Histereza automatycznej regulacji temperatury, zapewniona przez urządzenie.
Histerezę w danym przypadku można opisać jako różnicę między temperaturami włączania i wyłączania systemu sterowanego przez termostat. Zwykle dopuszczalne odchylenia rzeczywistej temperatury od nominalnej w jednym lub drugim kierunku wynoszą połowę histerezy. Czyli przy zadanej temperaturze 22 °C i
histerezie 0.5°C sterownik włączy grzanie gdy tylko temperatura w pomieszczeniu spadnie do 21,75 °C, a wyłączy gdy wzrośnie do 22,25 °C. Im niższy ten wskaźnik, tym dokładniej utrzymywana jest temperatura i tym mniejsze są jej wahania. Z drugiej strony małe wartości histerezy wymagają dokładnych i kosztownych termostatów, zwiększają zużycie paliwa/energii i zużycie całego systemu, a także stwarzają zwiększone ryzyko fałszywych alarmów (np. od chłodnego przeciągu wiejącego na termostat). Ponadto stosunkowo niewielkie wahania temperatury są prawie nieodczuwalne z punktu widzenia komfortu człowieka. Dlatego wiele termostatów ma
histerezę 1 °C — to z reguły wystarcza do użytku domowego.
Należy również zauważyć, że dany parametr może być zarówno
stały, jak i
regulowany. Pierwszy wariant jest prostszy i tańszy, a drugi zapewnia dodatkowe opcje ustawienia termostatu pod specyfikę sytuacji.
Tuleja zanurzeniowa w regulatorze do kotła na paliwo stałe jest częścią korpusu, która po zamontowaniu znajduje się wewnątrz kotła, w palenisku. Tym samym parametr ten opisuje jak daleko regulator wejdzie do paleniska podczas instalacji. Znając długość tulei zanurzeniowej można oszacować, czy w kotle jest wystarczająca ilość miejsca na normalne umieszczenie regulatora.
