Porównanie Canon imagePROGRAF TM-300 vs Canon imagePROGRAF PRO-4000

Rozmiar papieru, dla którego przeznaczony jest ploter. Większość modeli używa formatów zgodnych z ISO 216, oznaczonych literą A, po której następuje liczba. Popularny A4 również należy do takich formatów, ale plotery zwykle pracują z większym papierem:

• A0+. To oznaczenie oznacza, że ploter może obsługiwać arkusze większe niż A0 (patrz poniżej). Właściwie format A0+ przewiduje szerokość arkusza 914 mm, ale w tym przypadku obsługiwane są zazwyczaj szersze media - około 1100 mm (1050 - 1150 mm) w najskromniejszych modelach tego formatu ( A0 + 44 ") oraz 1500 mm i więcej w największych ( A0 + ≥ 60 ")
• A0. Papier tego formatu ma wymiary 1189x841 mm.
• A1. Papier o rozmiarze 841x594 mm - czyli połowa formatu A0.
• A2. Arkusz tego formatu jest mniej więcej wielkości rozkładówki - 420x594 mm, czyli o połowę mniejszy od A1. Jest uważany za stosunkowo mały jak na standardy ploterów.
• A3. Najmniejszy format spotykany we współczesnych ploterach: 297x420 mm, czyli tylko dwa razy większy od standardowego A4 (innymi słowy z rozkładem magazynka). Jest stosowany w niektórych modelach formatu stacjonarnego (patrz „Instalacja”) - w szczególności w urządzeniach tekstylnych (patrz „Typ”) do drukowania na koszulkach i innych ubraniach o podobnym rozmiarze.

Warto również zauważyć, że wiele modeli jest w sta...nie współpracować z innymi formatami. Co więcej, mówimy nie tylko o zmniejszonych, ale także o większych opcjach: maksymalna szerokość nośnika (patrz niżej) często przekracza wskaźniki standardowego formatu papieru.

Przybliżony czas, jaki zajmuje ploterowi wydrukowanie jednego arkusza.

Parametr ten jest podawany dla rozmiaru, dla którego urządzenie zostało pierwotnie zaprojektowane (patrz „Rozmiar papieru”). I jest przybliżony, ponieważ zwykle podaje się go dla optymalnych lub prawie optymalnych warunków drukowania: niska jakość i rozdzielczość, stosunkowo proste obrazy itp. Tak więc rzeczywisty czas drukowania arkusza może różnić się od podanego w jednym lub drugim kierunku, w zależności od parametry pracy - począwszy od wspomnianej jakości i rozdzielczości, a skończywszy na rodzaju mediów Jednak według liczb wskazanych w charakterystyce całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównywanie ich ze sobą: różnica w deklarowanym czasie, z reguły proporcjonalnie odpowiada różnicy rzeczywistej prędkości roboczej.

Warto też mieć na uwadze, że na ten czas zazwyczaj wskazuje czas trwania samego procesu drukowania – od uchwycenia arkusza przez podajnik do wyjścia gotowego wydruku z urządzenia. Pomiędzy drukowaniem poszczególnych arkuszy nieuchronnie występują przerwy, tak że łączny czas drukowania jest dłuższy niż czas drukowania arkusza pomnożony przez liczbę arkuszy. Np. urządzenie z czasochłonnością 36 s na arkusz teoretycznie musiałoby drukować około 100 arkuszy na godzinę (1 h = 3600 s, 3600/36 = 100), ale w praktyce taki ploter zwykle produkuje około 70 - 75 arkuszy.

Najmniejsza objętość kropli atramentu, jaką może wytworzyć głowica drukująca plotera atramentowego lub podobnego (patrz „Typ”).

Parametr ten jest bezpośrednio związany z rozdzielczością druku (patrz "Maks. Rozdzielczość"): im więcej punktów na cal - tym mniejsze powinny być poszczególne punkty i odpowiednio krople. Jednocześnie modele o tym samym dpi mogą nieco różnić się tym parametrem. W takich przypadkach należy przyjąć, że mniejsza objętość kropli potencjalnie zapewnia lepszą jakość druku, z dokładniejszym odwzorowaniem cienkich linii i granic pomiędzy poszczególnymi obszarami obrazu, jednak takie możliwości odpowiednio wpływają na cenę urządzenia.

Największa szerokość papieru lub innego nośnika, jaką może obsłużyć ploter. Im większy parametr ten, tym większe materiały, które można wydrukować na urządzeniu; jednak rozmiar, waga i koszt plotera również są z tego powodu znacznie zwiększone.

Największa średnica roli, jaką można ustawić na ploterze z roli na rolę (patrz wyżej). Parametr ten jest przydatny przede wszystkim przy doborze mediów: materiał o tej samej szerokości może być produkowany w rolkach o różnych średnicach.

Metody przesyłania danych obsługiwane przez ploter.

Oprócz bezpośredniego połączenia z komputerem PC przez USB, które jest obsługiwane przez zdecydowaną większość tego typu urządzeń, bardzo popularne jest obecnie połączenie z sieciami komputerowymi – zwykle przez przewodowy port LAN, a często przez Wi-Fi. W tym drugim przypadku dodatkowo mogą być obsługiwane specjalne tryby pracy - Wi-Fi Direct i/lub . Można też znaleźć plotery z obsługą nośników zewnętrznych - w postaci czytnika kart lub własnego portu USB dla pendrive'ów.

Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Połączenie z komputerem (USB). Podłączenie do standardowego portu USB w komputerze stacjonarnym lub laptopie to klasyczny format przesyłania danych, który można znaleźć w prawie wszystkich nowoczesnych ploterach. Umożliwia wysyłanie zadań drukowania do urządzenia, zarządzanie ustawieniami, odbieranie różnych powiadomień o pracy na komputerze, zapisywanie zdigitalizowanych materiałów z wbudowanego skanera (jeśli jest dostępny, patrz wyżej) itp. Wady tego połączenia to m.in. jest przeznaczony do komunikacji pomiędzy ploterem a tylko jednym konkretnym komputerem. To prawda, że na tym komputerze możesz również skonfigurować ogólny dostęp...przez sieć - ale jest to dość trudne; łatwiej jest od razu wybrać urządzenie z łącznością sieciową (patrz poniżej).

- Połączenie sieciowe (LAN). Połączenie LAN przez przewodowy interfejs LAN. Sama łączność sieciowa przynajmniej sprawia, że ploter jest dostępny z dowolnego komputera w sieci lokalnej; a niektóre modele umożliwiają nawet kontrolę przez Internet. Ponadto takie urządzenia mogą pełnić różne specyficzne funkcje sieciowe - na przykład przesyłanie materiałów ze skanera do magazynu plików lub poczty e-mail. A połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi - w rzeczywistości ze względu na konieczność ułożenia przewodu - ale jest tańsze, a także zapewnia stabilniejsze i bardziej niezawodne połączenie, niezależne od przeszkód i poziomu zakłóceń w pobliżu urządzenie.

- USB (dla dysków flash). Złącze do podłączenia różnych mediów zewnętrznych, instalowane w samym ploterze. Oprócz dysków flash takie złącze można wykorzystać do zewnętrznych dysków twardych, a także do aparatów i wielu innych przenośnych gadżetów z wbudowanymi dyskami. W każdym razie takie połączenie służy głównie do drukowania bezpośredniego - wysyłania plików do druku bez użycia komputera. A jeśli masz skaner (patrz wyżej), możesz również kopiować zeskanowane materiały na urządzenie zewnętrzne przez port USB. Nawigacja po zawartości nośników zewnętrznych odbywa się zwykle za pomocą wyświetlacza zainstalowanego na ploterze.

- Czytnik kart. Wbudowany czytnik kart pamięci - najczęściej w formacie SD (chociaż konkretne typy i wolumeny obsługiwanych kart należy doprecyzować osobno, ponieważ standard SD obejmuje kilka podgatunków nośników). Korzystanie z tej funkcji jest generalnie podobne do opisanego powyżej portu USB dla pendrive'ów - umożliwia drukowanie materiałów bezpośrednio z zewnętrznego nośnika, a także zapisywanie danych otrzymanych ze skanera (jeśli jest dostępny) na tym nośniku. W dzisiejszych czasach karty pamięci są obsługiwane w wielu typach urządzeń elektronicznych – w szczególności laptopy prawie zawsze są wyposażone w czytniki kart, a w aparatach cyfrowych tego typu nośniki są standardowo wykorzystywane do zapisywania materiału filmowego. W związku z tym obecność czytnika kart w ploterze ułatwia wymianę danych taką techniką: wyjmowanie i wkładanie karty jest często łatwiejsze niż kopiowanie materiałów do komputera czy majstrowanie przy bezpośrednim połączeniu USB (o ile w ogóle jest dostępne). ).

- Wi-Fi. Posiadanie własnego modułu Wi-Fi pozwala ploterowi łączyć się z sieciami komputerowymi, a także korzystać ze specjalnych funkcji, takich jak Wi-Fi Direct i Airprint. Zobacz poniżej takie funkcje; Jeśli chodzi o połączenie sieciowe, zapewnia wszystkie te same możliwości, co opisany powyżej standard przewodowej sieci LAN. Jednocześnie połączenie Wi-Fi jest zauważalnie wygodniejsze, ponieważ pozwala obejść się bez układania kabli. To prawda, że takie połączenie jest nieco droższe, a poza tym szybkość przesyłania danych może spaść z dużą ilością zakłóceń lub „zajętym powietrzem”; jednak dla ploterów ta ostatnia najczęściej nie jest krytyczna, a cena modułu Wi-Fi jest często nieznaczna w porównaniu z ceną całego urządzenia. Dlatego większość nowoczesnych modeli sieci obsługuje nie tylko połączenie przewodowe, ale także bezprzewodowe.
Specyfikacje mogą również określać standard Wi-Fi używany przez urządzenie; najczęściej jest to Wi-Fi 4 lub Wi-Fi 5. Jednak różnica między tymi standardami w tym przypadku nie jest zasadnicza: obydwa zapewniają wystarczającą prędkość dla funkcji realizowanych w ploterach, a nowoczesny sprzęt bezprzewodowy zazwyczaj zapewnia kompatybilność ze wszystkimi główne standardy Wi-Fi ...

- Wi-Fi bezpośrednie. Funkcja występująca w modelach z wbudowanymi modułami Wi-Fi (patrz wyżej). Bezpośrednia obsługa pozwala na podłączenie innych urządzeń Wi-Fi (laptopy, smartfony, kamery itp.) bezpośrednio do takiego plotera, bez użycia routera czy sieci lokalnej. Jest to szczególnie przydatne, jeśli nie masz sprzętu sieciowego lub musisz go dodatkowo skonfigurować. Zestaw funkcji dostępnych przy takim połączeniu obejmuje co najmniej przesłanie materiałów do druku; jednak może być również zapewnione sterowanie ploterem i inne bardziej specyficzne funkcje.

- Druk lotniczy. Technologia bezpośredniego druku bezprzewodowego stosowana w urządzeniach Apple, takich jak iPhone, iPad, MacBook itp. Drukowanie przez AirPrint jest wygodne i proste – nie wymaga dodatkowej konfiguracji po podłączeniu do plotera i można je wykonać dosłownie „za jednym dotknięciem”. W tym przypadku komunikacja z urządzeniem drukującym odbywa się bezpośrednio przez Wi-Fi – podobnie jak opisane powyżej Wi-Fi Direct (w rzeczywistości AirPrint jest zwykle dostarczany jako dodatek do tego trybu).

Liczba pojedynczych wkładów potrzebnych do działania plotera.

Każdy kartridż odpowiada za własny kolor bazowy używany do drukowania. Plotery monochromatyczne (patrz "Kolor"), z definicji używają tylko jednego wkładu, do czerni - więc dla takich urządzeń parametr ten zwykle nie jest w ogóle określony. Natomiast w druku kolorowym, gdzie wszystkie dostępne odcienie uzyskuje się poprzez zmieszanie podstawowych kolorów, ilość takich kolorów (i odpowiednio wkładów) może być inna.

Najskromniejsze z nowoczesnych ploterów kolorowych są przystosowane do pracy z 4 lub 5 kartridżami. Pierwsza opcja odpowiada kolorystyce CMYK dla 4 kolorów bazowych - jest to minimum wymagane do druku w pełnym kolorze. Z kolei 5 wkładów oznacza zwykle kolorystykę CMYK, uzupełnioną o osobny podajnik atramentu dla obrazów czarno-białych - pozwala to nie marnować materiałów eksploatacyjnych na takie obrazy, które mogą być potrzebne do wydruków kolorowych, a także wykonywać druk monochromatyczny nawet z pustymi wkładami kolorowymi i na odwrót.

Na ogół takie zestawy podstawowych kolorów są niedrogie, a jednocześnie są w stanie zapewnić dość dobrą jakość wydruków; więc plotery na 4 - 5 kartridży są obecnie bardzo popularne. Jednak zastosowanie dodatkowych kolorów podstawowych może znacząco podnieść jakość obrazu, zwłaszcza dokładność odwzorowania kolorów. W związku z tym w zaawansowanych ploterach można zaopatrzyć się w znacznie większą ilość wkładó...w – 6 – 10, a czasem więcej. Takie urządzenia są dość drogie i trudne w obsłudze, ale są niezbędne do drukowania materiałów o wysokich wymaganiach dotyczących jakości kolorów.

Modele wkładów stosowane w ploterze. Mając te dane, możesz łatwo znaleźć „natywne” materiały eksploatacyjne dla urządzenia.

Ilość pamięci wbudowanej, przewidzianej w konstrukcji plotera.

Taka pamięć jest używana do przechowywania różnych danych serwisowych: zadań wysłanych do druku, profili ustawień itp. Dzięki temu ploter staje się bardziej „samodzielny”: na przykład wiele modeli pozwala na kontynuowanie druku nawet przy wyłączonym komputerze sterującym.

Należy zaznaczyć, że w tym przypadku chodzi o półprzewodnikową pamięć flash, używanej głównie do „operacyjnej” informacji serwisowej. Pojemność takiej pamięci jest stosunkowo niska, mierzona jest w megabajtach; jednak oprócz tego w konstrukcji może być przewidziane większe urządzenie pamięci masowej - zwykle tradycyjny dysk twardy. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Pojemność dysku”.