jako technologia bezprzewodowego łączenia się z Internetem i sieciami lokalnymi. Ponadto od niedawna technologia ta jest również wykorzystywana do bezpośredniego łączenia urządzeń bezprzewodowych. W związku z tym sposoby korzystania z Wi-Fi w projektorach również mogą się różnić. Tak więc niektóre modele mogą łączyć się z sieciami lokalnymi, aby pracować z treścią za pośrednictwem DLNA (patrz wyżej); w innych połączenie to służy do sterowania z komputera lub innego urządzenia sieciowego; jeszcze w innych „pilot”, taki jak smartfon lub tablet, można podłączyć bezpośrednio przez Wi-Fi.

Jeśli chodzi o wersje Wi-Fi, najpopularniejsze opcje we współczesnych urządzeniach Wi-Fi — 4 (802.11n) i Wi-Fi 5 (802.11ac) — są ze sobą dość kompatybilne, a różnica między nimi nie jest tutaj krytyczna. Dlatego przy wyborze można nie zwracać uwagi na te szczegóły.

Istnieją również projektory Wi-Fi Ready, które nie mają Wi-Fi po wyjęciu z pudełka, ale po podłączeniu do odpowiedniego adaptera (do kupienia osobno) mogą nawiązać połączenie bezprzewodowe.

Moc znamionowa głośników zainstalowanych w projektorze.

Im wyższa jest ta moc, tym głośniejszy dźwięk może wydawać urządzenie, tym lepiej będzie ono słyszane w dużym pomieszczeniu i/lub hałaśliwym otoczeniu. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na dwie rzeczy. Po pierwsze, wbudowane głośniki są zwykle wykonane o stosunkowo niskiej mocy, w przeciwnym razie zajmą zbyt dużo miejsca. Po drugie, większość nowoczesnych projektorów umożliwia podłączenie zewnętrznych głośników (patrz „Złącza audio”), mocniejszych niż wbudowane. Dlatego warto zwrócić uwagę na wskaźnik ten, jeśli początkowo planujesz użyć „natywnego” dźwięku projektora. Szczegółowe zalecenia dotyczące wymaganej mocy w określonych warunkach można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Złącza do podłączenia urządzeń sterujących, przewidziane w konstrukcji projektora. Konkretne możliwości sterowania w każdym przypadku mogą być różne, należy je doprecyzować osobno.

— COM (RS-232). Specjalistyczne złącze, oryginalnie stosowane w urządzeniach komputerowych. Ogólnie jest uważane za przestarzałe, jest stosunkowo rzadkie wśród komputerów, jednak jest bardzo popularne w różnych specjalistycznych urządzeniach.

— USB (slave). Złącze do podłączenia do portu USB komputera stacjonarnego lub laptopa. Podczas tego podłączenia projektor działa jako urządzenie peryferyjne i można nim sterować z komputera. Ponadto ostatnio pojawiły się przenośne projektory, przeznaczone do przewodowego połączenia z mobilnymi gadżetami, takimi jak smartfony czy tablety; dla nich wskazany jest również port USB (slave), chociaż konkretne złącze podłączenia może być inne (na przykład 8-stykowe w urządzeniach Apple).

— LAN (RJ45). Standardowe złącze do przewodowego połączenia z sieciami komputerowymi. Podłączony w ten sposób projektor pracuje jako urządzenie sieciowe, dostęp do niego (z odpowiednimi ustawieniami) można uzyskać z dowolnego komputera lokalnego. Jest to wygodniejsze niż używanie tylko jednego komputera sterującego. Ponadto przez sieć LAN mogą być realizowane inne funkcje — na przykład DLNA (patrz odpowiedni punkt).

— HDBaseT. Złożony interfejs używany głównie w urządzeniach profesjonalnych (patrz „Przeznaczenie podstawowe”). W rzeczywistości jest to rozszerzona i uzupełniona wersja złącza LAN opisanego powyżej, wykorzystuje te same złącza i kable, jednak ma bardziej rozbudowaną funkcjonalność. Oprócz dostępu do sieci lokalnych i Internetu, HDBaseT zapewnia wyspecjalizowane sygnały sterujące, strumieniowe przesyłanie dźwięku i obrazu, a nawet moc do 100 watów.

— 3D Sync. Port ten umożliwia podłączenie emitera 3D do projektora, który jest wymagany do tworzenia obrazu wolumetrycznego przy użyciu technologii aktywnej 3D (patrz odpowiedni punkt). W związku z tym, aby oglądać obraz stereofoniczny, należy używać aktywnych okularów 3D. Okulary są synchronizowane z emiterem 3D, co pozwala uzyskać wyraźny i zrozumiały obraz stereo.