Porównanie Cooper&Hunter Deluxe Mirror CH-S07LHM 20 m² vs Cooper&Hunter Eco Plazma CH-S07MKP 20 m²

Brytyjska jednostka termiczna (BTU) służy do określania mocy znamionowej klimatyzatorów w trybie chłodzenia. Parametr podawany jest głównie dla systemów split i multisplit z montażem ściennym. Moc sprzętu jest zaznaczana w BTU na godzinę, gdzie 1 BTU/h odpowiada około 0,293 W. Moc znamionowa klimatyzatora jest często wielokrotnością 1000 BTU. Wskaźnik określa, ile tysięcy BTU/h zapewnia sprzęt klimatyzacyjny. Na przykład oznaczenie „9 BTU” oznacza jednostkę na 9000 BTU/h, czyli około 2600 watów mocy efektywnej.

Praktyczne znaczenie wskaźnika mocy polega na tym, że za pomocą BTU można łatwo określić zalecaną powierzchnię standardowego pokoju w metrach kwadratowych: wystarczy pomnożyć liczbę podaną w specyfikacji przez 3. Tak więc dla 9 BTU będzie to odpowiadać 9 * 3 = 27 m². Należy zauważyć, że na tej liście nie ma ścisłego związku między BTU a watami: na przykład klimatyzatory o efektywnej mocy od 2360 do 2900 W należą do tej samej kategorii 9 BTU. W praktyce nawet taki przybliżony stosunek wystarczy, aby zrozumieć, który klimatyzator poradzi sobie z obsługą określonej powierzchni.

Tryby chłodzenia i wentylacji są z definicji w każdym modelu. Jednak klimatyzatory z nawilżaniem są stosunkowo rzadkie. Dla nich wymagany jest odwrotny format - osuszanie i ogrzewanie.

- Chłodzenie. Tryb obniżania temperatury powietrza w pomieszczeniu jest główną funkcją każdego klimatyzatora. Należy pamiętać, że konwencjonalne klimatyzatory po schłodzeniu również usuwają wilgoć z powietrza, jednak ze względu na spadek temperatury wilgotność względna w tym trybie zmienia się nieznacznie (lub nie zmienia się wcale).

- Wentylacja. Tryb, w którym klimatyzator zapewnia jedynie cyrkulację powietrza w całym pomieszczeniu, bez zmiany jego temperatury i wilgotności. Funkcja ta może być przydatna na przykład do mieszania powietrza i wyrównywania temperatury; ponadto przy przechodzeniu przez klimatyzator powietrze jest filtrowane, co jest przydatne np. do odkurzania z kurzu i dymu, czy do zapewnienia higieny w pomieszczeniu, w którym przebywa chory. Podkreślamy, że wentylację należy odróżniać od domieszki świeżego powietrza(patrz „Funkcje”): możliwość dodania powietrza z zewnątrz jest bardzo rzadka i jest ona dostępna wyłączenie w drogich modelach.

- Osuszanie. Tryb usuwania nadmiaru wilgoci z powietrza. Funkcja ta działa na zasadzie skraplania pary wodnej na zimnym wymienniku ciepła klimatyzatora; Zebrana wilgoć jest zwykle...odprowadzana na zewnątrz rurą drenażową lub gromadzona w specjalnym zbiorniku. Zwróć uwagę, że kondensacja występuje również w trybie chłodzenia (patrz powyżej); tryb osuszania różni się od niego tym, że temperatura powietrza przechodzącego przez klimatyzator zmienia się bardzo nieznacznie - zwykle o nie więcej niż 1 °C - lecz wilgotność spada bardzo zauważalnie.

- Ogrzewanie. Tryb podwyższenia temperatury w pomieszczeniu. Należy mieć na uwadze, że większość klimatyzatorów z tą funkcją nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze - ich zadaniem jest „pomoc” takim układom, a także ogrzewanie w sezonie przejściowym, kiedy główne ogrzewanie nie jest włączone. Ponadto dopuszczalna temperatura zewnętrzna (patrz „Minimalna t dla trybu ogrzewania”) może się różnić, na przykład nie każda jednostka z trybem ogrzewania może pracować w mrozie. Z drugiej strony są wyjątki - wydajne modele odporne na zimno, specyfikacje których są zbliżone do pomp ciepła. Są one w stanie wytrzymać temperatury -25 °C, a nawet niższe.

- Nawilżanie. Tryb zwiększania wilgotności powietrza. Taka potrzeba często pojawia się zimą: gdy powietrze jest podgrzewane przez urządzenia grzewcze, jego wilgotność względna spada (a ogólny komfort w pomieszczeniu jest ściśle powiązany z wilgotnością względną). Ponadto w pomieszczeniach, w których przebywają małe dzieci, zaleca się specjalne nawilżanie powietrza. Tryb nawilżania w klimatyzatorach występuje niezwykle rzadko i tylko w modelach klasy premium. A do pracy nawilżacza potrzebny jest zapas wody, który należy monitorować i okresowo uzupełniać.

- Domieszka powietrza. Możliwość mieszania świeżego powietrza z zewnątrz z powietrzem przepuszczanym przez klimatyzator. Dzięki temu modele z tą funkcją nie tylko zmieniają temperaturę i wilgotność powietrza, lecz także dodatkowo je odświeżają. Z drugiej strony mieszanie znacznie komplikuje zarówno konstrukcję samego klimatyzatora, jak i jego instalację. Dlatego funkcja ta jest dość rzadka, występuje głównie w modelach ze średniej półki i wyżej.

- Automatyczny wybór trybu pracy. Funkcja zwalniająca użytkownika z konieczności ręcznego sterowania parametrami klimatyzatora. W rzeczywistości wystarczy ustawić żądany mikroklimat w pomieszczeniu - po tym urządzenie będzie samodzielnie monitorować aktualne warunki i wybierać żądany tryb pracy. Najczęściej funkcja ta przewiduje monitorowanie temperatury i automatyczne przełączanie między chłodzeniem i ogrzewaniem, lecz w zaawansowanych modelach mogą być dostępne bardziej rozbudowane opcje - na przykład monitorowanie wilgotności z automatyczną aktywacją osuszania lub nawet nawilżania.

- Tryb nocny. Funkcja, która pozwala maksymalnie komfortowo korzystać z klimatyzatora w nocy. Ten tryb ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, prędkość wentylatora jest ustawiana na minimum, aby zmniejszyć poziom hałasu i uniknąć dużych prądów powietrza, które mogą zakłócać sen. Po drugie, zmiana temperatury zachodzi bardzo powoli i płynnie - o kilka stopni w ciągu dwóch-trzech godzin; jest to uważane za optymalne do komfortowego snu. Dodatkowo w trybie nocnym można zastosować timer, który wyłącza klimatyzator po 7-8 godzinach.

- Ogrzewanie w trybie czuwania. Funkcja występująca w klimatyzatorach z ogrzewaniem (patrz „Tryby pracy”); przeznaczona głównie dla domów prywatnych, domków letniskowych i innych podobnych miejsc, które w zimnych porach roku można pozostawić na długi czas bez opieki. Podczas korzystania z ogrzewania w trybie czuwania klimatyzator utrzymuje niską dodatnią temperaturę w pomieszczeniu (około + 8,10 °C). To wystarczy, aby uniknąć zamarzania ścian, przy tym zużycie energii jest dość niskie.

- Samooczyszczanie. Tryb automatycznego oczyszczania wewnętrznych części klimatyzatora - zwykle wskutek intensywnego „przedmuchiwania” powietrzem. Pozwala to na usunięcie kurzu nagromadzonego w środku i wysuszenie nadmiaru wilgoci, a także zapobiega rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów. Jednocześnie samooczyszczanie nie eliminuje konieczności pełnego ręcznego oczyszczania lub wymiany elementów roboczych w filtrach klimatyzatora.

Rodzaje dodatkowych filtrów, w które klimatyzator jest standardowo wyposażony (oprócz najprostszych filtrów czyszczenia mechanicznego, które są dostępne we wszystkich modelach).

Podkreślamy, że chodzi konkretnie o filtry dostarczane w zestawie; niektóre modele pozwalają na osobny zakup dodatkowych elementów do oczyszczania powietrza, jednak ta możliwość nie jest w danym przypadku brana pod uwagę. Jeśli chodzi o konkretne odmiany, to w nowoczesnych klimatyzatorach największą popularnością cieszą się różnego rodzaju filtry antybakteryjne(m.in. elementy katechinowe i lampy UV), urządzenia do dokładnego czyszczenia (m.in. filtry HEPA), filtry przeciwgrzybicze, antyalergiczne, dezodoryzujące i formaldehydowe, a także elementy, które łączą w sobie kilka funkcji jednocześnie - plazmowe (elektrostatyczne) i katalityczne. Oto szczegółowy opis każdego z nich:

- Plazmowy (elektrostatyczny). Działanie tego typu filtrów opiera się na nasyceniu powietrza ujemnie naładowanymi jonami. Tak więc, taki element działa również jako jonizator (patrz „Funkcje”), nawet jeśli w konstrukcji nie ma pełnowartościowego jonizatora.... Jeśli chodzi o oczyszczanie powietrza, filtry plazmowe są w stanie dość skutecznie niszczyć szkodliwe mikroorganizmy, niszczyć niektóre szkodliwe substancje, a także zatrzymywać cząstki kurzu, dymu, sadzy itp. - cząstki te pod wpływem zjonizowanego powietrza ładują się i są przyciągane do płytek filtracyjnych.

- Dokładnego czyszczenia. Termin ten zwykle odnosi się do zaawansowanych filtrów mechanicznych, które filtrują powietrze na poziomie mikroskopowym. Konkretna skuteczność takich urządzeń może się różnić; należy to określić osobno. Należy również zauważyć, że opisane poniżej filtry HEPA są w rzeczywistości filtrami dokładnego czyszczenia; jednak wykorzystują specyficzną zasadę działania i początkowo są bardzo wydajne. Dlatego obecność filtrów HEPA wskazuje się osobno.

- Filtr HEPA. Specjalny rodzaj mechanicznych filtrów dokładnego czyszczenia. Dzięki specjalnej konstrukcji mikrokanalików, przez które przechodzi powietrze w takim filtrze, takie urządzenia mogą zatrzymywać cząstki znacznie mniejsze niż średnica mikrokanalików. Dla porównania: skuteczność filtra HEPA ocenia się na podstawie jego zdolności do wychwytywania zanieczyszczeń o wielkości 0,1 - 0,3 mikrona (przy takich cząsteczkach taki filtr jest najmniej skuteczny), podczas gdy wielkość większości bakterii zaczyna się od 0,5 mikrona. Takie filtry są podzielone na klasy według wydajności; obecnie aktualne są klasy HEPA od 10 (zachowuje co najmniej 85% wspomnianych cząstek) do 14 (skuteczność filtracji sięga 99,995%).

- Katechin. W rzeczywistości - rodzaj opisanych poniżej filtrów antybakteryjnych, stworzonych na bazie katechin - naturalnych substancji organicznych o silnym działaniu antyoksydacyjnym. Takie filtry są bardzo skuteczne przeciwko bakteriom i wirusom, jednak nie są tanie; w świetle tych cech wyodrębnia się je do odrębnej kategorii.

- Katalityczny. Najczęściej pod tym pojęciem rozumie się filtry fotokatalityczne, czyli „zeolitowe” - urządzenia, które działają dzięki specjalnej substancji (fotokatalizatorowi) i promieniowaniu UV. Pod wpływem takiego promieniowania katalizator rozkłada trafiającą na niego materię organiczną na prostsze substancje - najczęściej wodę i dwutlenek węgla. Technologia ta pozwala nie tylko usunąć szkodliwe zanieczyszczenia z powietrza (również na poziomie pojedynczych cząsteczek), jednak również zapewnia dobre działanie bakteriobójcze i przeciwwirusowe. Jednocześnie taki filtr prawie nie wymaga konserwacji: fotokatalizator nie jest zużywany podczas pracy, a produkty reakcji swobodnie ulatniają się na zewnątrz. Z drugiej strony cena takich elementów jest dość wysoka.

- Antybakteryjny. Różne filtry przeznaczone do niszczenia bakterii i innych szkodliwych organizmów - wirusów, grzybów itp. Konkretna zasada działania, poziom wydajności i zasady konserwacji takich filtrów mogą być różne, szczegóły te należy określić w dokumentacji klimatyzatora. Jeśli jednak dezynfekcja powietrza ma dla Ciebie fundamentalne znaczenie, taki filtr na pewno nie będzie zbędny. W związku z tym, należy wyróżnić tylko dwa niuanse. Po pierwsze, elementy katecholowe zwykle nie są zaliczane do tej kategorii, chociaż mają takie same przeznaczenie (patrz wyżej); po drugie, nie każdy filtr antybakteryjny jest w stanie skutecznie zwalczać wirusy - ten kwestię nie zaszkodzi doprecyzować osobno.
Należy również pamiętać, że bez względu na to, jak skuteczne są filtry klimatyzatora, dokładna dezynfekcja powietrza nie jest jego głównym zadaniem, do tych celów warto zastosować specjalistyczne urządzenia.

- Przeciwgrzybicze. Specjalistyczny filtr do usuwania z powietrza szkodliwych grzybów - np. pleśni. Opisane powyżej urządzenia antybakteryjne również pełnią tę funkcję w takim czy innym stopniu; jednak ten rodzaj filtra jest pod tym względem znacznie bardziej skuteczny. Z drugiej strony potrzeba intensywnej walki z grzybami nie występuje się tak często, a w innych przypadkach te same filtry antybakteryjne zwykle w zupełności wystarczą. Dlatego elementy przeciwgrzybicze są rzadko stosowane w nowoczesnych klimatyzatorach.

- Antyalergiczny. Filtry przeznaczone przede wszystkim do usuwania z powietrza zanieczyszczeń powodujących alergie: pyłków (w tym z roślin domowych), roztoczy, cząstek sierści zwierząt itp. Konkretna zasada działania takich filtrów może być inna, należy to doprecyzować osobno. Tak więc w stosunkowo niedrogich klimatyzatorach zwykle stosuje się najprostsze czyszczenie mechaniczne, a określenie „antyalergiczny” jest bardziej chwytem marketingowym niż rzeczywistym opisem specjalizacji filtra. W bardziej zaawansowanych modelach często dostarczane są bardziej zaawansowane technologie - na przykład filtr enzymatyczny, który rozkłada alergeny na najprostsze nieszkodliwe substancje, takie jak woda i dwutlenek węgla.

- Lampa ultrafioletowa. Lampa, która naświetla powietrze przechodzące przez klimatyzator promieniowaniem UV. Zapewnia to działanie bakteriobójcze: światło ultrafioletowe neutralizuje większość bakterii, wirusów i grzybów. Co prawda ogólna sprawność takich lamp nie jest szczególnie wysoka; są one jednak doskonałym dodatkiem do filtra antybakteryjnego. I nawet bez takiego filtra jakość oczyszczania powietrza klimatyzatora z lampą UV będzie wyższa niż w podobnego modelu bez takiej lampy.
Należy podkreślić, że tej funkcji nie należy mylić z opisanym powyżej filtrem katalitycznym (fotokatalitycznym) – lampy UV mają znacznie prostszą konstrukcję i zasadę działania.

- Dezodoryzujący (węglowy). Specjalistyczny filtr przeznaczony m.in. do zwalczania nieprzyjemnych zapachów. Działa na poziomie molekularnym, przepuszczając zwykłe powietrze i pochłaniając cząsteczki substancji, które wytwarzają nieprzyjemne zapachy; oczywiście jest również w stanie zatrzymywać większe cząstki, takie jak dym. Jako element filtrujący najczęściej stosowany jest węgiel aktywny – stąd jeden z wariantów nazwy; istnieją filtry na bazie innych substancji, jednak mają one podobne właściwości. Należy pamiętać, że w każdym filtrze dezodoryzującym element roboczy musi być okresowo wymieniany – gdy zasób się wyczerpie, staje się bezużyteczny, a nawet sam może emitować szkodliwe substancje.

- Formaldehyd. Specjalistyczny filtr do usuwania z powietrza formaldehydu i niektórych innych szkodliwych związków organicznych (np. amoniaku, benzenu i/lub siarkowodoru). Źródłem takich substancji mogą być zarówno zanieczyszczenia zewnętrzne (na przykład emisje przemysłowe), jak i niektóre przedmioty znajdujące się w samym pomieszczeniu: nowe meble lub zasłony, niektóre rodzaje wykładzin podłogowych i ściennych (bezpośrednio po nałożeniu), zepsute jedzenie, dym papierosowy, itp. Konkretna zasada działania tego typu filtrów może być inna. Najczęściej stosuje się tzw. element kriokatalityczny, w którym katalizator rozkłada materię organiczną na prostsze, nieszkodliwe składniki, a następnie przywraca swoje właściwości pod wpływem zimna, gdy klimatyzator pracuje w trybie chłodzenia. Ponadto wiele filtrów katalitycznych (fotokatalitycznych) (patrz wyżej) ma podobne możliwości, więc jeden taki element może być deklarowany w charakterystyce jako dwa rodzaje filtrów jednocześnie – zarówno katalityczny, jak i formaldehydowy.

Oprócz odmian opisanych powyżej, w nowoczesnych klimatyzatorach mogą występować inne rodzaje filtrów, a w szczególności:

- Oczyszczający powietrze. Ogólna nazwa używana dla różnych typów filtrów. Termin ten często oznacza najprostsze elementy zgrubnego czyszczenia (w celach reklamowych - tak, aby lista filtrów w charakterystyce była większa). Jest jednak inny wariant - urządzenia stworzone w oparciu o konkretne autorskie technologie i nie pasujące do żadnej z opisanych powyżej odmian; takie urządzenia mogą łączyć kilka funkcji jednocześnie (na przykład dokładna filtracja i działanie antybakteryjne).

- Łapiący kurz. Najczęściej chodzi o najprostszy filtr mechaniczny, który zatrzymuje kurz i inne stosunkowo duże cząstki. Prawie wszystkie nowoczesne klimatyzatory są wyposażone w takie przyrządy, jednak w niektórych modelach obecność filtrów „kurzu” jest określana osobno - głównie w celach reklamowych.

- Z witaminą C. Filtr nasycający powietrze witaminą C. Uważa się, że ten suplement korzystnie wpływa na układ odpornościowy i stan skóry; Nie ma na to jednoznacznych dowodów, jednak w warunkach niedoboru witamin taki przyrząd na pewno nie będzie zbyteczny.

- Wstępny. Mechaniczny filtr zgrubny, montowany przed głównym zestawem filtrów. Zatrzymuje stosunkowo duże zanieczyszczenia, uniemożliwiając im dotarcie do innych elementów filtrujących i usuwając z nich część „obciążenia”. Jednocześnie konstrukcja filtra wstępnego z reguły jest możliwie najprostsza, a jego konserwacja ogranicza się do okresowego wytrząsania lub mycia.

- „Jonowy” (na przykład Smart Ion itp.). Z reguły jest to wspomniany filtr elektrostatyczny (patrz wyżej), przedstawiony pod taką lub inną marką.

Pobór mocy przez klimatyzator w trybie chłodzenia i ogrzewania; dla modeli bez funkcji ogrzewania, jest podawany tylko jeden numer. Tego parametru nie należy mylić z efektywną wydajnością klimatyzatora. Efektywna moc to ilość ciepła, jaką urządzenie jest w stanie „przepompować” do otoczenia lub do pomieszczenia (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Moc w trybie chłodzenia”, „Moc w trybie ogrzewania”). W tym rozdziale wskazywana jest ilość energii elektrycznej zużywanej przez urządzenie z sieci.

We wszystkich klimatyzatorach pobór mocy jest kilkakrotnie niższy niż mocy efektywny - wynika to ze specyfiki działania takich jednostek. Przy tym urządzenia o tej samej wydajności mogą różnić się zużyciem energii. W takich przypadkach bardziej ekonomiczne modele zwykle kosztują więcej, lecz przy ciągłym użytkowaniu różnica może szybko się zwrócić ze względu na mniejsze pobór mocy elektrycznej.

Również od tego niuansu zależą dwa punkty związane z elektrotechniką. Po pierwsze, pobór mocy wpływa na zapotrzebowanie na moc: modele do 3 - 3,5 kW można podłączać do zwykłego gniazdka, a przy wyższym zużyciu energii wymagane jest albo zasilanie bezpośrednio z panelu, albo połączenie trójfazowe (patrz poniżej). Po drugie, pobór mocy jest potrzebny do obliczenia obciążenia sieci i niezbędnych parametrów wyposażenia dodatkowego: stabilizatorów, generatorów awaryjnych, zasilaczy awaryjnych itp.

Moc dostarczana przez klimatyzator w trybie grzania. Jest wskazywana wedle ilości energii cieplnej, jaką klimatyzator jest w stanie „przepompować” ze środowiska zewnętrznego do pomieszczenia podczas pracy w tym trybie. Najskromniejsze nowoczesne jednostki mają moc grzewczą 2 - 3 kW a nawet mniej , w najbardziej wydajnych osiąga ona 6 - 8 kW i więcej .

Przy ocenie tej mocy stosuje się te same wzory, które są używane do obliczania mocy ogrzewania tradycyjnego. Tak więc do pełnego ogrzewania zwykłego pomieszczenia mieszkalnego lub biurowego (z sufitami o długości 2,5 - 3 m i normalnej izolacji termicznej) wymagana jest moc cieplna co najmniej 100 W. Istnieją również bardziej szczegółowe zasady obliczeń, które pozwalają wyliczyć charakterystyki niezbędne dla innych warunków. A jeśli chodzi o sprzedawanej osobno jednostce zewnętrznej (patrz „Wyposażenie”), to znaczenie tego parametru jest nieco inne - oznacza się nim maksymalną moc jednostki wewnętrznej, którą można podłączyć do tej jednostki zewnętrznej do pracy w trybie ogrzewania. W przypadku systemów typu multisplit brana jest pod uwagę całkowita moc wszystkich jednostek wewnętrznych.

Przypomnijmy, że większość klimatyzatorów nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze. Jednak taka jednostka może być dobrym dodatkiem do głównego sys...temu grzewczego; może się również przydać w sezonie przejściowym, kiedy ogrzewanie już nie działa, lecz na zewnątrz jeszcze jest dość chłodno. Jednocześnie klimatyzatory są tańsze od grzejników elektrycznych: efektywna moc grzejnika jest równa zużyciu energii, a klimatyzator zużywa znacznie mniej energii niż „dostarcza” do ogrzewanego pomieszczenia.

Należy również pamiętać, że jednostka BTU (dokładniej BTU/godzina) może być również używana do oznaczania mocy skutecznej (w tym w trybie ogrzewania). To oznaczenie pochodzi z Wielkiej Brytanii, 1 BTU (BTU/h) początkowo odpowiada 0,293 W, a liczby w charakterystyce klimatyzatorów odpowiadają tysiącom BTU/h. Na przykład klimatyzator 7 BTU zapewni efektywną wydajność 7000 BTU/h., czyli około 2 kW. W praktyce takie oznaczenie jest wygodne, ponieważ za pomocą BTU można łatwo określić zalecaną powierzchnię standardowego pomieszczenia (w m2): wystarczy pomnożyć liczbę wskazaną w charakterystyce przez 3. Tak więc w naszym przykładzie mocy 7 BTU będzie odpowiadała powierzchnia 7 * 3 = 21 m2.

Ilość powietrza, które klimatyzator może przejść przez siebie w ciągu godziny.

Wskaźnik ten zależy od mocy i ogólnego poziomu urządzenia, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności: modele o tej samej mocy skutecznej mogą różnić się prędkością cyrkulacji powietrza. W takich przypadkach należy przyjąć, że większa prędkość przyczynia się do równomiernego chłodzenia/ogrzewania powietrza i skraca czas potrzebny do wytworzenia danego mikroklimatu; z drugiej strony bardziej wydajne klimatyzatory zużywają więcej energii, są większe i/lub droższe.

Szybkość usuwania wilgoci z powietrza, gdy klimatyzator pracuje w trybie osuszania.

Ilość nadmiaru wilgoci gromadzącej się w powietrzu zależy od wielu parametrów; istnieją specjalne formuły, a nawet programy obliczeniowe, które pozwalają obliczyć tę ilość dla danej sytuacji. Te metody obliczeń można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy powiedzieć, że klimatyzatory nie są pełnowartościowymi osuszaczami , więc ich wydajność w tym trybie jest generalnie niska.

Maksymalny i minimalny poziom hałasu wytwarzanego przez klimatyzator podczas pracy; w przypadku systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”), domyślnie jest wskazywany dla jednostki wewnętrznej, a dane dotyczące jednostki zewnętrznej mogą być wskazywane w uwagach.

Poziom hałasu podawany jest w decybelach; jest to jednostka nieliniowa, więc najłatwiejszym sposobem oceny tego parametru są tabele porównawcze – można je znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że zgodnie z normami sanitarnymi maksymalny stały poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy; w przypadku biur wartość ta wynosi 50 dB, a w pomieszczeniach przemysłowych wyższe poziomy hałasu mogą być akceptowalne. Warto więc wybrać klimatyzator, biorąc pod uwagę to, gdzie i jak planujesz z niego korzystać.

Jeśli chodzi o konkretne wskaźniki, wśród najcichszych nowoczesnych klimatyzatorów spotykane są modele o minimalnych wskaźnikach 23 – 24 dB , 22 - 21 dB , a czasem nawet 20 dB lub mniej . Jednakże, również nie są rzadkie jednostki 31-31 dB i 33-34 dB ; taka głośność z reguły nie powoduje dyskomfortu w ciągu dnia, lecz w nocy nie jest już pożądana. Niemniej jednak w niektórych przypadkach „głośniejszy” klimatyzator może być najlepszym wyborem: redukcja hałasu wpływa na cenę, czas...ami jest to dość zauważalne, a jeśli urządzenie nie planuje się włączać w nocy, można nie przepłacać za dodatkową redukcję szumów.

Współczynnik chłodzenia EER zapewniany przez klimatyzator. Obliczany jest jako stosunek użytecznej mocy roboczej klimatyzatora w trybie chłodzenia do zużycia energii elektrycznej. Na przykład urządzenie, które wytwarza 6 kW mocy roboczej w trybie chłodzenia i zużywa 2 kW w tym samym czasie, będzie miało EER 6/2 = 3.

Im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej ekonomiczny jest klimatyzator i tym wyższą klasę efektywności energetycznej chłodzenia on posiada (patrz poniżej). Właściwie każda klasa ma swoje własne szczegółowe wymagania EER.

Należy zauważyć, że wskaźnik ten uznano za mało wiarygodny, a Unia Europejska wprowadziła inny, bliższy praktyce, współczynnik - SEER. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz "Sezonowy współczynnik chłodzenia SEER".