Porównanie Samsung UE-50RU7410 50 " vs Samsung UE-55RU7300 55 "

Optymalny rozmiar telewizora zależy przede wszystkim od odległości, z której planuje się go oglądać. Jeśli przekątna jest zbyt mała, trudno będzie zobaczyć szczegóły na ekranie, będziesz musiał się naprężyć; zbyt duży – obraz będzie znacznie większy niż pole widzenia, co również jest niepożądane. Najlepszym wariantem jest sytuacja, gdy odległość od telewizora odpowiada 3 – 4 jego przekątnym: na przykład dla rozmiaru 32 "(80 cm) zalecana odległość to około 2,5 – 3 m.

Wielkość przekątnej ekranu wpływa zarówno na koszt telewizora, jak i jego ogólne wyposażenie. Dlatego wśród modeli mniejszych niż 32 cale często spotykane są telewizory bez Smart TV i innych zaawansowanych funkcji; telewizory na 32 – 55" mogą być zarówno proste jak i zaawansowane; a duży ekran, ponad 55”, w większości przypadków komponuje się z rozbudowaną funkcjonalnością dodatkową.

Obecnie na rynku prezentowane są takie popularne przekątne: 32 cale, 39 – 40 cali , 43 cale , 49 cali , 49 – 50 cali , 55 cali, 65 cali, 75 cali oraz ponad 80 cali.

Obecność zakrzywionego ekranu w konstrukcji telewizora. Zwykle oznacza to, że ekran ma wklęsły (względem widza) kształt - jego lewa i prawa krawędź są bliżej widza niż środek. Uważa się, że ten kształt znacznie poprawia percepcję w porównaniu z powierzchnią płaską - w szczególności potęguje efekt "obecności" i stwarza wrażenie obrazu, który „otacza” z boków. Dlatego ekrany zakrzywione od dawna są standardem w kinach wysokiej klasy, takich jak IMAX, a ostatnio i w telewizorach.

Jednak forma ta ma również wadę i dość poważną: aby oglądać, musisz być ściśle wyśrodkowany, w pewnej odległości od ekranu — w przeciwnym bądź razie obraz zostanie zniekształcony, a wrażenia z oglądania pogorszą się. W praktyce oznacza to, że 1-2 osoby mogą wygodnie oglądać telewizję z zakrzywionym ekranem, ale nie więcej - dla reszty po prostu zabraknie miejsca w strefie optymalnej widoczności.

Promień krzywizny zakrzywionego ekranu (patrz wyżej). Jest wskazywany w milimetrach wzdłuż promienia koła, którego krzywizna odpowiada krzywiźnie ekranu: na przykład 4200R odpowiada promieniu 4,2 m.

Im niższa liczba w tym oznaczeniu, tym bardziej zakrzywiony jest ekran (przy pozostałych warunkach równych). Generalnie parametr ten jest raczej odniesieniem i nie odgrywa kluczowej roli w doborze: jest dobierany przez producenta tak, aby ekran nie dawał znaczących zniekształceń przy oglądaniu z boku, a jednocześnie, by krzywizna była wystarczająco zauważalna. Zwracamy jedynie uwagę na to, że wspomniane 4200R są uważane za prawie idealny promień krzywizny, ale są też większe wskaźniki - na przykład 5000R.

Współczynnik płynności obrazu, zapewniany przez ekran telewizora.

Jest to dość specyficzny parametr, który można nazwać „widoczną liczbą klatek na sekundę”. Jego pojawienie się wynika z faktu, że w dynamicznych scenach bardzo pożądana jest duża liczba klatek na sekundę - zapewnia to płynny obraz i dobrą szczegółowość poruszających się obiektów. Jednak ze względów technicznych na większości ekranów niemożliwe jest osiągnięcie wskaźników powyżej 200 Hz. Aby zaradzić tej sytuacji, producenci stosują specjalne technologie, które tworzą efekt zwiększenia liczby klatek na sekundę.

Takie technologie mogą mieć różne nazwy, ale mają tę samą zasadę działania - wstawianie dodatkowych klatek pomiędzy „własnymi” klatkami odtwarzanego wideo. Natomiast współczynnik płynności obrazu opisuje ogólną wydajność technologii używanej w telewizorze. Na przykład wskaźnik FPS 200 Hz oznacza, że jakość obrazu na ekranie jest w przybliżeniu taka sama, jak częstotliwość odświeżania 200 Hz, chociaż rzeczywista częstotliwość odświeżania często wynosi tylko 50-60 Hz.

W najbardziej zaawansowanych modelach współczynnik płynności obrazu może wynosić do 3000 Hz, a w telewizorach z wysokim współczynnikiem płynności obrazu wskaźnik wynosi ponad 3000 Hz. Należy jednak zauważyć, że takie cechy są bardziej chwytem reklamowym niż prawdziwą zaletą: w rzeczywistości próg ludzkiej percepcji to 400-500 Hz, dalsze zwiększenie FPS nie zapewnia wyraźnie wido...cznej poprawy obrazu.

 

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.