Porównanie Tramp Sarma vs Terra Incognita Platou 2

Klasyczne namioty turystyczne dzielą się na trzy główne rodzaje: ekspedycyjne, trekkingowe i kempingowe. Ponadto sprzedawane są namioty plażowe, wędkarskie (w tym namioty karpiowe) i prysznicowe/WC, modele typu parasol, a także odmiany: tarpy i pawilony. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Ekspedycyjny. Najbardziej zaawansowany rodzaj namiotów wyprawowych. Modele ekspedycyjne mogą być użytkowane o każdej porze roku, także zimowej, wyróżniają się wysoką wytrzymałością, niezawodnością oraz maksymalnym stopniem ochrony przed zimnem, śniegiem, wiatrem itp., przy czym takie właściwości często łączy się z wyjątkowo niską wagą. Jak sama nazwa wskazuje, namioty te przeznaczone są głównie do wypraw długodystansowych, wędrówek zimowych, wspinaczek wysokogórskich i innych podobnych zastosowań. Jednak nie ma sensu kupować takiego modelu do stosunkowo prostych zadań: sprzęt ekspedycyjny wyróżnia się wysokim kosztem.

- Trekkingowy. Namioty zaprojektowane przede wszystkim z myślą o łatwości użytkowania podczas długich wycieczek pieszych i rowerowych. W związku z tym kluczowymi cechami takich modeli są dość wysoka niezawod...ność i odporność na niekorzystne warunki (choć mniejsza niż sprzętu ekspedycyjnego), stosunkowo niski poziom komfortu, a także niewielka waga, w większości modeli nieprzekraczająca 6 kg. Namioty cięższe są zwykle nazywane namiotami trekkingowymi, jeśli mają najprostszą konstrukcję, a waga wynika przede wszystkim z dużej objętości i/lub zwiększonej niezawodności materiałów. Generalnie warto zwrócić uwagę na ten rodzaj w przypadkach, gdy sprzęt ma być noszony często i przez długi czas „na sobie”; do stałego pobytu w jednym miejscu lepiej nadają się namioty kempingowe (patrz niżej).

- Kempingowy. Namioty zaprojektowane przede wszystkim z myślą o komforcie przebywania w jednym miejscu. Różnią się one od modeli trekkingowych bardziej rozbudowanymi dodatkowymi możliwościami (choć specyficzny zestaw takich możliwości może się różnić w zależności od produktu), sezonowością (większość z nich nie jest przeznaczona na zimę), a także ogólnie większą wagą. Tak więc zwyczajowo do kempingowych odnosi się namioty ważące ponad 6 kg; do tej kategorii można również zaliczyć lżejsze modele, jeśli mają charakterystyczne cechy sprzętu kempingowego: dodatkowe funkcje mające na celu zwiększenie poziomu komfortu i/lub stosunkowo proste materiały, które nie są przeznaczone do szczególnie trudnych warunków. Generalnie namioty tego typu są idealne na nocne pikniki, festiwale plenerowe itp.

- Namiot wędkarski. Namioty do zimowego łowienia pod lodem; przeznaczone są dla jednej, maksymalnie dwóch osób w pozycji siedzącej i najczęściej albo w ogóle nie mają podłogi, albo posiadają specjalne otwory w podłodze, dzięki którym można zamontować konstrukcję bezpośrednio nad otworem.

- Namiot karpiowy. Modele przeznaczone głównie dla miłośników wędkarstwa karpiowego. Takie łowienie ryb (zwłaszcza na zawodach) może trwać przez wiele dni bez przerwy, a do tego używa się specjalnego sprzętu, w tym tzw. łóżek karpiowych, które są szczególnym rodzajem mebli turystycznych. W związku z tym namioty do połowu karpi mają duże rozmiary, co pozwala na bezproblemowe zamontowanie jednego lub nawet kilku składanych łóżek w środku. Z założenia większość tych produktów jest już bliższa nie tarpom, lecz pełnowartościowym namiotom turystycznym: mogą być używane nie tylko jako płachty, ale także jako pełnowartościowe zamknięte schronienia, w tym na noclegi.

- Namiot prysznicowy/WC. Namioty przeznaczone wyłącznie do wyposażenia zewnętrznych pryszniców lub toalet; nie są przeznaczone do innych celów. Zazwyczaj są to konstrukcje pionowe bez podłogi - na kształt kabiny dla jednej osoby. Wysokość takiej kabiny jest zwykle dobierana tak, aby osoba dorosła mogła bez większych trudności stać w środku (w niektórych modelach wysokość przekracza 2 m).

- Namiot plażowy. Namioty przeznaczone do ochrony przed promieniami słonecznymi na plażach, podczas pikników itp. Większość z tych produktów to konstrukcje, które są otwarte z jednej lub kilku stron i są przeznaczone do umieszczania osoby w pozycji siedzącej lub leżącej. Istnieją również modele wyposażone w zawór, który pozwala całkowicie zamknąć objętość wewnętrzną; może to być przydatne na przykład do zmiany ubrania na plaży lub do ochrony przed okresowym deszczem. Jednak nawet takie modele są przeznaczone głównie do użytku otwartego – ponadto zawór, rozpięty, mieści się przed wejściem i pełni rolę dodatku do własnej podłogi namiotu.

- Samochodowa. W większości są to namioty montowane na dachu pojazdu. Zapewniają turystom samochodowym miejsca do spania na swego rodzaju wzniesieniu, co gwarantuje niemal całkowity brak pełzających istot żywych w nocy. Namioty samochodowe mocowane są do relingów dachowych lub poprzeczek bagażnika dachowego samochodu, wejście do nich realizowane jest zwykle za pomocą dołączonej drabiny. Istnieją modele obejmujące całą płaszczyznę dachu pojazdu oraz odmiany namiotów o zwiększonej powierzchni ze sztywną ramą podłogową. Istnieją również namioty, które mocuje się do bagażnika samochodu lub przednich drzwi furgonetki, tworząc tzw. przestrzeń przedsionka. W „przedsionku” można zostawić rzeczy lub postawić stolik, natomiast spać proponuje się bezpośrednio w przedziale pasażerskim pojazdu, składając tylny rząd siedzeń. Namioty samochodowe dają Ci swobodę wyboru miejsca na nocleg, niezależnie od tego, czy jest to polana na skraju lasu, płaski teren w górach, czy parking w pobliżu supermarketu.

- Namiot typu parasol. Namioty, których konstrukcja przypomina parasol o dużych wymiarach. Po rozłożeniu taki namiot składa się z kopuły, w którą wbudowany jest specjalny stelaż, oraz baldachimu zwisającego z krawędzi kopuły; jednak układ „parasol” może być różny. Tak więc w niektórych modelach kopuła znajduje się na dość wysokiej pionowej nodze nośnej, a w standardowej pozycji wysokość baldachimu jest taka sama ze wszystkich stron. Pod względem zastosowania takie modele są najbliżej pawilonów (patrz wyżej), a chowając baldachim można zamienić produkt w klasyczny parasol plażowy. W innych kopuła jest ustawiona ukośnie i jedną krawędzią opiera się na ziemi, zakrywając część przestrzeni po bokach, a pozostałą przestrzeń zakrywa baldachim; takie konstrukcje przypominają bardziej tradycyjne namioty. Tak czy inaczej, główną zaletą namiotów typu parasol jest łatwość rozkładania i składania: takie operacje nie są dużo trudniejsze niż obsługa zwykłego parasola, a nawet początkujący poradzi sobie z nimi bez większych trudności. Takie produkty jednak w postaci rozłożonej są raczej nieporęczne, a złożoność konstrukcji wpływa na koszt i ogólną niezawodność. Dlatego w naszych czasach produkuje się niewiele takich modeli.

- Pawilon. Wśród takich namiotów można wyróżnić dwa główne rodzaje. Pierwszy to większy i lżejszy odpowiednik bardziej tradycyjnych namiotów turystycznych. Wysokość takiego produktu z reguły pozwala na stanie w nim, podłoga w konstrukcji może być całkowicie nieobecna, ścianki są jednowarstwowe, a większość ich powierzchni zajmują zwykle „okna” wykonane z moskitiery (chociaż w niektórych modelach możliwe jest zamknięcie tych okien za pomocą zewnętrznych „zasłon" wykonanych z gęstego materiału). Taki namiot może przydać się np. podczas krótkotrwałych wypadów na łono natury lub jako nocleg w ciepłe letnie dni.
Inny rodzaj pawilonów można warunkowo nazwać „gospodarczym”. Takie konstrukcje są przeznaczone przede wszystkim do organizacji określonej przestrzeni roboczej: punktów handlowych, stoisk wystawienniczych i propagandowych, kawiarni polowych i stołówek, stref administracyjnych na imprezach publicznych, placówek medycznych itp. Wśród takich namiotów są dość duże konstrukcje, które mogą pomieścić 10 - 20 osób, a nawet więcej; takie modele z reguły mają pełne ściany z przezroczystymi wstawkami „okiennymi”. Z kolei w przypadku stosunkowo niewielkich artykułów gospodarstwa domowego ściany mają raczej charakter symboliczny – są wykonane z materiału siateczkowego, w razie potrzeby zamykane na zamek błyskawiczny, a w niektórych modelach zupełnie ich nie ma.

- Tarp. Najprostsza odmiana takich namiotów to produkty w postaci kawałka gęstego materiału, zwykle prostokątnego lub o podobnym kształcie. Wiele tarpów jest zaprojektowanych do mocowania między drzewami, słupami lub innymi prowizorycznymi wspornikami. Taki montaż może być dość trudny, ale sam namiot okazuje się jak najlżejszy, kompaktowy i wygodny w transporcie. Dostępne są również bardziej zaawansowane modele, wyposażone we własne podpory i odciągi oraz przystosowane do stawiania bezpośrednio na ziemi. W każdym razie same tarpy są przeznaczone przede wszystkim do ochrony przed słońcem i w znacznie mniejszym stopniu przed deszczem. Ponadto takie produkty mogą służyć jako dodatkowa ochrona namiotów - w ulewnym deszczu tarp może być prawdziwym zbawieniem, zwłaszcza jeśli sam namiot jest jednowarstwowy i nie jest szczególnie odporny na wilgoć.

Całkowita waga namiotu - łącznie ze stelażem i innymi akcesoriami.

Parametr ten zależy przede wszystkim od przeznaczenia (patrz wyżej), a następnie od sezonowości, pojemności i funkcji dodatkowych. Przykładowo w modelach trekkingowych i ekspedycyjnych waga zwykle nie przekracza 5 – 7,5 kg, a najlżejszy z takich produktów może ważyć 2 – 3 kg lub nawet mniej, będąc jednocześnie pełnowartościowymi namiotami dla 2 osób lub nawet więcej. Jednak dla namiotu trekkingowego tak niska waga przy pojemności większej niż 2 osoby zwykle powoduje, że ten model jest przeznaczony wyłącznie na lato. Większość namiotów kempingowych zaczyna ważyć już od 6 kg, choć wśród nich znajdują się również produkty dość lekkie – 4 – 5 kg, 3 – 4 kg, a nawet mniej (w takich przypadkach niska waga może oznaczać również czysto letnią specjalizację). A najbardziej przestronne i/lub wielofunkcyjne modele mogą ważyć 10 – 15 kg, 15 – 20 kg, a nawet więcej; w tej kategorii wagowej można znaleźć głównie pawilony, wieloosobowe namioty kempingowe oraz namioty wędkarskie do połowu karpi (patrz "Przeznaczenie").

Wybierając namiot według tego wskaźnika, należy pamiętać, że nie zawsze ma sens gonić za maksymalnym zmniejszeniem wagi. Owszem,...lekki namiot jest tak łatwy do przenoszenia, jak to tylko możliwe; zmniejszenie wagi jednak nieuchronnie wpływa na jedną lub więcej innych cech. Najczęściej więc lżejsze modele są albo droższe, albo mniejsze i mniej przestronne i funkcjonalne niż ich cięższe odpowiedniki. Czasami zmniejszenie wagi również negatywnie wpływa na bezpieczeństwo (w tym odporność na wilgoć) i ogólną niezawodność produktu. Dlatego sensowne jest szukanie najlżejszego możliwego namiotu w przypadkach, w których zmniejszenie wagi ma kluczowe znaczenie; typowy przykład - długie wędrówki, w których cały sprzęt trzeba nosić przez długi czas "na sobie". I nawet w takich przypadkach warto pamiętać o innych ważnych cechach. Na przykład do użytku późną jesienią, gdy prawdopodobny jest mróz, lepiej wybrać cięższy namiot do użytku w sezonie zimowym niż lekki model, który nie jest przeznaczony do warunków zimowych.

— Zewnętrzny. Uważa się, że stelaż zewnętrzny jest wygodniejszy w montażu, zwłaszcza w przypadku namiotów dwuwarstwowych (patrz „Namiot wewnętrzny”), ponieważ zarówno namiot wewnętrzny, jak i markizę zewnętrzną zakłada się jednocześnie na stelaż. Taki stelaż jednak jest bardziej podatny na negatywny wpływ warunków naturalnych i nie pozwala na osobne stawianie namiotu wewnętrznego.

— Wewnętrzny. Stelaż wewnętrzny jest nieco trudniejszy do zainstalowania niż zewnętrzny; jednocześnie jest mniej podatny na wpływ niesprzyjających warunków zewnętrznych, a w namiotach dwuwarstwowych (patrz „Namiot wewnętrzny”) ze stelażem wewnętrznym z reguły możliwy jest montaż tylko namiotu wewnętrznego, bez markizy.

Zwróć uwagę, że klasyczny stelaż mają tylko namioty w formie kopuły lub tunelu (patrz „Kształt namiotu”); w przypadku namiotów dwuspadowych charakterystyka zewnętrzna/wewnętrzna odnosi się przede wszystkim do położenia podpór.

— Dmuchany. W takich namiotach rolę stelaża pełnią uszczelnione puste rurki wykonane z elastycznego materiału (gumy lub polimerów), zwykle łukowate. Po złożeniu można je zwinąć dość kompaktowo, a podczas rozkładania namiotu nadmuchać (zwykle specjalną pompką) do pożądanego kształtu i wystarczającej sztywności do podparcia markizy. Zaletami dmuchanych stelaży są niska waga i łatwość montażu, zwykle odnoszą się one do systemów szybkiego montażu (patrz wyżej). Eleme...nty dmuchane jednak są bardzo podatne na uszkodzenia: małe pęknięcie lub dziurka, nieistotne dla elementu konwencjonalnego stelaża, łamią szczelność i sprawiają, że namiot nie nadaje się do użytku.

— Pop-up. Automatyczny rodzaj stelaża łukowego — rozkłada się sam przy wyjmowaniu namiotu z pokrowca. Często tego typu stelaż znajduje zastosowanie w niewielkich namiotach klasy budżetowej, skierowanych do fanów biwakowania, wycieczek i odwiedzania festiwali muzycznych. Takie namioty są zapakowane w małą okrągłą torbę, która zajmuje minimum miejsca w bagażniku samochodu lub wśród bagażu podręcznego wczasowiczów.

Materiał, z którego wykonany jest stelaż namiotu (pałąki). Główne wymagania dotyczące pałąków to wytrzymałość, odporność na odkształcenia (elastyczność) i niska waga. We współczesnych namiotach stosuje się kilka materiałów o różnych proporcjach tych parametrów.

- Aluminium. Dość powszechny materiał: ma dobre właściwości wytrzymałościowe, niską wagę i jest stosunkowo niedrogi. Jednocześnie aluminium jest podatne na odkształcenia po długotrwałym narażeniu na obciążenia (choć zwykle nie jest to decydujące nawet przy kilkudniowym postoju).

- Włókno szklane. Materiał kompozytowy oparty na połączeniu włókna szklanego i tworzywa sztucznego. Główną zaletą włókna szklanego jest jego odporność na odkształcenia: nawet przy długotrwałych obciążeniach pałąki nie tracą kształtu. Ponadto materiał ten jest tani i lekki (choć nieco cięższy niż aluminium). Wadą włókna szklanego jest jego wrażliwość na niskie temperatury, co ogranicza jego zastosowanie w warunkach zimowych i na dużych wysokościach. Jednak większość ludzi korzysta z namiotów w cieplejszych miesiącach, dlatego włókno szklane zyskało ostatnio dużą popularność.

- Stal. Stal jest najtrwalszym z opisanych materiałów, dodatkowo dobrze trzyma obciążenia, prawie bez odkształceń. Jednocześnie pałąki stalowe mają znaczną wagę, dlatego rzadko są używane w namiotach.

- Durapol. Materiał kompozytow...y, który pojawił się stosunkowo niedawno i jest pozycjonowany jako doskonalsza alternatywa dla włókna szklanego. Durapol ma strukturę „warstwową”: warstwa zewnętrzna wykonana jest ze specjalnych żywic polimerowych, pod nią znajduje się folia metalowa, pod którą znajduje się siatka syntetyczna, a na końcu warstwa włókna szklanego. Zdaniem twórców pałąki wykonane z tego materiału są trwalsze i bardziej odporne na pękanie niż włókno szklane, lepiej tolerują niskie i wysokie temperatury, a także promieniowanie ultrafioletowe, są mniej podatne na trwałe odkształcenia i mają mniejszą wagę.

- PU (poliuretan). Uszczelniacz poliuretanowy (PU) nakładany jest na wewnętrzną stronę zewnętrznej części namiotu. Warstwa ochronna z poliuretanu zwiększa odporność namiotu na wilgoć, jednocześnie zwiększa wytrzymałość tkaniny markizy. Główną zaletą poliuretanu jest możliwość niezawodnej ochrony połączeń szwów. Jednak ochrona poliuretanowa nie jest najskuteczniejsza, poza tym jej obecność zwiększa wagę namiotu. Zastosowanie samego zabezpieczenia poliuretanowego jest bardziej typowe dla namiotów klasy podstawowej (budżetowej). W namiotach dobrej jakości uszczelniacz PU uzupełniany jest innymi rodzajami ochrony, często poliuretan stosuje się razem z silikonem (Si).

- Si (silikon). Silikonem (Si) impregnowana jest zewnętrzna tkanina markizy. Silikon znacznie zwiększa odporność namiotu na wilgoć. Tkanina impregnowana silikonem nabiera elastyczności, zwiększa się jej charakterystyka wytrzymałościowa. Ten rodzaj ochrony uważany jest za najbardziej zaawansowany technologicznie i funkcjonalny. Silikonem jest impregnowana sama markiza (od zewnątrz), a od wewnątrz czasami wykonywana jest dodatkowa powłoka PU dla lepszej wodoodporności. Główną wadą jest brak możliwości ochrony połączeń szwów. Z tego powodu szwy w namiotach impregnowanych silikonem są klejone osobno.

Wskaźnik, który odzwierciedla zdolność markizy namiotowej do wytrzymania wilgoci bez zamoczenia. Wyrażany jest w milimetrach słupa wody - wysokości słupa wody, którą markiza może wytrzymać (nie ma mowy o obszarze oddziaływania, ponieważ obciążenie na jednostkę powierzchni pod wodą zależy tylko od wysokości słupa wody i nie jest związane z obszarem jego bazy). Znaczące liczby wskazane w charakterystyce (na przykład 4000 mm H2O, tj. 4 metry) związane są z faktem, że krople deszczu mogą mieć znaczną prędkość i uderzając w markizę, tworzyć w punkcie uderzenia obciążenie porównywalne z obciążeniem nacisku na głębokość kilku metrów.

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy stopień wodoodporności, tym markiza lepiej poradzi sobie z deszczem i śniegiem. Wskaźniki do 3000 mm H2O są uważane za wystarczające do miejsc, w których rzadko pada deszcz, namioty na 3000 - 7000 mm H2O pozwalają nie bać się intensywnych pryszniców, a w namiotach ekspedycyjnych (patrz „Przeznaczenie”), zaprojektowanych do ekstremalnych warunków, wskaźnik ten może osiągnąć 10 000 mm H2O i nawet więcej. Jednak bardziej wodoodporne tkaniny z reguły mają znaczną wagę, dlatego w każdym przypadku warto wybierać opcję optymalną pod względem wytrzymałości i wagi.

- Poliester. Materiał syntetyczny o dobrej trwałości i wodoodporności. Ponadto jest odporny na niekorzystne wpływy (nie traci wytrzymałości, gdy jest mokry, narażony na środowisko kwaśne i zasadowe, ekstremalne temperatury).

- Nylon. Ogólnie rzecz biorąc, właściwości nylonu są nieco gorsze niż poliestru: ma tendencję do rozciągania się, gdy jest mokry, i jest ogólnie mniej odporny na niekorzystne wpływy. Jednocześnie, biorąc pod uwagę fakt, że większość właścicieli używa namiotów w stosunkowo prostych warunkach, punkty te nie są krytyczne; ponadto niektórzy producenci stosują specjalną obróbkę, aby poprawić trwałość nylonu.

- Polietylen. Materiał ten jest używany głównie w niedrogich modelach namiotów kempingowych (patrz „Przeznaczenie”) - wynika to przede wszystkim z jego znacznej wagi. Jeśli chodzi o pozostałe cechy, nie ma kluczowych różnic w stosunku do innych materiałów.

- Poliamid. Ogólna nazwa klasy tkanin, która obejmuje w szczególności polikaprolaktam i nylon. Niektórzy producenci używają tego terminu w celach marketingowych: „poliamid” brzmi solidniej niż „nylon”, chociaż właściwości tych materiałów są praktycznie takie same i są stosowane w ten sam sposób – głównie w niedrogich modelach.

Wskaźnik, który odzwierciedla stopień odporności podłogi namiotu na wilgoć. Więcej informacji na temat pomiaru tego wskaźnika można znaleźć w „Wodoodporność markizy”. Tutaj zauważamy, że z oczywistych względów podłoga, w przeciwieństwie do markizy, praktycznie nie podlega działaniu kropli deszczu - w rezultacie wymagania dotyczące wodoodporności podłogi są znacznie niższe. Na przykład tkaniny o wodoodporności 3000 mm słupa wody uważane są za całkowicie wodoodporne (aż do możliwości postawienia namiotu w kałuży), a wyższe wartości zwykle wskazują na zwiększoną grubość tkaniny oraz odpowiednią wytrzymałość i odporność na zużycie. Podobnie jak w przypadku markizy, bardziej wodoodporne tkaniny zwykle mają dużą wagę, więc nie zawsze ma sens szukanie podłogi o maksymalnej wodoodporności.

Narożniki namiotu to jedno z „krytycznych” miejsc: w stanie rozłożonym mają prawie największe naprężenia, a tkanina w tym miejscu może się rozerwać. Aby tego uniknąć, wiele namiotów jest wyposażonych we wzmocnione narożniki. W takim przypadku wytrzymałość można zwiększyć dzięki szyciu wielowarstwowemu, specjalnej tkaninie lub dodatkowym przeszyciom.