Porównanie Kivi 55U730GU 55 " vs Kivi 55U600GU 55 "

Poziom kontrastu dynamicznego zapewnianego przez ekran telewizora.

Kontrast w sensie ogólnym to stosunek jasności między najjaśniejszą bielą a najciemniejszą czernią, jaką może uzyskać ekran. Przy wszystkich pozostałych parametrach im wyższy jest kontrast ekranu, tym lepsza jakość odwzorowania kolorów i szczegółów, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że nie będzie można zobaczyć szczegółów w zbyt jasnych lub zbyt ciemnych obszarach obrazu. Formalnie kontrast statyczny jest uważany za główną cechę ekranów (patrz wyżej), ale nawet w zaawansowanych matrycach jest on stosunkowo niski. Dlatego producenci zastanowili się nie wspominać o tym, wprowadzając taką cechę jak „kontrast dynamiczny”.

Dynamiczny współczynnik kontrastu to różnica między najjaśniejszą bielą przy maksymalnej jasności ekranu a najciemniejszą czernią przy minimalnej. Takie współczynniki kontrastu mogą być dość imponujące - znacznie wyższe niż kontrast statyczny - jednak takich liczb nie da się osiągnąć w ramach jednej klatki, a kontrast dynamiczny jest wskazywany bardziej w celach reklamowych niż do opisania faktycznych cech ekranu. Nie można jednak powiedzieć, że wskaźnik ten jest całkowicie niezwiązany z rzeczywistością. Faktem jest to, że wiele telewizorów korzysta się z automatycznej kontroli jasności, która zmienia ustawienia w zależności od charakterystyki obrazu. Sterowanie to polega na tym, że przy wyświetlaniu jasnych scen nie ma potrzeby zapewniania głębokiego poziomu czerni, a w ciem...nych scenach nie ma potrzeby stosowania dużej jasności obszarów jasnych - takie są cechy ludzkiego oka. Oznacza to, że w jasnych scenach można zwiększyć ogólną jasność, a w ciemnych - zmniejszyć; maksymalna różnica jasności osiągalna w tym trybie pracy jest dokładnie opisana przez kontrast dynamiczny.

Nominalna moc dźwięku systemu głośników telewizora.

Im większy ekran i im większa szacowana odległość od widza, tym silniejsza musi być akustyka, aby być normalnie słyszanym. Producenci biorą to pod uwagę, co więcej, coraz częściej zapewniają też solidny zapas. Jeśli więc kupisz telewizor do oglądania w domu w cichym, spokojnym otoczeniu, możesz zignorować moc dźwięku: z pewnością wystarczy do takiego zastosowania. Sensowne jest szukanie modeli z głośnikami o dużej mocy do hałaśliwego otoczenia - na przykład kawiarni lub innej instytucji publicznej. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie można znaleźć w specjalnych źródłach, ale tutaj zwracamy uwagę, że nawet w takich przypadkach podłączenie zewnętrznych głośników może być dobrą alternatywą.

Łączność telewizora opiera się nie tylko na technologiach bezprzewodowych (opisanych powyżej), ale także na połączeniu przewodowym. W szczególności transmisja wideo może odbywać się przez złącza VGA, AV. Część z nich zapewnia również transmisję dźwięku, oprócz tego może być mini-Jack (3,5 mm). Oraz inne do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi. Więcej o nich:

- USB. Złącze do podłączenia zewnętrznych urządzeń peryferyjnych. Obecność USB oznacza przynajmniej, że telewizor może odtwarzać treści z dysków flash i innych zewnętrznych urządzeń pamięci masowej USB. Ponadto można przewidzieć inne sposoby wykorzystania tego wejścia: nagrywanie programów telewizyjnych na nośniku zewnętrznym, podłączenie kamery internetowej (patrz ibid.), Klawiatura i mysz do korzystania z wbudowanej przeglądarki i innego oprogramowania itp. zestaw opcji zależy od funkcjonalności telewizora, należy go każdorazowo określić osobno.

- Czytnik kart. Urządzenie do pracy z kartami pamięci, najczęściej w formacie SD. Głównym zastosowaniem czytnika kart jest odtwarzanie treści z takich kart na telewizorze; funkcja ta jest szczególnie wygodna przy przeglądaniu materiałów z aparatów fotograficznych i wideo - w takich urządzeniach karty pamięci są szeroko stosowane. Można przewidzieć inne sposob...y wykorzystania tej funkcji, na przykład nagrywanie transmisji, a nawet wymianę plików między kartą a pamięcią telewizora. Należy pamiętać, że karty SD mają kilka podgatunków - oryginalne SD, SD HC i SD XC i nie wszystkie z nich mogą być obsługiwane przez czytnik kart.

- LAN. Standardowe złącze do połączenia przewodowego z sieciami komputerowymi (zarówno LAN jak i Internet). Występuje głównie w modelach obsługujących Smart TV (w tym urządzenia Android TV; zobacz odpowiednie punkty). Połączenie przewodowe jest mniej wygodne niż Wi-Fi, nie jest tak estetyczne, więc producenci skupiają się bardziej na połączeniu bezprzewodowym, w wyniku czego wskaźniki prędkości złącza LAN nie są wskazane, a w niektórych przypadkach mogą być niedopuszczalne transmisje 4K.

- VGA. Analogowe wejście wideo, znane również jako D-sub 15 pin. Początkowo interfejs VGA został opracowany dla komputerów, ale ze względu na pojawienie się bardziej zaawansowanych standardów, takich jak HDMI (patrz poniżej) i ograniczenia techniczne (maksymalna rozdzielczość to tylko 1280x1024, brak możliwości przesyłania dźwięku) jest uważany za przestarzały i jest używany coraz mniej. Dlatego sensowne jest poszukiwanie telewizora z takim złączem głównie w przypadkach, gdy planowane jest użycie go jako monitora przestarzałego komputera lub laptopa.

- AV. Kombinowany analogowy interfejs audio/wideo, jest to złącze zazwyczaj określane jako wejście A/V. W rzeczywistości w interfejsie kompozytowym są zwykle trzy złącza - osobno dla wideo i lewego/prawego kanału dźwięku stereo (w telewizorach z jednym głośnikiem, który nie obsługuje stereo, brakuje jednego ze złączy audio). Jakość obrazu podczas pracy z tym wejściem jest niska, a formaty HD nie są w ogóle obsługiwane; z drugiej strony interfejs kompozytowy jest niezwykle rozpowszechniony nie tylko w nowoczesnym, ale i wcześniejszym sprzęcie, takim jak magnetowidy VHS.

- Port COM (RS-232). Złącze początkowo zaprojektowane dla technologii komputerowej. W telewizorach służy jako kontroler: podłączając urządzenie do komputera, można sterować parametrami telewizora i różnymi ustawieniami, czasami dość specyficznymi i niedostępnymi przy użyciu zwykłego pilota.

- Koncentryczne (S/P-DIF). Interfejs do transmisji dźwięku w formacie cyfrowym, umożliwiający przesyłanie dźwięku wielokanałowego za pomocą jednego kabla ze złączem RCA ("cinch"). Pod względem odporności na zakłócenia ten standard jest nieco gorszy od optycznego (patrz poniżej) - wynika to z fundamentalnych różnic między tymi interfejsami. Z drugiej strony, kabel elektryczny jest bardziej niezawodny niż światłowód i jest mniej wrażliwy na naciski lub załamania.

- Optyczne. Wyjście do przesyłania cyfrowego sygnału audio za pomocą kabla światłowodowego; umożliwia transmisję dźwięku wielokanałowego. Charakteryzuje się pełną odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Z drugiej strony światłowód jest dość delikatny i należy go chronić przed załamaniami i silnymi naciskami.

- Mini-Jack (3,5 mm) na słuchawki. Standardowe gniazdo dla słuchawek 3,5 mm. Słuchawki mogą się przydać, jeśli musisz zachować ciszę i nie możesz korzystać się z głośników telewizora - na przykład pod koniec dnia; lub odwrotnie, jeśli wokół jest głośno, a dźwięk z telewizora jest słabo słyszalny. Większość dzisiejszych słuchawek wykorzystuje wtyczki mini-Jack, więc jest to standardowe wyjście słuchawkowe w telewizorach. W niektórych modelach takie wyjście może być również używane jako liniowe — na przykład do podłączenia poszczególnych głośników, rejestratora dźwięku itp.

-...Do subwoofera. Osobne wyjście do podłączenia subwoofera do telewizora - głośnika do odtwarzania niskich i bardzo niskich częstotliwości. Sprzęt audio bez subwooferów zwykle słabo odtwarza te częstotliwości. Zastosowanie tego głośnika pozwala na uzyskanie najgłębszego i najbardziej nasyconego dźwięku, jest to szczególnie istotne przy oglądaniu filmów z dużą ilością efektów specjalnych lub nagrań z koncertów wysokiej jakości. Jednocześnie warto zwrócić uwagę, że takie wyjścia w telewizorach są dość rzadkie: zakłada się, że wymagający słuchacz chętniej skorzysta z pełnoformatowego zewnętrznego systemu audio niż z osobnego subwoofera.

- Liniowe. Standardowy analogowy interfejs audio; zwykle zapewnia dwukanałową transmisję stereo. Służy przede wszystkim do podłączania aktywnych głośników i innego sprzętu audio (na przykład odbiorników audio lub wzmacniaczy mocy) do telewizorów. Może wykorzystywać różne typy złączy, ale najczęściej są to albo mini-Jack 3,5 mm, albo para gniazd RCA dla kabli "cinchów". Należy pamiętać, że oznacza to osobne wyjście liniowe; w niektórych modelach gniazdo słuchawkowe 3,5 mm (patrz wyżej) może wykonywać tę funkcję, ale nie jest wskazane dla nich istnienie wyjścia liniowego.

Ilość pamięci, zainstalowanej w telewizorze do przechowywania zawartości w urządzeniu. Większy rozmiar jest szczególnie istotny biorąc pod uwagę fakt, że współczesne telewizory pozwalają na instalację dodatkowych aplikacji, które rozszerzają możliwości — te aplikacji również wymagają miejsca. Warto jednak pamiętać, że na system telewizora tak samo potrzebne jest miejsce. Pod pojemnością producenci mogą wskazać zarówno całkowitą wartość, jak i wolną pamięć, przeznaczoną do instalowania aplikacji. A sama ilość może się zmieniać od 4 GB do 16 GB i więcej. Jednak najlepszym rozwiązaniem może stać się telewizor z pamięcią 8 GB.

Ilość pamięci RAM zainstalowanej w telewizorze.

Ogólnie rzecz biorąc, ilość ta jest wybierana przez producenta w taki sposób, aby urządzenie mogło normalnie poradzić sobie z zadaniami, które są dla niego deklarowane. Z drugiej strony, przy wszystkich innych zachowanych warunkach, większa ilość pamięci RAM ( 3 GB, 4 GB lub więcej) z reguły oznacza szybszą pracę. Parametr ten jest szczególnie ważny, jeśli telewizor działa pod kontrolą systemu operacyjnego Android: to oprogramowanie umożliwia instalację dodatkowych aplikacji, które mogą mieć dość wysokie wymagania dotyczące ilości pamięci RAM. Jednak telewizory z 2 GB pamięci RAM i mniej również nie mogą być dyskontowane — tylko bardzo wymagające aplikacje mogą nie działać porządnie. Ale nie zapominaj, że to jest telewizor, a nie laptop.