Porównanie Dell KM-717 vs Dell KM-636

- Przewodowa. Podłączenie za pomocą kabla z jednym lub drugim typem złącza - najczęściej USB, rzadziej PS/2 lub firmową wtyczką (patrz „Interfejs połączeniowy”). Klawiatury przewodowe wyróżniają się niskim kosztem i ogólną wygodą - w tym sensie, że nie wymagają akumulatora, a czas pracy jest nieograniczony. Co prawda, przewód ogranicza mobilność; jednak biorąc pod uwagę, że klawiatura jest najczęściej używana w pobliżu komputera, tej wady nie można nazwać krytyczną.

- Radio. Połączenie bezprzewodowe przez kanał radiowy z reguły przez adapter bezprzewodowy podłączany do komputera przez gniazdo USB. Główną zaletą tej opcji jest brak samego przewodu; jednocześnie zasięg komunikacji wynosi zwykle kilkanaście metrów, co daje swobodę ruchów, a nawet pozwala używać klawiatury jako „pilota do komputera”. Z drugiej strony, modele bezprzewodowe są znacznie droższe od przewodowych, a ich działanie wymaga osobnego zasilania z akumulatora lub akumulatorów, których ładowanie jest ograniczone - odpowiednio czas ciągłej pracy jest ograniczony. Osobno zauważamy, że ta opcja jest przeznaczona głównie dla stacjonarnych komputerów; jeśli do laptopa potrzebna jest klawiatura bezprzewodowa, lepiej zwrócić uwagę na modele Bluetooth (patrz poniżej).

- Bluetooth. Inny sposób bezprzewodowego podłączenia klawiatur. Z t...echnicznego punktu widzenia Bluetooth opiera się na falach radiowych, ale technologia ta ma swoje własne cechy, dlatego jest wskazywana oddzielnie od „normalnego” podłączenia przez kanał radiowy (patrz wyżej). Główną z tych cech jest to, że wiele modeli współczesnej elektroniki (prawie wszystkie laptopy i tablety, niektóre komputery stacjonarne itp.) jest wyposażonych we wbudowane moduły Bluetooth, co pozwala na podłączenie takich klawiatur bez użycia dodatkowych adapterów. Dodatkowo zasięg takiego połączenia to oficjalnie co najmniej 10 m (w praktyce oczywiście zależy to od przeszkód, zakłóceń itp.). Ta opcja będzie optymalna, jeśli potrzebna jest klawiatura bezprzewodowa do urządzenia obsługującego technologię Bluetooth.

- Bluetooth / radio. Klawiatury bezprzewodowe, które można łączyć zarówno przez Bluetooth, jak i kanał radiowy. Szczegółowe informacje na temat każdej z tych opcji można znaleźć powyżej. Tutaj zauważamy, że taka klawiatura zwykle łączy się bezpośrednio z urządzeniem Bluetooth (na przykład laptopem), a jeśli komputer nie obsługuje Bluetooth, można podłączyć do niego adapter USB i skorzystać z połączenia przez kanał radiowy. Dzięki temu klawiatura jest tak wszechstronna, jak to tylko możliwe. Jednak taka wszechstronność znacząco wpływa na koszty i nie jest tak często wymagana; w związku z tym ta opcja nie została zbyt rozpowszechniona.

- Bluetooth/radio/przewodowa. Klawiatury obsługujące wszystkie trzy z powyższych sposobów podłączenia. Jest to najbardziej wszechstronna opcja, dająca użytkownikowi swobodę wyboru w różnych sytuacjach. Na przykład podczas grania lub oglądania filmu można usiąść w wygodnym fotelu z dala od ekranu, podłączając urządzenie bezprzewodowo, a podczas pisania lub surfowania po Internecie można poruszać się po stole i używać przewodu, oszczędzając energię akumulatora. Jednocześnie taka wszechstronność nie jest tak często wymagana i nie jest tania, dlatego modele z tego typu podłączeniem również nie są popularne.

Wersja technologii Bluetooth umożliwiająca podłączenie klawiatury bezprzewodowej do innych urządzeń zewnętrznych jako manipulatora. Im wyższy numer seryjny, tym bardziej stabilne i wolne od zakłóceń połączenie. Bluetooth v 5 to obecnie najbardziej zaawansowany standard w klawiaturach.

Obsługa technologii Multi-Device spotyka się wyłącznie w modelach z łącznością Bluetooth. Klawiatury z tą technologią są w stanie jednocześnie sparować przez Bluetooth z kilkoma urządzeniami i przełączać się między nimi dosłownie „za naciśnięciem przycisku”, bez kłopotów z ustawieniami. W związku z tym, funkcja ta będzie bardzo wygodna, jeśli klawiatura jest używana z kilkoma urządzeniami jednocześnie - na przykład do pracy na komputerze stacjonarnym/laptopie oraz wyszukiwania filmów i programów telewizyjnych na telewizorze Smart TV.

Zauważ, że konkretne cechy pracy Multi-device nie zaszkodzi doprecyzować osobno. Przede wszystkim dotyczy to liczby urządzeń, z którymi możesz połączyć się jednocześnie.

Tradycyjne klawiatury występują w trzech głównych odmianach - standardowe, kompaktowej i ultrakompaktowej. Główną różnicą między nimi jest to, że standardowe modeli są pełnowymiarowymi oraz mają Num - dodatkowy blok z klawiszami numerycznymi i znakami operacji arytmetycznych. Modele kompaktowe odpowiednio bloku numerycznego nie mają, a w modelach ultrakompaktowych nawet blok strzałek umieszczony jest pod klawiszem Enter w postaci bardzo małych klawiszy.

Pełnowymiarowe, kompaktowe i ultrakompaktowe klawiatury mogą mieć różne typy układów. Jednocześnie położenie liter i cyfr nad literami we wszystkich typach układów jest takie samo, różnice dotyczą kształtu i położenia dodatkowych klawiszy (znaki specjalne, takie jak ukośnik odwrotny, sterowanie systemem, modyfikatory, takie jak Shift i Alt itp.). Najpopularniejsze opcje to:

- ANSI. „Amerykański” format układu, którego charakterystycznymi cechami są w szczególności taka sama szerokość obu klawiszy Shift, to samo oznaczenie i przeznaczenie klawiszy Alt, jednorzędowy klawisz Enter i umieszczony nad nim ukośnik odwrotny (który często jest nieco dłuższy niż standardowy klawisz).

- ISO. „Europejski” format układu. Klawisz Enter zajmuje dwa rzędy, podczas gdy góra jest nieco dłuższa niż dół; lewy Shift jest krótszy niż prawy, obok niego...znajduje się ukośnik odwrotny; u dołu klawisza Enter może znajdować się drugi ukośnik odwrotny lub inny klawisz znaku specjalnego; prawy Alt jest oznaczony jako Alt Gr i służy do wprowadzania dodatkowych znaków w językach europejskich.

- KS. „Koreański” układ klawiatury zapewnia dwurzędowy klawisz Enter, jak w opisanym powyżej ISO, ale w tym przypadku dłuższa jest dolna część klawisza Enter, a nie górna. Ukośnik odwrotny znajduje się nad klawiszem Enter, obok klawisza Backspace, a sam Backspace ma taką samą długość jak klawisze standardowe (to znaczy jest zauważalnie krótszy niż w innych układach).

- JIS. Klawiatury z „japońskim” układem mają dwurzędowy klawisz Enter ze zwiększoną długością górnej połowy - podobnie jak opisane powyżej ISO. Jednak w tym przypadku ukośnik odwrotny znajduje się nie po lewej stronie klawiatury, ale po prawej stronie, obok Enter (gdzie w ISO można umieścić dodatkowy klawisz znaku). Mogą być stosowane dodatkowe klawisze z symbolami - obok Backspace (jak w KS) i/lub po lewej stronie prawego Shift. Ponadto prawy Alt może być w formacie Alt Gr.

Oprócz kompaktowych i pełnowymiarowych, istnieją również nietradycyjne formaty klawiatur:

- Blok numeryczny. Oddzielnie wykonywany blok klawiszy numerycznych. Przy pomocy takiego urządzenia można w szczególności przekształcić klawiaturę kompaktową w pełnowymiarową. Kombinacja ta może być przydatna między innymi w podróży: spakowanie bloku numerycznego oddzielnie od klawiatury jest łatwiejsze niż znalezienie miejsca na pełnowymiarową klawiaturę. Inną opcją użycia bloku numerycznego jest podłączenie do kasy fiskalnej, terminala itp. w celu pracy jako klawiatura kalkulatora lub podobnym.

- Klawiatura pomocnicza (Keypad). Specjalistyczne urządzenie w postaci małej (około 15 - 20 klawiszy) klawiatury na jedną rękę; uzupełnieniem jest z reguły podstawka pod rękę, a często także boczne guziki pod kciuk. Takie urządzenia są szczególnie wygodne w grach i są głównie w nich używane - można przypisać określone akcje gry do przycisków klawiatury (w tym te, które są zwykle realizowane przez menu lub kombinację klawiszy na standardowej klawiaturze). Klawiatura pomocnicza (Keypad) może uzupełniać klawiaturę główną lub służyć jako całkowicie oddzielny pad do gier.

- Niestandardowa. Klawiatury niestandardowe, które nie należą do żadnej z powyższych odmian. Konkretna konstrukcja i zastosowanie takich urządzeń może się różnić. Mogą to być więc modele do gier w postaci lewej połowy standardowej klawiatury (ta część jest używana głównie w grach); ultrakompaktowe modele do tabletów (patrz „Przeznaczenie”); klawiatury do telewizorów, uzupełnione specjalnymi przyciskami i przystosowane do trzymania w dwóch rękach na kształt gamepada itp.

Liczba dodatkowych klawiszy przewidzianych w konstrukcji klawiatury.

Takie klawisze nie należą do standardowego układu i są przeznaczone do szybkiego dostępu do określonych funkcji lub poszczególnych aplikacji - na przykład do sterowania odtwarzaczem multimedialnym lub otwierania poczty za naciśnięciem jednego przycisku. Funkcja ta jest wygodna, ponieważ polecenia z dodatkowych klawiszy są zwykle rozpoznawane przez system niezależnie od tego, co jest na ekranie - dzięki temu np. nie trzeba zamykać edytora tekstu, aby przełączać ścieżki w odtwarzaczu.

Zwróć uwagę, że w tym przypadku mówimy o pojedynczych klawiszach, które mają ściśle określony cel i odpowiednie oznaczenie. W tym punkcie nie uwzględniono przycisków programowalnych, klawisza Fn (patrz poniżej) ani funkcji głównych klawiszy dostępnych za pośrednictwem klawisza Fn.

Kolor liter cyrylicy nadrukowanych na klawiaturze.

Ten kolor jest zwykle wybierany tak, aby litery były dobrze widoczne. Ten szczegół nie wpływa na funkcjonalność klawiatury, a wybór w tym przypadku zależy głównie od osobistych preferencji. Jest jednak również praktyczny moment: dla niedoświadczonych użytkowników, którzy nie opanowali pisania na ślepo, pożądane jest, aby litery wyróżniały się jak najbardziej na tle klawiszy.

Szczególny przypadek stanowią litery przezroczyste - stosuje się je w klawiaturach wyposażonych w podświetlenie (patrz poniżej), dzięki czemu takie znaki są widoczne nawet w ciemności przy włączonym podświetleniu.

Liczba przycisków w konstrukcji myszki standardowo zawartej w zestawie. Minimalna liczba takich przycisków do pracy w większości współczesnych systemów operacyjnych wynosi dwie, a większa liczba z reguły oznacza, że myszka ma dodatkowe funkcje. Na przykład trzeci klawisz może służyć do zmiany rozdzielczości sensora myszy „w locie”, do funkcji podwójnego lub potrójnego kliknięcia (to ostatnie jest używane w grach do strzelania w krótkich seriach); para przycisków z boku na kciuk jest zwykle skonfigurowana do funkcji „cofnij” i „do przodu” w przeglądarce itp. A w myszkach do gier może być kilkanaście dodatkowych przycisków zapewniających jak najszybszy dostęp do różnych funkcji gry.

Rozdzielczość sensora optycznego zastosowanego w myszy z zestawu. Podobnie jak matryca aparatu, taki sensor składa się z wielu pojedynczych punktów światłoczułych; parametr ten wskazuje, ile punktów sensora przypada na każdy cal powierzchni, po której porusza się mysz.

Chociaż wysokie wartości DPI są często uważane za wskaźnik dobrej dokładności myszy, w praktyce ten szczegół wpływa tylko na szybkość przesuwania kursora po ekranie (przy czym nie na rzeczywistą, ale na maksymalną możliwą — „robocza” wartość DPI w ustawieniach jest często zmniejszana, w przeciwnym razie korzystanie z myszy byłoby niewygodne). Dlatego wysokie rozdzielczości sensorów są ważne głównie przy pracy na dużych monitorach, a nawet w takich przypadkach wskaźniki 1000 – 3000 DPI są uważane za całkiem wystarczające, wyższe wartości są bardziej chwytem reklamowym niż naprawdę uzasadnioną koniecznością.

Rodzaj zasilania, stosowanego w myszkach bezprzewodowych, dołączonych do niektórych klawiatur. Może to być wymienne ogniwo zasilające lub własna wbudowana bateria.

Baterie lub akumulatory w formacie AA („paluszki”) lub AAA („paluszki mini”) mogą być używane jako ogniwa wymienne. Główną zaletą takiego zasilania jest możliwość szybkiej wymiany rozładowanych baterii na nowe - jeśli owe są, wystarczy kilka sekund, a myszka jest znów gotowa do pracy. Jednak baterie często nie są dołączone do zestawu i należy je dokupić osobno. Co więcej, tak czy inaczej musisz zakupić nowe baterie w miarę zużywania się starych - lub sypnąć groszem na dość drogie baterie i ewentualnie ładowarkę.

Z kolei wbudowana bateria odciąża użytkownika od konieczności zakupu baterii i ich wymiany w miarę ich wyczerpania. Do wad takiego zasilania często przypisuje się to, że wbudowanej baterii nie da się szybko wymienić, a ładowanie jest jedyną opcją. Jednak ta procedura nie zajmuje dużo czasu, a ponadto wiele modeli jest w stanie kontynuować pracę w trakcie ładowania. Jednak jednoznaczną wadą jest niska autonomia: jeśli dla baterii wymiennych czas pracy jest liczony w miesiącach, to dla akumulatora są to dni.