Moc znamionowa kanału (przy 2 Ohm)
Nominalna moc dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia (głośników) o nominalnej impedancji 2 omów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Nie. moc kanału (przy 1 Om) ”.
Moc znamionowa kanału (przy 4 Ohm)
Nominalna moc dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia (głośników) o nominalnej impedancji 4 omów. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz „Nie. moc kanału (przy 1 Om) ”.
Połączenie mostkowe
Znamionowa moc dostarczana przez wzmacniacz do obciążenia połączonego mostkiem. Więcej informacji na temat mocy znamionowych można znaleźć w „Nom. moc kanału (przy 1 Om) ”.
Podczas mostkowania głośnik jest podłączony nie do jednego kanału, ale jednocześnie do dwóch - za pomocą złącza „plus” jednego kanału i złącza „minus” drugiego. Jeśli wzmacniacz zapewnia podobny format pracy, to taka para kanałów działa w przeciwfazie, dzięki czemu moc jest sumowana. Pozwala to na podłączenie głośników do wzmacniacza, którego moc jest dwukrotnością nominalnej mocy urządzenia: np. przy 150 W na kanał można podłączyć 300 W akustyki na kanał. Jeśli są 4 lub więcej kanałów, możliwe staje się użycie kilku głośników zgodnie ze schematem „mostka”. Jest to zwykle wskazane bezpośrednio w charakterystyce - na przykład wpis „2x300 W” w pozycji „Bridged” oznacza możliwość pracy z dwoma głośnikami, każdy o mocy 300 W.
Wymagania dotyczące odporności na obciążenie dla mostkowania są takie same jak dla konwencjonalnych; patrz „Maksymalna rezystancja”, aby uzyskać szczegółowe informacje.
Moc maksymalna
Najwyższa
moc wyjściowa dostarczana przez wzmacniacz. Należy zauważyć, że wskaźnik ten nie jest znormalizowany, a różni producenci mogą oznaczać przez niego różne wartości - np. moc maksymalną krótkotrwałą, w ułamku sekundy, szczyty (skoki mocy), moc maksymalną że wzmacniacz jest w stanie przekazać w ciągu kilku sekund, a nawet moc, przy której urządzenie ulegnie awarii. Dlatego nie ma sensu porównywać ze sobą różnych modeli pod względem maksymalnej mocy. Ale przy wyborze akustyki dla wzmacniacza (lub odwrotnie), parametr ten może być bardzo przydatny: pożądane jest, aby maksymalna moc głośnika była co najmniej dwa razy większa niż wzmacniacza. Zmniejszy to ryzyko uszkodzenia akustyki przez przepięcie.
Stosunek sygnału do szumu
Jeden z głównych parametrów, które określają jakość dźwięku wzmacniacza jako całości: opisuje stosunek użytecznego sygnału (innymi słowy „czysty” dźwięk) i różne obce dźwięki. W tym przypadku brany jest pod uwagę prawie cały hałas - zarówno spowodowany przyczynami zewnętrznymi (na przykład „odbiornikami elektrycznymi”), jak i wytwarzany przez samo urządzenie (na przykład z powodu ogrzewania podczas pracy). W związku z tym im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym mniej słyszalne są różne zakłócenia i tym wyraźniejszy jest dźwięk (oczywiście przy normalnych parametrach pracy). Uważa się, że średni wskaźnik akustyki samochodu wynosi 95-100 dB, ale w zaawansowanych modelach wartość ta
może być znacznie wyższa.
Jednocześnie parametr ten nie jest krytyczny dla monobloków przeznaczonych do subwooferów - większość zakłóceń ma charakter wysokiej częstotliwości i po prostu nie będzie słyszalna na subwooferze. Jakość dźwięku w tym przypadku silnie zależy od charakterystyki głośnika (znacznie bardziej niż w modelach wielokanałowych) i jest słabo związana z „cichością” wzmacniacza.
