Porównanie Polaris PHS 2405K vs Remington Ceramic S1005

Moc znamionowa urządzenia - to moc zużywana przez nie podczas pracy z maksymalną intensywnością.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie przede wszystkim dla suszarek do włosów, w tym suszarek-szczotek (patrz „Rodzaj”). Maksymalna możliwa szybkość przepływu powietrza i nagrzewania zależy przede wszystkim od mocy. Jednocześnie, wybierając według tego parametru, warto zastanowić się, do jakich celów planowane jest użycie urządzenia. Tak więc, wartość poniżej 1000 W jest uważana za niewystarczającą do całkowitego wysuszenia włosów, zwłaszcza długich włosów; takie modele przeznaczone są głównie do stylizacji, a niektóre z nich (zwłaszcza niedrogie) zapewniają wysoką temperaturę i niski przepływ powietrza, co wymaga szczególnej ostrożności podczas użytkowania. Do pełnowartościowego, uniwersalnego zastosowania – nawet w domu, nie mówiąc już o profesjonalnym użytkowaniu – wskazane jest posiadanie urządzenia o mocy co najmniej 1800 W, a najlepiej 2000 W i więcej. Takie wskaźniki pozwalają zapewnić intensywny przepływ powietrza, który jest w stanie skutecznie wysuszyć włosy nawet przy niskich temperaturach; ponadto, dobry zapas mocy daje możliwość przewidzieć różne ustawienia temperatury i prędkości. Z kolei, modele średniozaawansowane – od 1000 do 1800 W – warto rozważać głównie jako urządzenia podróżne.

Z kolei w przypadku lokówek, wałków elektrycznych itp. intensywność nagrzewania oraz prędkość, z jaką osiągana jest temperatura pr...acy, zależy bezpośrednio od mocy. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że producent dobiera moc elementu grzejącego w taki sposób, aby osiągnąć określone parametry użytkowe – temperaturę, intensywność nagrzewania itp. Dlatego przy wyborze warto zwrócić uwagę konkretnie na wskaźniki praktyczne i ma sens porównywanie różnych modeli pod względem mocy, przede wszystkim w przypadkach, gdy nie wskazano bardziej „zbliżonych do tematu” cech (jest to spotykane, na przykład, w niektórych niedrogich lokówkach o najprostszej funkcjonalności). W takim przypadku należy przyjąć, że im słabsze i bardziej wrażliwe są włosy, tym niższa powinna być temperatura i tym mniej intensywne powinno być nagrzewanie. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli masz wątpliwości, warto preferować mniej wydajne urządzenie: kręcenie zajmie więcej czasu, ale ryzyko zrujnowania włosów jest znacznie mniejsze.

Konkretne wartości temperatury pracy, które można ustawić w urządzeniu.

Informacje te dotyczą stylizatorów, lokówek i innych urządzeń, które mają bezpośredni kontakt z włosami podczas pracy. Co więcej, jeśli ten element zawiera kilka wartości oddzielonych przecinkami (na przykład „160, 180, 200 ° C”), oznacza to, że urządzenie ma kilka stałych trybów temperatury (w naszym przykładzie trzy). A zakres (na przykład „120 - 220 ° C”) jest podany dla modeli, w których kontrola temperatury odbywa się płynnie.

Większa ilość trybów lub szerszy zakres regulacji daje większe możliwości i pozwala na dokładniejsze dopasowanie urządzenia do konkretnej sytuacji; z drugiej strony zaawansowane funkcje nieuchronnie wpływają na cenę. A wybierając konkretny model, warto pamiętać, że optymalna temperatura dla konkretnej sytuacji zależy od wielu punktów – właściwości włosów, konkretnego zadania, użytych kosmetyków itp. Rekomendacje w tej sprawie można znaleźć w dedykowanych źródłach; według nich warto określić, jakiej temperatury potrzebujesz, i na tej podstawie wybrać lokówkę, pędzel lub prostownica z taką lub inną opcją regulacji.

Szerokość płytki w stylizatorze lub innym narzędziu z prostownicą lub karbownicą (patrz "Nasadki").

Konieczne jest wybranie narzędzia zgodnie z szerokością płytek, przede wszystkim biorąc pod uwagę długość włosów. Tak więc w przypadku krótkich pasm odpowiednie są wąskie płytki o szerokości do 25 mm, ale przy grubych długich włosach najwygodniej jest używać szerokich płytek, od 30 mm lub więcej.

Długość płytki pozwala zrozumieć, jakie loki mogą pokryć urządzenie i jak mocno je owinąć.

Rodzaj zewnętrznej powłoki elementu grzejnego.

— Chromowany. Najprostsza, najtańsza i najczęstsza opcja pokrycia. Oprócz niskiego kosztu, zaletą tej opcji jest szybkie nagrzewanie. Jednocześnie przy korzystaniu z takich grzałek istnieje zwiększone ryzyko uszkodzenia włosów, dlatego należy ostrożnie używać chromowanych nasadek, a przy ciągłym użytkowaniu są one mało przydatne.

— Aluminium. Takie grzałki są uważane za bardziej zaawansowane niż opisane powyżej chromowane, ze względu na dłuższą żywotność i lepsze rozprowadzanie ciepła. Nie są jednak pozbawione charakterystycznych wad jakiejkolwiek metalowej powłoki, przede wszystkim negatywnego wpływu na kondycję włosów.

- Tytan. Inna opcja dla metalowej grzałki. Pod względem podstawowych właściwości jest prawie całkowicie podobny do aluminium (patrz wyżej), w większości przypadków różni się jedynie wyglądem.

— Ceramika. Za główną zaletę ceramiki uważa się lepsze rozprowadzanie ciepła niż w grzałkach metalowych. Dzięki temu takie pokrycie jest uważane za znacznie bardziej „delikatne”; jednak jego koszt jest znacznie wyższy, a nagrzewanie jest nieco wolniejsze.

— Turmalin. Z reguły, w tym przypadku mamy na myśli grzałki ceramiczne (patrz wyżej), uzupełnione powłoką turmalinową. Takie pokrycie ma dwie główne funkcje: zapewnia jonizację (patrz „F...unkcje”), zapewniając gładką i równomierną stylizację, a także zmniejsza tarcie, umożliwiając łatwiejsze przesuwanie się szczypiec po włosach.

— Ceramika tytanowa. Specyficzny rodzaj powłoki ceramicznej, stosowanej przez niektórych producentów. Konstrukcja, z reguły, jest wyposażona w różne dodatkowe technologie, mające na celu poprawę jakości pracy; jednak to, czy takie urządzenia są lepsze od swoich „ceramicznych” odpowiedników, zależy od modelu w każdym konkretnym przypadku.

— Tytanowo-turmalinowy. Analogicznie do opisanej powyżej powłoki turmalinowej, w której zamiast ceramiki, jako podstawy grzałki, zastosowano tytan. Pod względem głównych cech praktycznie się nie różni.

— Stal. Najprostsza opcja pokrycia; zwykle, gdy mówi się o „zwykłym metalowym pokryciu”, chodzi o stal. Główną i być może jedyną zaletą takiej powierzchni jest jej niski koszt. Z drugiej strony, nagrzewanie okazuje się być „mocne” i niezbyt jednolite, co wymaga ostrożności przy obchodzeniu się z takim narzędziem i sprawia, że nie nadaje się ono do częstego użytkowania.

— Teflon. Teflon wyróżnia się niską siłą tarcia, takie płytki łatwo przesuwają się po włosach - nawet łatwiej, niż płytki ceramiczne. Z drugiej strony, materiał ten jest nieco gorszy od ceramiki pod względem równomierności nagrzewania.

— Miedź krzem. Zazwyczaj są to płytki miedziane pokryte krzemem. Miedź ma doskonałą przewodność cieplną, a zatem równomierność nagrzewania; a krzem jest podobny w praktycznych właściwościach do ceramiki - w szczególności zapewnia bardziej łagodny efekt i nadaje się do częstego użytkowania. Z drugiej strony, opcja ta jest dość specyficzna i nie ma znaczących przewag nad bardziej tradycyjnymi materiałami. Dlatego jest stosunkowo rzadka.

— Mangan-miedź. Manganowo-miedziane pokrycie grzałek zapewnia niezwykle delikatny wpływ na włosy. Płytki z taką powłoką są elastyczne, dzięki czemu powierzchnie robocze stylizatora (prostownicy lub lokówki) dopasowują się do kształtu pasma włosów. Dzięki temu włosy są narażone na mniejsze obciążenia mechaniczne, a więc, są mniej zniszczone i stają się bardziej posłuszne.

Czas nagrzewania płytek do zadanej temperatury, która pozwala na ułożenie włosów. Uznaje się, że średnia wartość dla modeli to nagrzewanie za 30 s. Wyższe liczby można przypisać modelom z długim nagrzewaniem, a 15 lub mniej ( szybkie nagrzewanie) jest uważane za najlepszy wynik i pozwala niemal natychmiast rozpocząć pracę. Ale w ten czy inny sposób wpływa to na moc urządzenia.

Specjalna pętla, umożliwiająca zawieszenie urządzenia na gwoździu, haczyku lub na czymś innym. W niektórych przypadkach ta metoda przechowywania jest najwygodniejsza - na przykład, suszarkę lub lokówkę można trzymać na ścianie w pobliżu lustra, przed którym zazwyczaj suszy się i układa włosy, a urządzenie zawsze będzie pod ręką i nie zajmie miejsca na półkach ani w szufladach. Pętla najczęściej znajduje się bezpośrednio na przewodzie zasilającym, w pobliżu uchwytu.

Długość kabla do podłączenia do sieci, przewidziana w konstrukcji urządzenia.

Długi kabel z jednej strony, pozwala na dalsze oddalanie się od gniazdka i daje większą swobodę ruchów. To ostatnie jest szczególnie ważne w salonach fryzjerskich, salonach kosmetycznych itp., gdzie perukarz często musi chodzić dookoła klienta. Ale przy normalnym użytku domowym nie jest wymagana specjalna „mobilność”, a zbyt długi kabel może plątać się pod stopami i powodować inne niedogodności. Dlatego możemy powiedzieć, że do użytku domowego wystarczy drut o długości 1 - 1,5 m. A do zadań profesjonalnych urządzenia są produkowane z przewodem o długości 1,8 m lub więcej.