Format obudowy
Współczynnik kształtu obudowy komputera charakteryzuje przede wszystkim objętość wewnętrzną. Podstawowe współczynniki kształtu komputera stacjonarnego to:
-
Midi Tower. Przedstawiciel rodziny tower (obudowy montowanej pionowo) średniej wielkości - około 45 cm wysokości i 15-20 cm szerokości, z liczbą zewnętrznych wnęk od 2 do 4. Najpopularniejsze dla domowych komputerów klasy średniej.
-
Mini Tower. Najbardziej kompaktowy pionowy typ obudowy o szerokości 15-20 cm, ma wysokość około 35 cm i (zazwyczaj) nie więcej niż 2 wnęki z dostępem z zewnątrz. Jest używany głównie w komputerach biurowych, które nie wymagają wysokiej wydajności.
—
Full Tower. Pionowa obudowa jest obecnie jednym z największych współczynników kształtu do komputerów: szerokość wynosi 15-20 cm, wysokość 50-60 cm, liczba zatok z dostępem z zewnątrz może sięgać 10. Najczęściej w tym formacie produkowane są obudowy komputerów o wysokiej wydajności.
-
Desktop. Obudowy przeznaczone do montażu bezpośrednio na biurku. Często mają możliwość montażu poziomego – dzięki czemu monitor można postawić na obudowie – choć zdarzają się też modele, które montuje się stricte pionowo. W każdym razie modele „desktopowe” są stosunkowo niewielkie.
-
Cube Case. Obudowy sześcienne lub podobne. Mogą mieć różne rozmi
...ary i są przeznaczone do różnych typów płyt głównych, ten punkt w każdym przypadku należy doprecyzować osobno. Tak czy inaczej, takie obudowy mają dość oryginalny wygląd, który różni się od tradycyjnych „wież” i „desktopów”.Model
Konkretny model procesora zainstalowanego w komputerze, a raczej jego oznaczenie w serii (patrz „Procesor”). Pełna nazwa modelu składa się z nazwy serii i tego oznaczenia - na przykład Intel Core i3 3220; znając tę nazwę, możesz znaleźć szczegółowe informacje o procesorze (specyfikacja, recenzje, opinie itp.) i określić, w jaki sposób odpowiada on Twoim celom.
Liczba banków
Liczba gniazd na moduły pamięci RAM na płycie głównej komputera. W tym przypadku mówimy o gniazdach na wyjmowane kości; w przypadku komputera z
wbudowaną pamięcią parametr ten nie ma znaczenia.
Gniazda dostępne na płycie głównej mogą być zajęte, częściowo lub wcale (w modelach
bez pamięci RAM). W każdym razie warto zwrócić uwagę na ich liczbę w przypadku, gdy początkowo zainstalowana ilość pamięci RAM Ci nie odpowiada (lub ostatecznie przestanie Ci odpowiadać) i planujesz uaktualnić system. Najmniejsza ilość znaleziona w komputerze z wymienną pamięcią to
1 gniazdo; jeśli jest zajęte, kość należy zmienić tylko podczas aktualizacji. Duża liczba gniazd pamięci RAM jest z konieczności sparowana, wynika to z wielu niuansów technicznych; najczęściej jest to liczba
2 lub
4, ale może być większa - do 16 w wydajnych stacjach roboczych.
Pamiętaj, że planując uaktualnienie, musisz wziąć pod uwagę nie tylko liczbę gniazd i rodzaj pamięci (patrz wyżej), ale także specyfikację płyty głównej. Wszystkie nowoczesne płyty główne mają ograniczenia dotyczące maksymalnej ilości pamięci RAM; w efekcie np. obecność dwóch gniazd DDR4 nie oznacza, że w systemie można zainstalować jednocześnie dwie kości o maksymalnej pojemności, po 128 GB każda.
Maksymalna obsługiwana pojemność
Maksymalna ilość pamięci RAM, którą można zainstalować na komputerze. Zależy w szczególności od rodzaju zastosowanych modułów pamięci, a także od liczby ich gniazd. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli komputer jest kupowany z myślą o aktualizacji pamięci RAM, a pojemność faktycznie zainstalowanej pamięci jest zauważalnie mniejsza niż maksymalna dostępna.
Tak więc maksymalna pojemność zainstalowanej pamięci zależy od liczby gniazd w komputerze i może wynosić od
16 GB (skromny komputer) do
64 GB i więcej. Najpopularniejsze na rynku są
komputery z maksymalnie 32 GB pamięci.
Model karty graficznej
Rodzaj pamięci
Rodzaj pamięci graficznej używanej przez dedykowaną kartę graficzną (patrz „Typ karty graficznej”).
W większości tych adapterów instaluje się pamięć graficzną typu GDDR - rodzaj konwencjonalnej pamięci RAM DDR zoptymalizowanej do użytku z zadaniami graficznymi. Ta pamięć jest dostępna na rynku w kilku wersjach; ponadto istnieją inne odmiany. Oto bardziej szczegółowy opis różnych opcji:
- GDDR3. W swoim czasie był to dość powszechny typ pamięci graficznej; dziś jest jednak uważany za przestarzały i nie jest używany w nowych komputerach.
- GDDR5. Najpopularniejszy (stan na 2020 r.) typ pamięci graficznej GDDR. Zapewnia dobrą wydajność za rozsądną cenę, dlatego znajduje się w komputerach w różnych kategoriach cenowych.
- GDDR5X. Modyfikacja wspomnianej wyżej pamięci GDDR5, oferująca dwukrotnie większą przepustowość. W związku z tym wydajność takiej pamięci (przy tych samych objętościach) okazuje się zauważalnie wyższa; jednak takie moduły są drogie.
- GDDR6. Najnowszy ze standardów GDDR (stan na 2020 r.) - pierwsze karty graficzne oparte na tego typu pamięci zostały zaprezentowane w 2018 roku. Różni się od swojego bezpośredniego poprzednika - GDDR5X - zarówno zwiększoną przepustowością, jak i zmniejszonym napięciem roboczym, co zapewnia jednocześnie zwiększoną wydajność i mniejsze zużycie energii. Warto też zaznaczyć, że GDDR6 został opracowany z myślą o wykorzystaniu go w określonych zadaniach - takich jak VR czy praca z ro...zdzielczościami powyżej 4K UHD.
- HBM2. Oryginalny HBM jest rodzajem pamięci o dostępie swobodnym zaprojektowanym w celu maksymalizacji prędkości wymiany danych; HBM2 to druga wersja tej technologii, w której przepustowość została podwojona w stosunku do oryginalnego HBM. Taka pamięć zasadniczo różni się konstrukcją od DDR - w szczególności komórki pamięci są ułożone warstwami i umożliwiają jednoczesny dostęp. Dzięki temu prędkość HBM jest kilkakrotnie wyższa niż najszybszych wersji GDDR, co czyni tę technologię idealną do dużych obciążeń, takich jak przetwarzanie grafiki UltraHD i wirtualnej rzeczywistości. Jednocześnie częstotliwość taktowania takich modułów jest niska, a zatem zużycie energii i wydzielanie ciepła są niskie. Wada tej opcji jest tradycyjna - wysoka cena.
- DDR3. Pamięć, która nie ma specjalizacji graficznej - innymi słowy, ta sama pamięć DDR3, która jest używana w kościach RAM (patrz „Typ pamięci” powyżej). W przypadku kart graficznych takie rozwiązania są całkowicie przestarzałe i prawie nigdy nie są stosowane w naszych czasach.
NVMe
Obsługa technologii NVMe przez płytę główną komputera.
NVMe to standard specjalnie zaprojektowany do podłączenia dysków SSD za pośrednictwem magistrali PCI-E. Jest najczęściej używany po zainstalowaniu w gnieździe M.2, jednak można go również używać z innymi interfejsami. Ten standard początkowo uwzględnia cechy pamięci półprzewodnikowej, co pozwala zmaksymalizować jej możliwości. Tak więc NVMe jest koniecznością, jeśli planujesz używać najszybszych modułów SSD w swoim systemie. Takie moduły mogą, jednak nie muszą być zawarte w zestawie dostawy, ten punkt warto wyjaśnić osobno; potrzeba ich pojawia się w przypadku zadań wymagających dużej ilości zasobów, w szczególności wymagających nowoczesnych gier.
Złącze M.2
Obecność co najmniej jednego złącza M.2 na płycie głównej komputera.
Technicznie jest to niewielkie gniazdo na kompaktowe komponenty i karty rozszerzeń, pozwalające na jednoczesne korzystanie z dwóch interfejsów połączeniowych - SATA i PCI-E; najczęściej oba są obsługiwane w takim złączu, ale warto to wyjaśnić osobno. Jednym z najpopularniejszych zastosowań M.2 jest podłączenie szybkich dysków SSD za pomocą PCI-E, co pozwala w pełni wykorzystać moc pamięci półprzewodnikowej, podczas gdy połączenie SATA często nie ma przepustowości. Ponadto produkowane są również karty rozszerzeń dla M.2 - w szczególności adaptery bezprzewodowe Wi-Fi i Bluetooth.
Zwróć uwagę, że w standardowej konfiguracji komputera to złącze może być wolne lub zajęte - należy to wyjaśnić osobno.