Objętość piekarnika
Nominalna objętość piekarnika, przewidziana w konstrukcji płyty. Z reguły objętość robocza piekarnika jest wskazywana jako nominalna, innymi słowy, maksymalna objętość produktów, które można w nim umieścić bez uszczerbku dla wydajności pracy. Odpowiednio,
większy piekarnik przyda się do gotowania większych ilości potraw; z drugiej strony taka pojemność znacznie wpłynie na cenę i wymiary kuchenki.
Chcemy zwrócić uwagę, że kupując zwykłą kuchenkę domową na 4 palniki i nie planując dużo gotować w piekarniku, można zignorować parametr ten: pojemność piekarnika jest zwykle dobierana w taki sposób, że wystarczy do większości prostych zadań, takich jak zrobienie ciasta czy pieczenie kurczaka. Ale w przypadku poważniejszego użytkowania może być wymagany większy piekarnik. Szczegółowe zalecenia, dotyczące objętości można znaleźć w specjalnych źródłach.
Przy obecności kamery dodatkowej (patrz niżej), ten punkt zwykle wskazuje tylko na objętość głównego piekarnika.
Minimalna temperatura
Dolny próg temperatury, przy którym piekarnik zaczyna się nagrzewać. Z reguły mieści się w zakresie od +30 do +50 ˚s. Na przykład minimalna temperatura nagrzewania na poziomie +30 ˚s pozwala rozmrażać żywność. Modele o temperaturze co najmniej 40 ˚s i 50 ˚s pozwalają na podgrzewanie gotowych posiłków, podgrzewanie zastawy stołowej (przed podaniem), suszenie sucharów itp.
Samozamykacz drzwi
Takie urządzenie odpowiada za „dociągnięcie” drzwi podczas zamykania, a w niektórych modelach także podczas otwierania. Chodzi o to, że użytkownik nie ma potrzeby zamykania/otwierania drzwi całkowicie - wystarczy pociągnąć je do żądanego miejsca, a potem drzwi „podniosą” się za pomocą
samozamykacza i płynnie doprowadzą się do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system eliminuje ryzyko pozostawienia piekarnika niedomkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem dźwiękowym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiczkami.
Ruszty palników
Materiał, z którego wykonane są ruszty na palnikach płyty. Parametr ten dotyczy tylko palników gazowych - płyty elektryczne nie są wyposażone.
- Stalowe. Najpopularniejszym rodzajem ruszt jest stal, pokryta specjalną żaroodporną emalią. Są dość praktyczne, niezawodne, mają stosunkowo niską wagę, schludny wygląd, a jednocześnie niedrogie, dzięki czemu często spotykane w modelach najprostszych i standardowych. Główną wadą
ruszt stalowych jest trudność w oczyszczeniu przylegających zabrudzeń - w tym sensie, że zbyt intensywne czyszczenie może uszkodzić emalię. Ponadto są mniej trwałe niż żeliwne i mogą się odkształcać pod ciężkimi garnkami - w efekcie nie będą stabilnie stać na płycie, a ruszt najprawdopodobniej będzie wymagał wymiany.
- Żeliwne.
Ruszty żeliwne znacznie cięższe od stalowych, ponadto często wyglądają na masywniejsze i bardziej rażące. Z drugiej strony, są bardziej niezawodne, trwałe i stabilne, dobrze znoszą nawet duży ciężar i znacznie dłużej zachowują swoją roboczą formę. Ponadto, żeliwo jest w pewnym sensie łatwiejsze do czyszczenia: chociaż zanieczyszczenia odchodzą z niego gorzej niż z emalii, jednak w skrajnych przypadkach całkiem możliwe jest użycie środków ściernych bez obawy o uszkodzenie powierzchni.
Kraj pochodzenia
Kraj, w którym według producenta ten lub inny model jest produkowany. Pomimo tego, że większość
mocy produkcyjnych jest skoncentrowana w Chinach, europejskie fabryki (
w Polsce,
Słowenii,
Rumunii,
Turcji,
Czechach itp.) produkujące sprzęt AGD nie zniknęły. I można tam produkować niektóre modele. Generalnie taki podział na fabrykę chińską czy europejską nie powinien w szczególny sposób wpływać na jakość produktów, ale wciąż obecny jest w nas stereotyp solidnego europejskiego montażu. Możliwe jednak, że model może mieć kraj produkcji np. Polskę, a w sklepie pod tym samym artykułem spotkasz Chiny.
