Porównanie Tramp Bungalow vs Prologic Firestarter Insta-Zebo

Klasyczne namioty turystyczne dzielą się na trzy główne rodzaje: ekspedycyjne, trekkingowe i kempingowe. Ponadto sprzedawane są namioty plażowe, wędkarskie (w tym namioty karpiowe) i prysznicowe/WC, modele typu parasol, a także odmiany: tarpy i pawilony. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych odmian:

- Ekspedycyjny. Najbardziej zaawansowany rodzaj namiotów wyprawowych. Modele ekspedycyjne mogą być użytkowane o każdej porze roku, także zimowej, wyróżniają się wysoką wytrzymałością, niezawodnością oraz maksymalnym stopniem ochrony przed zimnem, śniegiem, wiatrem itp., przy czym takie właściwości często łączy się z wyjątkowo niską wagą. Jak sama nazwa wskazuje, namioty te przeznaczone są głównie do wypraw długodystansowych, wędrówek zimowych, wspinaczek wysokogórskich i innych podobnych zastosowań. Jednak nie ma sensu kupować takiego modelu do stosunkowo prostych zadań: sprzęt ekspedycyjny wyróżnia się wysokim kosztem.

- Trekkingowy. Namioty zaprojektowane przede wszystkim z myślą o łatwości użytkowania podczas długich wycieczek pieszych i rowerowych. W związku z tym kluczowymi cechami takich modeli są dość wysoka niezawod...ność i odporność na niekorzystne warunki (choć mniejsza niż sprzętu ekspedycyjnego), stosunkowo niski poziom komfortu, a także niewielka waga, w większości modeli nieprzekraczająca 6 kg. Namioty cięższe są zwykle nazywane namiotami trekkingowymi, jeśli mają najprostszą konstrukcję, a waga wynika przede wszystkim z dużej objętości i/lub zwiększonej niezawodności materiałów. Generalnie warto zwrócić uwagę na ten rodzaj w przypadkach, gdy sprzęt ma być noszony często i przez długi czas „na sobie”; do stałego pobytu w jednym miejscu lepiej nadają się namioty kempingowe (patrz niżej).

- Kempingowy. Namioty zaprojektowane przede wszystkim z myślą o komforcie przebywania w jednym miejscu. Różnią się one od modeli trekkingowych bardziej rozbudowanymi dodatkowymi możliwościami (choć specyficzny zestaw takich możliwości może się różnić w zależności od produktu), sezonowością (większość z nich nie jest przeznaczona na zimę), a także ogólnie większą wagą. Tak więc zwyczajowo do kempingowych odnosi się namioty ważące ponad 6 kg; do tej kategorii można również zaliczyć lżejsze modele, jeśli mają charakterystyczne cechy sprzętu kempingowego: dodatkowe funkcje mające na celu zwiększenie poziomu komfortu i/lub stosunkowo proste materiały, które nie są przeznaczone do szczególnie trudnych warunków. Generalnie namioty tego typu są idealne na nocne pikniki, festiwale plenerowe itp.

- Namiot wędkarski. Namioty do zimowego łowienia pod lodem; przeznaczone są dla jednej, maksymalnie dwóch osób w pozycji siedzącej i najczęściej albo w ogóle nie mają podłogi, albo posiadają specjalne otwory w podłodze, dzięki którym można zamontować konstrukcję bezpośrednio nad otworem.

- Namiot karpiowy. Modele przeznaczone głównie dla miłośników wędkarstwa karpiowego. Takie łowienie ryb (zwłaszcza na zawodach) może trwać przez wiele dni bez przerwy, a do tego używa się specjalnego sprzętu, w tym tzw. łóżek karpiowych, które są szczególnym rodzajem mebli turystycznych. W związku z tym namioty do połowu karpi mają duże rozmiary, co pozwala na bezproblemowe zamontowanie jednego lub nawet kilku składanych łóżek w środku. Z założenia większość tych produktów jest już bliższa nie tarpom, lecz pełnowartościowym namiotom turystycznym: mogą być używane nie tylko jako płachty, ale także jako pełnowartościowe zamknięte schronienia, w tym na noclegi.

- Namiot prysznicowy/WC. Namioty przeznaczone wyłącznie do wyposażenia zewnętrznych pryszniców lub toalet; nie są przeznaczone do innych celów. Zazwyczaj są to konstrukcje pionowe bez podłogi - na kształt kabiny dla jednej osoby. Wysokość takiej kabiny jest zwykle dobierana tak, aby osoba dorosła mogła bez większych trudności stać w środku (w niektórych modelach wysokość przekracza 2 m).

- Namiot plażowy. Namioty przeznaczone do ochrony przed promieniami słonecznymi na plażach, podczas pikników itp. Większość z tych produktów to konstrukcje, które są otwarte z jednej lub kilku stron i są przeznaczone do umieszczania osoby w pozycji siedzącej lub leżącej. Istnieją również modele wyposażone w zawór, który pozwala całkowicie zamknąć objętość wewnętrzną; może to być przydatne na przykład do zmiany ubrania na plaży lub do ochrony przed okresowym deszczem. Jednak nawet takie modele są przeznaczone głównie do użytku otwartego – ponadto zawór, rozpięty, mieści się przed wejściem i pełni rolę dodatku do własnej podłogi namiotu.

- Samochodowa. W większości są to namioty montowane na dachu pojazdu. Zapewniają turystom samochodowym miejsca do spania na swego rodzaju wzniesieniu, co gwarantuje niemal całkowity brak pełzających istot żywych w nocy. Namioty samochodowe mocowane są do relingów dachowych lub poprzeczek bagażnika dachowego samochodu, wejście do nich realizowane jest zwykle za pomocą dołączonej drabiny. Istnieją modele obejmujące całą płaszczyznę dachu pojazdu oraz odmiany namiotów o zwiększonej powierzchni ze sztywną ramą podłogową. Istnieją również namioty, które mocuje się do bagażnika samochodu lub przednich drzwi furgonetki, tworząc tzw. przestrzeń przedsionka. W „przedsionku” można zostawić rzeczy lub postawić stolik, natomiast spać proponuje się bezpośrednio w przedziale pasażerskim pojazdu, składając tylny rząd siedzeń. Namioty samochodowe dają Ci swobodę wyboru miejsca na nocleg, niezależnie od tego, czy jest to polana na skraju lasu, płaski teren w górach, czy parking w pobliżu supermarketu.

- Namiot typu parasol. Namioty, których konstrukcja przypomina parasol o dużych wymiarach. Po rozłożeniu taki namiot składa się z kopuły, w którą wbudowany jest specjalny stelaż, oraz baldachimu zwisającego z krawędzi kopuły; jednak układ „parasol” może być różny. Tak więc w niektórych modelach kopuła znajduje się na dość wysokiej pionowej nodze nośnej, a w standardowej pozycji wysokość baldachimu jest taka sama ze wszystkich stron. Pod względem zastosowania takie modele są najbliżej pawilonów (patrz wyżej), a chowając baldachim można zamienić produkt w klasyczny parasol plażowy. W innych kopuła jest ustawiona ukośnie i jedną krawędzią opiera się na ziemi, zakrywając część przestrzeni po bokach, a pozostałą przestrzeń zakrywa baldachim; takie konstrukcje przypominają bardziej tradycyjne namioty. Tak czy inaczej, główną zaletą namiotów typu parasol jest łatwość rozkładania i składania: takie operacje nie są dużo trudniejsze niż obsługa zwykłego parasola, a nawet początkujący poradzi sobie z nimi bez większych trudności. Takie produkty jednak w postaci rozłożonej są raczej nieporęczne, a złożoność konstrukcji wpływa na koszt i ogólną niezawodność. Dlatego w naszych czasach produkuje się niewiele takich modeli.

- Pawilon. Wśród takich namiotów można wyróżnić dwa główne rodzaje. Pierwszy to większy i lżejszy odpowiednik bardziej tradycyjnych namiotów turystycznych. Wysokość takiego produktu z reguły pozwala na stanie w nim, podłoga w konstrukcji może być całkowicie nieobecna, ścianki są jednowarstwowe, a większość ich powierzchni zajmują zwykle „okna” wykonane z moskitiery (chociaż w niektórych modelach możliwe jest zamknięcie tych okien za pomocą zewnętrznych „zasłon" wykonanych z gęstego materiału). Taki namiot może przydać się np. podczas krótkotrwałych wypadów na łono natury lub jako nocleg w ciepłe letnie dni.
Inny rodzaj pawilonów można umownie nazwać „gospodarczym”. Takie konstrukcje są przeznaczone przede wszystkim do organizacji określonej przestrzeni roboczej: punktów handlowych, stoisk wystawienniczych i propagandowych, kawiarni polowych i stołówek, stref administracyjnych na imprezach publicznych, placówek medycznych itp. Wśród takich namiotów są dość duże konstrukcje, które mogą pomieścić 10 - 20 osób, a nawet więcej; takie modele z reguły mają pełne ściany z przezroczystymi wstawkami „okiennymi”. Z kolei w przypadku stosunkowo niewielkich artykułów gospodarstwa domowego ściany mają raczej charakter symboliczny – są wykonane z materiału siateczkowego, w razie potrzeby zamykane na zamek błyskawiczny, a w niektórych modelach zupełnie ich nie ma.

- Tarp. Najprostsza odmiana takich namiotów to produkty w postaci kawałka gęstego materiału, zwykle prostokątnego lub o podobnym kształcie. Wiele tarpów jest zaprojektowanych do mocowania między drzewami, słupami lub innymi prowizorycznymi wspornikami. Taki montaż może być dość trudny, ale sam namiot okazuje się jak najlżejszy, kompaktowy i wygodny w transporcie. Dostępne są również bardziej zaawansowane modele, wyposażone we własne podpory i odciągi oraz przystosowane do stawiania bezpośrednio na ziemi. W każdym razie same tarpy są przeznaczone przede wszystkim do ochrony przed słońcem i w znacznie mniejszym stopniu przed deszczem. Ponadto takie produkty mogą służyć jako dodatkowa ochrona namiotów - w ulewnym deszczu tarp może być prawdziwym zbawieniem, zwłaszcza jeśli sam namiot jest jednowarstwowy i nie jest szczególnie odporny na wilgoć.

- Kopuła. Namioty ze stelażem o dwóch (czasem więcej) skrzyżowanych pałąkach. Główną zaletą takiej konstrukcji jest dobra odporność na wiatr. Wewnętrzna przestrzeń kopuł jednak jest stosunkowo niewielka.

- Tunel. Stelaż namiotu tunelowego składa się z kilku półkolistych pałąków umieszczonych równolegle. Zapewnia to dobrą objętość wewnętrzną, jednak opór wiatru takiej konstrukcji jest mniejszy niż kopuł (co jednak nie jest krytyczne w warunkach równin i niskich gór, gdzie nie ma wiatrów sztormowych).

- Igloo. W tym przypadku używany jest jeden słupek umieszczony pośrodku, a sam namiot ma kształt piramidy lub stożka. Zaletą namiotów igloo jest duża wysokość, wadą jest niedogodność ze względu na obecność słupka wewnątrz przestrzeni mieszkalnej oraz słabą odporność na wiatr. Ta forma jest dość rzadka.

- Dwuspadowy. Górna część takiej konstrukcji to usztywniacz, od którego pod kątem rozchodzą się dwie strony markizy (spady). Aby stworzyć ten kształt, na końcach namiotu zwykle stosuje się dwie wewnętrzne podpory. Taka konstrukcja zapewnia dodatkową wodoodporność, ponieważ markiza znajduje się pod dużym kątem do spadających z góry kropli; jednocześnie, ze względu na niedogodności powodowane przez znajdujące się wewnątrz podpory oraz szereg innych cech, takie namioty są bardzo rzadkie.

- Sześcian. Kształt...spotykany tylko w namiotach rybackich (patrz „Przeznaczenie”). Prawie wszystkie te modele są przeznaczone do użytku zimowego i łowienia pod lodem. Ponadto niektóre z nich nie mają podłogi lub są wyposażone w otwór w podłodze, co pozwala na zamontowanie markizy bezpośrednio nad otworem; inne są zamknięte ze wszystkich stron, łącznie z dnem, a łowienie powinno odbywać się przez otwór. Jednak wśród namiotów w kształcie sześcianu znajdują się również modele międzysezonowe/letnie - w tym zaawansowane rozwiązania do łowienia karpi.

Specjalna konstrukcja stelaża namiotu ułatwiająca jego rozkładanie.

Specyficzna konstrukcja systemów szybkiego rozkładania może się różnić. Często sztywny składany stelaż jest wszyty bezpośrednio w markizę, co eliminuje konieczność każdorazowego ponownego mocowania markizy do pałąków. Można również zastosować dmuchany stelaż (patrz „Rodzaj stelaża”) lub podstawę wykonaną z elastycznego materiału. Sam system rozkładania może również różnić się w zależności od modelu. Na przykład w wielu namiotach klasycznych stosuje się mechanizm typu parasolka (istnieją nawet tak zwane namioty parasole - patrz „Przeznaczenie”; chociaż nie są do nich ograniczone). W innych modelach (głównie małych przedmiotach jak namioty do wędkowania zimą) namiot jest najpierw „spłaszczany”, a następnie w specjalny sposób wyginany, zamieniając się w mały płaski krążek.

Jak sama nazwa wskazuje, zaletą systemów szybkiego składania jest to, że znacznie upraszczają one rozkładanie i składanie namiotu. Jeśli chodzi o wady, najczęściej jest to wysoki koszt ze względu na złożoność konstrukcji i nieco zmniejszoną niezawodność (z tego samego powodu). Poza tym prostota rozkładania nie zawsze oznacza prostotę składania – w niektórych modelach jest to dość „podchwytliwa” procedura.

Pozycja ta oznacza całkowitą liczbę wejść do namiotu. W większości przypadków ich liczba określa także możliwość wejścia do części sypialnej. Istnieją jednak modele z dużym przedsionkiem, w których wejście dostępne jest z różnych stron. Tak duża liczba wejść/wyjść pozwala na wykorzystanie namiotu w różnorodnych sytuacjach. Na przykład, orientując się na położenie słońca, sensowne byłoby otwarcie strony zachodniej lub wschodniej; warunki krajobrazowe nie będą przeszkadzać w rozbiciu namiotu, gdyż jedno z wyjść i tak pozostanie dostępne. Cóż, w przypadku dużej grupy na kempingu odpoczywający nie będą sobie przeszkadzać.

Liczba wejść do sypialni przewidziana w konstrukcji namiotu.

Warto wyjaśnić, że jeśli w konstrukcji jest kilka sypialni (patrz „Sypialni”), to w tym przypadku bierze się pod uwagę nie całkowitą liczbę wejść, ale liczbę wejść do jednej sypialni. Na przykład, jeśli namiot ma 2 miejsca do spania, każde z 1 wejściem, wówczas charakterystyka wskaże 1 wejście do sypialni.

Innymi słowy, jeśli w konstrukcji zadeklarowano 2 wejścia do sypialni, oznacza to, że z każdej sypialni są dwa wyjścia (niezależnie od łącznej liczby sypialni). Taka konstrukcja jest wygodna przede wszystkim ze względu na możliwość najwygodniejszego opuszczenia przedziału sypialnego, jeśli to konieczne, bez ponownego przeszkadzania śpiącym sąsiadom. Natomiast konstrukcja z jednym wejściem zapewnia wyższy stopień izolacji termicznej i przeciwwilgociowej, takie namioty lepiej sprawdzają się w szczególnie niesprzyjających warunkach.

Okna wentylacyjne przewidziane w konstrukcji namiotu. Takie okna są zasadniczo otworami wentylacyjnymi i, w przeciwieństwie do konwencjonalnych okien (patrz powyżej), nie są zaprojektowane w celu zapewnienia oświetlenia i widoczności. Ich głównym zadaniem jest zapewnienie dopływu świeżego powietrza i odprowadzenie z namiotu wilgoci, która uwalniana jest przez ludzi podczas oddychania i pocenia się. Dobra wentylacja jest szczególnie ważna, jeśli w namiocie (zwykle kempingowym, patrz „Przeznaczenie”) urządzona jest kuchnia.

Liczba pałąków przewidziana w ramie namiotu. W przypadku namiotów kopułowych (patrz „Kształt namiotu”) dla 2-3 osób, nieprzeznaczonych do ekstremalnych warunków, 2 pałąki są uważane za wystarczające; większe i/lub wzmocnione modele mogą mieć więcej pałąków. W przypadku namiotów tunelowych liczba ta jest bezpośrednio związana z długością namiotu.

Materiał, z którego wykonany jest stelaż namiotu (pałąki). Główne wymagania dotyczące pałąków to wytrzymałość, odporność na odkształcenia (elastyczność) i niska waga. We współczesnych namiotach stosuje się kilka materiałów o różnych proporcjach tych parametrów.

- Aluminium. Dość powszechny materiał: ma dobre właściwości wytrzymałościowe, niską wagę i jest stosunkowo niedrogi. Jednocześnie aluminium jest podatne na odkształcenia po długotrwałym narażeniu na obciążenia (choć zwykle nie jest to decydujące nawet przy kilkudniowym postoju).

- Włókno szklane. Materiał kompozytowy oparty na połączeniu włókna szklanego i tworzywa sztucznego. Główną zaletą włókna szklanego jest jego odporność na odkształcenia: nawet przy długotrwałych obciążeniach pałąki nie tracą kształtu. Ponadto materiał ten jest tani i lekki (choć nieco cięższy niż aluminium). Wadą włókna szklanego jest jego wrażliwość na niskie temperatury, co ogranicza jego zastosowanie w warunkach zimowych i na dużych wysokościach. Jednak większość ludzi korzysta z namiotów w cieplejszych miesiącach, dlatego włókno szklane zyskało ostatnio dużą popularność.

- Stal. Stal jest najtrwalszym z opisanych materiałów, dodatkowo dobrze trzyma obciążenia, prawie bez odkształceń. Jednocześnie pałąki stalowe mają znaczną wagę, dlatego rzadko są używane w namiotach.

- Durapol. Materiał kompozytow...y, który pojawił się stosunkowo niedawno i jest pozycjonowany jako doskonalsza alternatywa dla włókna szklanego. Durapol ma strukturę „warstwową”: warstwa zewnętrzna wykonana jest ze specjalnych żywic polimerowych, pod nią znajduje się folia metalowa, pod którą znajduje się siatka syntetyczna, a na końcu warstwa włókna szklanego. Zdaniem twórców pałąki wykonane z tego materiału są trwalsze i bardziej odporne na pękanie niż włókno szklane, lepiej tolerują niskie i wysokie temperatury, a także promieniowanie ultrafioletowe, są mniej podatne na trwałe odkształcenia i mają mniejszą wagę.

- PU (poliuretan). Uszczelniacz poliuretanowy (PU) nakładany jest na wewnętrzną stronę zewnętrznej części namiotu. Warstwa ochronna z poliuretanu zwiększa odporność namiotu na wilgoć, jednocześnie zwiększa wytrzymałość tkaniny markizy. Główną zaletą poliuretanu jest możliwość niezawodnej ochrony połączeń szwów. Jednak ochrona poliuretanowa nie jest najskuteczniejsza, poza tym jej obecność zwiększa wagę namiotu. Zastosowanie samego zabezpieczenia poliuretanowego jest bardziej typowe dla namiotów klasy podstawowej (budżetowej). W namiotach dobrej jakości uszczelniacz PU uzupełniany jest innymi rodzajami ochrony, często poliuretan stosuje się razem z silikonem (Si).

- Si (silikon). Silikonem (Si) impregnowana jest zewnętrzna tkanina markizy. Silikon znacznie zwiększa odporność namiotu na wilgoć. Tkanina impregnowana silikonem nabiera elastyczności, zwiększa się jej charakterystyka wytrzymałościowa. Ten rodzaj ochrony uważany jest za najbardziej zaawansowany technologicznie i funkcjonalny. Silikonem jest impregnowana sama markiza (od zewnątrz), a od wewnątrz czasami wykonywana jest dodatkowa powłoka PU dla lepszej wodoodporności. Główną wadą jest brak możliwości ochrony połączeń szwów. Z tego powodu szwy w namiotach impregnowanych silikonem są klejone osobno.