Porównanie Protherm Thermolink P vs Protherm Thermolink B

Rodzaj sprzętu, do którego przeznaczony jest regulator. To pierwsze kryterium, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze: różne rodzaje sprzętu wymagają dostosowania różnych parametrów, a regulatory do nich nie są jednoznacznie wymienne. Na przykład automatyzacja w kotłach gazowych i na paliwo stałe działa zupełnie inaczej, a tych dwóch wariantów nie można połączyć w jednym urządzeniu. Istnieją jednak również modele, które pozwalają na kilka zastosowań – na przykład do grzejnika/ogrzewania podłogowego oraz do pompy.

Regularny sposób montażu regulatora.

- Do pudła. Instalacja w standardowej puszce z gniazdem. Mówiąc najprościej, regulator montowany jest na ścianie jak zwykły wyłącznik lub gniazdko (najczęściej nawet wymiary montażowe są takie same, choć zdarzają się wyjątki). Do instalacji najprawdopodobniej będziesz musiał pracować z dziurkaczem, ale urządzenie zostanie bezpiecznie zamocowane, a jednocześnie zajmie minimum miejsca.

- Faktura. Instalacja natynkowa zwykle polega na zawieszeniu na ścianie; ponadto takie urządzenia mają zwykle płaski kształt i niewielką grubość. Montaż natynkowy jest prostszy niż osadzanie, ale nieco mniej niezawodny - w niesprzyjających okolicznościach urządzenie może zostać dotknięte i poważnie uszkodzone.

- Wbudowany w kocioł. Montaż termostatu bezpośrednio na kotle. Ta opcja jest tradycyjna dla urządzeń stosowanych w kotłach na paliwo stałe (patrz „Typ”), które kontrolują spalanie za pomocą łańcucha połączonego z przepustnicą powietrza, ale można ją również znaleźć w innych typach regulatorów, na przykład przeznaczonych do kotłów gazowych. W pierwszym przypadku ta metoda instalacji wynika z cech konstrukcyjnych urządzenia (patrz „Długość łańcucha”). W drugim przypadku instalacja na kotle upraszcza konstrukcja i jego instalację, ale jednocześnie sprawia, że regulator nie jest zbyt wygodny: z jednej strony konstrukcja nie ma j...ednostki zewnętrznej, z którą wiążą się pewne problemy związane z drugiej - aby wyregulować termostat, będziesz musiał za każdym razem podchodzić do kotła, co nie zawsze jest wygodne.

- Na szynie DIN. Montaż na specjalnej metalowej szynie, którą można również wykorzystać do uziemienia. Takie listwy są standardowo stosowane w panelach elektrycznych; w związku z tym należy dobrać urządzenia z taką instalacją, jeśli planowane są do umieszczenia na panelu, w szafie sterowniczej itp. Najczęściej ta metoda montażu stosowana jest w urządzeniach przemysłowych, choć może być również przydatna w pomieszczeniach mieszkalnych. Zwróć uwagę, że istnieje kilka typów i rozmiarów szyn DIN. Najpopularniejsza w krajowej technologii jest „typu omega” o szerokości 35 mm i wysokości 7,5 mm, ale mogą istnieć inne opcje. Dlatego przed zakupem regulatora z takim mocowaniem bardzo pożądane jest wyjaśnienie jego kompatybilności z siedziskiem.

- Przenośny. Urządzenia, które nie są przeznaczone do stałego montażu w tej samej lokalizacji. Z definicji korzystają z połączenia bezprzewodowego (patrz wyżej). Należy pamiętać, że najczęściej termostaty przenośne są wyposażone w podstawki do montażu na stole lub innej płaskiej powierzchni i są przeznaczone bardziej do użytku „na biurku” niż do roli pilota przenośnego. Niemniej jednak konstrukcja pozwala na łatwe przenoszenie takiego urządzenia z miejsca na miejsce, co może się przydać np. w dużym domu, gdzie o różnych porach trzeba być w różnych miejscach i jednocześnie byłoby to niewygodne do za każdym razem dobiegać do ściany lub wbudowanego regulatora.... Z wad przenośnych termostatów można wymienić dość wysoki koszt i konieczność użycia baterii (w związku z tym ograniczony czas pracy).

- Do gniazdka. Termostaty podłączone do zwykłego domowego gniazdka. Z reguły takie urządzenia mają własne gniazdo na korpusie i pełnią rolę łącznika-przełącznika, przez który grzejnik elektryczny (lub inne urządzenie) jest podłączony do sieci. Dzięki temu połączeniu termostat kontroluje zasilanie z gniazdka: wyłącza go po osiągnięciu wymaganej temperatury i włącza w razie potrzeby. Takie urządzenia są niezwykle łatwe w montażu, ponadto można je łatwo wymieniać z gniazda na gniazdo. Z drugiej strony lokalizacja samego termostatu jest generalnie mało wygodna - gniazda często znajdują się w trudno dostępnych i nie najlepszych miejscach dla czujnika temperatury.

Obecność czujnika temperatury powietrza w konstrukcji lub w zestawie dostawy regulatora - taki czujnik może być wbudowany w urządzenie lub zewnętrzny.

Temperatura powietrza to jeden z kluczowych parametrów decydujących o klimacie wnętrza i komforcie przebywania w nim. W związku z tym czujnik temperatury powietrza umożliwia sterownikowi „ocenę” ogólnych warunków panujących w pomieszczeniu i sterowanie pracą ogrzewania z uwzględnieniem tego, jak mikroklimat odpowiada pożądanemu. Należy jednak pamiętać, że takie czujniki nie zawsze mają zastosowanie. Na przykład w kuchniach i łazienkach mogą nie działać poprawnie (po włączeniu ciepłej wody, kuchenki gazowej lub podgrzewacza wody itp.), dlatego w takich warunkach lepiej zastosować czujniki temperatury podłogi (patrz niżej).

Cechy zewnętrznego czujnika temperatury stosowanego z termostatem.

Taki czujnik, jak sama nazwa wskazuje, monitoruje temperaturę zewnętrzną i dostarcza dodatkowych informacji, które przyczyniają się do dokładnego i wydajnego działania automatyki. Na przykład przy znacznym zatrzaśnięciu zimna na zewnątrz system grzewczy może włączyć się z wyprzedzeniem, nie czekając na ochłodzenie pomieszczenia, co zostanie naprawione przez czujnik wewnętrzny; pozwala to uniknąć niepotrzebnych wahań temperatury i poprawia ogólną wydajność systemu.

Regulatory umożliwiające podłączenie czujnika temperatury zewnętrznej mogą początkowo mieć taki czujnik w zestawie lub być z nim opcjonalnie dostarczony (w drugim przypadku obecność czujnika należy określić osobno i w razie potrzeby dodatkowo zamówiony). Te szczegóły są określone w niniejszym punkcie.

Typ timera przewidziany w konstrukcji termostatu. W tym przypadku timer oznacza harmonogram, który umożliwia zaprogramowanie różnych trybów pracy dla różnych okresów czasu (na przykład obniżenie temperatury w nocy i zwiększenie jej o czas jej wzrostu). Takie harmonogramy są podzielone na typy w zależności od czasu objętego.

- Codziennie. Timer pozwalający na ustawienie programu w ciągu 24 godzin; wtedy program będzie powtarzany codziennie. Ten typ jest najprostszy, a co za tym idzie niedrogi. Z drugiej strony dla większości użytkowników codzienna rutyna w dni robocze i weekendy znacznie się różni i najprawdopodobniej timer będzie musiał być przeprogramowywany co najmniej dwa razy w tygodniu - przed weekendem i pod koniec weekendu.

- Tygodnik. Timer pozwalający ustawić program pracy w określone dni tygodnia. Najprostsze typy takich harmonogramów działają według schematu „5+2”: jeden program jest ustawiony na 5 dni roboczych, drugi na 2 dni wolne. Istnieją jednak bardziej zaawansowane opcje - aż do możliwości zaprogramowania każdego dnia tygodnia z osobna. W każdym razie zegary tygodniowe są wygodniejsze i wymagają mniej przeprogramowania niż zegary dzienne, ale są znacznie droższe.

Największa liczba oddzielnych cykli pracy, na jaką pozwala regulator czasowy termostatu w ciągu jednego dnia.

Cykl w tym przypadku to okres czasu, w którym termostat pracuje z jednym zadanym zestawem ustawień. Na przykład, jeśli są 2 cykle, można sobie wyobrazić wyłączenie ogrzewania podczas pobytu w pracy i włączenie go na krótko przed powrotem do domu. Jednak w większości termostatów zapewniona jest zauważalnie większa liczba cykli - do 24.

Należy pamiętać, że w programatorach tygodniowych (patrz „Typ programatora”) parametr ten może się różnić w zależności od dnia tygodnia: na przykład bardziej rozbudowane ustawienia są zwykle dostępne dla dni tygodnia niż dla weekendów.

- Wyświetlacz. Obecność własnego ekranu w konstrukcji regulatora. Taki ekran to zazwyczaj najprostszy wyświetlacz LCD z numerami segmentów. Niemniej jednak nawet na takim ekranie można wyświetlać bardzo różnorodne dane (m.in. temperaturę z dokładnością do ułamków stopnia), a funkcja ta znacznie rozszerza możliwości termostatu i czyni go wygodniejszym. Należy pamiętać, że instalowanie wyświetlacza ma sens przede wszystkim w modelach elektronicznych (patrz „Typ urządzenia”), w przypadku takich termostatów jest to prawie obowiązkowe (ale w przypadku mechanicznych, wręcz przeciwnie, prawie nigdy nie jest używany).

- Ochrona pompy przed „zakwaszeniem”. W godzinach wolnych od pracy - na przykład między sezonami grzewczymi - na częściach pompy obiegowej instalacji grzewczej mogą tworzyć się osady, które mogą utrudniać obrót wirnika, zmniejszać wydajność pompy, a nawet całkowicie ją wyłączać. Zjawisko to nazywa się „zakwaszeniem”. Aby tego uniknąć, automatyczne regulatory mogą zapewnić ochronę przed zakwaszeniem: okresowo (raz na kilka tygodni) pompa jest na krótko włączana, co zapobiega tworzeniu się osadów (i usuwa te, które już powstały).

- Funkcja urlopowa. Specjalny reżim przewidziany na wypadek długiej nieobecności osób w domu (na przykład podczas wakacji - stąd nazwa). W trybie wakacyjnym można ustawić określoną temperaturę, która ma być utrzymywana przez k...ilka dni (np. tydzień; maksymalny czas trwania zależy od modelu termostatu). Jednocześnie w niektórych modelach funkcja ta jest połączona z ochroną przed zamarzaniem (patrz poniżej) i pozwala ustawić tylko minimalną temperaturę (zwykle 5 ° C); w innych można zaprogramować tryb temperatury urlopu.

- Tryb losowy. Tryb, który umożliwia włączanie różnych funkcji grzewczych w losowej kolejności (ale bez powodowania krytycznych obciążeń systemu grzewczego). Najpopularniejszym przypadkiem użycia tej funkcji jest symulacja, że ktoś jest w domu; może to powstrzymać intruzów planujących kradzież pod nieobecność właścicieli.

- Kontrola Internetu. Możliwość sterowania regulatorem przez Internet. Samo urządzenie zwykle łączy się z siecią przez Wi-Fi, a funkcje sterowania mogą być inne. Na przykład w niektórych modelach trzeba skorzystać z markowej aplikacji zainstalowanej na smartfonie lub tablecie, w innych wystarczy otworzyć specjalną stronę w dowolnej przeglądarce. Jednak w każdym przypadku funkcja ta pozwala na zdalne sterowanie systemem grzewczym, z dowolnego miejsca na świecie. Może to być niezwykle wygodne w nieprzewidzianych sytuacjach - na przykład, jeśli podczas nieobecności właściciela na ulicy nagle zrobiło się cieplej. Dodatkowo, dodatkowe funkcje, takie jak zaawansowane programowanie timera, mogą być dostępne do sterowania przez Internet.

- Ochrona przed mrozem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu czynnika grzewczego w instalacjach grzewczych. Gdy woda zamarza, rozszerza się, co może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych i obniżenia ciśnienia w układzie. Aby tego uniknąć, regulatory z tą funkcją są w stanie „monitorować”, czy temperatura chłodziwa nie spada poniżej 5 ° C, i, jeśli to konieczne, włączać ogrzewanie, aby utrzymać temperaturę. Funkcja ta jest istotna przede wszystkim w przypadkach, gdy wyłączony system grzewczy musi być pozostawiony bez nadzoru przez długi czas w zimnych porach roku.

- Zabezpieczenie przed dziećmi (zamek). Możliwość zablokowania panelu sterującego regulatora, aby ciekawskie małe dziecko nie mogło zburzyć jego ustawień. Zamek z reguły jest włączany i wyłączany, aby dorosły, ale nie dziecko, mógł to łatwo zrobić - na przykład poprzez jednoczesne naciśnięcie określonych klawiszy.

- Licznik godzin pracy nagrzewnicy. Wbudowany licznik, który śledzi całkowity czas pracy ogrzewania. Funkcja ta znacznie ułatwia śledzenie trybu pracy i zużycia ciepła, eliminując potrzebę ręcznego prowadzenia ewidencji przez użytkownika i pozwalając śledzić czas pracy nawet wtedy, gdy nikogo nie ma w pobliżu.

- Kalibracja czujnika t. Możliwość kalibracji czujnika temperatury termostatu. W praktyce mogą wystąpić sytuacje, gdy odczyty czujnika temperatury z tego czy innego powodu różnią się od rzeczywistej temperatury w pomieszczeniu - na przykład regulator jest zainstalowany w pobliżu urządzenia elektrycznego, które wytwarza ciepło i przewraca ustawienie, oraz ani jedno, ani drugie urządzenie nie może zostać przeniesione. W takich przypadkach zapewniona jest kalibracja - wprowadzenie poprawki do odczytów czujnika temperatury. Np. jeśli termometr na środku pokoju wskazuje 20°C, a czujnik regulatora ma 22°C, możesz skorygować termostat o -2 °C, a temperatura wyświetlana na regulatorze będzie odpowiadała temperaturze rzeczywistej . Oczywiście korektę można też wykonać „w umyśle” bez przekonfigurowania urządzenia; jednak najczęściej łatwiej jest wcześniej ustawić niezbędne parametry i nie pomylić się w obliczeniach.