Porównanie BaByliss Steam Shine ST496E vs GA.MA CP1 Nova Digital 4D Therapy Ozone

Liczba zakresów nagrzewania, przewidziana w narzędziu.

Obecność kilku zakresów temperatur pozwala wybrać najlepszą opcję dla konkretnej sytuacji. Na przykład, aby szybko zakręcić „niesforne” włosy, gdy szybkość jest ważniejsza niż delikatność, można ustawić mocne nagrzewanie, a jeśli z czasem nie będzie problemów, można zastosować niższą temperaturę. Ale konkretny wskaźnik zależy bezpośrednio od typu urządzenia (patrz "Urządzenie").

Tak więc, w suszarkach do włosów tego lub innego rodzaju zakresów temperatur jest zwykle niewiele - do 3 w modelach domowych i do 8 - 9 (czasami więcej) w profesjonalnych. Ale lokówki i prostownice, nawet stosunkowo proste, mogą mieć kilkadziesiąt poziomów regulacji – ich zakres działania jest dość szeroki (np. 130 – 200°C), a temperatura w tym zakresie często jest regulowana co kilka stopni.

Należy również pamiętać, że w suszarkach do włosów regulacja temperatury i regulacja mocy odbywa się osobno, a te parametry mogą mieć różną liczbę ustawień (na przykład, 2 poziomy mocy i 6 poziomów temperatury). W lokówkach, stylerach itp. temperatura zmienia się tylko jednocześnie z mocą, dlatego liczba trybów mocy może w ogóle nie być wskazana - z definicji odpowiada to liczbie ustawień temperatury.

Konkretne wartości temperatury pracy, które można ustawić w urządzeniu.

Informacje te dotyczą stylizatorów, lokówek i innych urządzeń, które mają bezpośredni kontakt z włosami podczas pracy. Co więcej, jeśli ten element zawiera kilka wartości oddzielonych przecinkami (na przykład „160, 180, 200 ° C”), oznacza to, że urządzenie ma kilka stałych trybów temperatury (w naszym przykładzie trzy). A zakres (na przykład „120 - 220 ° C”) jest podany dla modeli, w których kontrola temperatury odbywa się płynnie.

Większa ilość trybów lub szerszy zakres regulacji daje większe możliwości i pozwala na dokładniejsze dopasowanie urządzenia do konkretnej sytuacji; z drugiej strony zaawansowane funkcje nieuchronnie wpływają na cenę. A wybierając konkretny model, warto pamiętać, że optymalna temperatura dla konkretnej sytuacji zależy od wielu punktów – właściwości włosów, konkretnego zadania, użytych kosmetyków itp. Rekomendacje w tej sprawie można znaleźć w dedykowanych źródłach; według nich warto określić, jakiej temperatury potrzebujesz, i na tej podstawie wybrać lokówkę, pędzel lub prostownica z taką lub inną opcją regulacji.

Szerokość płytki w stylizatorze lub innym narzędziu z prostownicą lub karbownicą (patrz "Nasadki").

Konieczne jest wybranie narzędzia zgodnie z szerokością płytek, przede wszystkim biorąc pod uwagę długość włosów. Tak więc w przypadku krótkich pasm odpowiednie są wąskie płytki o szerokości do 25 mm, ale przy grubych długich włosach najwygodniej jest używać szerokich płytek, od 30 mm lub więcej.

Rodzaj zewnętrznej powłoki elementu grzejnego.

— Chromowany. Najprostsza, najtańsza i najczęstsza opcja pokrycia. Oprócz niskiego kosztu, zaletą tej opcji jest szybkie nagrzewanie. Jednocześnie przy korzystaniu z takich grzałek istnieje zwiększone ryzyko uszkodzenia włosów, dlatego należy ostrożnie używać chromowanych nasadek, a przy ciągłym użytkowaniu są one mało przydatne.

— Aluminium. Takie grzałki są uważane za bardziej zaawansowane niż opisane powyżej chromowane, ze względu na dłuższą żywotność i lepsze rozprowadzanie ciepła. Nie są jednak pozbawione charakterystycznych wad jakiejkolwiek metalowej powłoki, przede wszystkim negatywnego wpływu na kondycję włosów.

- Tytan. Inna opcja dla metalowej grzałki. Pod względem podstawowych właściwości jest prawie całkowicie podobny do aluminium (patrz wyżej), w większości przypadków różni się jedynie wyglądem.

— Ceramika. Za główną zaletę ceramiki uważa się lepsze rozprowadzanie ciepła niż w grzałkach metalowych. Dzięki temu takie pokrycie jest uważane za znacznie bardziej „delikatne”; jednak jego koszt jest znacznie wyższy, a nagrzewanie jest nieco wolniejsze.

— Turmalin. Z reguły, w tym przypadku mamy na myśli grzałki ceramiczne (patrz wyżej), uzupełnione powłoką turmalinową. Takie pokrycie ma dwie główne funkcje: zapewnia jonizację (patrz „F...unkcje”), zapewniając gładką i równomierną stylizację, a także zmniejsza tarcie, umożliwiając łatwiejsze przesuwanie się szczypiec po włosach.

— Ceramika tytanowa. Specyficzny rodzaj powłoki ceramicznej, stosowanej przez niektórych producentów. Konstrukcja, z reguły, jest wyposażona w różne dodatkowe technologie, mające na celu poprawę jakości pracy; jednak to, czy takie urządzenia są lepsze od swoich „ceramicznych” odpowiedników, zależy od modelu w każdym konkretnym przypadku.

— Tytanowo-turmalinowy. Analogicznie do opisanej powyżej powłoki turmalinowej, w której zamiast ceramiki, jako podstawy grzałki, zastosowano tytan. Pod względem głównych cech praktycznie się nie różni.

— Stal. Najprostsza opcja pokrycia; zwykle, gdy mówi się o „zwykłym metalowym pokryciu”, chodzi o stal. Główną i być może jedyną zaletą takiej powierzchni jest jej niski koszt. Z drugiej strony, nagrzewanie okazuje się być „mocne” i niezbyt jednolite, co wymaga ostrożności przy obchodzeniu się z takim narzędziem i sprawia, że nie nadaje się ono do częstego użytkowania.

— Teflon. Teflon wyróżnia się niską siłą tarcia, takie płytki łatwo przesuwają się po włosach - nawet łatwiej, niż płytki ceramiczne. Z drugiej strony, materiał ten jest nieco gorszy od ceramiki pod względem równomierności nagrzewania.

— Miedź krzem. Zazwyczaj są to płytki miedziane pokryte krzemem. Miedź ma doskonałą przewodność cieplną, a zatem równomierność nagrzewania; a krzem jest podobny w praktycznych właściwościach do ceramiki - w szczególności zapewnia bardziej łagodny efekt i nadaje się do częstego użytkowania. Z drugiej strony, opcja ta jest dość specyficzna i nie ma znaczących przewag nad bardziej tradycyjnymi materiałami. Dlatego jest stosunkowo rzadka.

— Mangan-miedź. Manganowo-miedziane pokrycie grzałek zapewnia niezwykle delikatny wpływ na włosy. Płytki z taką powłoką są elastyczne, dzięki czemu powierzchnie robocze stylizatora (prostownicy lub lokówki) dopasowują się do kształtu pasma włosów. Dzięki temu włosy są narażone na mniejsze obciążenia mechaniczne, a więc, są mniej zniszczone i stają się bardziej posłuszne.

- Tryb Turbo. Tryb przeznaczony do jak najszybszego suszenia mokrych włosów. W takim przypadku prędkość przepływu powietrza przez suszarkę znacznie wzrasta, a temperatura pozostaje taka sama. Dzięki temu włosy szybko wysychają bez narażania ich na działanie wysokich temperatur. Praca w trybie turbo z reguły zapewnia zwiększone obciążenie urządzenia, dlatego przed użyciem takiej suszarki warto osobno wyjaśnić w instrukcjach, przez jaki maksymalny czas można włączyć tryb turbo.

- Automatyczne obracanie nasadki. Funkcja automatycznego obracania szczotki lub innej okrągłej nasadki (patrz "Nasadki"). Dzięki temu podczas stylizacji włosów użytkownik nie musi obracać całego urządzenia, co może być niewygodne. Należy pamiętać, że przy długich włosach z tej funkcji należy korzystać bardzo ostrożnie, ponieważ istnieje ryzyko ich splątania zamiast stylizacji.

- Zimne powietrze. Możliwość pracy suszarki bez użycia elementu grzejnego - gdy przepływ powietrza ma taką samą temperaturę jak otaczające powietrze. Ten tryb przyda się do suszenia osłabionych włosów, szczególnie wrażliwych na przegrzanie. Dodatkowo może przydać się podczas stylizacji – w szczególności zimne powietrze „utrwala” gotową fryzurę.

- Jonizacja. Jonizator - to urządzenie do nasycania powietrza ujemnie naładowanymi jonami tlenu. Optymalizuje stylizację, na...dając włosom pozytywne nowe właściwości – na przykład, zwiększoną gładkość. Również dzięki jonizatorowi włosy nie są elektryzowane.

- Nawilżacz parowy. Niektóre urządzenia do stylizacji mogą być wyposażone w pojemnik na płyn i nasadkę, dostarczającą gorącą parę do włosów. W takim przypadku można użyć zarówno zwykłej wody, jak i specjalnego płynu do stylizacji. Uważa się, że użycie pary znacznie ułatwia proces stylizacji, ponieważ włosy stają się bardziej podatne na układanie. Z drugiej strony, wysoka temperatura pary może niekorzystnie wpłynąć na kondycję włosów, zwłaszcza jeśli są one słabe lub często używasz pary.

- Timer. Urządzenia z wbudowanym timerem, emitującym sygnał dźwiękowy po określonym czasie. Funkcja ta jest istotna w stylerach i lokówkach, które umożliwiają kręcenie loków tyle samo czasu. W rezultacie fryzura będzie miała takie same loki - nie będzie nierównowagi w lokach, gdy jeden jest większy, a drugi mniejszy.

- Automatyczne wyłączanie. Mechanizm, który zapewnia wyłączenie urządzenia po określonym czasie lub po osiągnięciu określonej (lub określonej przez producenta) temperatury. Zapobiega nadmiernemu nagrzewaniu się nasadek/płytek, a także ogólnemu przegrzewaniu się urządzenia.

- Blokada przycisków. Obecność ochronnej funkcji blokowania przycisków pozwala uniknąć przypadkowego naciśnięcia podczas pracy z urządzeniem.

- Koncentrator. Nasadka, stosowana w suszarkach do włosów w celu zawężenia przepływu powietrza, zapewnienia bardziej ukierunkowany i intensywny nadmuch. Zwykle ma kształt nasadki, która spłaszcza przepływ powietrza z okrągłego na płaski.

- Dyfuzor. Nasadka rozprowadzająca powietrze. Idealny do pielęgnacji włosów wrażliwych i zapobiega ich uszkodzeniom. Ponadto w niektórych przypadkach zapewnia bardziej efektywną stylizację.

- Szczotka. Nasadka grzebieniowo-szczotkowa, używana głównie do stylizacji włosów. Szczotki mogą mieć różne konstrukcje – na przykład, występują zarówno okrągłe (cylindryczne), z pinami wystającymi we wszystkich kierunkach z nasadki, jak i bardziej tradycyjne płaskie. Kołki mogą być również różnej długości, gęstości i materiałów.

- Prosta. W tym przypadku mamy na myśli standardową nasadkę do lokówek (patrz „Urządzenie”). Jest to cylindryczny element grzejny, przeznaczony do klasycznego kręcenia loków i najczęściej uzupełniony o spinkę do włosów, prawie na całej długości nasadki.

- Stożkowa. Rodzaj nasadek, stosowany w lokówkach. Jest podobny w konstrukcji do klasycznej prostej, ale ma nie cylindryczny kształt, a stożkowy, zwężający się od rączki do końca. Ponadto takie akcesoria zwykle nie mają zacisku. Stożkowa nasadka jest nieco trudniejsza w o...bsłudze niż prosta, ale jednocześnie pozwala na zastosowanie większej liczby technik i daje więcej miejsca na kreatywność (w szczególności, średnicę loków można zmienić, nawijając włosy bliżej lub dalej od uchwytu).

- Spiralna. Nasadki do lokówek ze spiralnym wycięciem na powierzchni. Kiedy jest używana, szczelina ta pełni rolę prowadnicy - gdzie nawija się skręcone pasmo włosów, owinięte wokół grzejnika; koniec pasma jest zwykle utrzymywany na miejscu za pomocą małego zacisku w pobliżu uchwytu. W pewnym sensie praca z nasadkami spiralnymi jest łatwiejsza niż z tradycyjnymi prostymi - tak naprawdę na nasadce jest „podpowiedź” dla użytkownika, a dla skutecznego i ładnie wyglądającego kręcenia wystarczy postępować zgodnie z tą „podpowiedzią” ”. Z drugiej strony, funkcjonalność takich urządzeń jest węższa – kręcone loki mają ściśle określony kształt, zależny od wielkości i kąta zwojów spirali.

- Podwójna. Nasadka do lokówki, składająca się z dwóch cylindrycznych powierzchni roboczych, każda z własną grzałką. Konstrukcja takiej nasadki może być różna: w niektórych modelach wygląda jak charakterystyczny „widelec” z zębami o tej samej lub różnej średnicy, w innych każdy cylinder znajduje się na własnej połowie szczypiec, a po zamknięciu grzałki są obok siebie. W każdym razie takie urządzenie zapewnia ciekawe dodatkowe funkcje, które nie są dostępne w bardziej tradycyjnych pojedynczych nasadkach; ale konkretne możliwości mogą być różne, w zależności tylko od konstrukcji. Na przykład „widelec” pozwala tworzyć loki w postaci zygzaków, a za pomocą zacisku można tworzyć fale o małej objętości, ale ściśle tej samej wielkości. Jednak z wielu powodów nasadki podwójne nie uzyskały dużej popularności - bardziej popularne są potrójne nasadki opisane poniżej. - Potrójna. Nasadka prostownica z trzema elementami grzejnymi, zwykle o okrągłej powierzchni. W tym przypadku dwie grzałki znajdują się na jednej połowie kleszczy, a trzecia na drugiej połowie, a po zamknięciu znajduje się między dwoma innymi grzałkami. Takie urządzenie pozwala na nadanie lokom oryginalnego kształtu podczas kręcenia, co jest niedostępne przy użyciu bardziej tradycyjnych nasadek. Istnieją również modele na większą liczbę elementów grzejnych o podobnej zasadzie działania, ale bardzo rzadko w celu wyodrębnienia ich w osobną grupę.

- Prostownica. Nasadka do prostowania (wygładzająca) do włosów kręconych. Zwykle wygląda jak szczypce z płaskimi płytkami grzewczymi: między płytkami zaciska się pasmo włosów, po czym szczypce ciągnie się wzdłuż całej długości pasma, prostując włosy.

- Karbownica. Nasadka do karbowania włosów. Wygląda jak szczypce z charakterystycznymi karbowanymi płytkami. Kształt i wielkość takich płytek mogą być różne - w związku z tym wynik układania również będzie się różnić: zygzaki mogą być ostre lub gładkie, duże lub małe itp.

- Mata termiczna. Mata pozwalająca na pozostawienie urządzenia po zakończeniu stylizacji włosów. Dzięki temu akcesorium możesz odizolować nagrzewaną część stylizatora/lokówki od powierzchni roboczej blatu. Najczęściej tworzony jest na bazie silikonu żaroodpornego, materiał ten nie jest higroskopijny, jest łatwy w konserwacji, łatwy w czyszczeniu i szybko schnie. Niektóre zaawansowane modele mat termicznych mogą również łączyć funkcje pokrowca w celu wygodnego przechowywania i łatwego transportu elementu grzejnego, nasadek i akcesoriów dodatkowych. Zwracamy uwagę, że w maty termiczne są wyposażone głównie narzędzia typu „kontaktowego”, takie jak lokówki i prostownice; jednak takie urządzenie może być również dostarczane z niektórymi modelami suszarek do włosów.

- Rękawica termiczna. Rękawica ochronna wykonana z materiału żaroodpornego o niskiej przewodności cieplnej. Chroni dłoń użytkownika przed wysokimi temperaturami, które często stosuje się podczas pracy z włosami, a także zapewnia dodatkowe funkcje: np. z dłonią w rękawicy termicznej możesz rozprostować loki bezpośrednio na końcówce lokówki bez strachu przed poparzeniem. Zwracamy również uwagę, że lokówki wyposażone w takie akcesorium zwykle nie mają własnego zacisku, a praca z takim urządzeniem bez rękawicy ochronnej byłaby trudna, jeśli nie niemożliwa. - Etui / futerał. Urządzenie do przechowywania i transportu urządzenia. Zwyczajowo etui nazywa się produkt, wykonany z miękkich materiałów, futerał - wykonany z twardych; te pierwsze są mniej obszerne i można je złożyć do niewielkich rozmiarów, gdy nie są potrzebne, podczas gdy te drugie zapewniają lepszą ochronę. Konkretny rodzaj urządzenia należy określić osobno, jednak w każdym przypadku kompletny etui / futerał będzie wygodniejszy, niż improwizowane opakowanie.

Zwróć uwagę, że oprócz powyższego, we współczesnych lokówkach i suszarkach do włosów można również zastosować inne nasadki. Są to jednak zazwyczaj dość rzadkie dodatki, potrzebne głównie do niektórych konkretnych zadań, np. tworzenia autorskich fryzur.

Obecność wyświetlacza w konstrukcji suszarki do włosów lub innego urządzenia. Wyświetlacz może pokazywać różne dodatkowe dane: temperaturę nagrzewania, wybrany tryb pracy, komunikaty o błędach itp. Funkcja ta występuje głównie w stylizatorach (patrz „Urządzenie”): podczas pracy z tego typu urządzeniem ważne jest, aby dokładnie kontrolować wszystkie parametry pracy.

Specjalna pętla, umożliwiająca zawieszenie urządzenia na gwoździu, haczyku lub na czymś innym. W niektórych przypadkach ta metoda przechowywania jest najwygodniejsza - na przykład, suszarkę lub lokówkę można trzymać na ścianie w pobliżu lustra, przed którym zazwyczaj suszy się i układa włosy, a urządzenie zawsze będzie pod ręką i nie zajmie miejsca na półkach ani w szufladach. Pętla najczęściej znajduje się bezpośrednio na przewodzie zasilającym, w pobliżu uchwytu.

Długość kabla do podłączenia do sieci, przewidziana w konstrukcji urządzenia.

Długi kabel z jednej strony, pozwala na dalsze oddalanie się od gniazdka i daje większą swobodę ruchów. To ostatnie jest szczególnie ważne w salonach fryzjerskich, salonach kosmetycznych itp., gdzie perukarz często musi chodzić dookoła klienta. Ale przy normalnym użytku domowym nie jest wymagana specjalna „mobilność”, a zbyt długi kabel może plątać się pod stopami i powodować inne niedogodności. Dlatego możemy powiedzieć, że do użytku domowego wystarczy drut o długości 1 - 1,5 m. A do zadań profesjonalnych urządzenia są produkowane z przewodem o długości 1,8 m lub więcej.