Porównanie MOUSSON Punto vs Naturehike Ultra Light

- Ekspedycyjny. Najbardziej „ekstremalny” rodzaj śpiworów, przeznaczony przede wszystkim do użytku na długich wędrówkach, w tym w zimnych porach roku i w wysokich górach. Warunkiem wstępnym dla toreb ekspedycyjnych jest niska ekstremalna temperatura (patrz niżej) - -20 °C i poniżej; wyjątki występują tylko wśród modeli dziecięcych. Jeśli chodzi o projekt, to torby tego typu często wyposażone są w kaptury, kołnierze termiczne, a także mogą być zapinane na zamek (więcej szczegółów w dziale „Dane techniczne”).

- Trekking. Śpiwory przeznaczone głównie do użytku na wycieczkach pieszych lub rowerowych. Ich kluczowe cechy to kompaktowość i niewielka waga, co ułatwia samodzielne noszenie. Z tego powodu śpiwory trekkingowe są znacznie droższe od śpiworów kempingowych o podobnych właściwościach – lekkie i jednocześnie wysokiej jakości materiały nie są tanie. Tak więc dla stałego pobytu w jednym miejscu nie ma sensu zwracać uwagi na tę kategorię. Zwracamy również uwagę, że śpiwory do tego celu przeznaczone są głównie do użytku w ciepłym sezonie – wiosną/jesienią i/lub latem – i wykonywane są głównie w formie kokonów, choć od obu zasad są wyjątki.

- Kemping. Rodzaj śpiwora zaprojektowany tak, aby zapewnić wygodę przy ciągłym przebywaniu w jednym miejscu w stosunkowo nieskomplikowanych warunkach. Taka torba może się przydać np. na pikn...iku z noclegiem, letnim festynie kilkudniowym itp.; ale do długotrwałego noszenia "na sobie" modele kempingowe są słabo przystosowane ze względu na stosunkowo duże wymiary i wagę. Sezonowość śpiworów do tego celu może być różna, należy jednak zaznaczyć, że większość tych produktów wykonywana jest w formie kocyków (patrz „Typ”).

Ponieważ śpiwór jest rodzajem sprzętu podróżnego, jego waga może być jedną z kluczowych cech. Należy tutaj wziąć pod uwagę dwa punkty: po pierwsze, większa izolacja zwykle wymaga więcej materiału i zwiększa wagę, a po drugie ciepłe modele o niskiej wadze są znacznie droższe niż cięższe opcje o tej samej charakterystyce temperaturowej.

Również przy wyborze śpiwora warto zadecydować, po co dokładnie go kupujesz. Jeśli mówimy o piknikach, festynach i innych prostych wycieczkach do natury bez długich przejść dla pieszych, lub jeśli planujesz przewozić sprzęt samochodem, nie możesz zwracać większej uwagi na wagę, skupiając się na innych cechach. Jeśli planujesz długie wyprawy piesze lub rowerowe, warto wybrać model o minimalnej wadze.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, większość nowoczesnych śpiworów mieści się w przedziale 1,1 - 1,5 kg lub 1,6 - 2 kg, choć istnieje sporo modeli ultralekkich - 1 kg lub mniej. Wskaźnik 2,1 - 2,5 kg jest już uważany za dość znaczący, a waga 2,6 - 3 kg lub więcej występuje głównie w dwóch rodzajach śpiworów: osobnych modelach wyprawowych o wysokim stopniu izolacji, a także podwójnych produktach.

Najwyższa temperatura otoczenia, w której człowiek może komfortowo przenocować w śpiworze bez nadmiernego pocenia się i przegrzania ciała. Parametr jest wskazany dla warunków, w których kaptur i zamek śpiwora pozostają rozpięte, a ręce śpiącego znajdują się na zewnątrz śpiwora.

Temperatura to granica komfortu tego śpiwora.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria do oznaczenia danej temperatury, ale EN13537 jest uważana za ogólnie przyjętą normę. Według niego granica komfortu t to najniższa temperatura otoczenia, przy której mężczyzna w bieliźnie termicznej będzie mógł wygodnie spać całą noc w śpiworze (minimum 8 godzin) w śpiworze (zwiniętym „zwiniętym w kłębek” ). Takie kryteria są stosowane, biorąc pod uwagę fakt, że mężczyźni są mniej podatni na zamarzanie podczas snu niż kobiety, a dopuszczalna temperatura dla nich jest nieco niższa. Oczywiście w każdym indywidualnym przypadku komfort będzie zależał również od cech ciała i przygotowania turysty. Niemniej jednak, ogólnie rzecz biorąc, ogólna zasada jest taka: jeśli śpiwór jest używany przez mężczyznę, to minimalna temperatura w miejscu noclegu powinna być w idealnym przypadku pomiędzy t komfortem a t granicą komfortu; w przypadku kobiety do granicy komfortu należy dodać kilka stopni i najlepiej skupić się na komforcie (patrz wyżej).

Wskaźnik ten jest ściśle powiązany z sezonowością. Tak więc do użytku zimowego limit komfortu t nie powinien przekraczać -4 ... 0 °C ; w najcieplejszych modelach może być bardzo niska, -15 °C i poniżej. W modelach czysto letnich, a nawet wiosenno-jesiennych występują wartości +10°C, a nawet wyższe, jednak jeśli boisz się nagłych trzasków c...hłodu w nocy, warto wybrać śpiwory ze wskaźnikiem co najmniej + 6..10 °C, a najlepiej +1 ... 5 °C(szczególnie poza sezonem).

Niektórzy producenci stosują własne kryteria wyznaczania tej temperatury, ale ogólnie przyjętą normą jest EN13537. Zgodnie z nią granicą komfortu t jest najniższa temperatura otoczenia, przy której mężczyzna ubrany w bieliznę termiczną może komfortowo przespać całą noc w śpiworze (co najmniej 8 godzin) nie budząc się z zimna w pozycji oszczędzającej ciepło (podwinięty w górę). Oczywiście w każdym indywidualnym przypadku komfort będzie zależał także od cech ciała i przygotowania turysty.

Komfortowa temperatura tego śpiwora.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria do oznaczenia danej temperatury, ale EN13537 jest uważana za ogólnie przyjętą normę. Zgodnie z tym standardem komfort to najniższa temperatura otoczenia, przy której kobieta w bieliźnie termicznej może wygodnie spać w śpiworze całą noc (co najmniej 8 godzin) w pozycji zrelaksowanej bez budzenia się z zimna. Definicja ta została przyjęta na podstawie tego, że kobiety są bardziej podatne na marznięcie podczas snu niż mężczyźni. Oczywiście rzeczywisty komfort będzie zależał od cech ciała i treningu danej osoby. Jednak najprawdopodobniej przy temperaturach otoczenia na poziomie komfortu t i wyższym śpiwór będzie wygodny (a nawet gorący) dla każdego użytkownika, niezależnie od płci. Aby uzyskać więcej informacji na temat funkcji wyboru według temperatury, patrz „limit komfortu” poniżej

Konkretne wartości komfortu t we współczesnych śpiworach często mogą wynosić -5...- 9°C, a nawet mniej, jednak są też modele na upały - w temperaturze +10...15°C i nawet więcej. Jednocześnie zauważamy, że sezonowość i możliwość zimowego użytkowania nie są ściśle związane z tym wskaźnikiem: w szczególności modele zimowe mogą mieć komfort t na poziomie +15 °C, a nawet +20 °C.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria wyznaczania tej temperatury, ale ogólnie przyjętą normą jest EN13537. Zgodnie z nią granicą komfortu t jest najniższa temperatura otoczenia, w której kobieta w bieliźnie termicznej może przespać całą noc (co najmniej 8 godzin) w śpiworze w pozycji oszczędzającej ciepło (skulonej), zachowując równowagę cieplną. Oczywiście w każdym indywidualnym przypadku komfort będzie zależał także od cech ciała i przygotowania turysty.

Ekstremalna temperatura tego śpiwora.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria do oznaczenia danej temperatury, ale EN13537 jest uważana za ogólnie przyjętą normę. Według niego temperatura ekstremalna to temperatura, w której dobrze wytrenowana turystka o gęstej budowie (wzrost 160 cm, waga 60 kg) w bieliźnie termicznej może przenocować w śpiworze (minimum 6 godzin) w pozycja oszczędzająca ciepło („kalachik”) bez ryzyka hipotermii. Kryteria takie bierze się z rozważań, że odporność człowieka na zimno zależy od płci (kobiety są bardziej zimne niż mężczyźni), budowy ciała (szczupli ludzie są bardziej wrażliwi na zimno) i przygotowania. Warto tutaj zaznaczyć, że jeśli nie jesteś przyzwyczajony do warunków zewnętrznych, to za ekstremalną temperaturę należy uznać najniższą temperaturę, w której możesz spędzić noc w śpiworze bez narażania życia. Jednocześnie nie ma mowy o komforcie, poza tym istnieje duże prawdopodobieństwo hipotermii; więc w takich temperaturach możesz potrzebować nie tylko wysokiej jakości bielizny termoaktywnej, ale także dodatkowej izolacji.

- Poliester. Tworzywo syntetyczne o dobrych właściwościach wytrzymałościowych, odporne na ekstremalne temperatury, wysoką wilgotność i światło ultrafioletowe, a także łatwe do czyszczenia. Dzięki temu poliester jest niezwykle popularny w sprzęcie kempingowym. Kosztuje trochę więcej niż inny popularny materiał - nylon - ale jest to równoważone pewnymi zaletami: w szczególności poliester nie rozciąga się, gdy jest mokry.

- Nylon. Kolejny syntetyczny materiał popularny we współczesnych śpiworach. Większość rodzajów nylonu jest tańsza niż poliester, ale są one mniej odporne na promieniowanie UV i mają tendencję do rozciągania się, gdy są mokre. Mimo to materiał ten można znaleźć nawet w wysokiej klasy sprzęcie wyprawowym – w takich modelach wspomniane wady są kompensowane różnymi sztuczkami (np. specjalne dodatki czy zwiększona grubość włókna nylonowego).

- Bawełniano-poliestrowy. Mieszany materiał, który łączy bawełnę i włókna syntetyczne, zwykle poliester. Jedną z zalet polycottonu jest dobra przepuszczalność powietrza, która pozwala śpiworowi „oddychać”. Z drugiej strony taka tkanina jest nieco mniej trwała i niezawodna niż czysty poliester i może kosztować więcej. Dlatego produkty z zewnętrzną powierzchnią z polibawełny są stosunkowo rzadkie.

- Poliuretan. W śpiworach najczęściej jako materiał zewnętrzny stosuje się poliuretan w postaci ciągłej folii, często przezroczystej. Taki materiał jest dość trwały i jednocześnie elastyczny, dobrze zn...osi niskie temperatury i zmiany temperatury. Jednak główną zaletą osłon poliuretanowych jest wodoodporność, co czyni tę opcję idealną do profesjonalnych śpiworów wypraw zimowych z wykorzystaniem ocieplenia puchowego (patrz niżej). Ale w mniej ekstremalnych sytuacjach ten materiał jest mniej odpowiedni, ponieważ nie przepuszcza nie tylko wody, ale i powietrza – a przy stosunkowo ciepłej pogodzie spanie w „nieoddychającym” śpiworze może być bardzo niewygodne.