Format obudowy
Współczynnik kształtu obudowy komputera charakteryzuje przede wszystkim objętość wewnętrzną. Podstawowe współczynniki kształtu komputera stacjonarnego to:
-
Midi Tower. Przedstawiciel rodziny tower (obudowy montowanej pionowo) średniej wielkości - około 45 cm wysokości i 15-20 cm szerokości, z liczbą zewnętrznych wnęk od 2 do 4. Najpopularniejsze dla domowych komputerów klasy średniej.
-
Mini Tower. Najbardziej kompaktowy pionowy typ obudowy o szerokości 15-20 cm, ma wysokość około 35 cm i (zazwyczaj) nie więcej niż 2 wnęki z dostępem z zewnątrz. Jest używany głównie w komputerach biurowych, które nie wymagają wysokiej wydajności.
—
Full Tower. Pionowa obudowa jest obecnie jednym z największych współczynników kształtu do komputerów: szerokość wynosi 15-20 cm, wysokość 50-60 cm, liczba zatok z dostępem z zewnątrz może sięgać 10. Najczęściej w tym formacie produkowane są obudowy komputerów o wysokiej wydajności.
-
Desktop. Obudowy przeznaczone do montażu bezpośrednio na biurku. Często mają możliwość montażu poziomego – dzięki czemu monitor można postawić na obudowie – choć zdarzają się też modele, które montuje się stricte pionowo. W każdym razie modele „desktopowe” są stosunkowo niewielkie.
-
Cube Case. Obudowy sześcienne lub podobne. Mogą mieć różne rozmi
...ary i są przeznaczone do różnych typów płyt głównych, ten punkt w każdym przypadku należy doprecyzować osobno. Tak czy inaczej, takie obudowy mają dość oryginalny wygląd, który różni się od tradycyjnych „wież” i „desktopów”.Model
Konkretny model procesora zainstalowanego w komputerze, a raczej jego oznaczenie w serii (patrz „Procesor”). Pełna nazwa modelu składa się z nazwy serii i tego oznaczenia - na przykład Intel Core i3 3220; znając tę nazwę, możesz znaleźć szczegółowe informacje o procesorze (specyfikacja, recenzje, opinie itp.) i określić, w jaki sposób odpowiada on Twoim celom.
Liczba wątków
Liczba wątków obsługiwanych przez procesor z zestawu komputera.
Wątek w tym przypadku to sekwencja poleceń wykonywanych przez rdzeń. Początkowo każdy pojedynczy rdzeń może pracować tylko z jedną taką sekwencją. Jednak wśród nowoczesnych procesorów pojawia się coraz więcej modeli, w których liczba wątków jest dwukrotnie większa niż liczba rdzeni. Oznacza to, że procesor korzysta z technologii wielowątkowości, a każdy rdzeń pracuje z dwiema sekwencjami poleceń: gdy w jednym wątku występują przerwy, rdzeń przełącza się na inny i odwrotnie. Pozwala to znacznie zwiększyć wydajność bez zwiększania częstotliwości taktowania i rozpraszania ciepła, jednak takie procesory są droższe niż jednowątkowe odpowiedniki.
Częstotliwość TurboBoost / TurboCore
Częstotliwość taktowania procesora podczas pracy w trybie TurboBoost lub TurboCore.
Technologia Turbo Boost jest stosowana w procesorach Intel, Turbo Core — w procesorach AMD. Istota tej technologii jest tam i tam taka sama: jeśli niektóre rdzenie pracują pod dużym obciążeniem, a niektóre są bezczynne, to część zadań jest przenoszona z bardziej obciążonych rdzeni na mniej obciążone, co poprawia wydajność. Zwykle zwiększa to częstotliwość taktowania procesora; wartość ta jest wskazana w tym punkcie. Więcej ogólnych informacji na temat częstotliwości taktowania znajduje się powyżej.
Pojemność pamięci RAM
Ilość pamięci o dostępie swobodnym (pamięć główna lub RAM) dostarczonej w zestawie z komputerem.
Od tego parametru zależy bezpośrednio ogólna wydajność komputera: przy pozostałych warunkach równych, więcej pamięci RAM przyspiesza pracę, pozwala radzić sobie z bardziej zasobożernymi zadaniami i ułatwia jednoczesne wykonywanie dużej liczby procesów. Jeśli chodzi o konkretne liczby, minimalna pojemność wymagana do stabilnej pracy komputera ogólnego przeznaczenia wynosi teraz
4 GB. Dla mikrokomputerów i cienkich klientów mniejsza pojemność jest wystarczająca, podczas gdy w systemach do gier jest zainstalowanych
co najmniej 8 GB. 16 GB, a tym bardziej
32 GB – to już bardzo solidne pojemności, a w najmocniejszych i wydajniejszych systemach pojawiają się wartości
64 GB i nawet więcej. Również w sprzedaży można znaleźć konfiguracje
bez pamięci RAM - w przypadku takiego urządzenia użytkownik może wybrać pojemność pamięci według własnego uznania; z wielu powodów ta konfiguracja jest szczególnie popularna w nettopach.
Zwróć uwagę, że wiele nowoczesnych komputerów umożliwia zwiększenie ilości pamięci RAM, więc nie zawsze ma sens kupowanie drogiego urządzenia z dużą ilością pamięci RAM - czasami rozsądniej jest zacząć od prostszego modelu i rozszerzyć go, jeśli pojawia
...się potrzeba. Możliwość uaktualnienia w takich przypadkach powinna zostać wyjaśniona oddzielnie.Częstotliwość taktowania
Częstotliwość taktowania pamięci RAM dostarczanej w zestawie z komputerem. Jest to jeden z parametrów, które określają możliwości pamięci RAM: przy tej samej pojemności i typie pamięci (patrz wyżej) wyższa częstotliwość taktowania będzie oznaczać wyższą wydajność. Co prawda, takie szczegóły rzadko są wymagane przez zwykłego użytkownika, ale są ważne dla entuzjastów i profesjonalistów.
Zauważ również, że wskaźnik ten może być użyty do określenia możliwości uaktualnienia systemu: płyta główna będzie mogła normalnie pracować z kośćmi o tej samej lub niższej częstotliwości taktowania, ale kompatybilność z szybszą pamięcią powinna być wyjaśniona osobno.
Model karty graficznej
Pojemność pamięci VRAM
Pojemność własnej pamięci dostarczonej na dedykowanej karcie graficznej (patrz „Typ karty graficznej”).
Im większa jest ta pojemność, tym mocniejsza i bardziej zaawansowana jest karta VRAM, tym lepiej radzi sobie ze złożonymi zadaniami, a zatem więcej kosztuje. Obecnie pojemności
2 GB i
3 GB są uważane za dość skromne,
4 GB za niezłe,
6 GB i
8 GB są dość solidne, a ponad 8 GB oznacza, że mamy wyspecjalizowany komputer zaprojektowany z myślą o maksymalnej wydajności graficznej.
Rodzaj pamięci
Rodzaj pamięci graficznej używanej przez dedykowaną kartę graficzną (patrz „Typ karty graficznej”).
W większości tych adapterów instaluje się pamięć graficzną typu GDDR - rodzaj konwencjonalnej pamięci RAM DDR zoptymalizowanej do użytku z zadaniami graficznymi. Ta pamięć jest dostępna na rynku w kilku wersjach; ponadto istnieją inne odmiany. Oto bardziej szczegółowy opis różnych opcji:
- GDDR3. W swoim czasie był to dość powszechny typ pamięci graficznej; dziś jest jednak uważany za przestarzały i nie jest używany w nowych komputerach.
- GDDR5. Najpopularniejszy (stan na 2020 r.) typ pamięci graficznej GDDR. Zapewnia dobrą wydajność za rozsądną cenę, dlatego znajduje się w komputerach w różnych kategoriach cenowych.
- GDDR5X. Modyfikacja wspomnianej wyżej pamięci GDDR5, oferująca dwukrotnie większą przepustowość. W związku z tym wydajność takiej pamięci (przy tych samych objętościach) okazuje się zauważalnie wyższa; jednak takie moduły są drogie.
- GDDR6. Najnowszy ze standardów GDDR (stan na 2020 r.) - pierwsze karty graficzne oparte na tego typu pamięci zostały zaprezentowane w 2018 roku. Różni się od swojego bezpośredniego poprzednika - GDDR5X - zarówno zwiększoną przepustowością, jak i zmniejszonym napięciem roboczym, co zapewnia jednocześnie zwiększoną wydajność i mniejsze zużycie energii. Warto też zaznaczyć, że GDDR6 został opracowany z myślą o wykorzystaniu go w określonych zadaniach - takich jak VR czy praca z ro...zdzielczościami powyżej 4K UHD.
- HBM2. Oryginalny HBM jest rodzajem pamięci o dostępie swobodnym zaprojektowanym w celu maksymalizacji prędkości wymiany danych; HBM2 to druga wersja tej technologii, w której przepustowość została podwojona w stosunku do oryginalnego HBM. Taka pamięć zasadniczo różni się konstrukcją od DDR - w szczególności komórki pamięci są ułożone warstwami i umożliwiają jednoczesny dostęp. Dzięki temu prędkość HBM jest kilkakrotnie wyższa niż najszybszych wersji GDDR, co czyni tę technologię idealną do dużych obciążeń, takich jak przetwarzanie grafiki UltraHD i wirtualnej rzeczywistości. Jednocześnie częstotliwość taktowania takich modułów jest niska, a zatem zużycie energii i wydzielanie ciepła są niskie. Wada tej opcji jest tradycyjna - wysoka cena.
- DDR3. Pamięć, która nie ma specjalizacji graficznej - innymi słowy, ta sama pamięć DDR3, która jest używana w kościach RAM (patrz „Typ pamięci” powyżej). W przypadku kart graficznych takie rozwiązania są całkowicie przestarzałe i prawie nigdy nie są stosowane w naszych czasach.