Porównanie Umarex Walther Rotex RM8 4.5 vs BSA Buccaneer SE

Prędkość wylotowa, zapewniana przez karabin - to prędkość pocisku opuszczającego lufę.

Przy wszystkich pozostałych parametrach wyższa prędkość pocisku zapewnia większą odległość i celność strzału, a także ułatwia celowanie na duże odległości: pocisk leci po gładszej trajektorii i wymaga mniej regulacji wysokości, a efekt bocznego wiatru zmniejsza się wraz ze wzrostem prędkości. Z drugiej strony, wskaźnik ten bezpośrednio wpływa na cenę karabinu; a w niektórych krajach ograniczenia prawne dotyczące posiadania pneumatyki związane są m.in. z prędkością wylotową.

Jeśli chodzi o konkretne wartości, to w najsłabszych nowoczesnych karabinach prędkość początkowa nie przekracza 150 m/s, a w najmocniejszych może wynosić 300 - 350 m/s, a nawet więcej(przypomnijmy, prędkość dźwięku wynosi 330 m/s ). Ogólnie rzecz biorąc, przy strzelaniu rozrywkowym na krótkich dystansach parametr ten nie ma większego znaczenia, a szczegółowe zalecenia dotyczące doboru pneumatyki do bardziej konkretnych sytuacji można znaleźć w specjalnych źródłach. Zauważamy tylko, że w napędach elektrycznych AEG (patrz „Rodzaj”) prędkość początkowa rzadko przekracza 150 m/s, ale odbywa się to wyłącznie ze względów bezpieczeństwa: taka „broń” jest przeznaczona do wojskowych gier taktycznych i początkowo polega na strzelaniu do ludzi, a duża prędkość byłaby niebezpieczna dla graczy, nawet z wyposażen...iem ochronnym.

Należy również pamiętać, że wskaźnik ten nie jest ściśle określony. W każdym typie pneumatyki zależy to od wagi pocisku (im lżejszy, tym szybszy); dlatego w charakterystykach zwykle wskazuje się pewną średnią prędkość dla standardowej amunicji (zwykle ważącej 0,5 g, w AEG - 0,2 g). Ponadto w karabinach wielokompresyjnych o rzeczywistej prędkości pocisku decyduje stopień napompowania, w modelach z butlą gazową - temperatura otoczenia, a w modelach PCP wyższą prędkość niż zadeklarowaną można uzyskać zastępując powietrze specjalnym gazem (na przykład, hel). Niemniej jednak, cecha ta pozwala ocenić możliwości karabinu i porównać go z innymi modelami, w tym różniącymi się typem.

Rodzaj amunicji, do której przewidziano karabin.

— Kule. Kulami w tym przypadku nazywany jest pocisk kierunkowy, z wyraźnie określonym przodem i tyłem. Specyficzny kształt takich pocisków może się różnić, ale wszystkie mają szereg cech wspólnych. Tak więc każdy pocisk o tej samej początkowej prędkości leci dalej i trafia dokładniej, niż śrut. Ołów lub inny miękki metal jest stosowany jako materiał, co ma wiele zalet. Po pierwsze, pociski działają dobrze z lufami gwintowanymi (patrz „Lufa”): krawędzie pocisku wyraźnie wchodzą w rowki na wewnętrznej powierzchni (wiele pocisków jest mogą nawet lekko rozszerzać się w momencie strzału, dla najbardziej ciasnego umiejscowienia w lufie), pocisk skutecznie się rozkręca i stabilizuje, a zużycie rowków jest minimalne. Po drugie, pociski spłaszczają się przy trafieniu w mniej lub bardziej twardą powierzchnię - minimalizuje to ryzyko rykoszetów i pozwala na używanie takiej amunicji nawet podczas polowania na dość dużą zwierzynę. Wadą kul może być wyższy koszt, niż śrutu.

— Kulki. Większość modeli, wykorzystujących ten rodzaj amunicji przeznaczona jest do airsoftu i należy do karabinów AEG (patrz "Typ") lub sprężynowo-tłokowych. Kulki w tym przypadku są plastikowe, mają duży rozmiar, co zmniejsza penetrację i minimalizuje prawdopodobieństwo kontuzji. Tradycyjne wiatrówki do tego typu amunicji są bardzo rzadkie, używają metalowych kulek - najczęściej stalowych z miedzią lub cynkiem lub bez, rzadziej ołowiu. Takie pocis...ki wyróżniają się bardzo niskim kosztem i dobrym efektem penetracyjnym, jednak pod względem wygody i skuteczności są zauważalnie gorsze od pocisków. Po pierwsze, same kulki są mniej celne, mają większy rozrzut i szybciej tracą prędkość. Po drugie, twardy metal utrudnia stosowanie z lufami gwintowanymi, co ponownie zmniejsza celność. Po trzecie, ze względu na twardość, stalowe kulki często się odbijają. Ostatnie dwa punkty nie dotyczą wspomnianych kulek ołowianych, ale są one znacznie mniej powszechne niż kulki stalowe. Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj amunicji można polecić do strzelania rekreacyjnego na krótkich dystansach - do 10, rzadziej do 20 m.

— Ołowiane kule/kulki. Karabiny, które mogą używać zarówno kule, jak i kulki. Więcej informacji na temat każdego typu amunicji można znaleźć powyżej, ale tutaj zauważamy, że główną opcją w tym przypadku nadal są kule; kulki należy traktować jako rezerwę. Z reguły, w zestawie z takimi „wszystkożernymi” karabinami dostarczane są osobne magazynki dla różnych rodzajów pocisków.

A w modelach typu AEG (patrz „Rodzaj”) i innej broni airsoftowej pojemność jest podana dla standardowego magazynka, dostarczonego w zestawie; jednocześnie magazynek, z reguły, jest zdejmowany, a w razie potrzeby można go zastąpić innym o innej pojemności. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że magazynki ASG zazwyczaj dzieli się na „hi-cup” (duża pojemność) i „low-cup” (mała pojemność). Low-cup zwykle mieści do 150 kulek, a niektóre z tych magazynków mają taką samą pojemność, jak w prawdziwej broni. Ta różnorodność jest doceniana przez miłośników realizmu i doświadczonych graczy. Z kolei w „hi-cup” pojemność liczona jest już w setkach, a czasem nawet tysiącach pocisków. Są wygodne dla początkujących i niewymagających airsoftowców, jednak poważnym mankamentem takich magazynków jest hałas – kulki, znajdujące się w głównej komorze „bunkra”, zamieniają ją w grzechotkę, utrudniając ciche przemieszczanie się.

Objętość zbiornika sprężonego powietrza, zainstalowanego w karabinie PCP (patrz "Typ"); jeśli są dwa zbiorniki (patrz poniżej), zwykle podaje się ich całkowitą pojemność.

Duży zbiornik pozwala na oddanie większej liczby strzałów przy jednym ładowaniu, ale nie ma tu sztywnej zależności: liczba ta będzie również zależeć od ciśnienia w zbiorniku, energii wylotowej i kilku innych specyficznych czynników. W tym sensie pojemność zbiornika ma charakter wyłącznie informacyjny. Ale to, na co wpływa bezpośrednio, to rozmiar i waga broni: większy pojemnik nieuchronnie będzie ważył więcej i zajmie więcej miejsca. Jednak tę ostatnią wadę często rekompensuje duża długość i mała średnica zbiornika - taki detal dobrze wpasowuje się w proporcje karabinu.

Jeśli chodzi o konkretne objętości, mogą one wahać się do 60 - 100 cm3 w stosunkowo prostych i niedrogich karabinach do 500 cm3 w modelach z wyższej półki; a przy obecności dwóch zbiorników ich pojemność może przekroczyć 800 cm3.

Możliwość regulacji cech spustu karabinu - przede wszystkim jałowego (przed spustem) skoku spustu oraz siły na haku. Pozwala to optymalnie dostosować charakterystykę broni do osobistych preferencji każdego: na przykład, początkującym zwykle trudno jest strzelać z napiętym spustem, ale dla wyszkolonych strzelców niewygodne może być posiadanie zbyt miękkiego haka, który " spada” pod palcem.