Porównanie Formula Omega 26 2019 vs Ardis Tour D CTB 28

Rok, do którego producent odnosi rower (dokładniej linia modelowa, w której znajduje się ten model).

Znaczenie tego parametru polega na tym, że linia modelowa jest aktualizowana co roku, a dwa rowery o tej samej nazwie, ale z różnych lat, mogą znacznie różnić się charakterystyką i wyposażeniem. Jednocześnie nowe modele (2024 roku, 2023 roku) zwykle kosztują więcej, podczas gdy starsze (2022 roku, 2021 roku itd.) sprzedawane są po obniżonych cenach.

Należy mieć na uwadze, że późniejszy rok produkcji niekoniecznie oznacza bardziej zaawansowane parametry – producenci mogą je zmieniać w kierunku uproszczeń. Tak więc model z poprzednich lat nie może w niczym ustąpić nowemu rowerowi.

Rozmiar ramy odnosi się do odległości od punktu mocowania siodełka do punktu mocowania suportu (osie z zębatkami i pedałami). Głównymi parametrami decydującymi o wyborze roweru według rozmiaru ramy są wzrost użytkownika, przeznaczenie roweru oraz zamierzony styl jazdy. Warto również zwrócić uwagę na damską ramę, która jest obniżona, co pozwala na wygodną jazdę nawet w spódnicy czy sukience.

Najważniejszym czynnikiem jest wzrost użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy użytkownik, tym większa powinna być rama. Uniwersalny wzór na obliczenie konkretnego rozmiaru jest następujący: długość nogi od pachwiny do pięty w centymetrach należy pomnożyć przez 0,6, a następnie podzielić przez 2,5, aby uzyskać przybliżony rozmiar ramy w calach. Ale w charakterystyce marek rama może być również wskazywana w zwykłej formie do pomiaru rozmiarów XXS, XS, S, M, L, XL i XXL.

Należy jednak pamiętać, że ta wartość jest bardzo umowna i przybliżona, może być stosowana tylko w przypadku prostych rowerów, które nie są przeznaczone do jazdy ekstremalnej (na przykład rowery miejskie, patrz „Przeznaczenie”). Jeśli wybierasz bardziej specjalistyczny model (górski, szosowy, BMX), lepiej odnieść się do tabel dla odp...owiedniego typu, ponieważ rozmiary dla jednej wysokości mogą się znacznie różnić w zależności od przeznaczenia. Ponadto różni producenci mają również różną geometrię ramy i metody pomiaru, dlatego dla jak najdokładniejszego doboru zaleca się korzystanie z własnych tabel producentów.

Zwróć uwagę, że optymalny rozmiar ramy nie jest bezwzględny - w większości przypadków dla tej samej wysokości, "sąsiadujące" rozmiary są całkiem odpowiednie. I tutaj warto zwrócić uwagę na zamierzony styl jazdy. Uważa się, że małe, dobrze kontrolowane ramy są lepsze do ekstremalnej opcji, a większe i stabilne ramy są lepsze do długiego, cichego ruchu.

- Stal. Stal wyróżnia się dużą wytrzymałością i sztywnością, pod względem odporności na odkształcenia jest zauważalnie lepsza od innych stopów i gorsza tylko od włókna węglowego. Jednocześnie takie ramy dobrze tłumią drgania, są niedrogie, a w przypadku awarii można je łatwo naprawić. Stal jest jednak ciężka, trzy razy cięższa niż aluminium i dwa razy cięższa niż tytan; dlatego takie ramy można znaleźć głównie w niedrogich rowerach górskich i miejskich, dla których duża waga nie jest krytyczna. Należy również pamiętać, że materiał ten jest podatny na korozję w przypadku uszkodzenia powłoki ochronnej.

- Stal chromowo-molibdenowa (Cro-Mo). Zaawansowana wersja opisanej powyżej stali. Same stopy chromowo-molibdenowe charakteryzują się dużą wytrzymałością i niezawodnością, a wykonane z nich ramy mogą mieć różne grubości ścianek (w zależności od obciążenia, któremu poddawany jest dany obszar) - pozwala to nieznacznie obniżyć wagę. Z tego powodu stopy Cro-Mo znajdują się nawet w dość zaawansowanych rowerach szosowych, a także są popularne w modelach trekkingowych. Jednocześnie takie ramy są znacznie droższe niż „zwykłe” stalowe.

- Aluminium. Właściwie w rowerach nie używa się czystego aluminium, ale różnych stopów na jego bazie. Różnią się nieco charakterystyką, jednak mają szereg cech wspólnych, z których główną jest niska waga połączona z dobrymi właściwościami...wytrzymałościowymi. Z tego powodu stopy aluminium są szeroko stosowane w rowerach szosowych, a także w modelach górskich klasy turystycznej (patrz „Przeznaczenie”). Główną wadą tych materiałów jest ich sztywność: gorzej tłumią drgania niż stal, dlatego słabo nadają się do modeli bez amortyzacji (patrz niżej), a przy silnym uderzeniu taka rama raczej pęknie niż się wygnie.

- CFRP. Kompozyt z włókna węglowego wiązany żywicą. Stosowany jest w rowerach z wyższej półki, ponieważ jest bardzo drogi, ale ma bardzo dużą wytrzymałość połączoną z niską wagą. Co więcej, właściwości CFRP umożliwiają wzmocnienie wytrzymałości nie tylko w określonych obszarach, ale w określonych kierunkach, co przyczynia się do jeszcze większej niezawodności. Zwróć uwagę, że ramy z CFRP mogą być zarówno jednoczęściowe (monolityczne), jak i składające się z kilku elementów – w tym ostatnim przypadku poszczególne elementy są połączone metalowymi częściami, co obniża koszt, ale sprawia, że konstrukcja jest podatna na korozję. Należy również pamiętać, że jakość CFRP ogólnie zależy od półki cenowej roweru, a stosunkowo niedrogie ramy mogą być wrażliwe na silne uderzenia punktowe. Ten materiał jest prawie niemożliwy do naprawy.

- Tytan. Dość zaawansowany materiał, który łączy w sobie wysoką wytrzymałość, elastyczność (która zapewnia miękkie tłumienie drgań), odporność na korozję i bardzo niską wagę. Koszt takich ram jest jednak dość wysoki, dlatego stosuje się je głównie w rowerach górskich i szosowych klasy premium.

- Stop magnezu. Materiał ten wyróżnia się przede wszystkim bardzo niską wagą (kilkakrotnie lżejszą od aluminium), a jednocześnie posiada dobre właściwości sztywności i elastyczności, dobrze tłumi drgania, a jego cena jest stosunkowo niska. Jednocześnie stopy magnezu charakteryzują się szeregiem istotnych wad. W szczególności nie wytrzymują wstrząsów, zwłaszcza punktowych, a także są niezwykle wrażliwe na korozję nawet przy niewielkim uszkodzeniu powłoki ochronnej, dlatego takie ramy są bardzo wymagające w konserwacji i przechowywaniu.

Skok przedniego widelca w rowerach z amortyzowanym zawieszeniem (patrz "Amortyzacja"). Z grubsza mówiąc, skok widelca to maksymalna odległość, o jaką widelec może się skurczyć po ściśnięciu podczas tłumienia. Im dłuższy skok widelca, tym lepsza amortyzacja i bardziej miękka jazda, ale nie wszystkie rowery wymagają długiego skoku. Nawet w ramach tego samego typu (patrz „Przeznaczenie”), w zależności od konkretnego zastosowania i stylu jazdy, optymalne wartości skoku widelca będą różne – na przykład rowery górskie do freeride wymagają dobrej amortyzacji, a do cross-country, przeciwnie, duży skok widelca byłby przesadą.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli nie planujesz ekstremalnej jazdy przełajowej lub kolarstwa, parametr ten nie jest krytyczny. Jednak wybierając rower do poważnych aktywności w tym czy innym rodzaju jazdy na rowerze, warto doprecyzować zalecane wartości skoku widelca (ze specjalnej literatury lub u profesjonalistów) i upewnić się, że pożądany model do nich pasuje.

- Aluminium. W tym przypadku aluminium jest najprostszą i najbardziej bezpretensjonalną opcją. Do jego zalet można zaliczyć niewielką wagę; przy braku amortyzacji jednak kierownica z takim widelcem jest bardzo podatna na drgania, a pod względem trwałości aluminium ustępuje nieco stali.

- Stal. Kolejna stosunkowo prosta opcja, która jednocześnie jest uważana za bardziej zaawansowaną niż opisane powyżej aluminium i znajduje się nawet w dość drogich rowerach klasy profesjonalnej. Wynika to z faktu, że stal jest zauważalnie mocniejsza i trwalsza, ponieważ nie jest tak podatna na „zmęczenie metalu”. Co prawda, takie widelce ważą trochę więcej niż aluminiowe.

- Stal chromowo-molibdenowa. Odmiana stali o bardziej zaawansowanych właściwościach niż bardziej tradycyjne gatunki. Wśród głównych zalet takich stopów są wysoka wytrzymałość i niezawodność; jednocześnie dzięki tym właściwościom poszczególne elementy widelców mogą być cieńsze, a same widelce lżejsze od zwykłej stali. Główną wadą stali Cro-Mo jest jej dość wysoki koszt.

- CFRP. Lekkie i wytrzymałe widelce z CFRP skutecznie tłumią małe nierówności na jezdni pod kołami roweru i lekko sprężyste na małych dziurach, zapewniając w ten sposób amortyzację na wyboistych drogach. Widelec z CFRP ułatwia projektowanie przodu roweru. Najczęściej występuje w rowerach szosowych i szutrowych (gravel), rzadziej — w fatbike’ach terenowych. Wrażliwy punkt — widelce z CFRP pękają n...a skutek silnego uderzenia punktowego.

Obecność w konstrukcji roweru oddzielnego amortyzatora pod siodełkiem. Amortyzacja w sztycy podsiodłowej znacznie redukuje wibracje i wstrząsy odczuwane przez rowerzystę, co jest szczególnie ważne podczas jazdy po nierównym terenie.

Średnica nominalna kół rowerowych. Z reguły ten punkt faktycznie wskazuje rozmiar opon rowerowych dostarczonych w zestawie, a dokładniej — zewnętrzną średnicę opon.

Średnica kół jest tradycyjnie podawana w calach. W przypadku rowerów o różnym przeznaczeniu i grupach wiekowych (patrz punkty powyżej) istnieją pewne standardy rozmiaru. Tak więc modele górskie dla dorosłych wyposażone są głównie w koła o średnicy 26", rowery szosowe i miejskie - w koła o nieco większej średnicy (najczęściej 28"), a BMX w większości - w koła o znacznie mniejszej średnicy; rowery dla dzieci i młodzieży mają mniejsze koła niż podobne dla osób dorosłych.

Przy pozostałych warunkach równych, większe opony lepiej utrzymują prędkość i radzą sobie z małymi nierównościami na drodze; stosunkowo małe koła są bardziej „przyczepne”, zapewniają wyższy moment obrotowy i lepszą przyczepność. To jest powód opisanej powyżej różnicy w rozmiarach kół pomiędzy rowerami do różnych celów. Takie niuanse przydadzą się, jeśli wybierasz pojazd spośród kilku modeli o podobnej charakterystyce, ale o różnych średnicach kół. Tutaj warto zastanowić się nad cechami planowanego zastosowania. Na przykład do jazdy po mieście i szosie - po twardej nawierzchni bez żadnych nierówności i zmian wzniesień - lepiej wybrać większe koła, a na drogi gruntowe z wzlotami i upadkami - mniejsze.

Zwróć też uwagę, że opony są wymienne, i wiele rowerów...umożliwia montaż opon o „nienatywnym” rozmiarze – np. 29” w modelu z kołami 28”. Należy również pamiętać, że koła (opony) tego samego rozmiaru mogą różnić się średnicą wewnętrzną. Te niuanse są szczegółowo opisane w dedykowanych źródłach.

Rodzaje obręczy zależą od liczby mostków poziomych w konstrukcji.

- Pojedyncza. Najprostszy rodzaj obręczy, podobny w przekroju do łacińskiej litery U. Stosowany głównie w rowerach klasy podstawowej.

- Podwójna. Taka obręcz różni się od pojedynczej obecnością dodatkowego poziomego mostku. Mówiąc obrazowo, przypomina tę samą literę U, ale z podwójnym dnem. Cechy tej konstrukcji są takie, że jest w stanie zapewnić zwiększoną wytrzymałość nawet przy mniejszej wadze niż pojedyncza. Podwójne obręcze są trudniejsze w produkcji, a przez to droższe. Stosowane są głównie w rowerach, gdzie wymagana jest duża odporność na obciążenia – w szczególności w odmianach górskich (patrz „Przeznaczenie”) do freeride’u i cross-country.

- Potrójna. Dalszym rozwinięciem idei podwójnej obręczy jest konstrukcja z dwoma dodatkowymi poziomymi mostkami. Zapewnia to jeszcze większą wytrzymałość, jednak waga dość zauważalnie wzrasta. Ponadto początkowo przewidziano drugi mostek w celu wzmocnienia powierzchni bocznej, aby uniknąć uszkodzeń podczas pracy hamulców szczękowych (patrz „Hamulec przedni”, „Hamulec tylny”); jednak obecnie najmocniejsze hamulce są tarczowe hamulce, a problem ten traci swoje znaczenie. Dlatego potrójne obręcze są dość rzadkie.

Model kasety - systemu przekładni tylnego koła - montowanej na rowerze. W zależności od modelu kasety różnią się cechami i mogą należeć do różnych klas, od podstawowej do profesjonalnej. Znając model kasety, możesz bardziej szczegółowo zapoznać się z jej funkcjami (na podstawie oficjalnej dokumentacji, recenzji, opinii użytkowników itp.). Jest to szczególnie ważne przy wyborze roweru do profesjonalnej jazdy na rowerze.