Porównanie Cooper&Hunter Alpha NG CH-S09FTXE-NG 26 m² vs Cooper&Hunter Winner CH-S09FTX5 26 m²

Pobór mocy przez klimatyzator w trybie chłodzenia i ogrzewania; dla modeli bez funkcji ogrzewania, jest podawany tylko jeden numer. Tego parametru nie należy mylić z efektywną wydajnością klimatyzatora. Efektywna moc to ilość ciepła, jaką urządzenie jest w stanie „przepompować” do otoczenia lub do pomieszczenia (więcej informacji można znaleźć w rozdziale „Moc w trybie chłodzenia”, „Moc w trybie ogrzewania”). W tym rozdziale wskazywana jest ilość energii elektrycznej zużywanej przez urządzenie z sieci.

We wszystkich klimatyzatorach pobór mocy jest kilkakrotnie niższy niż mocy efektywny - wynika to ze specyfiki działania takich jednostek. Przy tym urządzenia o tej samej wydajności mogą różnić się zużyciem energii. W takich przypadkach bardziej ekonomiczne modele zwykle kosztują więcej, lecz przy ciągłym użytkowaniu różnica może szybko się zwrócić ze względu na mniejsze pobór mocy elektrycznej.

Również od tego niuansu zależą dwa punkty związane z elektrotechniką. Po pierwsze, pobór mocy wpływa na zapotrzebowanie na moc: modele do 3 - 3,5 kW można podłączać do zwykłego gniazdka, a przy wyższym zużyciu energii wymagane jest albo zasilanie bezpośrednio z panelu, albo połączenie trójfazowe (patrz poniżej). Po drugie, pobór mocy jest potrzebny do obliczenia obciążenia sieci i niezbędnych parametrów wyposażenia dodatkowego: stabilizatorów, generatorów awaryjnych, zasilaczy awaryjnych itp.

Ilość powietrza, które klimatyzator może przejść przez siebie w ciągu godziny.

Wskaźnik ten zależy od mocy i ogólnego poziomu urządzenia, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności: modele o tej samej mocy skutecznej mogą różnić się prędkością cyrkulacji powietrza. W takich przypadkach należy przyjąć, że większa prędkość przyczynia się do równomiernego chłodzenia/ogrzewania powietrza i skraca czas potrzebny do wytworzenia danego mikroklimatu; z drugiej strony bardziej wydajne klimatyzatory zużywają więcej energii, są większe i/lub droższe.

Szybkość usuwania wilgoci z powietrza, gdy klimatyzator pracuje w trybie osuszania.

Ilość nadmiaru wilgoci gromadzącej się w powietrzu zależy od wielu parametrów; istnieją specjalne formuły, a nawet programy obliczeniowe, które pozwalają obliczyć tę ilość dla danej sytuacji. Te metody obliczeń można znaleźć w specjalnych źródłach. Należy powiedzieć, że klimatyzatory nie są pełnowartościowymi osuszaczami , więc ich wydajność w tym trybie jest generalnie niska.

Maksymalny i minimalny poziom hałasu wytwarzanego przez klimatyzator podczas pracy; w przypadku systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”), domyślnie jest wskazywany dla jednostki wewnętrznej, a dane dotyczące jednostki zewnętrznej mogą być wskazywane w uwagach.

Poziom hałasu podawany jest w decybelach; jest to jednostka nieliniowa, więc najłatwiejszym sposobem oceny tego parametru są tabele porównawcze – można je znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że zgodnie z normami sanitarnymi maksymalny stały poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy; w przypadku biur wartość ta wynosi 50 dB, a w pomieszczeniach przemysłowych wyższe poziomy hałasu mogą być akceptowalne. Warto więc wybrać klimatyzator, biorąc pod uwagę to, gdzie i jak planujesz z niego korzystać.

Jeśli chodzi o konkretne wskaźniki, wśród najcichszych nowoczesnych klimatyzatorów spotykane są modele o minimalnych wskaźnikach 23 – 24 dB , 22 - 21 dB , a czasem nawet 20 dB lub mniej . Jednakże, również nie są rzadkie jednostki 31-31 dB i 33-34 dB ; taka głośność z reguły nie powoduje dyskomfortu w ciągu dnia, lecz w nocy nie jest już pożądana. Niemniej jednak w niektórych przypadkach „głośniejszy” klimatyzator może być najlepszym wyborem: redukcja hałasu wpływa na cenę, czas...ami jest to dość zauważalne, a jeśli urządzenie nie planuje się włączać w nocy, można nie przepłacać za dodatkową redukcję szumów.

Współczynnik grzania COP zapewniany przez klimatyzator. Obliczany jest jako stosunek mocy cieplnej klimatyzatora w trybie ogrzewania do zużycia energii elektrycznej. Na przykład, jeśli urządzenie zużywa 2 kW i wytwarza 5 kW mocy cieplnej, wówczas współczynnik COP wyniesie 5/2 = 2,5.

Im wyższy wskaźnik ten, tym bardziej ekonomiczny jest klimatyzator i tym wyższą klasę efektywności energetycznej ogrzewania on posiada (patrz poniżej). Właściwie każda klasa ma swoje własne wymagania dotyczące COP.

Należy zauważyć, że wskaźniki COP są zwykle wyższe niż wskaźniki innego ważnego współczynnika - EER (patrz powyżej). Wynika to z właściwości technicznych klimatyzatorów.

Warto również wspomnieć, że od 2013 roku w Europie został wprowadzony do użytku doskonalszy i bardziej odpowiadający rzeczywistości współczynnik SCOP. Aby uzyskać więcej informacji, patrz „Sezonowy współczynnik ogrzewania SCOP”

Dodatkowe funkcje dostępne w urządzeniu.

Oprócz możliwości bezpośrednio związanych z głównym przeznaczeniem (np. inwerter, tryb nocny czy ogrzewanie w trybie czuwania), nowoczesne klimatyzatory mogą również przewidywać bardzo specyficzne funkcje, takie jak jonizator, domieszka świeżego powietrza, czujnik zanieczyszczenia powietrza, czujnik obecności, napęd żaluzji pionowych itd. Dla komfortowego sterowania może być przewidzianepołączenie ze smartfonem i / lub zaawansowanym pilotem I Feel z czujnikiem temperatury a dla ułatwienia obsługi- ja samooczyszczenie i/lub samodiagnoza. Oto szczegółowy opis tych funkcji:

- Sterowanie inwerterowe. Obecność w klimatyzatorze sprężarki z inwerterową regulacją mocy. Modele bez inwertera mają tylko dwa tryby pracy - pełna moc i „wyłączony”; a ustawiona intensywność ogrzewania/chłodzenia jest zapewniana przez włączanie i wyłączanie sprężarki na określone okresy czasu. Z kolei zasada sterowania inwerterowego polega na płynnej zmianie mocy sprężarki, co pozwala uniknąć ciągłego załączania i wyłączania. Taki format pracy daje szereg korzyśc...i: minimalne zużycie, brak przepięć i niepotrzebnego obciążenia sieci, a także komfortowy (niski i stabilny) poziom hałasu. Główną wadą modeli inwerterowych jest dość wysoki koszt.

- Automatyczny wybór trybu pracy. Funkcja zwalniająca użytkownika z konieczności ręcznego sterowania parametrami klimatyzatora. W rzeczywistości wystarczy ustawić żądany mikroklimat w pomieszczeniu - po tym urządzenie będzie samodzielnie monitorować aktualne warunki i wybierać żądany tryb pracy. Najczęściej funkcja ta przewiduje monitorowanie temperatury i automatyczne przełączanie między chłodzeniem i ogrzewaniem, lecz w zaawansowanych modelach mogą być dostępne bardziej rozbudowane opcje - na przykład monitorowanie wilgotności z automatyczną aktywacją osuszania lub nawet nawilżania.

- Timer. Funkcja, która pozwala ustawić czas automatycznego wyłączenia klimatyzatora. Dzięki timerowi możesz np. uruchomić klimatyzator przed pójściem spać i spokojnie zasnąć nie martwiąc się o wyłączenie urządzenia - wyłączy się ono po określonym przez użytkownika czasie. W niektórych modelach timer jest częścią trybu nocnego (patrz poniżej).

- Tryb nocny. Funkcja, która pozwala maksymalnie komfortowo korzystać z klimatyzatora w nocy. Ten tryb ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, prędkość wentylatora jest ustawiana na minimum, aby zmniejszyć poziom hałasu i uniknąć dużych prądów powietrza, które mogą zakłócać sen. Po drugie, zmiana temperatury zachodzi bardzo powoli i płynnie - o kilka stopni w ciągu dwóch-trzech godzin; jest to uważane za optymalne do komfortowego snu. Dodatkowo w trybie nocnym można zastosować timer, który wyłącza klimatyzator po 7-8 godzinach.

- Autorestart. Automatyczne przywracanie ustawień klimatyzatora po awarii zasilania. Mówiąc najprościej, po przywróceniu zasilania, urządzenie z tą funkcją będzie nadal działać w tym samym trybie, co przed zanikiem zasilania.

- Jonizator. Moduł, który nasyca powietrze przechodzące przez klimatyzator jonami - cząstkami naładowanymi. Jony naładowane ujemnie nadają powietrzu uczucie świeżości, działają bakteriobójczo, a także są uważane za korzystne dla ogólnego stanu zdrowia.

- Domieszka powietrza. Możliwość mieszania świeżego powietrza z zewnątrz z powietrzem przepuszczanym przez klimatyzator. Dzięki temu modele z tą funkcją nie tylko zmieniają temperaturę i wilgotność powietrza, lecz także dodatkowo je odświeżają. Z drugiej strony mieszanie znacznie komplikuje zarówno konstrukcję samego klimatyzatora, jak i jego instalację. Dlatego funkcja ta jest dość rzadka, występuje głównie w modelach ze średniej półki i wyżej.

- Czujnik zanieczyszczenia powietrza. Czujnik monitorujący obecność dymu, kurzu i innych zanieczyszczeń w powietrzu przechodzącym przez klimatyzator. Zastosowanie takiego czujnika może być różne: niektóre modele są w stanie samodzielnie uruchomić tryb wentylacji (filtracji powietrza) po wykryciu zanieczyszczenia, w innych czujnik odpowiada tylko za automatyczne wyłączenie, a wentylację należy włączyć ręcznie. Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie ułatwia monitorowanie jakości powietrza.

- Czujnik obecności. Czujnik monitorujący obecność ludzi w pomieszczeniu. Korzystając z danych o położeniu osób w pomieszczeniu, klimatyzator może zmieniać kierunek przepływu z dala od ludzi, chroniąc w ten sposób przed przeciągami. Jeśli obecność ludzi nie zostanie wykryta, klimatyzator może przejść w tryb zmniejszonego zużycia energii i nie pracować z pełną wydajnością, utrzymując komfortową temperaturę, a w zależności od realizacji tej funkcjonalności może całkowicie się wyłączyć, jeśli jest brak aktywności w pomieszczeniu przez długi czas. Przyczynia się to do oszczędności energii i zapewnia dodatkową gwarancję w przypadku, gdy użytkownik zapomni ręcznie wyłączyć klimatyzator.

- Napęd żaluzji pionowych. Dostępność własnego napędu żaluzji pionowych w klimatyzatorze. Przypomnijmy, że w większości modeli wylot powietrza wygląda jak szczelina wyposażona w dwa rodzaje klap - poziomą (zazwyczaj jedną) na długość i pionową na wysokość. Standardowo tylko klapa pozioma posiada napęd silnikowy: pozwala to na zmianę kierunku nawiewu powietrza w pionie, a także zamknięcie kanału w godzinach wolnych od pracy. Jednak niektóre nowoczesne klimatyzatory (głównie naścienne, patrz „Rodzaj”) przewidują również napęd klap pionowych - pozwala to na obracanie ich na boki, zmieniając kierunek przepływu powietrza w poziomie. To znacznie rozszerza możliwości dostosowania jednostki do specyfiki sytuacji.

- Ogrzewanie w trybie czuwania. Funkcja występująca w klimatyzatorach z ogrzewaniem (patrz „Tryby pracy”); przeznaczona głównie dla domów prywatnych, domków letniskowych i innych podobnych miejsc, które w zimnych porach roku można pozostawić na długi czas bez opieki. Podczas korzystania z ogrzewania w trybie czuwania klimatyzator utrzymuje niską dodatnią temperaturę w pomieszczeniu (około + 8,10 °C). To wystarczy, aby uniknąć zamarzania ścian, przy tym zużycie energii jest dość niskie.

- Samooczyszczanie. Tryb automatycznego oczyszczania wewnętrznych części klimatyzatora - zwykle wskutek intensywnego „przedmuchiwania” powietrzem. Pozwala to na usunięcie kurzu nagromadzonego w środku i wysuszenie nadmiaru wilgoci, a także zapobiega rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów. Jednocześnie samooczyszczanie nie eliminuje konieczności pełnego ręcznego oczyszczania lub wymiany elementów roboczych w filtrach klimatyzatora.

- Samodiagnoza. Możliwość automatycznego wykrywania usterek i błędów w działaniu klimatyzatora. Konkretne cechy działania tej funkcji mogą się różnić: w niektórych modelach stan urządzenia jest monitorowany w sposób ciągły lub automatycznie sprawdzany w regularnych odstępach czasu, w innych podobna procedura jest uruchamiana tylko ręcznie. Z reguły systemy autodiagnostyki są w stanie automatycznie eliminować drobne problemy, które nie wymagają interwencji z zewnątrz; urządzenie informuje użytkownika o poważniejszych problemach - np. kodem błędu na wyświetlaczu.

- Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania klimatyzatorem ze smartfona lub innego podobnego urządzenia - np. tabletu. Z reguły w tym celu należy zainstalować specjalną aplikację na urządzeniu. Takie sterowanie może być wygodniejsze i bardziej naoczne niż przy użyciu pilota - aplikacja może udostępniać różne specyficzne parametry i funkcje, które nie są dostępne dla pilota (np. harmonogram pracy na dni tygodnia). Dodatkowo za pośrednictwem aplikacji można w czasie rzeczywistym monitorować parametry pracy klimatyzatora – ustawioną temperaturę, prędkość, program itp. – oraz otrzymywać powiadomienia o problemach. Niektóre modele z tą funkcją można nawet podłączyć do Internetu - i uzyskać dostęp do sterowania klimatyzatorem z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest dostęp do sieci WWW. Połączenie z gadżetem sterującym można przeprowadzić przez Bluetooth lub Wi-Fi, w zależności od modelu; w niektórych urządzeniach funkcja ta może wymagać użycia zewnętrznego modułu Wi-Fi (patrz poniżej).

- I Feel (pilot z czujnikiem temperatury). Obecność czujnika temperatury w pilocie. Z reguły taki pilot również ma osobny przycisk, po naciśnięciu którego klimatyzator mierzy temperaturę w miejscu lokalizacji pilota, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie użytkownika. Pozwala to na dokładniejsze kontrolowanie mikroklimatu niż w przypadku zastosowania czujnika na jednostce wewnętrznej - urządzenie szacuje temperaturę w lokalizacji użytkownika, a nie w miejscu, w którym zainstalowana jest jednostka wewnętrzna.

Mały ekran instalowany na jednostce wewnętrznej klimatyzatora. Wyświetlacz taki ma zazwyczaj najprostszą funkcjonalność i wyświetla ograniczony zestaw symboli - cyfry, część liter, a czasami także pojedyncze ikony graficzne. Jednak nawet taki ekran może wyświetlić całkiem sporo informacji: ustawioną temperaturę, tryb pracy, ustawienia timera, stan filtrów, kody błędów itp. Dzięki temu sterowanie jest wygodniejsze i wizualne niż bez tej funkcji.

Rodzaj czynnika chłodniczego zastosowanego w klimatyzatorze.

Czynnik chłodniczy jest wysoce lotną cieczą, która przenosi ciepło między jednostką(ami) zewnętrzną i wewnętrzną(ami). W mowie potocznej takie związki są również nazywane freonami, chociaż nie jest to do końca poprawne technicznie. W praktyce rodzaj czynnika chłodniczego jest ważny przede wszystkim przy zakupie jednostek klimatyzacyjnych oddzielnie - na przykład przy montażu systemu multi-split (patrz „Rodzaj”): wszystkie jednostki muszą używać freonu tej samej marki, w przeciwnym razie będą one ze sobą niekompatybilne. Jednak między różnymi składami występują dość zauważalne różnice fizyczne, czasem dość istotne.

Najbardziej rozpowszechnione w naszych czasach czynniki chłodnicze to R22 , R32 , R407C , R410A , R134A i R290, oto bardziej szczegółowy ich opis:

- R22. Obecnie najstarszy z rodzajów czynników chłodniczych. Wyróżnia się niskim kosztem, niskim ciśnieniem roboczym (co pozytywnie wpływa na niezawodność i cenę samych obiegów chłodzących) oraz jednorodnością kompozycji, co sprawia, że ​​w przypadku wycieku czynnika chłodniczego nie trzeba wymieniać go całkowicie, lecz po prostu do uzupełnić system wymaganą ilością płynu. R22 jest jednak niebezpieczny dla środowiska (głównie dla warstwy ozonowej), dlatego obecnie jest stopniowo zastępowany przez...bardziej zaawansowane odpowiedniki.

- R32. Dość zaawansowany czynnik chłodniczy, który łączy w sobie trzy kluczowe zalety: wydajność, bezpieczeństwo środowiskowe i jednorodność. Tak więc klimatyzatory dla R32 mogą być dość kompaktowe, a jednocześnie wydajne; substancja ta nie zuboża warstwy ozonowej i nie wpływa znacząco na globalne ocieplenie; a jednorodna kompozycja pozwala na bezproblemowe napełnienie klimatyzatora w przypadku wycieku. Główną wadą modeli z tym rodzajem czynnika chłodniczego jest wysoka cena związana nie tyle z kosztem samego R32, ile ze specyficznymi wymaganiami dotyczącymi konstrukcji obwodu chłodniczego.

- R407C. Czynnik chłodniczy zaprojektowany jako bezpieczna alternatywa dla R22; nie ma wpływu na warstwę ozonową. Jednocześnie taka kompozycja jest znacznie droższy; jego ciśnienie robocze jest nieco wyższe, dlatego wymagana jest większa wytrzymałość układu chłodzenia (choć nie tak wysoka jak dla R410A); a olej poliestrowy stosowany z R407C ma tendencję do wchłaniania wilgoci i utraty swoich właściwości. Ponadto wypełniacz ten jest zeotropowy (niejednorodny w składzie): jego składniki mają różne temperatury wrzenia i szybkości parowania. W rezultacie nawet przy niewielkim wycieku czynnik chłodniczy traci swoje właściwości, a sytuację można naprawić jedynie poprzez całkowite napełnienie klimatyzatora.

- R410A. Kolejna „zielona” alternatywa dla R22. W przeciwieństwie do R407C jest azeotropowy - składa się ze składników o tych samych właściwościach parowania; aby w przypadku wycieku stosunek tych składników nie uległ zmianie, w takim przypadku można napełnić obwód zamiast całkowicie wymienić zawartość. Z drugiej strony, R410A ma wysokie ciśnienie robocze, co stawia poważne wymagania co do wytrzymałości i niezawodności obwodu chłodzącego i zwiększa jego koszt; a sam czynnik chłodniczy jest dość drogi.

- R134A. Jeden z nowoczesnych czynników chłodniczych o zaawansowanych właściwościach. Jest całkowicie jednorodny, podobnie jak R22, lecz jednocześnie jest całkowicie bezpieczny dla warstwy ozonowej i charakteryzuje się niskim współczynnikiem wpływu na globalne ocieplenie. Wadą tej kompozycji jest tradycyjna - wysoki koszt; dodatkowo wykorzystywany jest olej poliestrowy, który ma tendencję do pochłaniania wilgoci.

- R290. Propan skroplony stosowany jako czynnik chłodniczy. Ma szereg zalet: nietoksyczny, przyjazny dla środowiska (zerowy wpływ na warstwę ozonową, minimalny wpływ na globalne ocieplenie), jednorodny (czyli nie wymaga całkowitej wymiany w przypadku wycieku, wystarczy uzupełnić brakującą ilość), stosuje się go z olejem mineralnym, który jest niewrażliwy na wilgoć. Ponadto propan charakteryzuje się niskim ciśnieniem roboczym, co upraszcza konstrukcję obwodu i obniża koszt, a także niskimi temperaturami na wylocie sprężarki w celu zwiększenia wydajności. Ten czynnik chłodniczy ma dwie wady: łatwopalność i wysokie wymagania dotyczące mocy sprężarki, dlatego takie jednostki są dość ciężkie i nieporęczne. Dlatego pomimo wszystkich zalet R290 jest rzadko używany.

Maksymalna dopuszczalna długość rur czynnika chłodniczego łączących jednostki zewnętrzne i wewnętrzne systemu typu split lub multisplit (patrz „Rodzaj”). Odnosi się to do długości rur w jednym kierunku, od jednostki wewnętrznej do jednostki zewnętrznej (lub odwrotnie).

W większości nowoczesnych klimatyzatorów parametr ten wynosi około 15 - 20 m, a nawet więcej, więc problemy z maksymalną długością mogą pojawić się tylko wtedy, gdy jednostki są daleko od siebie (na przykład, jeśli jednostka wewnętrzna jest umieszczona zbyt daleko względem jednostki zewnętrznej). Technicznie możliwe jest użycie rur dłuższych niż maksymalne dopuszczalne, lecz wpłynie to na wydajność klimatyzatora i może wymagać uzupełnienia freonu.