Porównanie SmartMi Electric Heater 1S 2.2 kWh vs Resanta OK-2500 2.5 kWh

Maksymalna moc grzejnika. Znaczenie tego parametru zależy od rodzaju urządzenia i zasilania (patrz wyżej). Dla większości typów grzejników mówimy o najwyższej mocy grzewczej, jednak dla termowentylatorów parametr ten obejmuje również moc silnika wentylatora, a możliwości grzania są nieco skromniejsze niż deklarowana moc maksymalna (choć nie dużo). W przypadku modeli elektrycznych maksymalna moc odpowiada również maksymalnemu poborowi mocy, który określa wymagania dotyczące podłączenia: na przykład w przypadku urządzeń o mocy 3,5 kW i więcej zwykłe gniazda nie są już odpowiednie, a niektóre wymagają już nie 230 V, ale 400 V.

Jednak kluczowym punktem, determinowanym mocą grzejnika, jest intensywność grzania i możliwość efektywnego ogrzania konkretnego pomieszczenia. Istnieją specjalne formuły doboru odpowiedniego modelu. Tak więc, jeśli mówimy o mieszkaniu miejskim lub małej powierzchni biurowej o wysokości sufitu około 2,5 m, możemy wyjść z tego, że wymagana jest moc grzewcza co najmniej 100 watów na 1 m2 powierzchni. W innych sytuacjach stosuje się bardziej złożone techniki z uwzględnieniem objętości pomieszczenia, stopnia izolacji termicznej, klimatu i ogrzewania przez słońce itp.; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Należy również pamiętać, że w przypadku promienników podczerwieni (patrz „Rodzaj”) stosowane są ich własne metody obliczeniowe — wynika to ze specyficznego formatu pracy.

Powierzchnia, którą urządzenie może skutecznie ogrzać. Parametr ten zależy bezpośrednio od maksymalnej mocy (patrz wyżej). Należy zauważyć, że rzeczywista wydajność grzejnika w większości przypadków zależy nie od powierzchni, ale od objętości pomieszczenia. W związku z tym powierzchnię ogrzewania można wskazywać tylko dla określonej wysokości sufitu. W większości przypadków producenci mają na myśli 2,5 m — to standardowa wysokość sufitu w mieszkaniach miejskich. Jeśli sufity są znacznie wyższe, powierzchnię ogrzewania należy ponownie obliczyć za pomocą specjalnych wzorów. Ogólnie warto kierować się tym, że 1 kW wystarczy na komfortowe ogrzewanie 10 m², jednak producenci mogą nieco przeszacowywać te powierzchnie ogrzewania.

Możliwość regulacji mocy, z jaką będzie odbywać się ogrzewanie. Tego parametru nie należy mylić z regulacją temperatury (termostatem), ponieważ kilka poziomów mocy wpływa przede wszystkim na szybkość nagrzewania, zużycie energii i żywotność urządzenia.

— Zabezpieczenie przed przegrzaniem. System automatycznego wyłączania grzejnika po osiągnięciu krytycznej temperatury elementu grzejnego (co może się zdarzyć np. w przypadku awarii silnika termowentylatora). Zapewnia bezpieczeństwo przeciwpożarowe urządzenia.

— Zabezpieczenie przed zamarzaniem. Funkcja ta chroni nie sam grzejnik, ale pomieszczenie, w którym jest zainstalowany. Gdy zabezpieczenie przed zamarzaniem jest włączone, grzejnik automatycznie utrzymuje temperaturę pomieszczenia na poziomie 5 °C, włączając i wyłączając się w odpowiednim czasie. Pozwala to chronić ściany pomieszczenia (na przykład wiejskiego domu) przed zamarzaniem bez zbędnego zużycia energii elektrycznej lub gazu.

— Zabezpieczenie przed wilgocią. Obecność obudowy chronionej przed bryzgami wody (najczęściej uszczelnionej). Grzejniki te mogą być stosowane w pomieszczeniach o dużej wilgotności — takich jak łazienki — bez ryzyka zwarcia lub porażenia prądem. Jednak nawet w takich modelach przed użyciem konieczne jest wyjaśnienie konkretnego stopnia ochrony przed wilgocią i ograniczeń użytkowania; dane te można znaleźć w instrukcjach lub innych oficjalnych dokumentach producenta.

— Zabezpieczenie przed dziećmi. Funkcja blokady sterowania uniemożliwia ciekawskim dzieciom lub zwierzętom zmianę ustawień. Dotyczy zaawansowanych urządzeń o szerokich możliwościach sterowania.

— Automatyczne wyłączenie w przypadku przewrócenia. System, który wyłącza grzejnik, gdy on się...przewróci, aby uniknąć pożaru lub uszkodzenia podłogi. Funkcja ta jest szczególnie przydatna, gdy w domu są małe dzieci.

— Czujnik ruchu. Obecność czujnika ruchu pozwala urządzeniu na kierowanie się obecnością ludzi i odpowiednie ogrzewanie pomieszczenia. Tak więc brak jakiegokolwiek ruchu w „polu widzenia” grzejnika wprowadza go w tryb uśpienia, a wykrycie ruchu (czy to psa, czy osoby) go reaktywuje.

— Czujnik otwarcia okna. Specjalny czujnik pozwala urządzeniu automatycznie rozpoznać, kiedy okno/lufcik jest otwarte w celu przewietrzenia. W trakcie wietrzenia pomieszczenia grzejnik albo całkowicie się wyłącza, albo przechodzi w najoszczędniejszy tryb pracy. Funkcja ta pozwala na oszczędzanie energii, ponieważ podczas procesu wietrzenia ciepło z pomieszczenia i tak będzie uciekać na ulicę. Zazwyczaj czas zatrzymania ogrzewania wynosi do 30 minut — w niektórych modelach dokładny czas wietrzenia może być regulowany przez użytkownika. Sam fakt wietrzenia jest najczęściej rejestrowany przez programator. W tym celu automatyka może wykorzystywać tradycyjne czujniki magnetyczne lub czujniki przeciągu (przepływu zimnego powietrza).

Metody instalacji standardowo przewidziane w konstrukcji grzejnika. Wiele modeli pozwala na kilka opcji montażu — na przykład podłogowy lub ścienny, na życzenie użytkownika.

— Podłogowy. Montaż bezpośrednio na podłodze za pomocą nóżek, kółek lub podobnych podpórek. Taki montaż jest tak prosty i szybki jak to tylko możliwe — nie trzeba nic robić, wystarczy znaleźć wolną powierzchnię podłogi i zainstalować na niej grzejnik. W związku z tym przemieszczanie się z miejsca na miejsce również nie stanowi problemu — zwłaszcza jeśli konstrukcja ma wspomniane kółka (a są w nie wyposażone prawie wszystkie ciężkie urządzenia, takie jak grzejniki olejowe). Grzejnik można postawić niemal w dowolnym miejscu pomieszczenia – z pewnymi ograniczeniami, jednak swoboda ruchu takich urządzeń jest nadal znacznie większa niż ściennych czy sufitowych. Jednocześnie grzejnik podłogowy zajmuje najwięcej miejsca i istnieje ryzyko uderzenia o takie urządzenie i jego przewrócenia.

— Ścienny. Montaż na ścianie, zwykle poprzez zawieszenie za pomocą haczyków, śrub lub tym podobnych. Ta opcja montażu występuje we wszystkich typach grzejników, jednak najpopularniejsza jest w grzejnikach konwektorowych i termowentylatorach. Montaż na ścianie nie jest tak wygodny jak montaż na podłodze — do przygotowania „siedziska” konieczne jest wykonanie pewnych prac, a na środku pomieszczenia nie można zainstalować takiego urządzenia. Z drugiej strony modele ścienne nie zajmują miejsca na podłodze, co mo...że być szczególnie przydatne w ciasnych przestrzeniach.

— Sufitowy. Montaż poprzez zawieszenie pod sufitem. Opcja ta stosowana jest głównie wśród promienników podczerwieni – montaż na maksymalnej wysokości pozwala na pokrycie dużej powierzchni; w innych typach grzejników prawie nie spotyka się montażu sufitowego. Często modele sufitowe można również zamontować na ścianie.

— Do gniazdka. Do gniazdka instalowane są przenośne grzejniki z wtyczką bezpośrednio w obudowie. Wymiary takich urządzeń są znikome, podobnie jak moc grzewcza. Modele do gniazdka to dobra opcja „terenowa” do ogrzewania miejsca pracy w małej przestrzeni biurowej, maleńkim biurze, na posterunku ochrony lub w stróżówce.

Należy pamiętać, że akcesoria do konkretnego typu instalacji mogą nie być zawarte w zestawie, należy je kupić osobno: na przykład do konwektora ściennego należy dokupić śruby lub inne elementy mocujące, a do konwektora podłogowego — nóżki.

Obecność w konstrukcji urządzenia kółek do transportu.

Ta cecha występuje wyłącznie w grzejnikach podłogowych. Wygoda kółek jest oczywista: toczenie urządzenia jest znacznie łatwiejsze niż przenoszenie go w rękach. Jednak stabilność modeli bez kółek i ich estetyka jest znacznie wyższa niż urządzeń z kółkami.