Porównanie Adamex Neonex 2 in 1 vs Expander Enduro 2 in 1

Dzięki swojej konstrukcji system amortyzacji wytłumia drgania i wstrząsy, które pojawiają się podczas jazdy po nierównym terenie. Najpopularniejsze w naszych czasach są modele z systemami sprężynowymi; można również znaleźć amortyzację przegubową i podwójną, a w dość dużej liczbie wózków w ogóle tej funkcji brakuje. Oto główne cechy każdej opcji:

- Sprężynowy. Systemy amortyzacji oparte na klasycznych sprężynach osadzonych na osobnych kołach. Stosowane są we wszystkich typach wózków poza klasycznymi (patrz „Konstrukcja”). Najprostsze modele wykorzystują jeden zestaw sprężyn, podczas gdy bardziej zaawansowane modele mogą zawierać dodatkowe funkcje zwiększające komfort, takie jak technologia tłumienia wstrząsów/wibracji SAS. Tak czy inaczej, tego typu system amortyzacji jest prosty, a jednocześnie praktyczny, wydajny i niezawodny.

- Przegubowy. Rodzaj amortyzacji stosowany w wózkach z gondolą - klasycznych, uniwersalnych, wielofunkcyjnych. Stelaż, na którym zamontowana jest gondola lub siedzisko spacerowe, w takich modelach jest mocowany do podstawy wózka za pomocą specjalnych zworek-wahaczy, które pełnią rolę amortyzatorów. Szlufki mogą służyć jako zworki; takie systemy można również zaliczyć do systemów na zawiasach. Tak czy inaczej, ten rodzaj amortyzacji świetnie nadaje się do gondoli. Po pierwsze, jazda wózka przebiega...możliwie płynnie i miękko, co wpływa na komfort i zdrowy sen dziecka (a rodzicowi dużo łatwiej jest prowadzić wózek, zwłaszcza na nierównych drogach). Po drugie, gondolę na takim wózku można bujać w przód i w tył, kołysząc dziecko. Z drugiej strony, takie systemy są słabo przystosowane do ram spacerówek ze skrętnymi przednimi kołami; awaria jednego amortyzatora powoduje przechylenie gondoli.

- Podwójny. Najczęściej termin ten odnosi się do opisanych powyżej systemów sprężynowych, wyposażonych w dodatkowe amortyzatory na ramie wózka. Takie systemy przyczyniają się do maksymalnego tłumienia drgań; pod względem wydajności mogą zbliżyć się do systemów przegubowych (patrz wyżej). Z drugiej strony miękkość zawieszenia może powodować niedogodności podczas pokonywania krawężników i innych nierówności: aby podnieść przednie koła wózka, trzeba mocno nacisnąć rączkę.

- Bez systemu amortyzacji. Wózki bez amortyzacji słabo sprawdzają się na nierównych terenach: w takich warunkach wózek będzie gwałtownie się trząsł, co stwarza zarówno dyskomfort dla dziecka, jak i niedogodności dla rodzica. Z drugiej strony takie modele mają przewagę nad wózkami amortyzującymi wstrząsy. Po pierwsze ze względu na brak zbędnych części są one dużo tańsze, a sama konstrukcja okazuje się maksymalnie prosta i jednocześnie niezawodna. Po drugie, bez amortyzacji łatwiej pokonywać krawężniki i inne przeszkody: aby podnieść przednie koła, wystarczy lekko naciśnąć rączkę. Po trzecie, takie wózki mniej kołyszą się na wygładzonych, pofałdowanych nierównościach drogi.

Średnica przednich kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. Jednocześnie przednie koła nie są tak ważne dla łatwego przejazdu przez nierówności, jak tylne: na przykład, aby pokonać przeszkody, wózek często jest nachylany w górę, do siebie, przy czym działają tylko tylne koła. Dlatego średnica przednich kół może być zauważalnie mniejsza niż średnica tylnych. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że mały rozmiar ma też swoje zalety - koła są lżejsze.

Mówiąc o konkretnych liczbach, rozmiar do 15 cm uważa się za skromny, 16 – 20 cm – mały, 21 – 25 cm - średni, 26 – 30 cm – większy niż średni, a powyżej 30 cm – duży.

Średnica tylnych kół zamontowanych w wózku.

Im większe koło, tym lepiej pokonuje ono przeszkody i nierówności, tym wygodniej jest prowadzić wózek po błocie, śniegu i innych „trudnych” powierzchniach. W przypadku tylnych kół te momenty są najbardziej istotne: na przykład podczas transportu wózka po przeszkodach jest on zwykle nachylony do siebie, tak że przednie koła są w powietrzu, a tylne muszą pokonać przeszkodę. Z drugiej strony mniejsze koła ważą mniej, łatwiej przyspieszają i lepiej sprawdzają się na równych powierzchniach. Warto więc wybrać wózek, biorąc pod uwagę drogi, po których ma być prowadzony. Jeśli planuje się poruszać się po płaskich podłogach, dobrym asfalcie i rampach dla wózków, warto wybrać małe koła, do 20 cm. Na trudny teren, jazdę po błocie i śniegu, regularne pokonywanie schodków i krawężników, warto zwrócić uwagę na koła o średnicy 30 cm i większe. A średnica 20-30 cm jest opcją pośrednią - jest odpowiednia, jeśli jeździ się głównie po płaskich powierzchniach, ale czasami trzeba pokonywać przeszkody.

Odległość między bocznymi kołami wózka; wymiar ten zwykle odpowiada całkowitej szerokości konstrukcji. Jeśli szerokości przednie i tylne są różne, wskazana jest największa odległość - zwykle ze względu na tylne koła; szerokość modeli trójkołowych jest mierzona ze względu na te same koła.

Generalnie im szersze podwozie, tym stabilniejszy jest wózek, tym trudniej go przewrócić. Z drugiej strony duża szerokość może stwarzać problemy w ciasnych przestrzeniach - wąskich korytarzach i drzwiach, windach itp. Najwęższe współczesne wózki mają do 45 cm szerokości, najszersze - ponad 70 cm (są to głównie modele dla bliźniaków lub trojaczków, gdzie dwa siedziska są obok siebie). Modele o szerokości 46 - 50 cm są również uważane za raczej wąskie, o szerokości 51 - 55 cm można nazwać małymi, o szerokości 56 - 60 cm - średnie, 61 - 65 cm - powyżej średnich, 65 - 70 cm - duże.

Wymiary gondoli dostarczanej w zestawie.

Po części sprawdza się tu zasada „im więcej, tym lepiej”: duża gondola będzie dłużej służyć w okresie wzrostu dziecka, zimą można ją wykorzystać do ułożenia dziecka ubranego w grube i ciepłe ubranie, a latem dodatkowa przestrzeń w gondoli zapewnia dobrą wentylację. Z drugiej strony duże gondole są bardziej nieporęczne, ważą więcej i kosztują więcej.

Szerokość siedziska zamontowanego w spacerówce.

Szerokość siedziska to zwykle nie wymiar zewnętrzny, ale wielkość samego siedzenia - czyli przestrzeń, w której znajduje się dziecko. Konieczne jest wybranie ze względu na wskaźnik ten, biorąc pod uwagę budowę ciała dziecka i szacowany zapas do dalszego wzrostu.

Całkowita waga zmontowanego wózka. W przypadku modeli uniwersalnych (patrz „Konstrukcja”), ten punkt zwykle wskazuje wagę z zamontowanym siedziskiem spacerowym: takie akcesorium jest używane dłużej niż gondola, dlatego za najważniejsze uważa się jego specyfikacje. Ponadto różnica w wadze między gondolami i siedziskami spacerowymi zwykle nie przekracza 700 - 800 g (są wyjątki, jednak dość rzadkie).

Jeśli porównać pod tym względem dwa podobne modele, to lżejszy wózek będzie wygodniejszy w użyciu, jednak najprawdopodobniej będzie mniej niezawodny lub droższy niż stosunkowo ciężki analog. Ponadto należy pamiętać, że wskaźniki wagi silnie zależą od typu wózka (patrz „Konstrukcja”). A masywność ma swoje zalety: podnosi stabilność i zmniejsza prawdopodobieństwo przewracania się. Jeśli chodzi o konkretne liczby, najlżejsze wspołczesne wózki ważą mniej niż 5 kg ; w zasadzie są to modele spacerowe (patrz „Konstrukcja”) i wyłącznie pojedyncze. Modele o wadze 6 - 10 kg również należą przeważnie do wózków spacerowych - choć wśród nich są już inne odmiany, a także wózki dla bliźniaków. 11 - 15 kg to w rzeczywistości standardowa wartość dla uniwersalnych i wielofunkcyjnych wózków. 16 - 20 kg to już bardzo znacząca waga; a modele o wadze powyżej 20 kg są niezwykle rzadkie - wśród wysokiej klasy wózków podwójnych.

Kraj pochodzenia marki, pod którą produkt jest sprzedawany. Często wskazywane według narodowości firmy lub lokalizacji jej siedziby. Jednocześnie rzeczywista zdolność produkcyjna marki często różni się od kraju pochodzenia.

Należy zauważyć, że jakość produktów zależy nie tyle od położenia geograficznego, ile od specyfiki organizacji procesów i kontroli jakości na wszystkich etapach produkcji. Dlatego narodowe uprzedzenia dotyczące marek z niektórych regionów z reguły nie są w żaden sposób uzasadnione. Należy zwrócić uwagę na kraj pochodzenia marki tylko wtedy, gdy zadaniem jest zasadniczo wspieranie lub omijanie producenta z określonego państwa.