Porównanie Philips Prestige BHB876 vs GA.MA Innova Wonder Curl

Moc znamionowa urządzenia - to moc zużywana przez nie podczas pracy z maksymalną intensywnością.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie przede wszystkim dla suszarek do włosów, w tym suszarek-szczotek (patrz „Rodzaj”). Maksymalna możliwa szybkość przepływu powietrza i nagrzewania zależy przede wszystkim od mocy. Jednocześnie, wybierając według tego parametru, warto zastanowić się, do jakich celów planowane jest użycie urządzenia. Tak więc, wartość poniżej 1000 W jest uważana za niewystarczającą do całkowitego wysuszenia włosów, zwłaszcza długich włosów; takie modele przeznaczone są głównie do stylizacji, a niektóre z nich (zwłaszcza niedrogie) zapewniają wysoką temperaturę i niski przepływ powietrza, co wymaga szczególnej ostrożności podczas użytkowania. Do pełnowartościowego, uniwersalnego zastosowania – nawet w domu, nie mówiąc już o profesjonalnym użytkowaniu – wskazane jest posiadanie urządzenia o mocy co najmniej 1800 W, a najlepiej 2000 W i więcej. Takie wskaźniki pozwalają zapewnić intensywny przepływ powietrza, który jest w stanie skutecznie wysuszyć włosy nawet przy niskich temperaturach; ponadto, dobry zapas mocy daje możliwość przewidzieć różne ustawienia temperatury i prędkości. Z kolei, modele średniozaawansowane – od 1000 do 1800 W – warto rozważać głównie jako urządzenia podróżne.

Z kolei w przypadku lokówek, wałków elektrycznych itp. intensywność nagrzewania oraz prędkość, z jaką osiągana jest temperatura pr...acy, zależy bezpośrednio od mocy. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że producent dobiera moc elementu grzejącego w taki sposób, aby osiągnąć określone parametry użytkowe – temperaturę, intensywność nagrzewania itp. Dlatego przy wyborze warto zwrócić uwagę konkretnie na wskaźniki praktyczne i ma sens porównywanie różnych modeli pod względem mocy, przede wszystkim w przypadkach, gdy nie wskazano bardziej „zbliżonych do tematu” cech (jest to spotykane, na przykład, w niektórych niedrogich lokówkach o najprostszej funkcjonalności). W takim przypadku należy przyjąć, że im słabsze i bardziej wrażliwe są włosy, tym niższa powinna być temperatura i tym mniej intensywne powinno być nagrzewanie. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli masz wątpliwości, warto preferować mniej wydajne urządzenie: kręcenie zajmie więcej czasu, ale ryzyko zrujnowania włosów jest znacznie mniejsze.

Liczba zakresów nagrzewania, przewidziana w narzędziu.

Obecność kilku zakresów temperatur pozwala wybrać najlepszą opcję dla konkretnej sytuacji. Na przykład, aby szybko zakręcić „niesforne” włosy, gdy szybkość jest ważniejsza niż delikatność, można ustawić mocne nagrzewanie, a jeśli z czasem nie będzie problemów, można zastosować niższą temperaturę. Ale konkretny wskaźnik zależy bezpośrednio od typu urządzenia (patrz "Urządzenie").

Tak więc, w suszarkach do włosów tego lub innego rodzaju zakresów temperatur jest zwykle niewiele - do 3 w modelach domowych i do 8 - 9 (czasami więcej) w profesjonalnych. Ale lokówki i prostownice, nawet stosunkowo proste, mogą mieć kilkadziesiąt poziomów regulacji – ich zakres działania jest dość szeroki (np. 130 – 200°C), a temperatura w tym zakresie często jest regulowana co kilka stopni.

Należy również pamiętać, że w suszarkach do włosów regulacja temperatury i regulacja mocy odbywa się osobno, a te parametry mogą mieć różną liczbę ustawień (na przykład, 2 poziomy mocy i 6 poziomów temperatury). W lokówkach, stylerach itp. temperatura zmienia się tylko jednocześnie z mocą, dlatego liczba trybów mocy może w ogóle nie być wskazana - z definicji odpowiada to liczbie ustawień temperatury.

Średnica lokówki (patrz „Urządzenie”). Wskazywana jest według średnicy elementu grzejnego, do którego dociskane są włosy.

Od szerokości lokówki zależą cechy stylizacyjne: np. duże średnice są wygodne do dodawania objętości włosom i tworzenia dużych loków, małe - pozwalają uzyskać małe loki. W związku z tym przy wyborze tego parametru należy kierować się przede wszystkim pożądanym efektem curlingu/stylizacji. A w przypadku lokówek owalnych pozycja ta wyświetla szerokość.

Rodzaj zewnętrznej powłoki elementu grzejnego.

— Chromowany. Najprostsza, najtańsza i najczęstsza opcja pokrycia. Oprócz niskiego kosztu, zaletą tej opcji jest szybkie nagrzewanie. Jednocześnie przy korzystaniu z takich grzałek istnieje zwiększone ryzyko uszkodzenia włosów, dlatego należy ostrożnie używać chromowanych nasadek, a przy ciągłym użytkowaniu są one mało przydatne.

— Aluminium. Takie grzałki są uważane za bardziej zaawansowane niż opisane powyżej chromowane, ze względu na dłuższą żywotność i lepsze rozprowadzanie ciepła. Nie są jednak pozbawione charakterystycznych wad jakiejkolwiek metalowej powłoki, przede wszystkim negatywnego wpływu na kondycję włosów.

- Tytan. Inna opcja dla metalowej grzałki. Pod względem podstawowych właściwości jest prawie całkowicie podobny do aluminium (patrz wyżej), w większości przypadków różni się jedynie wyglądem.

— Ceramika. Za główną zaletę ceramiki uważa się lepsze rozprowadzanie ciepła niż w grzałkach metalowych. Dzięki temu takie pokrycie jest uważane za znacznie bardziej „delikatne”; jednak jego koszt jest znacznie wyższy, a nagrzewanie jest nieco wolniejsze.

— Turmalin. Z reguły, w tym przypadku mamy na myśli grzałki ceramiczne (patrz wyżej), uzupełnione powłoką turmalinową. Takie pokrycie ma dwie główne funkcje: zapewnia jonizację (patrz „F...unkcje”), zapewniając gładką i równomierną stylizację, a także zmniejsza tarcie, umożliwiając łatwiejsze przesuwanie się szczypiec po włosach.

— Ceramika tytanowa. Specyficzny rodzaj powłoki ceramicznej, stosowanej przez niektórych producentów. Konstrukcja, z reguły, jest wyposażona w różne dodatkowe technologie, mające na celu poprawę jakości pracy; jednak to, czy takie urządzenia są lepsze od swoich „ceramicznych” odpowiedników, zależy od modelu w każdym konkretnym przypadku.

— Tytanowo-turmalinowy. Analogicznie do opisanej powyżej powłoki turmalinowej, w której zamiast ceramiki, jako podstawy grzałki, zastosowano tytan. Pod względem głównych cech praktycznie się nie różni.

— Stal. Najprostsza opcja pokrycia; zwykle, gdy mówi się o „zwykłym metalowym pokryciu”, chodzi o stal. Główną i być może jedyną zaletą takiej powierzchni jest jej niski koszt. Z drugiej strony, nagrzewanie okazuje się być „mocne” i niezbyt jednolite, co wymaga ostrożności przy obchodzeniu się z takim narzędziem i sprawia, że nie nadaje się ono do częstego użytkowania.

— Teflon. Teflon wyróżnia się niską siłą tarcia, takie płytki łatwo przesuwają się po włosach - nawet łatwiej, niż płytki ceramiczne. Z drugiej strony, materiał ten jest nieco gorszy od ceramiki pod względem równomierności nagrzewania.

— Miedź krzem. Zazwyczaj są to płytki miedziane pokryte krzemem. Miedź ma doskonałą przewodność cieplną, a zatem równomierność nagrzewania; a krzem jest podobny w praktycznych właściwościach do ceramiki - w szczególności zapewnia bardziej łagodny efekt i nadaje się do częstego użytkowania. Z drugiej strony, opcja ta jest dość specyficzna i nie ma znaczących przewag nad bardziej tradycyjnymi materiałami. Dlatego jest stosunkowo rzadka.

— Mangan-miedź. Manganowo-miedziane pokrycie grzałek zapewnia niezwykle delikatny wpływ na włosy. Płytki z taką powłoką są elastyczne, dzięki czemu powierzchnie robocze stylizatora (prostownicy lub lokówki) dopasowują się do kształtu pasma włosów. Dzięki temu włosy są narażone na mniejsze obciążenia mechaniczne, a więc, są mniej zniszczone i stają się bardziej posłuszne.

- Tryb Turbo. Tryb przeznaczony do jak najszybszego suszenia mokrych włosów. W takim przypadku prędkość przepływu powietrza przez suszarkę znacznie wzrasta, a temperatura pozostaje taka sama. Dzięki temu włosy szybko wysychają bez narażania ich na działanie wysokich temperatur. Praca w trybie turbo z reguły zapewnia zwiększone obciążenie urządzenia, dlatego przed użyciem takiej suszarki warto osobno wyjaśnić w instrukcjach, przez jaki maksymalny czas można włączyć tryb turbo.

- Automatyczne obracanie nasadki. Funkcja automatycznego obracania szczotki lub innej okrągłej nasadki (patrz "Nasadki"). Dzięki temu podczas stylizacji włosów użytkownik nie musi obracać całego urządzenia, co może być niewygodne. Należy pamiętać, że przy długich włosach z tej funkcji należy korzystać bardzo ostrożnie, ponieważ istnieje ryzyko ich splątania zamiast stylizacji.

- Zimne powietrze. Możliwość pracy suszarki bez użycia elementu grzejnego - gdy przepływ powietrza ma taką samą temperaturę jak otaczające powietrze. Ten tryb przyda się do suszenia osłabionych włosów, szczególnie wrażliwych na przegrzanie. Dodatkowo może przydać się podczas stylizacji – w szczególności zimne powietrze „utrwala” gotową fryzurę.

- Jonizacja. Jonizator - to urządzenie do nasycania powietrza ujemnie naładowanymi jonami tlenu. Optymalizuje stylizację, na...dając włosom pozytywne nowe właściwości – na przykład, zwiększoną gładkość. Również dzięki jonizatorowi włosy nie są elektryzowane.

- Nawilżacz parowy. Niektóre urządzenia do stylizacji mogą być wyposażone w pojemnik na płyn i nasadkę, dostarczającą gorącą parę do włosów. W takim przypadku można użyć zarówno zwykłej wody, jak i specjalnego płynu do stylizacji. Uważa się, że użycie pary znacznie ułatwia proces stylizacji, ponieważ włosy stają się bardziej podatne na układanie. Z drugiej strony, wysoka temperatura pary może niekorzystnie wpłynąć na kondycję włosów, zwłaszcza jeśli są one słabe lub często używasz pary.

- Timer. Urządzenia z wbudowanym timerem, emitującym sygnał dźwiękowy po określonym czasie. Funkcja ta jest istotna w stylerach i lokówkach, które umożliwiają kręcenie loków tyle samo czasu. W rezultacie fryzura będzie miała takie same loki - nie będzie nierównowagi w lokach, gdy jeden jest większy, a drugi mniejszy.

- Automatyczne wyłączanie. Mechanizm, który zapewnia wyłączenie urządzenia po określonym czasie lub po osiągnięciu określonej (lub określonej przez producenta) temperatury. Zapobiega nadmiernemu nagrzewaniu się nasadek/płytek, a także ogólnemu przegrzewaniu się urządzenia.

- Blokada przycisków. Obecność ochronnej funkcji blokowania przycisków pozwala uniknąć przypadkowego naciśnięcia podczas pracy z urządzeniem.