Porównanie Samsung QE-75Q90RA 75 " vs Samsung QE-75Q70R 75 "

Maksymalna jasność obrazu, zapewniana przez ekran telewizora.

Obraz na ekranie powinien być wystarczająco jasny, aby nie trzeba było niepotrzebnie obciążać oczu, żeby go zobaczyć. Jednak zbyt duża jasność jest niepożądana — również prowadzi do zmęczenia. Jednocześnie optymalny poziom jasności zależy od warunków otoczenia: im intensywniejsze światło otoczenia, tym jaśniejszy powinien być ekran telewizora. Tak więc w słoneczny dzień ekran może wymagać maksymalnego „przekręcenia”, a wieczorem, przy słabym świetle, stosunkowo ciemny obraz będzie wygodniejszy. Ponadto zauważamy, że większe ekrany wymagają wyższej jasności, ponieważ są zaprojektowane z myślą o większej odległości od widza.

Zatem im wyższa liczba w danym punkcie, tym większą rezerwę jasności posiada ten model i tym lepiej będzie działać w intensywnym świetle zewnętrznym. Za najmniejszy wskaźnik wystarczający do mniej lub bardziej komfortowego oglądania w każdych warunkach uważa się 300 cd/m² dla modeli o przekątnej do 32 cale, 400 cd/m² dla modeli w zakresie 32 - 55 cali i 600 cd/m² dla dużych ekranów o przekątnej 60 cali i większych. W takim przypadku rezerwa jasności i tak nie będzie zbyteczną. Ale przy mniejszych wskaźnikach, być może dla wygodnego oglądania, będziesz musiał nieco przyciemnić pokój.

Obecność technologii wzmacniania kolorów w telewizorze.

Takie technologie zwykle obejmują oprogramowanie do przetwarzania obrazu w celu zapewnienia jaśniejszych i / lub dokładniejszych kolorów. Poszczególne metody przetwarzania mogą się różnić, niektórzy producenci w ogóle nie określają szczegółów technicznych, ograniczając się do oświadczeń reklamowych. Efekt zastosowania takich technologii również może się różnić: w niektórych przypadkach jest wyraźnie widoczny, w innych prawie nieobecny, w zależności od cech obrazu. Warto również powiedzieć, że tę funkcję z reguły należy włączać ręcznie w menu telewizora (odpowiednio, w razie potrzeby można ją wyłączyć).

Obecność technologii poprawy czerni w telewizorze.

Głęboka czerń jest tak samo ważna dla obrazu, jak jakość innych kolorów. Jednocześnie nie jest to takie proste, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka: czarne obszary ekranu są „rozświetlane” przez podświetlenie i bez dodatkowych poprawek mogą nie wyglądać wystarczająco ciemno. W związku z tym w nowoczesnych telewizorach stosuje się różne dodatkowe technologie poprawy czerni. Jedną z opcji dla tej technologii jest lokalne podświetlenie, w którym diody LED umieszczone są nie po bokach ekranu, ale za nim: każda z nich oświetla swój własny obszar matrycy i w razie potrzeby można ją wyłączyć. Istnieją także inne, bardziej złożone sposoby uzyskania wysokiej jakości czarnego koloru.

Nominalna moc dźwięku systemu głośników telewizora.

Im większy ekran i im większa szacowana odległość od widza, tym silniejsza musi być akustyka, aby być normalnie słyszanym. Producenci biorą to pod uwagę, co więcej, coraz częściej zapewniają też solidny zapas. Jeśli więc kupisz telewizor do oglądania w domu w cichym, spokojnym otoczeniu, możesz zignorować moc dźwięku: z pewnością wystarczy do takiego zastosowania. Sensowne jest szukanie modeli z głośnikami o dużej mocy do hałaśliwego otoczenia - na przykład kawiarni lub innej instytucji publicznej. Szczegółowe zalecenia w tej sprawie można znaleźć w specjalnych źródłach, ale tutaj zwracamy uwagę, że nawet w takich przypadkach podłączenie zewnętrznych głośników może być dobrą alternatywą.

Liczba głośników zainstalowanych w telewizorze.

Teoretycznie jeden głośnik jest wystarczający do pracy z dźwiękiem, ale większość modeli z poziomu podstawowego i średniego (a także wiele urządzeń klasy premium) ma dwa głośniki - do pracy w stereo, co pozwala uzyskać pewną głośność dźwięku. Więcej niż dwa głośniki zwykle oznacza, że telewizor ma zaawansowane możliwości audio, takie jak subwoofer lub soundbar (patrz poniżej).

Możliwość wyświetlania na ekranie telewizora obrazów z kilku źródeł jednocześnie. Zwykle w trybie „obraz w obrazie” na tle obrazu głównego wyświetlane jest małe okienko pokazywane ma pełnym ekranie, w którym można zobaczyć dodatkowy obraz (lub kilka takich okienek). Jednym z najpopularniejszych sposobów wykorzystania tej „wielozadaniowości” jest pomijanie przerw reklamowych w programach telewizyjnych: w tym czasie można przełączyć obraz główny na bardziej interesujący kanał i pozostawić reklamę w oknie pomocniczym, aby nie przegapić koniec i później kontynuować oglądanie. Należy jednak pamiętać, że obraz dla każdego okna musi pochodzić z różnych źródeł - innymi słowy, nie da się włączyć dwa kanały jednocześnie z jednego tunera. A ostatnio wyjście obrazu ze smartfona jako drugiego obrazu stało się nie mniej istotne - w szczególności komunikator, aby siedząc przy telewizorze nie przegapić żadnej ważnej informacji.

O samym interfejsie więcej informacji można znaleść powyżej, a jego wersje różnią się ze względu na maksymalną rozdzielczość i inne cechy. Oto opcje, występujące w nowoczesnych telewizorach:

— v 1.4. Najstarsza z aktualnych do dziś wersji, wydana w 2009 roku. Tym nie mniej, obsługuje wideo 3D jest w stanie pracować z rozdzielczością do 4096x2160 prędkością 24 kl./s, a w rozdzielczości Full HD częstotliwość odświeżania może osiągnąć 120 kl./s. Oprócz oryginalnej v.1.4, są także wersje ulepszone — v.1.4a i v.1.4b; są one podobne pod względem możliwości podstawowych, w obu przypadkach ulepszenia dotyczą głównie pracy z treścią 3D.

— v 2.0. Znaczące uaktualnienie HDMI, przedstawione w 2013 roku. W tej wersji maksymalna liczba klatek na sekundę w rozdzielczości 4K wzrosła do 60 kl./s, a przepustowość audio - do 32 kanałów i 4 oddzielnych strumieni jednocześnie. Również z innowacji można wyróżnić wsparcie ultrapanoramicznego formatu 21:9. W aktualizacji v.2.0a do funkcji interfejsu dodano obsługę dla HDR, w v.2.0b funkcja ta została poprawiona i rozszerzona.

— v 2.1. Mimo podobieństwa nazwy z v.2.0, wersja ta, wydana w 2017 roku, stała się bardzo dużą aktualizacją. W szczególności, dodano obsługę 8K i nawet 10K przy prędkości do 120 kl./s, a także jeszcze bardziej rozszerzono możliwości HDR. W tej wersji został wydany własny kabel — HDMI Ultra High Speed, wszystkie funkcje HDMI 2.1 dostępne są tylko w przypadku korz...ystania z kabli tego standardu, chociaż podstawowe funkcje mogą być używane z prostszymi przewodami.

Zewnętrzny moduł elektroniczny ze złączami ma jednocześnie kilka właściwości użytecznych. Po pierwsze, to rozwiązanie pozwala na usunięcie zbędnej elektroniki z obudowy telewizora, zmniejszając w ten sposób jego grubość. Po drugie, moduł zewnętrzny ukrywa przewody podłączone do telewizora (audio, wideo) w jak największym stopniu, ponieważ wchodzi do niego tylko jedna taśma. Po trzecie, moduł zewnętrzny może być umieszczony w bardziej dogodnym miejscu do użytkowania, dzięki czemu każdorazowe podłączenie napędu nie stanie się trudnym zadaniem. Jest to jednak również wada, ponieważ do zewnętrznego modułu złączy potrzebne będzie dodatkowe miejsce.

Do wdrożenia tego rozwiązania każdy z wiodących producentów telewizorów podszedł na swój sposób. Samsung ma osobny moduł zewnętrzny One Connect (Slim One Connect), który odpowiada wyłącznie za komunikację. Inżynierowie LG poszli nieco dalej i zapewnili tę funkcjonalność soundbarowi.

Zużycie energii telewizorem. Parametr ten zależy w wysokim stopniu od przekątnej ekranu i mocy dźwiękowej (patrz powyżej), ale można go określić innymi parametrami, przede wszystkim dodatkowymi funkcjami i technologiami zaimplementowanymi w konstrukcji. Warto zauważyć, że większość nowoczesnych telewizorów LCD jest dość ekonomiczna i najczęściej parametr ten nie odgrywa znaczącej roli - w większości przypadków pobór mocy wynosi około kilkudziesięciu Wat. Nawet duże modele o przekątnej 70 - 90" zużywają 200 - 300 W - można to porównać z jednostką systemową komputera stacjonarnego o niskim poborze mocy.