Porównanie LG Eco Smart PC-12SQ 35 m² vs LG Mega Plus P-12EP 35 m²

Dodatkowe funkcje dostępne w urządzeniu.< br>
Oprócz możliwości bezpośrednio związanych z głównym przeznaczeniem (np. inwerter, tryb nocny czy ogrzewanie w trybie czuwania), nowoczesne klimatyzatory mogą również przewidywać bardzo specyficzne funkcje, takie jak jonizator, domieszka świeżego powietrza, czujnik zanieczyszczenia powietrza, czujnik obecności, napęd żaluzji pionowych itd. Dla komfortowego sterowania może być przewidzianepołączenie ze smartfonem i / lub zaawansowanym pilotem I Feel z czujnikiem temperatury a dla ułatwienia obsługi- ja samooczyszczenie i/lub samodiagnoza. Oto szczegółowy opis tych funkcji:

— Sterowanie inwerterowe. Obecność w klimatyzatorze sprężarki z inwerterową regulacją mocy. Modele bez inwertera mają tylko dwa tryby pracy - pełna moc i „wyłączony”; a ustawiona intensywność ogrzewania/chłodzenia jest zapewniana przez włączanie i wyłączanie sprężarki na określone okresy czasu. Z kolei zasada sterowania inwerterowego polega na płynnej zmianie mocy sprężarki, co pozwala uniknąć ciągłego załączania i wyłączania. Taki format pracy daje szereg korzyści:...minimalne zużycie, brak przepięć i niepotrzebnego obciążenia sieci, a także komfortowy (niski i stabilny) poziom hałasu. Główną wadą modeli inwerterowych jest dość wysoki koszt.

— Timer. Funkcja, która pozwala ustawić czas automatycznego wyłączenia klimatyzatora. Dzięki timerowi możesz np. uruchomić klimatyzator przed pójściem spać i spokojnie zasnąć nie martwiąc się o wyłączenie urządzenia - wyłączy się ono po określonym przez użytkownika czasie. W niektórych modelach timer jest częścią trybu nocnego (patrz poniżej).

— Autorestart. Automatyczne przywracanie ustawień klimatyzatora po awarii zasilania. Mówiąc najprościej, po przywróceniu zasilania, urządzenie z tą funkcją będzie nadal działać w tym samym trybie, co przed zanikiem zasilania.

— Czujnik zanieczyszczenia powietrza. Czujnik monitorujący obecność dymu, kurzu i innych zanieczyszczeń w powietrzu przechodzącym przez klimatyzator. Zastosowanie takiego czujnika może być różne: niektóre modele są w stanie samodzielnie uruchomić tryb wentylacji (filtracji powietrza) po wykryciu zanieczyszczenia, w innych czujnik odpowiada tylko za automatyczne wyłączenie, a wentylację należy włączyć ręcznie. Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie ułatwia monitorowanie jakości powietrza.

— Czujnik obecności. Czujnik monitorujący obecność ludzi w pomieszczeniu. Korzystając z danych o położeniu osób w pomieszczeniu, klimatyzator może zmieniać kierunek przepływu z dala od ludzi, chroniąc w ten sposób przed przeciągami. Jeśli obecność ludzi nie zostanie wykryta, klimatyzator może przejść w tryb zmniejszonego zużycia energii i nie pracować z pełną wydajnością, utrzymując komfortową temperaturę, a w zależności od realizacji tej funkcjonalności może całkowicie się wyłączyć, jeśli jest brak aktywności w pomieszczeniu przez długi czas. Przyczynia się to do oszczędności energii i zapewnia dodatkową gwarancję w przypadku, gdy użytkownik zapomni ręcznie wyłączyć klimatyzator.

— Napęd żaluzji pionowych. Dostępność własnego napędu żaluzji pionowych w klimatyzatorze. Przypomnijmy, że w większości modeli wylot powietrza wygląda jak szczelina wyposażona w dwa rodzaje klap - poziomą (zazwyczaj jedną) na długość i pionową na wysokość. Standardowo tylko klapa pozioma posiada napęd silnikowy: pozwala to na zmianę kierunku nawiewu powietrza w pionie, a także zamknięcie kanału w godzinach wolnych od pracy. Jednak niektóre nowoczesne klimatyzatory (głównie naścienne, patrz „Rodzaj”) przewidują również napęd klap pionowych - pozwala to na obracanie ich na boki, zmieniając kierunek przepływu powietrza w poziomie. To znacznie rozszerza możliwości dostosowania jednostki do specyfiki sytuacji.

— Samodiagnoza. Możliwość automatycznego wykrywania usterek i błędów w działaniu klimatyzatora. Konkretne cechy działania tej funkcji mogą się różnić: w niektórych modelach stan urządzenia jest monitorowany w sposób ciągły lub automatycznie sprawdzany w regularnych odstępach czasu, w innych podobna procedura jest uruchamiana tylko ręcznie. Z reguły systemy autodiagnostyki są w stanie automatycznie eliminować drobne problemy, które nie wymagają interwencji z zewnątrz; urządzenie informuje użytkownika o poważniejszych problemach - np. kodem błędu na wyświetlaczu.

— Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania klimatyzatorem ze smartfona lub innego podobnego urządzenia - np. tabletu. Z reguły w tym celu należy zainstalować specjalną aplikację na urządzeniu. Takie sterowanie może być wygodniejsze i bardziej naoczne niż przy użyciu pilota - aplikacja może udostępniać różne specyficzne parametry i funkcje, które nie są dostępne dla pilota (np. harmonogram pracy na dni tygodnia). Dodatkowo za pośrednictwem aplikacji można w czasie rzeczywistym monitorować parametry pracy klimatyzatora – ustawioną temperaturę, prędkość, program itp. – oraz otrzymywać powiadomienia o problemach. Niektóre modele z tą funkcją można nawet podłączyć do Internetu - i uzyskać dostęp do sterowania klimatyzatorem z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest dostęp do sieci WWW. Połączenie z gadżetem sterującym można przeprowadzić przez Bluetooth lub Wi-Fi, w zależności od modelu; w niektórych urządzeniach funkcja ta może wymagać użycia zewnętrznego modułu Wi-Fi (patrz poniżej).

— Podłączenia modułu Wi-Fi. Takie wyposażenie znacznie rozszerza funkcjonalność: połączenie Wi-Fi można wykorzystać do sterowania z poziomu smartfona lub nawet przez Internet, do przesyłania statystyk i innych danych serwisowych na urządzenia zewnętrzne (smartfon, laptop itp.) , do zdalnej diagnostyki i rozwiązywania problemów itp. Konkretny zestaw możliwości związanych z modułem bezprzewodowym należy ustalić osobno; jednak w każdym razie ta cecha szczególna jest typowa głównie dla dość zaawansowanych modeli. Należy pamiętać, że nowoczesne klimatyzatory mogą być wyposażone we wbudowane moduły Wi-Fi. Kupując taki model przychodzi jednak od razu dopłacić za dodatkowe opcje komunikacji , natomiast z osobnym adapterem Wi-Fi jest wybór - można go kupić zarówno razem z klimatyzatorem, jak i osobno, później (a nawet w ogóle nie kupować, jeśli funkcja ta okaże się niepotrzebna).

— I Feel (pilot z czujnikiem temperatury). Obecność czujnika temperatury w pilocie. Z reguły taki pilot również ma osobny przycisk, po naciśnięciu którego klimatyzator mierzy temperaturę w miejscu lokalizacji pilota, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie użytkownika. Pozwala to na dokładniejsze kontrolowanie mikroklimatu niż w przypadku zastosowania czujnika na jednostce wewnętrznej - urządzenie szacuje temperaturę w lokalizacji użytkownika, a nie w miejscu, w którym zainstalowana jest jednostka wewnętrzna.

Pobór mocy przez klimatyzator w trybie chłodzenia i ogrzewania; dla modeli bez funkcji ogrzewania, jest podawany tylko jeden numer. Tego parametru nie należy mylić z efektywną wydajnością klimatyzatora. Efektywna moc to ilość ciepła, jaką urządzenie jest w stanie „przepompować” do otoczenia lub do pomieszczenia (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Moc w trybie chłodzenia”, „Moc w trybie ogrzewania”). W tym rozdziale wskazywana jest ilość energii elektrycznej zużywanej przez urządzenie z sieci.

We wszystkich klimatyzatorach pobór mocy jest kilkakrotnie niższy niż mocy efektywny - wynika to ze specyfiki działania takich jednostek. Przy tym urządzenia o tej samej wydajności mogą różnić się zużyciem energii. W takich przypadkach bardziej ekonomiczne modele zwykle kosztują więcej, lecz przy ciągłym użytkowaniu różnica może szybko się zwrócić ze względu na mniejsze pobór mocy elektrycznej.

Również od tego niuansu zależą dwa punkty związane z elektrotechniką. Po pierwsze, pobór mocy wpływa na zapotrzebowanie na moc: modele do 3 - 3,5 kW można podłączać do zwykłego gniazdka, a przy wyższym zużyciu energii wymagane jest albo zasilanie bezpośrednio z panelu, albo połączenie trójfazowe (patrz poniżej). Po drugie, pobór mocy jest potrzebny do obliczenia obciążenia sieci i niezbędnych parametrów wyposażenia dodatkowego: stabilizatorów, generatorów awaryjnych, zasilaczy awaryjnych itp.

Moc cieplna klimatyzatora podczas pracy w trybie chłodzenia, czyli ilość energii cieplnej, którą urządzenie jest w stanie przekazać z pomieszczenia na zewnątrz podczas pracy w tym trybie.

Ogólnie moc chłodnicza do 2 kW dla nowoczesnych klimatyzatorów jest uważana za bardzo skromną, 2 - 3 kW - niską, 3 - 4 kW - średnią, 4 - 6 kW - powyżej średniej, a w najcięższych i najbardziej wydajnych modelach liczba ta może wynosić 6 - 8 kW , a nawet więcej . Co więcej, konwencjonalna jednostka BTU, pochodząca z Wielkiej Brytanii, może być używana do oznaczania mocy; w naszym katalogu 1 BTU odpowiada około 293 W, jednak dla wygody wyboru dopuszczane są pewne odstępstwa - np. kategoria 7000 BTU obejmuje jednostki o mocy od 1,8 do 2,3 kW. Również sprzedawane są klimatyzatory 9000, 12000 , 18000, 24000 BTU i więcej.

Jeśli chodzi o wybór według tego wskaźnika, najprostsza formuła jest następująca: co najmniej 100 W lub 1/3 BTU mocy cieplnej powinno przypadać na 1 m2 powierzchni pomieszczenia. Tak więc, aby oszacować maksymalną powierzchnię użytkową, moc w watac...h należy podzielić przez 100, a pojemność BTU należy pomnożyć przez trzy. Jednak wszystkie te obliczenia dotyczą tylko standardowych pomieszczeń mieszkalnych/biurowych o wysokości sufitu około 2,5 - 3 m. W przypadku innych warunków należy użyć bardziej złożonego wzoru, który jest sumą trzech parametrów: 1) Q1 - zysk ciepła samego pomieszczenia, obliczony przez pomnożenie powierzchni pomieszczenia przez wysokość sufitów i współczynnik przenikania ciepła (w zależności od warunków waha się od 30 do 40 W); 2) Q2 - zysk ciepła z pracujących urządzeń (średnio jedna trzecia całkowitej mocy wszystkich urządzeń elektrycznych); 3) Q3 - przyrost ciepła od każdej osoby (od 100 W podczas pracy siedzącej do 300 W podczas dużego wysiłku fizycznego). Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące takich obliczeń można znaleźć w specjalnych źródłach.

Szczególnym przypadkiem są sprzedawane oddzielnie jednostki zewnętrzne klimatyzatorów (patrz „Wyposażenie”). W tym przypadku moc w trybie chłodzenia to maksymalna moc cieplna jednostki wewnętrznej (oczywiście w tym samym trybie), którą można podłączyć do tej jednostki zewnętrznej. W przypadku systemów typu multisplit brany jest pod uwagę całkowity wskaźnik wszystkich jednostek wewnętrznych.

Moc dostarczana przez klimatyzator w trybie grzania. Jest wskazywana wedle ilości energii cieplnej, jaką klimatyzator jest w stanie „przepompować” ze środowiska zewnętrznego do pomieszczenia podczas pracy w tym trybie. Najskromniejsze nowoczesne jednostki mają moc grzewczą 2 - 3 kW a nawet mniej , w najbardziej wydajnych osiąga ona 6 - 8 kW i więcej .

Przy ocenie tej mocy stosuje się te same wzory, które są używane do obliczania mocy ogrzewania tradycyjnego. Tak więc do pełnego ogrzewania zwykłego pomieszczenia mieszkalnego lub biurowego (z sufitami o długości 2,5 - 3 m i normalnej izolacji termicznej) wymagana jest moc cieplna co najmniej 100 W. Istnieją również bardziej szczegółowe zasady obliczeń, które pozwalają wyliczyć charakterystyki niezbędne dla innych warunków. A jeśli chodzi o sprzedawanej osobno jednostce zewnętrznej (patrz „Wyposażenie”), to znaczenie tego parametru jest nieco inne - oznacza się nim maksymalną moc jednostki wewnętrznej, którą można podłączyć do tej jednostki zewnętrznej do pracy w trybie ogrzewania. W przypadku systemów typu multisplit brana jest pod uwagę całkowita moc wszystkich jednostek wewnętrznych.

Przypomnijmy, że większość klimatyzatorów nie jest przeznaczona do użytku jako pełnowartościowe systemy grzewcze. Jednak taka jednostka może być dobrym dodatkiem do głównego sys...temu grzewczego; może się również przydać w sezonie przejściowym, kiedy ogrzewanie już nie działa, lecz na zewnątrz jeszcze jest dość chłodno. Jednocześnie klimatyzatory są tańsze od grzejników elektrycznych: efektywna moc grzejnika jest równa zużyciu energii, a klimatyzator zużywa znacznie mniej energii niż „dostarcza” do ogrzewanego pomieszczenia.

Należy również pamiętać, że jednostka BTU (dokładniej BTU/godzina) może być również używana do oznaczania mocy skutecznej (w tym w trybie ogrzewania). To oznaczenie pochodzi z Wielkiej Brytanii, 1 BTU (BTU/h) początkowo odpowiada 0,293 W, a liczby w charakterystyce klimatyzatorów odpowiadają tysiącom BTU/h. Na przykład klimatyzator 7 BTU zapewni efektywną wydajność 7000 BTU/h., czyli około 2 kW. W praktyce takie oznaczenie jest wygodne, ponieważ za pomocą BTU można łatwo określić zalecaną powierzchnię standardowego pomieszczenia (w m2): wystarczy pomnożyć liczbę wskazaną w charakterystyce przez 3. Tak więc w naszym przykładzie mocy 7 BTU będzie odpowiadała powierzchnia 7 * 3 = 21 m2.

Maksymalny i minimalny poziom hałasu wytwarzanego przez klimatyzator podczas pracy; w przypadku systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”), domyślnie jest wskazywany dla jednostki wewnętrznej, a dane dotyczące jednostki zewnętrznej mogą być wskazywane w uwagach.

Poziom hałasu podawany jest w decybelach; jest to jednostka nieliniowa, więc najłatwiejszym sposobem oceny tego parametru są tabele porównawcze – można je znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że zgodnie z normami sanitarnymi maksymalny stały poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy; w przypadku biur wartość ta wynosi 50 dB, a w pomieszczeniach przemysłowych wyższe poziomy hałasu mogą być akceptowalne. Warto więc wybrać klimatyzator, biorąc pod uwagę to, gdzie i jak planujesz z niego korzystać.

Jeśli chodzi o konkretne wskaźniki, wśród najcichszych nowoczesnych klimatyzatorów spotykane są modele o minimalnych wskaźnikach 23 – 24 dB , 22 - 21 dB , a czasem nawet 20 dB lub mniej . Jednakże, również nie są rzadkie jednostki 31-31 dB i 33-34 dB ; taka głośność z reguły nie powoduje dyskomfortu w ciągu dnia, lecz w nocy nie jest już pożądana. Niemniej jednak w niektórych przypadkach „głośniejszy” klimatyzator może być najlepszym wyborem: redukcja hałasu wpływa na cenę, czas...ami jest to dość zauważalne, a jeśli urządzenie nie planuje się włączać w nocy, można nie przepłacać za dodatkową redukcję szumów.

Maksymalny poziom hałasu w decybelach (dB) wytwarzany przez klimatyzator zewnętrzny podczas normalnej pracy.

W domowych systemach typu split poziom hałasu emitowanego przez jednostkę zewnętrzną zwykle mieści się w przedziale od 40 do 55 dB. Im niższy jest ten wskaźnik, tym ciszej działa urządzenie i tym wygodniej jest z niego korzystać. Normy sanitarne wymagają, aby poziom hałasu w budynkach mieszkalnych ze źródeł stałych nie był wyższy niż 40 dB w dzień i 30 dB w nocy, a w biurach hałas tła do 60 dB jest całkowicie dopuszczalny. Najłatwiejszym sposobem oszacowania konkretnych poziomów hałasu jest skorzystanie z tabel porównawczych. Zatem 40 dB to poziom cichej rozmowy lub telewizora przy średniej głośności, 50 dB to w przybliżeniu normalny ton ludzkiej mowy, a 60 dB to poziom głośnego głosu. Bardziej szczegółowe dane można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Należy pamiętać, że w pomieszczeniach zamkniętych poziom hałasu emitowanego przez jednostkę zewnętrzną będzie znacznie niższy niż na zewnątrz. Jeśli jednak hałas nie przeszkadza Ci podczas pracy klimatyzatora, nie oznacza to, że nie przeszkadza Twoim sąsiadom. Przy otwartych oknach jednostka zewnętrzna może stać się dość silnym źródłem hałasu. Dlatego w przypadku zasobów mieszkaniowych zaleca się preferowanie cichych modeli urządzeń klimatyzacyjnych.

Rodzaj czynnika chłodniczego zastosowanego w klimatyzatorze.

Czynnik chłodniczy jest wysoce lotną cieczą, która przenosi ciepło między jednostką(ami) zewnętrzną i wewnętrzną(ami). W mowie potocznej takie związki są również nazywane freonami, chociaż nie jest to do końca poprawne technicznie. W praktyce rodzaj czynnika chłodniczego jest ważny przede wszystkim przy zakupie jednostek klimatyzacyjnych oddzielnie - na przykład przy montażu systemu multi-split (patrz „Rodzaj”): wszystkie jednostki muszą używać freonu tej samej marki, w przeciwnym razie będą one ze sobą niekompatybilne. Jednak między różnymi składami występują dość zauważalne różnice fizyczne, czasem dość istotne.

Najbardziej rozpowszechnione w naszych czasach czynniki chłodnicze to R22 , R32 , R407C , R410A , R134A i R290, oto bardziej szczegółowy ich opis:

- R22. Obecnie najstarszy z rodzajów czynników chłodniczych. Wyróżnia się niskim kosztem, niskim ciśnieniem roboczym (co pozytywnie wpływa na niezawodność i cenę samych obiegów chłodzących) oraz jednorodnością kompozycji, co sprawia, że ​​w przypadku wycieku czynnika chłodniczego nie trzeba wymieniać go całkowicie, lecz po prostu do uzupełnić system wymaganą ilością płynu. R22 jest jednak niebezpieczny dla środowiska (głównie dla warstwy ozonowej), dlatego obecnie jest stopniowo zastępowany przez...bardziej zaawansowane odpowiedniki.

- R32. Dość zaawansowany czynnik chłodniczy, który łączy w sobie trzy kluczowe zalety: wydajność, bezpieczeństwo środowiskowe i jednorodność. Tak więc klimatyzatory dla R32 mogą być dość kompaktowe, a jednocześnie wydajne; substancja ta nie zuboża warstwy ozonowej i nie wpływa znacząco na globalne ocieplenie; a jednorodna kompozycja pozwala na bezproblemowe napełnienie klimatyzatora w przypadku wycieku. Główną wadą modeli z tym rodzajem czynnika chłodniczego jest wysoka cena związana nie tyle z kosztem samego R32, ile ze specyficznymi wymaganiami dotyczącymi konstrukcji obwodu chłodniczego.

- R407C. Czynnik chłodniczy zaprojektowany jako bezpieczna alternatywa dla R22; nie ma wpływu na warstwę ozonową. Jednocześnie taka kompozycja jest znacznie droższy; jego ciśnienie robocze jest nieco wyższe, dlatego wymagana jest większa wytrzymałość układu chłodzenia (choć nie tak wysoka jak dla R410A); a olej poliestrowy stosowany z R407C ma tendencję do wchłaniania wilgoci i utraty swoich właściwości. Ponadto wypełniacz ten jest zeotropowy (niejednorodny w składzie): jego składniki mają różne temperatury wrzenia i szybkości parowania. W rezultacie nawet przy niewielkim wycieku czynnik chłodniczy traci swoje właściwości, a sytuację można naprawić jedynie poprzez całkowite napełnienie klimatyzatora.

- R410A. Kolejna „zielona” alternatywa dla R22. W przeciwieństwie do R407C jest azeotropowy - składa się ze składników o tych samych właściwościach parowania; aby w przypadku wycieku stosunek tych składników nie uległ zmianie, w takim przypadku można napełnić obwód zamiast całkowicie wymienić zawartość. Z drugiej strony, R410A ma wysokie ciśnienie robocze, co stawia poważne wymagania co do wytrzymałości i niezawodności obwodu chłodzącego i zwiększa jego koszt; a sam czynnik chłodniczy jest dość drogi.

- R134A. Jeden z nowoczesnych czynników chłodniczych o zaawansowanych właściwościach. Jest całkowicie jednorodny, podobnie jak R22, lecz jednocześnie jest całkowicie bezpieczny dla warstwy ozonowej i charakteryzuje się niskim współczynnikiem wpływu na globalne ocieplenie. Wadą tej kompozycji jest tradycyjna - wysoki koszt; dodatkowo wykorzystywany jest olej poliestrowy, który ma tendencję do pochłaniania wilgoci.

- R290. Propan skroplony stosowany jako czynnik chłodniczy. Ma szereg zalet: nietoksyczny, przyjazny dla środowiska (zerowy wpływ na warstwę ozonową, minimalny wpływ na globalne ocieplenie), jednorodny (czyli nie wymaga całkowitej wymiany w przypadku wycieku, wystarczy uzupełnić brakującą ilość), stosuje się go z olejem mineralnym, który jest niewrażliwy na wilgoć. Ponadto propan charakteryzuje się niskim ciśnieniem roboczym, co upraszcza konstrukcję obwodu i obniża koszt, a także niskimi temperaturami na wylocie sprężarki w celu zwiększenia wydajności. Ten czynnik chłodniczy ma dwie wady: łatwopalność i wysokie wymagania dotyczące mocy sprężarki, dlatego takie jednostki są dość ciężkie i nieporęczne. Dlatego pomimo wszystkich zalet R290 jest rzadko używany.

Współczynnik chłodzenia EER zapewniany przez klimatyzator. Obliczany jest jako stosunek użytecznej mocy roboczej klimatyzatora w trybie chłodzenia do zużycia energii elektrycznej. Na przykład urządzenie, które wytwarza 6 kW mocy roboczej w trybie chłodzenia i zużywa 2 kW w tym samym czasie, będzie miało EER 6/2 = 3.

Im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej ekonomiczny jest klimatyzator i tym wyższą klasę efektywności energetycznej chłodzenia on posiada (patrz poniżej). Właściwie każda klasa ma swoje własne szczegółowe wymagania EER.

Należy zauważyć, że wskaźnik ten uznano za mało wiarygodny, a Unia Europejska wprowadziła inny, bliższy praktyce, współczynnik - SEER. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz "Sezonowy współczynnik chłodzenia SEER".

Współczynnik grzania COP zapewniany przez klimatyzator. Obliczany jest jako stosunek mocy cieplnej klimatyzatora w trybie ogrzewania do zużycia energii elektrycznej. Na przykład, jeśli urządzenie zużywa 2 kW i wytwarza 5 kW mocy cieplnej, wówczas współczynnik COP wyniesie 5/2 = 2,5.

Im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej ekonomiczny jest klimatyzator i tym wyższą klasę efektywności energetycznej ogrzewania on posiada (patrz poniżej). Właściwie każda klasa ma swoje własne wymagania dotyczące COP.

Należy zauważyć, że wskaźniki COP są zwykle wyższe niż wskaźniki innego ważnego współczynnika - EER (patrz powyżej). Wynika to z właściwości technicznych klimatyzatorów.

Warto również wspomnieć, że od 2013 roku w Europie został wprowadzony do użytku doskonalszy i bardziej odpowiadający rzeczywistości współczynnik SCOP. Aby uzyskać więcej informacji, patrz „Sezonowy współczynnik ogrzewania SCOP”