Porównanie Logicpower LP-850VA 850 VA vs Powercom BNT-1000AP Schuko 1000 VA

Czas wymagany do przełączenia obciążenia z zasilania sieciowego na zasilanie bateryjne. W zasilaczach awaryjnych i interaktywnych(patrz "Rodzaj") w tym momencie występuje krótkotrwały zanik napięcia - odpowiednio im krótszy czas transferu na baterię, tym bardziej równomierną moc zapewnia źródło w przypadku awarii zasilania. Idealnie, czas transferu dla konwencjonalnej częstotliwości 50 Hz AC nie powinien przekraczać 5 ms (ćwierć jednego cyklu sinusoidalnego). Zasilacze inwerterowe UPS mają z definicji zerowy czas transferu.

W danym przypadku chodzi o zakres napięcia wejściowego, w którym UPS jest w stanie dostarczyć do obciążenia stabilne napięcie tylko dzięki własnym regulatorom, bez przełączania się na baterię. W przypadku zasilaczy awaryjnych UPS (patrz "Rodzaj") ten zakres jest dość mały, od 190 do 260 V; w przypadku zasilaczy interaktywnych, a zwłaszcza inwerterowych - jest znacznie szerszy. Niektóre modele zasilaczy UPS umożliwiają ręczne ustawienie zakresu napięcia wejściowego.

Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.

Częstotliwość robocza prądu zmiennego dostarczanego na wejście UPS - a dokładniej zakres częstotliwości tego prądu, w którym urządzenie może dostarczać wymaganą moc do obciążenia dzięki własnym regulatorom, bez użycia baterii. Poza tym zakresem UPS przełącza się w tryb bateryjny. Najmniejszy zakres napięć wejściowych mają zasilacze awaryjne UPS (patrz „Rodzaj”), największy - zasilacze inwerterowe.

Bypass(by-pass) oznacza tryb pracy UPS, przy którym zasilanie jest dostarczane do obciążenia bezpośrednio ze źródła zewnętrznego - sieci elektrycznej, generatora diesla itp. - z niewielkim przetwarzaniem lub bez przetwarzania w samym UPS. Ten tryb można aktywować zarówno automatycznie, jak i ręcznie.

— Automatyczny bypass jest rodzajem środka bezpieczeństwa. Włącza się, gdy UPS w trybie normalnym nie może zasilać obciążenia - na przykład, gdy UPS jest przeciążone z powodu gwałtownego wzrostu poboru mocy obciążenia.

— Ręczny bypass umożliwia włączenie tego trybu na żądanie użytkownika, niezależnie od parametrów pracy. Może to być konieczne, na przykład, w celu wymiany baterii "na gorąco" (więcej szczegółów poniżej) lub w celu uruchomienia sprzętu, którego moc rozruchowa przekracza moc UPS. Z technicznego punktu widzenia może on również pełnić rolę środka bezpieczeństwa, lecz systemy automatyczne są pod tym względem bardziej niezawodne.

Niektóre zasilacze UPS są zdolne do przełączania się między dwoma wariantami bypassu.

Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.

Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.

Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają 700 - 1000 VA, a nawet mniej - to wystarc...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.

Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.

Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.

Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają nie więcej niż 500 W. 501 - 1000 W można uznać za wartość średnią, 1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).

Częstotliwość (zakres częstotliwości) napięcia AC dostarczanego przez UPS na wyjście. W przypadku sprzętu komputerowego zakres częstotliwości 47-53 Hz jest uważany za normalny, chociaż im mniejsze odchylenie od standardu 50 Hz, tym lepiej. Z drugiej strony, w niektórych modelach UPS częstotliwość ta może automatycznie synchronizować się z częstotliwością sieci, dzięki czemu moc dostarczana do obciążenia nie będzie się różnić, niezależnie od tego, czy obciążenie jest zasilane z sieci, czy z baterii. W tym przypadku bardziej pożądany jest szerszy zakres częstotliwości.

Liczba gniazd C13/C14 bez podłączenia do zasilania rezerwowego, przewidzianych w konstrukcji UPS.

W przeciwieństwie do gniazd z rezerwą, takie gniazda nie chronią przed zanikiem napięcia w sieci - dla podłączonych do nich urządzeń UPS działa jedynie jako zabezpieczenie przeciwprzepięciowe, niwelując przepięcia. Pozwala to na podłączenie do UPS urządzeń, które nie wymagają ciągłego zasilania i nie boją się przestojów – na przykład głośników czy drukarek. W przypadku awarii zasilania, takie urządzenia nie będą zużywać baterii, a UPS będzie w stanie dłużej zasilać urządzenia, dla których wręcz przeciwnie, nieprzerwane zasilanie jest niezbędne.

Złącze C13/C14 potocznie nazywane jest „gniazdem komputerowym”; wytwarza takie samo napięcie 230 V jak zwykła sieć domowa, jednak nie jest kompatybilne z wtyczkami do tradycyjnych gniazd, gdyż wykorzystuje trzy płaskie piny. Jednakże istnieją adaptery pomiędzy tymi standardami.