Porównanie Canon imagePROGRAF TM-200 vs Canon imagePROGRAF iPF610

Przybliżony czas, jaki zajmuje ploterowi wydrukowanie jednego arkusza.

Parametr ten jest podawany dla rozmiaru, dla którego urządzenie zostało pierwotnie zaprojektowane (patrz „Rozmiar papieru”). I jest przybliżony, ponieważ zwykle podaje się go dla optymalnych lub prawie optymalnych warunków drukowania: niska jakość i rozdzielczość, stosunkowo proste obrazy itp. Tak więc rzeczywisty czas drukowania arkusza może różnić się od podanego w jednym lub drugim kierunku, w zależności od parametry pracy - począwszy od wspomnianej jakości i rozdzielczości, a skończywszy na rodzaju mediów Jednak według liczb wskazanych w charakterystyce całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównywanie ich ze sobą: różnica w deklarowanym czasie, z reguły proporcjonalnie odpowiada różnicy rzeczywistej prędkości roboczej.

Warto też mieć na uwadze, że na ten czas zazwyczaj wskazuje czas trwania samego procesu drukowania – od uchwycenia arkusza przez podajnik do wyjścia gotowego wydruku z urządzenia. Pomiędzy drukowaniem poszczególnych arkuszy nieuchronnie występują przerwy, tak że łączny czas drukowania jest dłuższy niż czas drukowania arkusza pomnożony przez liczbę arkuszy. Np. urządzenie z czasochłonnością 36 s na arkusz teoretycznie musiałoby drukować około 100 arkuszy na godzinę (1 h = 3600 s, 3600/36 = 100), ale w praktyce taki ploter zwykle produkuje około 70 - 75 arkuszy.

Najmniejsza objętość kropli atramentu, jaką może wytworzyć głowica drukująca plotera atramentowego lub podobnego (patrz „Typ”).

Parametr ten jest bezpośrednio związany z rozdzielczością druku (patrz "Maks. Rozdzielczość"): im więcej punktów na cal - tym mniejsze powinny być poszczególne punkty i odpowiednio krople. Jednocześnie modele o tym samym dpi mogą nieco różnić się tym parametrem. W takich przypadkach należy przyjąć, że mniejsza objętość kropli potencjalnie zapewnia lepszą jakość druku, z dokładniejszym odwzorowaniem cienkich linii i granic pomiędzy poszczególnymi obszarami obrazu, jednak takie możliwości odpowiednio wpływają na cenę urządzenia.

Metody przesyłania danych obsługiwane przez ploter.

Oprócz bezpośredniego połączenia z komputerem PC przez USB, które jest obsługiwane przez zdecydowaną większość tego typu urządzeń, bardzo popularne jest obecnie połączenie z sieciami komputerowymi – zwykle przez przewodowy port LAN, a często przez Wi-Fi. W tym drugim przypadku dodatkowo mogą być obsługiwane specjalne tryby pracy - Wi-Fi Direct i/lub . Można też znaleźć plotery z obsługą nośników zewnętrznych - w postaci czytnika kart lub własnego portu USB dla pendrive'ów.

Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Połączenie z komputerem (USB). Podłączenie do standardowego portu USB w komputerze stacjonarnym lub laptopie to klasyczny format przesyłania danych, który można znaleźć w prawie wszystkich nowoczesnych ploterach. Umożliwia wysyłanie zadań drukowania do urządzenia, zarządzanie ustawieniami, odbieranie różnych powiadomień o pracy na komputerze, zapisywanie zdigitalizowanych materiałów z wbudowanego skanera (jeśli jest dostępny, patrz wyżej) itp. Wady tego połączenia to m.in. jest przeznaczony do komunikacji pomiędzy ploterem a tylko jednym konkretnym komputerem. To prawda, że na tym komputerze możesz również skonfigurować ogólny dostęp...przez sieć - ale jest to dość trudne; łatwiej jest od razu wybrać urządzenie z łącznością sieciową (patrz poniżej).

- Połączenie sieciowe (LAN). Połączenie LAN przez przewodowy interfejs LAN. Sama łączność sieciowa przynajmniej sprawia, że ploter jest dostępny z dowolnego komputera w sieci lokalnej; a niektóre modele umożliwiają nawet kontrolę przez Internet. Ponadto takie urządzenia mogą pełnić różne specyficzne funkcje sieciowe - na przykład przesyłanie materiałów ze skanera do magazynu plików lub poczty e-mail. A połączenie przewodowe nie jest tak wygodne jak Wi-Fi - w rzeczywistości ze względu na konieczność ułożenia przewodu - ale jest tańsze, a także zapewnia stabilniejsze i bardziej niezawodne połączenie, niezależne od przeszkód i poziomu zakłóceń w pobliżu urządzenie.

- USB (dla dysków flash). Złącze do podłączenia różnych mediów zewnętrznych, instalowane w samym ploterze. Oprócz dysków flash takie złącze można wykorzystać do zewnętrznych dysków twardych, a także do aparatów i wielu innych przenośnych gadżetów z wbudowanymi dyskami. W każdym razie takie połączenie służy głównie do drukowania bezpośredniego - wysyłania plików do druku bez użycia komputera. A jeśli masz skaner (patrz wyżej), możesz również kopiować zeskanowane materiały na urządzenie zewnętrzne przez port USB. Nawigacja po zawartości nośników zewnętrznych odbywa się zwykle za pomocą wyświetlacza zainstalowanego na ploterze.

- Czytnik kart. Wbudowany czytnik kart pamięci - najczęściej w formacie SD (chociaż konkretne typy i wolumeny obsługiwanych kart należy doprecyzować osobno, ponieważ standard SD obejmuje kilka podgatunków nośników). Korzystanie z tej funkcji jest generalnie podobne do opisanego powyżej portu USB dla pendrive'ów - umożliwia drukowanie materiałów bezpośrednio z zewnętrznego nośnika, a także zapisywanie danych otrzymanych ze skanera (jeśli jest dostępny) na tym nośniku. W dzisiejszych czasach karty pamięci są obsługiwane w wielu typach urządzeń elektronicznych – w szczególności laptopy prawie zawsze są wyposażone w czytniki kart, a w aparatach cyfrowych tego typu nośniki są standardowo wykorzystywane do zapisywania materiału filmowego. W związku z tym obecność czytnika kart w ploterze ułatwia wymianę danych taką techniką: wyjmowanie i wkładanie karty jest często łatwiejsze niż kopiowanie materiałów do komputera czy majstrowanie przy bezpośrednim połączeniu USB (o ile w ogóle jest dostępne). ).

- Wi-Fi. Posiadanie własnego modułu Wi-Fi pozwala ploterowi łączyć się z sieciami komputerowymi, a także korzystać ze specjalnych funkcji, takich jak Wi-Fi Direct i Airprint. Zobacz poniżej takie funkcje; Jeśli chodzi o połączenie sieciowe, zapewnia wszystkie te same możliwości, co opisany powyżej standard przewodowej sieci LAN. Jednocześnie połączenie Wi-Fi jest zauważalnie wygodniejsze, ponieważ pozwala obejść się bez układania kabli. To prawda, że takie połączenie jest nieco droższe, a poza tym szybkość przesyłania danych może spaść z dużą ilością zakłóceń lub „zajętym powietrzem”; jednak dla ploterów ta ostatnia najczęściej nie jest krytyczna, a cena modułu Wi-Fi jest często nieznaczna w porównaniu z ceną całego urządzenia. Dlatego większość nowoczesnych modeli sieci obsługuje nie tylko połączenie przewodowe, ale także bezprzewodowe.
Specyfikacje mogą również określać standard Wi-Fi używany przez urządzenie; najczęściej jest to Wi-Fi 4 lub Wi-Fi 5. Jednak różnica między tymi standardami w tym przypadku nie jest zasadnicza: obydwa zapewniają wystarczającą prędkość dla funkcji realizowanych w ploterach, a nowoczesny sprzęt bezprzewodowy zazwyczaj zapewnia kompatybilność ze wszystkimi główne standardy Wi-Fi ...

- Wi-Fi bezpośrednie. Funkcja występująca w modelach z wbudowanymi modułami Wi-Fi (patrz wyżej). Bezpośrednia obsługa pozwala na podłączenie innych urządzeń Wi-Fi (laptopy, smartfony, kamery itp.) bezpośrednio do takiego plotera, bez użycia routera czy sieci lokalnej. Jest to szczególnie przydatne, jeśli nie masz sprzętu sieciowego lub musisz go dodatkowo skonfigurować. Zestaw funkcji dostępnych przy takim połączeniu obejmuje co najmniej przesłanie materiałów do druku; jednak może być również zapewnione sterowanie ploterem i inne bardziej specyficzne funkcje.

- Druk lotniczy. Technologia bezpośredniego druku bezprzewodowego stosowana w urządzeniach Apple, takich jak iPhone, iPad, MacBook itp. Drukowanie przez AirPrint jest wygodne i proste – nie wymaga dodatkowej konfiguracji po podłączeniu do plotera i można je wykonać dosłownie „za jednym dotknięciem”. W tym przypadku komunikacja z urządzeniem drukującym odbywa się bezpośrednio przez Wi-Fi – podobnie jak opisane powyżej Wi-Fi Direct (w rzeczywistości AirPrint jest zwykle dostarczany jako dodatek do tego trybu).

Liczba pojedynczych wkładów potrzebnych do działania plotera.

Każdy kartridż odpowiada za własny kolor bazowy używany do drukowania. Plotery monochromatyczne (patrz "Kolor"), z definicji używają tylko jednego wkładu, do czerni - więc dla takich urządzeń parametr ten zwykle nie jest w ogóle określony. Natomiast w druku kolorowym, gdzie wszystkie dostępne odcienie uzyskuje się poprzez zmieszanie podstawowych kolorów, ilość takich kolorów (i odpowiednio wkładów) może być inna.

Najskromniejsze z nowoczesnych ploterów kolorowych są przystosowane do pracy z 4 lub 5 kartridżami. Pierwsza opcja odpowiada kolorystyce CMYK dla 4 kolorów bazowych - jest to minimum wymagane do druku w pełnym kolorze. Z kolei 5 wkładów oznacza zwykle kolorystykę CMYK, uzupełnioną o osobny podajnik atramentu dla obrazów czarno-białych - pozwala to nie marnować materiałów eksploatacyjnych na takie obrazy, które mogą być potrzebne do wydruków kolorowych, a także wykonywać druk monochromatyczny nawet z pustymi wkładami kolorowymi i na odwrót.

Na ogół takie zestawy podstawowych kolorów są niedrogie, a jednocześnie są w stanie zapewnić dość dobrą jakość wydruków; więc plotery na 4 - 5 kartridży są obecnie bardzo popularne. Jednak zastosowanie dodatkowych kolorów podstawowych może znacząco podnieść jakość obrazu, zwłaszcza dokładność odwzorowania kolorów. W związku z tym w zaawansowanych ploterach można zaopatrzyć się w znacznie większą ilość wkładó...w – 6 – 10, a czasem więcej. Takie urządzenia są dość drogie i trudne w obsłudze, ale są niezbędne do drukowania materiałów o wysokich wymaganiach dotyczących jakości kolorów.

Modele wkładów stosowane w ploterze. Mając te dane, możesz łatwo znaleźć „natywne” materiały eksploatacyjne dla urządzenia.

Ilość pamięci wbudowanej, przewidzianej w konstrukcji plotera.

Taka pamięć jest używana do przechowywania różnych danych serwisowych: zadań wysłanych do druku, profili ustawień itp. Dzięki temu ploter staje się bardziej „samodzielny”: na przykład wiele modeli pozwala na kontynuowanie druku nawet przy wyłączonym komputerze sterującym.

Należy zaznaczyć, że w tym przypadku chodzi o półprzewodnikową pamięć flash, używanej głównie do „operacyjnej” informacji serwisowej. Pojemność takiej pamięci jest stosunkowo niska, mierzona jest w megabajtach; jednak oprócz tego w konstrukcji może być przewidziane większe urządzenie pamięci masowej - zwykle tradycyjny dysk twardy. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Pojemność dysku”.

Rodzaj ekranu zapewniany przez projekt plotera.

Sama obecność wyświetlacza znacznie rozszerza możliwości sterowania, czyni go wygodniejszym i bardziej intuicyjnym. Taki ekran może wyświetlać przynajmniej różne informacje o działaniu urządzenia; a w wielu przypadkach jest również używany do określonych funkcji - bezpośredniej kontroli ustawień plotera, wyboru materiałów do drukowania z nośnika USB lub czytnika kart (patrz "Przesyłanie danych"), itp. W związku z tym modele, które nie posiadanie ekranów w ogóle w naszych czasach jest niezwykle rzadkie; zazwyczaj są to agregaty o najbardziej podstawowej funkcjonalności, w duchu „tylko drukuj i nic zbędnego”. W innych przypadkach rodzaje wyświetlaczy mogą być następujące:

- Monochromatyczny. Jednokolorowy (zwykle czarno-biały) ekran. Takie wyświetlacze zazwyczaj mają też dość skromną rozdzielczość, więc ich możliwości są mocno ograniczone w porównaniu z kolorowymi. To prawda, ta opcja jest nieco tańsza, ale w tym przypadku jest to jedyna zaleta. Dlatego urządzenia z monochromatycznymi ekranami nie są w naszych czasach zbyt popularne.

- Kolorowe. Ekran zdolny do renderowania różnych kolorów. Specyficzna jakość kolorowych wyświetlaczy może wahać się od najprostszych matryc na kilkaset (a nawet kilkudziesięciu) odcieni, po rozwiązania z wyższej półki, które nie ustępują monitorom komputerowym. Jednak w każdym przypadku kolorowy ekran ma więcej możliwości niż czarno-biały.... Dzięki temu między innymi można go użyć do podglądu materiałów przed wydrukiem, a będą one wyglądały dość autentycznie. Taki sprzęt kosztuje więcej niż matryce monochromatyczne, ale ta różnica zwykle nie jest zasadnicza na tle kosztu ploterów jako całości. Większość z tych urządzeń jest obecnie wyposażona w kolorowe ekrany. Taki ekran często wykonuje się również jako ekran dotykowy(patrz niżej), choć zdarzają się też tradycyjne, bezdotykowe kolorowe wyświetlacze.

- Ekran dotykowy. Ekran dotykowy podobny do tych stosowanych we współczesnych tabletach, który umożliwia sterowanie urządzeniem poprzez dotknięcie obrazu na wyświetlaczu. Takie sterowanie często okazuje się znacznie wygodniejsze i bardziej funkcjonalne niż korzystanie z panelu z tradycyjnymi przyciskami, pokrętłami itp.: na ekranie dotykowym można wyświetlać różnorodne elementy sterujące (przyciski, suwaki, liczniki, interaktywne menu itp.) , a dla każdej sytuacji możesz użyć własnego, najbardziej optymalnego zestawu takich elementów. Ponadto wygodnie jest przeglądać informacje graficzne na takich wyświetlaczach (rysunki do druku, dane ze skanera itp.) - same ekrany są zwykle wykonane w kolorze i mają dość wysoką rozdzielczość, a czujniki pozwalają na łatwą zmianę skalę i przesuń obraz w żądanym kierunku. Obecność czujnika wpływa na koszt wyświetlacza, ale w tym przypadku moment ten nie jest kluczowy. Dlatego takie ekrany są bardzo popularne we współczesnych ploterach: kolorowy wyświetlacz w takim urządzeniu to najprawdopodobniej również ekran dotykowy.

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez ploter przy pracy. Im niższy wskaźnik ten, tym mniej niedogodności stwarza urządzenie dla innych. Jednocześnie we współczesnych ploterach poziom hałasu zwykle nie przekracza 60 dB, co jest porównywalne z telewizorem o średniej głośności; a wiele z nich nie wytwarzają nawet 50 dB, co odpowiada cichej rozmowie w odległości 2-3 m. A jeśli weźmiemy również pod uwagę fakt, że plotery są zwykle używane w obiektach przemysłowych, to możemy powiedzieć, że w większości przypadków wskaźnik ten nie odgrywa znaczącej roli.

Znamionowy pobór mocy plotera. Z reguły podaje się wartość maksymalną - dla trybu druku , gdy urządzenie wymaga największej mocy.

Im cięższe i wydajniejsze urządzenie, tym większy jego pobór mocy. Jednocześnie modele o podobnej specyfikacji mogą różnić się tym wskaźnikiem. I tutaj warto wychodzić z założenia, że bardziej energooszczędna jednostka zazwyczaj kosztuje więcej, lecz przy intensywnym użytkowaniu ta różnica może szybko się zwrócić ze względu na oszczędność energii elektrycznej.

Ponadto pobór mocy jest czasem niezbędny do specjalnych obliczeń elektrycznych - na przykład określenia niezbędnych parametrów stabilizatora napięcia, zapasowego generatora itp.