Porównanie Agent 009 X vs Agent 007 X

Rodzaje nośników i materiałów, które niszczarka może poddać recyklingowi. Należy zauważyć, że z definicji wszystkie takie urządzenia są zdolne do pracy z dokumentami papierowymi, dlatego papier nie jest wymieniony w tym punkcie (niektóre modele są generalnie kompatybilne tylko z papierem i nie pozwalają na ładowanie innych materiałów). Jednak znacznie częściej spotykane są niszczyciele z możliwością pozbywania się różnych dodatkowych przedmiotów – głównie zszywek, spinaczy do papieru, plastikowych kart i/lub dysków optycznych. Oto cechy każdej z tych opcji:

- Zszywanie zszywek. Funkcja pomocnicza mająca na celu zapewnienie, że zszyte materiały nie muszą być rozdzielane przed załadowaniem do niszczarki. Pozwala znacznie zaoszczędzić czas przy utylizacji takich materiałów, zwłaszcza w dużych ilościach; zapewnia również gwarancję przed przypadkowym uderzeniem zszywki w agregacie.

- Spinacze. Spinacze do papieru są usuwane znacznie łatwiej niż zszywki, nie ma z nimi specjalnych problemów, nawet przy dużej objętości dokumentów. Dlatego funkcja ta jest raczej zabezpieczeniem przed dostaniem się takiej zszywki do urządzenia wraz z dokumentem.

- Karty plastikowe. Możliwość recyklingu różnych kart plastikowych z nośnikami magnetycznymi - karty kredytowe, karnety itp. Zapobiega to przynajm...niej nielegalnemu używaniu takich kart, a przy wysokim stopniu tajności pozwala również na zachowanie faktu istnienia danej karty. sekret. W rzeczywistości poziomy tajności takiego usuwania są określone w ogólnie przyjętej normie DIN 66399, ponieważ w przypadku papieru jest ich siedem:

• 1 – karta pozostaje nienaruszona, jej powierzchnia jest uszkodzona mechanicznie;
• 2 - karta jest cięta na fragmenty o powierzchni nie większej niż 2000 mm2;
• 3 - wielkość fragmentu nie większa niż 320 mm2;
• 4 - nie więcej niż 160 mm2;
• 5 - nie więcej niż 30 mm2;
• 6 - nie więcej niż 10 mm2;
• 7 - nie więcej niż 2,5 mm2.

- Dyski optyczne. Możliwość recyklingu dysków optycznych, które mogą również przechowywać poufne informacje. W przypadku takich mediów norma DIN 66399 zapewnia również 7 poziomów tajemnicy:

• 1 - dysk jest cięty na fragmenty o powierzchni nie większej niż 2000 mm2;
• 2 - nie więcej niż 800 mm2;
• 3 - nie więcej niż 160 mm2
• 4 - nie więcej niż 30 mm2;
• 5 - nie więcej niż 10 mm2;
• 6 - nie więcej niż 5 mm2;
• 7 - nie więcej niż 0,2 mm2.

Największy rozmiar odłamków, które wychodzą spod noży niszczarki po obróbce materiału. To prawda, fragmenty są omawiane tylko w przypadku przekrojów; w przypadku modeli równoległych (patrz „Typ cięcia”) ta pozycja wskazuje największą szerokość taśmy. Poziom tajności zapewniany przez niszczarkę jest bezpośrednio związany z rozmiarem fragmentów; szczegółowe informacje można znaleźć w odpowiednim punkcie powyżej.

Szerokość wejścia niszczarki — szczeliny, w którą umieszczane są materiały do utylizacji. Wskaźnik ten określa maksymalną wielkość materiału, którą urządzenie może obsłużyć za jednym razem, bez konieczności składania lub cięcia arkusza. Standardowym wskaźnikiem dla większości modeli biurowych jest 220 – 230 mm – pozwala to na bezproblemową pracę z popularnym formatem A4(szerokość arkusza – 210 mm). Ale w przypadku arkusza A3 o szerokości 297 mm potrzebujesz szzeliny co najmniej 310 mm.

Szybkość, z jaką przetwarzany materiał przechodzi przez mechanizm niszczarki podczas procesu utylizacji. W związku z tym im wyższy wskaźnik ten, tym wyższa wydajność niszczarki i tym więcej materiałów może zniszczyć w określonym czasie. A znając wielkość dokumentów do zniszczenia można łatwo określić czas potrzebny na recykling: np. przy prędkości 45 mm/s jeden „załadunek” ze standardowych kartek A4 (długość 297 mm) zajmie 297/s. 45=6,6 s.

Należy jednak pamiętać, że parametr ten jest zwykle wskazywany dla papieru o określonej gęstości - 80 g/m2 (standardowy papier biurowy w domowych pracach biurowych) lub nawet 70 g/m2, w zależności od producenta. Podczas pracy z grubszym papierem, a także innymi materiałami (patrz "Niszczy"), stopień zniszczenia może być znacznie niższy niż podano.

Liczba arkuszy, które niszczarka może przetwarzać w tym samym czasie, to innymi słowy największy stos arkuszy, który można „załadować” do urządzenia. Większość nowoczesnych niszczarek może obsługiwać wiele arkuszy; za jednym razem do 5 szt. uważa się za bardzo skromny wskaźnik, do 10 szt. - małe, 11 - 15 szt. można nazwać wartością średnią, 16 - 20 szt. - całkiem solidną, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 20 szt..

Zauważ, że parametr ten jest podany dla papieru o określonej gęstości (i odpowiednio grubości). Jednocześnie krajowym standardem papieru biurowego jest gęstość 80 g / m2, a w wielu krajach zagranicznych stosuje się cieńszy papier o gramaturze 70 g / m2, do tego wskazana jest pojemność wielu niszczarek. Dlatego też, jeśli ten punkt nie jest określony w charakterystyce, najlepiej załadować niszczarkę nie całkowicie, robiąc zapas 1 arkusza na każde 8 arkuszy pojemności - 1 arkusz o grubości stosu do 8 arkuszy, 2 arkusze o grubość od 8 do 16 arkuszy itp. Jednak dokumenty do niszczarki mogą wskazywać inne warunki dotyczące gęstości.

Zwracamy również uwagę, że liczba arkuszy na ładunek jest określana przez producentów na podstawie wyników badań w idealnych warunkach - przy braku spinaczy na papierze, przy niskiej wilgotności, optymalnym napięciu w sieci, idealnym ost...rzeniu noży itp. W praktyce , jeśli możliwe są odchylenia od tych wskaźników, pewien spadek wydajności.

Minimalny czas przerwy wymagany dla niszczarki po pełnym cyklu pracy (patrz wyżej).

Konieczna jest przerwa, aby silnik i mechanizmy urządzenia mogły ostygnąć po intensywnych obciążeniach, jakim są poddawane podczas pracy. Ponadto, jeśli czas pracy był krótszy niż pełny cykl, przerwa może być również skrócona; jeśli jednak urządzenie pracowało dłużej niż pół cyklu, dla pełnej gwarancji należy cały czas przeznaczony na nie przeznaczyć na przerwę. W niektórych modelach mogą być podane inne zalecenia w tym zakresie - należy je wyjaśnić zgodnie z instrukcjami.

Objętość kosza to pojemnik, do którego trafiają rozdrobnione materiały po przejściu przez niszczarkę. Im jest większy, tym rzadziej trzeba opróżniać kosz; jednocześnie duże pojemniki zwiększają zarówno wagę i wielkość, jak i koszt urządzenia. Dla porównania: pojemność standardowego wiadra domowego to około 10 litrów, rozdrabniacz z koszem o takiej pojemności będzie miał wymiary rzędu 35x30x15 cm i będzie odnosić się do poziomu wyjściowego pod względem pojemności.

Moc silnika napędzającego ostrza tępiciela.

Charakterystyki silnika są dobierane przez producentów w taki sposób, aby zagwarantować, że urządzenie poradzi sobie z postawionymi dla niej zadaniami. Dlatego przy wyborze tego parametru ma drugorzędne znaczenie, główną uwagę należy zwrócić na bardziej "bliskie życiu" cechy - pojemność jednego pobrania, szybkość niszczenia itp. Jednak urządzenia o podobnym stopniu tajności i cenie kategoria może różnić się mocą. W takich przypadkach różnica polega na tym, że mocniejszy silnik jest w stanie zapewnić grubszy stos załadowczy, wyższą szybkość niszczenia i/lub dłuższy cykl pracy (patrz wyżej). Minusem tych korzyści są zwiększone koszty i zużycie energii.

Pod względem zużycia energii warto również zauważyć, że moc silnika zwykle mniej więcej odpowiada całkowitemu poborowi mocy rozdrabniacza. Dane te mogą być przydatne do niektórych szczegółowych obliczeń - na przykład obliczania całkowitej mocy załadunku podłączonego do zasilacza awaryjnego.

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez niszczarkę podczas pracy. Im niższy wskaźnik ten - im ciszej pracuje urządzenie i im wygodniej jest z niego korzystać, tym lepiej sprawdza się w warunkach, w których wymagana jest cisza (np. biblioteki czy archiwa).

Przy ocenie poziomu hałasu, należy pamiętać, że decybele, w których mierzony jest wskaźnik ten, są wartością nieliniową, a hałasy z różnicą kilku decybeli różnią się znacznie głośnością. Dla porównania możemy skorzystać z następujących danych: niszczarki biurowe, pozycjonowane przez producenta jako „ciche”, mają poziom hałasu około 55 – 60 dB, co odpowiada głośności zwykłej ludzkiej mowy. 65 dB można porównać z głośną rozmową, 70 - z głośną ulicą, 75 - z krzykiem, a wśród modeli biurowych wyższy poziom głośności prawie że nie występuje.