Porównanie Kilimanjaro SS-06t-067 vs Kemping Cook Room

Całkowita waga namiotu - łącznie ze stelażem i innymi akcesoriami.

Parametr ten zależy przede wszystkim od przeznaczenia (patrz wyżej), a następnie od sezonowości, pojemności i funkcji dodatkowych. Przykładowo w modelach trekkingowych i ekspedycyjnych waga zwykle nie przekracza 5 – 7,5 kg, a najlżejszy z takich produktów może ważyć 2 – 3 kg lub nawet mniej, będąc jednocześnie pełnowartościowymi namiotami dla 2 osób lub nawet więcej. Jednak dla namiotu trekkingowego tak niska waga przy pojemności większej niż 2 osoby zwykle powoduje, że ten model jest przeznaczony wyłącznie na lato. Większość namiotów kempingowych zaczyna ważyć już od 6 kg, choć wśród nich znajdują się również produkty dość lekkie – 4 – 5 kg, 3 – 4 kg, a nawet mniej (w takich przypadkach niska waga może oznaczać również czysto letnią specjalizację). A najbardziej przestronne i/lub wielofunkcyjne modele mogą ważyć 10 – 15 kg, 15 – 20 kg, a nawet więcej; w tej kategorii wagowej można znaleźć głównie pawilony, wieloosobowe namioty kempingowe oraz namioty wędkarskie do połowu karpi (patrz "Przeznaczenie").

Wybierając namiot według tego wskaźnika, należy pamiętać, że nie zawsze ma sens gonić za maksymalnym zmniejszeniem wagi. Owszem,...lekki namiot jest tak łatwy do przenoszenia, jak to tylko możliwe; zmniejszenie wagi jednak nieuchronnie wpływa na jedną lub więcej innych cech. Najczęściej więc lżejsze modele są albo droższe, albo mniejsze i mniej przestronne i funkcjonalne niż ich cięższe odpowiedniki. Czasami zmniejszenie wagi również negatywnie wpływa na bezpieczeństwo (w tym odporność na wilgoć) i ogólną niezawodność produktu. Dlatego sensowne jest szukanie najlżejszego możliwego namiotu w przypadkach, w których zmniejszenie wagi ma kluczowe znaczenie; typowy przykład - długie wędrówki, w których cały sprzęt trzeba nosić przez długi czas "na sobie". I nawet w takich przypadkach warto pamiętać o innych ważnych cechach. Na przykład do użytku późną jesienią, gdy prawdopodobny jest mróz, lepiej wybrać cięższy namiot do użytku w sezonie zimowym niż lekki model, który nie jest przeznaczony do warunków zimowych.

- Kopuła. Namioty ze stelażem o dwóch (czasem więcej) skrzyżowanych pałąkach. Główną zaletą takiej konstrukcji jest dobra odporność na wiatr. Wewnętrzna przestrzeń kopuł jednak jest stosunkowo niewielka.

- Tunel. Stelaż namiotu tunelowego składa się z kilku półkolistych pałąków umieszczonych równolegle. Zapewnia to dobrą objętość wewnętrzną, jednak opór wiatru takiej konstrukcji jest mniejszy niż kopuł (co jednak nie jest krytyczne w warunkach równin i niskich gór, gdzie nie ma wiatrów sztormowych).

- Igloo. W tym przypadku używany jest jeden słupek umieszczony pośrodku, a sam namiot ma kształt piramidy lub stożka. Zaletą namiotów igloo jest duża wysokość, wadą jest niedogodność ze względu na obecność słupka wewnątrz przestrzeni mieszkalnej oraz słabą odporność na wiatr. Ta forma jest dość rzadka.

- Dwuspadowy. Górna część takiej konstrukcji to usztywniacz, od którego pod kątem rozchodzą się dwie strony markizy (spady). Aby stworzyć ten kształt, na końcach namiotu zwykle stosuje się dwie wewnętrzne podpory. Taka konstrukcja zapewnia dodatkową wodoodporność, ponieważ markiza znajduje się pod dużym kątem do spadających z góry kropli; jednocześnie, ze względu na niedogodności powodowane przez znajdujące się wewnątrz podpory oraz szereg innych cech, takie namioty są bardzo rzadkie.

- Sześcian. Kształt...spotykany tylko w namiotach rybackich (patrz „Przeznaczenie”). Prawie wszystkie te modele są przeznaczone do użytku zimowego i łowienia pod lodem. Ponadto niektóre z nich nie mają podłogi lub są wyposażone w otwór w podłodze, co pozwala na zamontowanie markizy bezpośrednio nad otworem; inne są zamknięte ze wszystkich stron, łącznie z dnem, a łowienie powinno odbywać się przez otwór. Jednak wśród namiotów w kształcie sześcianu znajdują się również modele międzysezonowe/letnie - w tym zaawansowane rozwiązania do łowienia karpi.

Pozycja ta oznacza całkowitą liczbę wejść do namiotu. W większości przypadków ich liczba określa także możliwość wejścia do części sypialnej. Istnieją jednak modele z dużym przedsionkiem, w których wejście dostępne jest z różnych stron. Tak duża liczba wejść/wyjść pozwala na wykorzystanie namiotu w różnorodnych sytuacjach. Na przykład, orientując się na położenie słońca, sensowne byłoby otwarcie strony zachodniej lub wschodniej; warunki krajobrazowe nie będą przeszkadzać w rozbiciu namiotu, gdyż jedno z wyjść i tak pozostanie dostępne. Cóż, w przypadku dużej grupy na kempingu odpoczywający nie będą sobie przeszkadzać.

Okna wentylacyjne przewidziane w konstrukcji namiotu. Takie okna są zasadniczo otworami wentylacyjnymi i, w przeciwieństwie do konwencjonalnych okien (patrz powyżej), nie są zaprojektowane w celu zapewnienia oświetlenia i widoczności. Ich głównym zadaniem jest zapewnienie dopływu świeżego powietrza i odprowadzenie z namiotu wilgoci, która uwalniana jest przez ludzi podczas oddychania i pocenia się. Dobra wentylacja jest szczególnie ważna, jeśli w namiocie (zwykle kempingowym, patrz „Przeznaczenie”) urządzona jest kuchnia.

Materiał, z którego wykonany jest stelaż namiotu (pałąki). Główne wymagania dotyczące pałąków to wytrzymałość, odporność na odkształcenia (elastyczność) i niska waga. We współczesnych namiotach stosuje się kilka materiałów o różnych proporcjach tych parametrów.

- Aluminium. Dość powszechny materiał: ma dobre właściwości wytrzymałościowe, niską wagę i jest stosunkowo niedrogi. Jednocześnie aluminium jest podatne na odkształcenia po długotrwałym narażeniu na obciążenia (choć zwykle nie jest to decydujące nawet przy kilkudniowym postoju).

- Włókno szklane. Materiał kompozytowy oparty na połączeniu włókna szklanego i tworzywa sztucznego. Główną zaletą włókna szklanego jest jego odporność na odkształcenia: nawet przy długotrwałych obciążeniach pałąki nie tracą kształtu. Ponadto materiał ten jest tani i lekki (choć nieco cięższy niż aluminium). Wadą włókna szklanego jest jego wrażliwość na niskie temperatury, co ogranicza jego zastosowanie w warunkach zimowych i na dużych wysokościach. Jednak większość ludzi korzysta z namiotów w cieplejszych miesiącach, dlatego włókno szklane zyskało ostatnio dużą popularność.

- Stal. Stal jest najtrwalszym z opisanych materiałów, dodatkowo dobrze trzyma obciążenia, prawie bez odkształceń. Jednocześnie pałąki stalowe mają znaczną wagę, dlatego rzadko są używane w namiotach.

- Durapol. Materiał kompozytow...y, który pojawił się stosunkowo niedawno i jest pozycjonowany jako doskonalsza alternatywa dla włókna szklanego. Durapol ma strukturę „warstwową”: warstwa zewnętrzna wykonana jest ze specjalnych żywic polimerowych, pod nią znajduje się folia metalowa, pod którą znajduje się siatka syntetyczna, a na końcu warstwa włókna szklanego. Zdaniem twórców pałąki wykonane z tego materiału są trwalsze i bardziej odporne na pękanie niż włókno szklane, lepiej tolerują niskie i wysokie temperatury, a także promieniowanie ultrafioletowe, są mniej podatne na trwałe odkształcenia i mają mniejszą wagę.

Wskaźnik, który odzwierciedla zdolność markizy namiotowej do wytrzymania wilgoci bez zamoczenia. Wyrażany jest w milimetrach słupa wody - wysokości słupa wody, którą markiza może wytrzymać (nie ma mowy o obszarze oddziaływania, ponieważ obciążenie na jednostkę powierzchni pod wodą zależy tylko od wysokości słupa wody i nie jest związane z obszarem jego bazy). Znaczące liczby wskazane w charakterystyce (na przykład 4000 mm H2O, tj. 4 metry) związane są z faktem, że krople deszczu mogą mieć znaczną prędkość i uderzając w markizę, tworzyć w punkcie uderzenia obciążenie porównywalne z obciążeniem nacisku na głębokość kilku metrów.

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy stopień wodoodporności, tym markiza lepiej poradzi sobie z deszczem i śniegiem. Wskaźniki do 3000 mm H2O są uważane za wystarczające do miejsc, w których rzadko pada deszcz, namioty na 3000 - 7000 mm H2O pozwalają nie bać się intensywnych pryszniców, a w namiotach ekspedycyjnych (patrz „Przeznaczenie”), zaprojektowanych do ekstremalnych warunków, wskaźnik ten może osiągnąć 10 000 mm H2O i nawet więcej. Jednak bardziej wodoodporne tkaniny z reguły mają znaczną wagę, dlatego w każdym przypadku warto wybierać opcję optymalną pod względem wytrzymałości i wagi.

- Poliester. Materiał syntetyczny o dobrej trwałości i wodoodporności. Ponadto jest odporny na niekorzystne wpływy (nie traci wytrzymałości, gdy jest mokry, narażony na środowisko kwaśne i zasadowe, ekstremalne temperatury).

- Nylon. Ogólnie rzecz biorąc, właściwości nylonu są nieco gorsze niż poliestru: ma tendencję do rozciągania się, gdy jest mokry, i jest ogólnie mniej odporny na niekorzystne wpływy. Jednocześnie, biorąc pod uwagę fakt, że większość właścicieli używa namiotów w stosunkowo prostych warunkach, punkty te nie są krytyczne; ponadto niektórzy producenci stosują specjalną obróbkę, aby poprawić trwałość nylonu.

- Polietylen. Materiał ten jest używany głównie w niedrogich modelach namiotów kempingowych (patrz „Przeznaczenie”) - wynika to przede wszystkim z jego znacznej wagi. Jeśli chodzi o pozostałe cechy, nie ma kluczowych różnic w stosunku do innych materiałów.

- Poliamid. Ogólna nazwa klasy tkanin, która obejmuje w szczególności polikaprolaktam i nylon. Niektórzy producenci używają tego terminu w celach marketingowych: „poliamid” brzmi solidniej niż „nylon”, chociaż właściwości tych materiałów są praktycznie takie same i są stosowane w ten sam sposób – głównie w niedrogich modelach.

- Elementy odblaskowe. Zewnętrzna powierzchnia namiotu wyposażona jest w specjalne wstawki odblaskowe. Dzięki temu położenie namiotu będzie zauważalne z daleka, co pozwala użytkownikom na szybką nawigację w ciemności, łatwe określenie lokalizacji obozu namiotowego/namiotu. Często włókna odblaskowe są wplecione w osłony przeciwwiatrowe, aby nie zaczepić ich w nocy.

- Moskitiera. Siatka o drobnych oczkach zakrywająca otwory w namiocie: wejścia, okna, otwory wentylacyjne. Jej obecność jest wysoce wskazana, jeśli planujesz używać namiotu w ciepłym sezonie: pozwala przewietrzyć wnętrze, chroniąc przed komarami i innymi nieprzyjemnymi owadami latającymi.

- Uchwyt do latarki. Specjalne mocowanie (pętelka, haczyk lub karabińczyk), zwykle pod sufitem, przeznaczony do mocowania latarki wewnątrz namiotu. Pozwoli to na łatwe uporządkowanie oświetlenia wnętrza i wyeliminowanie konieczności trzymania latarki w rękach lub samodzielnego znalezienia miejsca na jej najlepszą lokalizację.

- Kieszenie wewnętrzne. Kieszenie umieszczone po wewnętrznej stronie namiotu. Ułatwiają organizację przestrzeni wewnętrznej, pozwalając na wygodne umieszczenie stosunkowo niewielkich przedmiotów - okularów, zegarków, niektórych narzędzi itp. Zmniejsza również ryzyko przypadkowego zmiażdżenia delikatnych przedmiotów.

- Półka na drobiazgi. Przeznaczenie półki wiszącej jest ogólnie podobne do kieszeni wewnętrznych (patrz wyżej): uporządkowanie przestrzeni wewnątrz namiotu, tak aby małe przedmioty nie zostały zgubione lub przypadkowo zgniecione. Niektóre namioty mogą mieć kilka półek. Półki zazwyczaj znajdują się w górnej części namiotu, co umożliwia wykorzystanie ich również jako stojaka na latarnię, jeśli nie ma do niej pętli (patrz wyżej), lub z jakiegoś powodu nie można jej używać.