Porównanie Vinga Hawk A20 Hawk A2010 vs Artline Gaming X31 X31v02

W większości komputerów stacjonarnych asortyment ten obejmuje zarówno złącza na płycie głównej, jak i dedykowanej karcie graficznej, wśród których są VGA, DVI, wyjście HDMI (istnieją modele, w których HDMI 2 szt.), wejście HDMI, DisplayPort, miniDisplayPort. Więcej szczegółów na ich temat.

- VGA. Inaczej nazywa się D-Sub. Analogowe wyjście wideo o maksymalnej rozdzielczości do 1280x1024 bez obsługi dźwięku. Rzadko jest instalowane w nowoczesnych urządzeniach, jednak może być przydatne do podłączenia niektórych modeli projektorów i telewizorów, a także przestarzałego sprzętu wideo.

- DVI. Nowoczesne komputery stacjonarne mogą być wyposażone zarówno w czysto cyfrowe złącze DVI-D, jak i hybrydowe DVI-I; to ostatnie umożliwia również połączenie analogowe, w tym współpracę z urządzeniami VGA przez adapter, a w formacie analogowym ma rozdzielczość 1280x1024. W cyfrowym DVI parametr ten może osiągnąć 1920x1200 w trybie pojedynczego kanału (single link) i 2560x1600 w trybie podwójnego kanału (dual link). Dostępność trybu dwukanałowego należy wyjaśnić osobno.

- Wyjście HDMI. Wyjście cyfrowe pierwotnie przeznaczone dla treści HD — wideo o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku. Interfejs HDMI jest niemal obowiązko...wy w nowoczesnym sprzęcie multimedialnym z obsługą HD, jest też niezwykle popularny w monitorach komputerowych - więc dostępność takiego wyjścia w komputerze stacjonarnym daje bardzo szerokie możliwości podłączenia zewnętrznych ekranów, a nawet wysokiej klasy urządzeń audio. Niektóre urządzenia mogą mieć nawet 2 wyjścia HDMI.

- Wejście HDMI. Dostępność co najmniej jednego wejścia HDMI w komputerze. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat samego interfejsu, patrz powyżej; tutaj zauważamy, że to wejścia tego formatu znajdują się głównie w komputerach All-In-One (patrz „Rodzaj”). Pozwala to przynajmniej na użycie własnego ekranu komputera All-In-One jako ekranu dla innego urządzenia (na przykład jako zewnętrznego monitora laptopa). Możliwe są również inne, bardziej szczegółowe opcje korzystania z wejścia HDMI - na przykład nagrywanie przychodzącego sygnału wideo lub przesyłanie go (przełączanie) do jednego z wyjść wideo komputera.
Zarówno wejścia, jak i wyjścia HDMI we współczesnych komputerach mogą odpowiadać różnym wersjom:

• v 1.4. Najwcześniejszy standard w powszechnym użyciu. Obsługuje rozdzielczości do 4096x2160 i częstotliwość odświeżania do 120 kl./s (choć tylko w rozdzielczości 1920x1080 lub niższej), może być również używany do przesyłania sygnałów wideo 3D. Oprócz oryginalnej wersji 1.4, można znaleźć ulepszone v 1.4a i v 1.4b - w obu przypadkach usprawnienia wpłynęły głównie na pracę z 3D.
• v 2.0. Standard, znany również jako HDMI UHD, jako pierwszy zapewnił pełną obsługę UltraHD 4K, częstotliwość odświeżania do 60 kl./s, a także kompatybilność z proporcjami klatki 21:9. Ponadto liczba jednocześnie transmitowanych kanałów i strumieni audio wzrosła odpowiednio do 32 i 4. Warto również zauważyć, że początkowo wersja 2.0 nie zapewniała obsługi HDR, jednak pojawiła się ona w aktualizacji v 2.0a; jeśli funkcja ta jest dla Ciebie ważna, warto wyjaśnić, która wersja 2.0 jest dostępna na komputerze, oryginalna lub zaktualizowana.
• v 2.0b. Druga aktualizacja opisanej powyższej v 2.0. Główną aktualizacją było rozszerzenie możliwości HDR, w szczególności obsługa dwóch nowych formatów.
• v 2.1. Nazywana również HDMI Ultra High Speed: przepustowość została zwiększona do tego stopnia, że możliwe stało się przesyłanie wideo 10K z prędkością 120 kl./s (nie wspominając o skromniejszych rozdzielczościach) oraz praca z rozbudowanymi schematami kolorów do 16 bitów. To ostatnie może być przydatne do niektórych zadań zawodowych. Należy jednak pamiętać, że wszystkie funkcje HDMI v 2.1 są dostępne tylko przy użyciu kabli zaprojektowanych dla tego standardu.

- DisplayPort. Cyfrowy interfejs multimedialny, pod wieloma względami podobny do HDMI, jednak wykorzystywany głównie w sprzęcie komputerowym – w szczególności jest szeroko stosowany w komputerach i monitorach Apple. Jedną z ciekawych cech tego standardu jest możliwość pracy w formacie daisy chain – szeregowe podłączenie kilku ekranów do jednego portu, z transmisją własnego sygnału do każdego z nich (chociaż funkcja ta nie jest technicznie dostępna we wszystkich ekranach dla tego interfejsu). DisplayPort jest również dostępny na rynku w kilku wersjach, które są obecnie aktualne:

• v 1.2. Najwcześniejsza powszechnie używana wersja (2010 r.). Jednak już w tej wersji pojawiła się kompatybilność 3D i tryb daisy chain. Maksymalna w pełni obsługiwana rozdzielczość przy podłączeniu jednego monitora to 5K (30 kl./s), z pewnymi ograniczeniami możliwa jest transmisja do 8K; częstotliwość odświeżania 60 Hz jest obsługiwana do rozdzielczości 3840x2160, a 120 Hz - do 2560x1600. Korzystając z połączenia szeregowego, można jednocześnie podłączyć do 2 ekranów 2560x1600 przy 60 klatkach na sekundę lub do 4 ekranów 1920x1200. Oprócz oryginalnej wersji 1.2, istnieje ulepszona v 1.2a, której główną innowacją jest obsługa AMD FreeSync - technologii synchronizacji częstotliwości odświeżania monitora z sygnałem z karty graficznej AMD.
• v 1.3. Aktualizacja wprowadzona w 2014 roku. Zwiększona przepustowość pozwoliła zapewnić już pełną, bez ograniczeń obsługę 8K przy 30 kl./s, a także przesyłać obrazy 4K przy 120 kl./s, wystarczających do pracy z 3D. Rozdzielczości w trybie daisy chain również wzrosły - do 4K (3840x2160) przy 60 kl./s dla dwóch ekranów i 2560x1600 przy tej samej częstotliwości odświeżania dla czterech. Z konkretnych innowacji warto wspomnieć o trybie Dual Mode, który umożliwia podłączenie urządzeń HDMI i DVI do takiego złącza poprzez najprostsze pasywne adaptery.
• v 1.4. Najnowsza wersja szeroko stosowana w nowoczesnych komputerach stacjonarnych. Formalnie maksymalna prędkość połączenia nie wzrosła w porównaniu do poprzedniej wersji, jednak dzięki optymalizacji sygnału stała się możliwa praca z rozdzielczościami 4K i 5K przy 240 kl./s oraz z 8K - przy 120 kl./s. Co prawda, do tego podłączony ekran musi obsługiwać technologię kodowania DSC - w przeciwnym razie dostępne rozdzielczości nie będą się różnić od wskaźników wersji 1.3. Ponadto w wersji 1.4 dodano obsługę szeregu funkcji specjalnych, w tym HDR10, a maksymalna liczba jednocześnie przesyłanych kanałów audio wzrosła do 32.

- miniDisplayPort. Zmniejszona wersja pisanego powyżej złącza DisplayPort może również odpowiadać różnym wersjom (patrz wyżej). Zwróć uwagę, że to samo złącze sprzętowe jest używane w Thunderbolt w wersjach 1 i 2, a część graficzna tego interfejsu jest oparta na DisplayPort. Dlatego nawet niektóre monitory Thunderbolt można podłączyć bezpośrednio do miniDisplayPort (chociaż wskazane jest doprecyzowanie tej opcji osobno).

- COM (RS-232). Port szeregowy, pierwotnie używany do podłączania modemów telefonicznych i niektórych urządzeń peryferyjnych, w szczególności myszy. Jednak dziś ten interfejs jest używany jako interfejs serwisowy w różnych urządzeniach - telewizorach, projektorach, sprzęcie sieciowym (routerach i przełącznikach) itp. Połączenie z komputerem stacjonarnym przez RS-232 umożliwia sterowanie parametrami urządzenia zewnętrznego z poziomu komputera.

Liczba złączy PS/2 znajdujących się z tyłu komputera.

PS/2 to wyspecjalizowane złącze o charakterystycznym okrągłym kształcie, używane wyłącznie do klawiatur i myszy. Ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanych interfejsów (USB 3.2, Thunderbolt itp.) jest uważane za przestarzałe, ale nadal występuje w niektórych modelach komputerów stacjonarnych. Wynika to w szczególności z faktu, że zastosowanie peryferiów PS/2 pozwala na zwolnienie bardziej zaawansowanych portów, które mogą być potrzebne dla bardziej wymagających urządzeń.

Jeśli chodzi o liczbę, to używa się maksymalnie dwóch złączy PS/2 - jedno do klawiatury, drugie do myszy. Istnieją konfiguracje z jednym takim gniazdem - w takich przypadkach zwykle jest ono kombinowane i umożliwia podłączenie obu typów urządzeń peryferyjnych do wyboru. Jednak te szczegóły warto wyjaśnić osobno.

Liczba pełnowymiarowych złączy USB 2.0 znajdujących się z tyłu komputera.

USB to najpopularniejszy współczesnie interfejs do podłączania urządzeń peryferyjnych. A liczba złączy to odpowiednio liczba urządzeń, które można jednocześnie podłączyć do tylnego panelu bez użycia rozgałęźników. W szczególności wersja 2.0 była najpopularniejsza jakiś czas temu, ale teraz jest uważana za przestarzałą i stopniowo zastępują ją bardziej zaawansowane standardy, takie jak USB 3.0 (3.1 Gen1). Niemniej jednak możliwości USB 2.0 (prędkość przesyłania danych do 480 Mb/s) są nadal wystarczające dla wielu urządzeń peryferyjnych – od klawiatur i myszy po drukarki. Więc ten standard jest wciąż daleki od całkowitego zniknięcia, a niektóre komputery mogą mieć 4 lub nawet więcej portów USB 2.0 na tylnym panelu.

Należy osobno zauważyć, że podobne złącza można umieścić z przodu obudowy. Jednak w przypadku urządzeń peryferyjnych, które muszą być stale podłączone do komputera, wygodniej jest użyć tylnego panelu, podczas gdy przednie umiejscowienie lepiej nadaje się do częstego podłączania/odłączania.

Liczba slotów 5,25" na panelu przednim komputera.

Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania takich slotów jest instalowanie napędów DVD i Blu-ray, lecz mogą one również pomieścić inne komponenty: „kieszenie” na wymienne dyski HDD i SSD, czytniki kart pamięci, a nawet specjalistyczne urządzenia, takie jak sterowniki układu chłodzenia. W związku z tym im więcej slotów, tym więcej urządzeń peryferyjnych można jednocześnie zainstalować w komputerze. Co prawda liczba urządzeń peryferyjnych 5,25" nie jest tak często wymagana w praktyce; zaleca się instalowanie niektórych typów urządzeń nie w rzędzie, blisko siebie, lecz przez slot - dla wystarczającej wydajności chłodzenia. Dlatego najczęściej liczba slotów tego typu nie przekracza 4, jednak w niektórych konfiguracjach może sięgać nawet 10.

Dostępność złącza mini-Jack (3,5 mm) na panelu przednim komputera. Dokładniej, w zwykłych komputerach stacjonarnych, systemach do gier i komputerach All-In-One (patrz „Rodzaj”) najczęściej występują dwa takie złącza: jedno pełni rolę wyjścia na słuchawki, głośniki itp., drugie to wejście mikrofonowe. Ale w kompaktowych urządzeniach, takich jak niektóre nettopy, złącze mini-Jack może być tylko jedno - uniwersalny port, do którego można podłączyć słuchawki/głośniki oraz zestaw słuchawkowy z jednym wspólnym wtykiem do mikrofonu i słuchawek.

Tak czy inaczej, takie złącza są bliżej użytkownika i są wygodniejsze do podłączenia niż analogiczne wyjścia karty dźwiękowej na panelu tylnym obudowy.

Model układu audio (modułu przetwarzania i wyprowadzania dźwięku) zainstalowanego w komputerze. Dokładna nazwa układu audio będzie przydatna przy poszukiwaniu szczegółowych informacji na jego temat.

Współczesne komputery stacjonarne można wyposażyć w dość zaawansowane moduły audio, które obsługują dźwięk wysokiej jakości i mają rozbudowane możliwości. Dzięki temu niektóre konfiguracje można wykorzystać nawet do nagrywania dźwięku i innych profesjonalnych prac dźwiękowych. Jeśli jednak planujesz takie zastosowanie, warto osobno wyjaśnić specyficzne możliwości układu audio: może się zdarzyć, że nawet zaawansowana stacja robocza nadal będzie potrzebować zewnętrznej karty dźwiękowej.