Porównanie Adbor Ottis 3 in 1 vs Chicco Trio Activ3 3 in 1

Możliwość zmiany położenia podnóżka, na którym spoczywają nóżki dziecka w spacerówce.

Ta możliwość zmiany występuje w niektórych wózkach spacerowych, wielofunkcyjnych i siedziskach spacerowych wózków uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”). Sam podnóżek to rampa przymocowana pod kątem do przedniej krawędzi siedziska. Podnóżki, w których można zmieniać kąt nachylenia, nazywano regulowanymi; w wielu modelach podnóżek ten można nawet zainstalować poziomo. Pozwala to w różnych sytuacjach na wybranie pozycji najbardziej wygodnej dla stóp dziecka.

W wózkach z tą funkcją miejsce do siedzenia - siedzisko spacerowe - można ustawić w jednej z dwóch pozycji do wyboru: przodem do rodzica (tyłem do kierunku jazdy) lub tyłem do rodzica (przodem do kierunku jazdy). Każda opcja ma swoje zalety: w pierwszym przypadku dziecko widzi znajomą twarz i mniej się denerwuje, a gdy znajduje się przodem do kierunku jazdy, wygodniej jest mu obserwować otaczający go świat.

Obecność w konstrukcji wózka dodatkowego pasa krokowego. Tylko wózki z barierką bezpieczeństwa (pałąkiem) są wyposażone w taki pas (patrz wyżej): pas umieszczony jest pionowo między nóżkami siedzącego dziecka, zapobiegając jego wypadnięciu po wsunięciu się pod barierkę. Generalnie konstrukcja ta jest podobna w przeznaczeniu do pasów trzypunktowych(patrz „Rodzaj pasów”), jednak w wózku z barierką i pasem krokowym dziecku jest zwykle więcej miejsca. Na obecność tej funkcji należy zwrócić uwagę kupując wózki spacerowe (z pionowym oparciem) dla najmłodszych dzieci.

Przezroczyste okienko w budce, która przykrywa gondolę lub siedzisko spacerowe. W siedziskach spacerowych takie okienko jest zwykle umieszczone tak, aby rodzic mógł bezpośrednio widzieć dziecko podczas jazdy, nie odwracając uwagi od prowadzenia wózka. W gondolach przeznaczenie tej funkcji jest nieco inne: dzięki okienku rodzic może zobaczyć dziecko zbliżając się do wózka od strony budki (czyli od strony przeciwnej do rączki). Dodatkowo maluch leżący w gondoli widzi przez okienko otaczający go świat (przede wszystkim niebo nad wózkiem).

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Liczba punktów podparcia przewidzianych w wózku to w uproszczeniu liczba poszczególnych kół (pojedynczych lub podwójnych), na których spoczywa wózek. Obecnie produkowane są takie wózki:

- Trójkołowe. W takich modelach zwykle jedno koło znajduje się z przodu, a dwa z tyłu. Jedną z zalet tej konstrukcji jest to, że nawet na nierównych drogach wszystkie koła będą mieć kontakt z podparciem, żadne z nich nie będzie zwisać, a wózek będzie stabilnie stał bez chybotania. Poza tym modele trójkołowe są lżejsze i tańsze od podobnych czterokołowych. Jednocześnie są mniej zabezpieczone przed niepożądanym przewróceniem się na bok i ogólnie są nieco mniej niezawodne i trwałe. Dlatego takich wózków jest stosunkowo niewiele.

- Czterokołowe. Tradycyjne 4 koła - dwa z przodu, dwa z tyłu. Taka konstrukcja jest bardziej praktyczna, niezawodna i zabezpieczona przed niepożądanym przewróceniem się niż trójkołowa, dlatego stosuje się w większości współczesnych wózków. Co prawda, jest nieco droższa i cięższa, ale jej zalety na ogół przeważają.

- Sześciokołowe. Wariant występujący wśród wózków bliźniaczych, w którym siedziska są zamontowane obok siebie. Tradycyjne 4 koła w takich modelach są uzupełniane dwoma dodatkowymi kołami, które znajdują się między siedziskami; te koła zapewniają dodatkowe podparcie, aby konstrukcja nie ugięła się...pod ciężarem dzieci.

- Pięciokołowe. Bardzo rzadki i specyficzny wariant, spotykany również wśród wózków bliźniaczych. W rzeczywistości takie modele są uproszczoną wersją sześciokołowych opisanych powyżej: z przodu w takim wózku są trzy koła (wzdłuż krawędzi i na środku), a tylko dwa z tyłu (wzdłuż krawędzi) . Pozwala to na pewne obniżenie wagi i kosztów, ale także zmniejsza niezawodność; dlatego modele pięciokołowe nie stały się powszechne.

- Pełna (jednoczęściowa). Rączka w kształcie litery „U” (lub w podobnym kształcie) przypominająca rodzaj ramy. Trzymana dwoma rękami jest nieco mniej wygodna niż rączka kolbowy, ale taką rączkę można wygodnie trzymać jedną ręką.

- Rączka kolbowy (podwójna). Para oddzielnych uchwytów bez poprzeczki między nimi. Same rączki są zwykle wygięte, dzięki czemu leżące na nich ręce rodzica znajdują się w optymalnej, najwygodniejszej pozycji. Jednocześnie wskazane jest trzymanie "rogów" obiema rękami; obsługa ich jedną ręką jest znacznie trudniejsza niż rączki jednoczęściowej. Ponadto warto zauważyć, że ta opcja jest uważana za najbardziej odpowiednią dla wózków spacerowych (patrz „Konstrukcja”), a dla wózków z gondolą nadaje się słabo.

- Uniwersalna. Konstrukcja jest połączeniem opisanych powyżej jednolitej rączki i rączki kolbowy: pełna rama, uzupełniona parą wystających „rogów”. Dzięki temu rodzic może wybrać w zależności od sytuacji: np. wygodniej jest trzymać wózek obiema rękami za „rogi”, a jeśli trzeba uwolnić jedną rękę, można chwycić pełną rączkę. Jednocześnie taki wybór naprawdę nie jest konieczny dla każdego, a same rączki uniwersalne są bardziej skomplikowane i droższe niż specjalistyczne, dlatego są znacznie mniej powszechne.

- Kierownica. Rączka w formie kierownicy może mieć różną konstrukcję: w niektóryc...h modelach jest to owalna pętla osadzona na długim drążku, w innych jest rodzajem „sterownicy” na ramie nad budką. Tak czy inaczej, w niektórych modelach taka rączka jest dokładnie kierownicą: jest bezpośrednio połączona z przednimi kołami, a gdy rączka jest obracana, koła obracają się w jednym lub drugim kierunku. Poprawia to znacznie manewrowość, ale komplikuje konstrukcję i zwiększa jej koszt. Jednak są też prostsze konstrukcje, w których rączka kierownicy różni się od klasycznych rączek jedynie kształtem. Wszystkie te niuanse należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu.

Wózek posiada hamulec postojowy, potocznie nazywany ręczny.

Każdy hamulec postojowy (ręczny lub nożny) blokuje koła wózka, uniemożliwiając jego poruszanie się. Cecha ta eliminuje ryzyko, że stojący wózek samoczynnie potoczy się gdzieś - na przykład z górki lub pod wpływem podmuchu wiatru. Prawie wszystkie współczesne wózki są wyposażone w hamulec postojowy. Najczęściej jest obsługiwany nogą (włączanie i wyłączanie poprzez naciśnięcie nogi), ale niektóre modele zapewniają sterowanie ręczne - za pomocą dźwigni lub przycisku na rączce. Taki hamulec jest nieco droższy niż nożny, ale jest wygodniejszy: sterowanie znajduje się tuż przed oczami i pod ręką rodzica.

Rodzaj kół zamontowanych na wózku.

Najpopularniejsze w naszych czasach są gumowe koła, w tym pompowane. Plastikowe koła są stosowane głównie w niedrogich wózkach, aby jeszcze bardziej obniżyć koszt, podczas gdy koła żelowe, wręcz przeciwnie, są uważane za bardzo zaawansowaną opcję. Duża popularnością cieszą się też koła poliuretanowe oraz koła z gumy piankowej EVA. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych odmian:

— Gumowe. W tym przypadku ma się na myśli koła z jednolitą gumową oponą. Takie opony są niedrogie, podczas gdy zapewniają dość płynną jazdę, nie powodują hałasu i dobrze wygładzają nierówności na drodze; to właśnie spowodowało ich popularność we współczesnych wózkach. Co prawda takie koła są nieco mniej wygodne i skuteczne na nierównych powierzchniach niż koła pompowane i żelowe (patrz poniżej) - z drugiej strony są dużo tańsze, nie wymagają specjalnej obsługi, nie boją się uszkodzeń i można je stosować na kołach o dowolnej średnicy, w tym bardzo małej.

— Pompowane. Koła z pompowanymi gumowymi oponami. Te opony są bardziej miękkie niż zwykłe opony gumowe (patrz wyżej), a same koła są zwykle dość duże. Dzięki temu takie wózki mogą z łatwością poruszać się po nierównych powierzchniach, a także pokonywać dość wysokie krawężniki i inne...przeszkody. Główną wadą pompowanych opon jest ich stosunkowo wysoki koszt. Ponadto należy je pielęgnować - okresowo pompować, aby ciśnienie nie spadło - a także chronić je przed przecięciami i przebiciami: po obniżeniu ciśnienia taka opona staje się bezużyteczna. Z kolei w przypadku wózków konserwacja pompowanych kół nie jest trudna, a same opony są dość grube, więc prawdopodobieństwo ich uszkodzenia jest niewielkie.

— Plastikowe. Koła wykonane z tworzywa sztucznego; z reguły zarówno opona, jak i felga są wykonane z tego materiału, chociaż istnieją modele z metalowymi felgami. Kluczowe zalety tej opcji to prostota i niski koszt. Z drugiej strony plastikowe koła nie są trwałe i niezawodne; a dzięki swojej twardości praktycznie nie tłumią drgań i hałasują. Dlatego plastik jest używany głównie w stosunkowo niedrogich wózkach z małymi kołami zaprojektowanymi do płaskiej powierzchni.

— Żelowe. Koła podobne konstrukcyjnie do pompowanych (patrz odpowiedni punkt), ale wypełnione nie powietrzem, ale specjalnym żelem. Główną zaletą tej opcji jest niewrażliwość na drobne przebicia i nacięcia: wychodząc, żel w oponie, po kontakcie z powietrzem, zestala się niemal natychmiast, skutecznie uszczelniając uszkodzony obszar. Ponadto koła te praktycznie nie wymagają konserwacji - nie trzeba ich pompować. Wady opon żelowych to wysoki koszt i nieco większa sztywność niż w pompowanych (chociaż pod względem miękkości jazdy takie koła wciąż są zauważalnie lepsze od gumowych, a zwłaszcza plastikowych).

— Poliuretanowe. Koła z oponami z pełnego poliuretanu charakteryzują się dobrą zwrotnością i amortyzacją, odpornością na przebicia oraz trwałością. Ponadto koła poliuretanowe nie boją się silnych zmian temperatury, a także są niedrogie. Ten rodzaj kół występuje we wszystkich popularnych odmianach wózków.

— EVA. Koła wykonane z gumy piankowej o strukturze mikroporowatej. Materiał EVA charakteryzuje się wysokim współczynnikiem sprężystości i elastyczności, doskonałą amortyzacją i odpornością na zużycie. Jednocześnie koła z gumy piankowej są lekkie i zapewniają płynną jazdę wózka. Nie można ich przebić ani przeciąć, jednakże w mroźną zimę koła EVA stają się sztywne.