Porównanie IDEA Brilliant DC IPA-12HRFN1 ION 35 m² vs AUX ASW-H12A4-DI ION 35 m²

Ilość powietrza, które klimatyzator może przejść przez siebie w ciągu godziny.

Wskaźnik ten zależy od mocy i ogólnego poziomu urządzenia, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności: modele o tej samej mocy skutecznej mogą różnić się prędkością cyrkulacji powietrza. W takich przypadkach należy przyjąć, że większa prędkość przyczynia się do równomiernego chłodzenia/ogrzewania powietrza i skraca czas potrzebny do wytworzenia danego mikroklimatu; z drugiej strony bardziej wydajne klimatyzatory zużywają więcej energii, są większe i/lub droższe.

Maksymalny i minimalny poziom hałasu wytwarzanego przez klimatyzator podczas pracy; w przypadku systemów typu split i multisplit (patrz „Rodzaj”), domyślnie jest wskazywany dla jednostki wewnętrznej, a dane dotyczące jednostki zewnętrznej mogą być wskazywane w uwagach.

Poziom hałasu podawany jest w decybelach; jest to jednostka nieliniowa, więc najłatwiejszym sposobem oceny tego parametru są tabele porównawcze – można je znaleźć w specjalnych źródłach. Należy zauważyć, że zgodnie z normami sanitarnymi maksymalny stały poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy; w przypadku biur wartość ta wynosi 50 dB, a w pomieszczeniach przemysłowych wyższe poziomy hałasu mogą być akceptowalne. Warto więc wybrać klimatyzator, biorąc pod uwagę to, gdzie i jak planujesz z niego korzystać.

Jeśli chodzi o konkretne wskaźniki, wśród najcichszych nowoczesnych klimatyzatorów spotykane są modele o minimalnych wskaźnikach 23 – 24 dB , 22 - 21 dB , a czasem nawet 20 dB lub mniej . Jednakże, również nie są rzadkie jednostki 31-31 dB i 33-34 dB ; taka głośność z reguły nie powoduje dyskomfortu w ciągu dnia, lecz w nocy nie jest już pożądana. Niemniej jednak w niektórych przypadkach „głośniejszy” klimatyzator może być najlepszym wyborem: redukcja hałasu wpływa na cenę, czas...ami jest to dość zauważalne, a jeśli urządzenie nie planuje się włączać w nocy, można nie przepłacać za dodatkową redukcję szumów.

Maksymalny poziom hałasu w decybelach (dB) wytwarzany przez klimatyzator zewnętrzny (zewnętrzny) podczas normalnej pracy.

W domowych systemach typu split poziom hałasu emitowanego przez jednostkę zewnętrzną zwykle mieści się w przedziale od 40 do 55 dB. Im niższy jest ten wskaźnik, tym ciszej pracuje urządzenie i tym wygodniej jest z niego korzystać. Normy sanitarne wymagają, aby poziom hałasu w budynkach mieszkalnych ze źródeł stałych nie był wyższy niż 40 dB w dzień i 30 dB w nocy, a w biurach hałas tła do 60 dB jest całkowicie dopuszczalny. Najłatwiejszym sposobem oszacowania konkretnych poziomów hałasu jest skorzystanie z tabel porównawczych. Zatem 40 dB to poziom cichej rozmowy lub telewizora przy średniej głośności, 50 dB to w przybliżeniu normalny ton ludzkiej mowy, a 60 dB to poziom głośnego głosu. Bardziej szczegółowe dane można znaleźć w specjalnych źródłach.

Należy pamiętać, że w pomieszczeniach zamkniętych poziom hałasu emitowanego przez jednostkę zewnętrzną będzie znacznie niższy niż na zewnątrz. Jeśli jednak hałas nie przeszkadza Ci podczas pracy klimatyzatora, nie oznacza to, że nie przeszkadza Twoim sąsiadom. Przy otwartych oknach jednostka zewnętrzna może stać się dość silnym źródłem hałasu. Dlatego w przypadku zasobów mieszkaniowych zaleca się preferowanie cichych modeli urządzeń klimatyzacyjnych.

Sezonowy współczynnik chłodzenia SEER zapewniany przez klimatyzator.

Znaczenie tego parametru jest zbliżone do „zwykłego” współczynnika chłodzenia - EER (patrz wyżej): chodzi o stosunek mocy użytecznej do mocy pobieranej, a im wyższy współczynnik tym wydajniejsze jest urządzenie. Różnica między tymi parametrami polega na metodzie pomiaru: EER mierzy się dla ściśle standardowych warunków (temperatura zewnętrzna + 35 °C, obciążenie 100%), natomiast SEER jest bardziej zbliżone do rzeczywistości - uwzględnia sezonowe wahania temperatury (dla Europy) i kilka innych specyficznych punktów, takich jak zwiększona wydajność sprężarek inwerterowych. Dlatego od 2013 roku SEER jest stosowane jako główny parametr w Unii Europejskiej; cechę tę przyjęto również dla klimatyzatorów dostarczanych do innych krajów o podobnym klimacie.

Sezonowy współczynnik ogrzewania SCOP zapewniany przez klimatyzator.

Podobnie jak „zwykły” współczynnik COP (patrz powyżej), parametr ten opisuje ogólną sprawność klimatyzatora w trybie ogrzewania i jest obliczany według wzoru: moc cieplna (netto) podzielona przez zużycie energii elektrycznej. Im wyższy jest współczynnik, tym bardziej wydajne jest urządzenie. Różnica między COP i SCOP polega na tym, że COP jest mierzone w ściśle standardowych warunkach (temperatura zewnętrzna +7 °C, pełne obciążenie robocze), a SCOP uwzględnia sezonowe wahania temperatury (dla Europy), zmiany trybów pracy klimatyzatora, obecność falownika i kilka innych parametrów. Dzięki temu SCOP jest bliższy realnym wskaźnikom i to właśnie ten współczynnik przyjęto jako główny w Unii Europejskiej od 2013 roku. Jednak ta cecha jest również wykorzystywana w klimatyzatorach dostarczanych do innych krajów o podobnym klimacie.

Klasa sezonowej efektywności energetycznej, którą spełnia klimatyzator podczas pracy w trybie chłodzenia. Początkowo parametr ten oznaczono łacińskimi literami od A(najbardziej ekonomiczny wskaźnik) do G (najdroższy); jednak bardziej wydajne klasy pojawiły się później niż A - A +, A ++ i A +++(im więcej plusów, tym wyższa efektywność energetyczna).

Wskaźnik ten jest bezpośrednio powiązany z wartością współczynnika SEER. Aby uzyskać więcej informacji na temat tego współczynnika i tego, jak różni się on od „zwykłego” EER, sprawdź SEER dla sezonowego chłodzenia. Należy podkreślić, że każda klasa ma swój własny zakres SEER; szczegółowe tabele zgodności można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy pozostałych warunkach równych, bardziej energooszczędne klimatyzatory kosztują więcej, ale z czasem różnica może się zwrócić dzięki zmniejszeniu zużycia energii.

Klasa sezonowej efektywności energetycznej, której odpowiada klimatyzator działający w trybie ogrzewania. Początkowo parametr ten oznaczono łacińskimi literami od A(najbardziej ekonomiczny wskaźnik) do G (najdroższy); jednak bardziej wydajne klasy pojawiły się później niż A - A +, A ++ i A +++(im więcej plusów, tym wyższa efektywność energetyczna).

Wskaźnik ten jest bezpośrednio związany z wartością współczynnika SCOP. Aby uzyskać więcej informacji na temat tego współczynnika i tego, jak różni się on od „zwykłego” współczynnika COP, sprawdź "Sezonowy współczynnik ogrzewania SCOP". Należy podkreślić, że każda klasa ma swój własny zakres wartości SCOP; szczegółowe tabele można znaleźć w specjalnych źródłach.

Przy pozostałych warunkach równych, bardziej energooszczędne klimatyzatory są droższe, lecz różnica może się z czasem opłacić dzięki zmniejszonemu zużyciu energii.

Dodatkowe funkcje dostępne w urządzeniu.

Oprócz możliwości bezpośrednio związanych z głównym przeznaczeniem (np. inwerter, tryb nocny czy ogrzewanie w trybie czuwania), nowoczesne klimatyzatory mogą również przewidywać bardzo specyficzne funkcje, takie jak jonizator, domieszka świeżego powietrza, czujnik zanieczyszczenia powietrza, czujnik obecności, napęd żaluzji pionowych itd. Dla komfortowego sterowania może być przewidzianepołączenie ze smartfonem i / lub zaawansowanym pilotem I Feel z czujnikiem temperatury a dla ułatwienia obsługi- ja samooczyszczenie i/lub samodiagnoza. Oto szczegółowy opis tych funkcji:

- Sterowanie inwerterowe. Obecność w klimatyzatorze sprężarki z inwerterową regulacją mocy. Modele bez inwertera mają tylko dwa tryby pracy - pełna moc i „wyłączony”; a ustawiona intensywność ogrzewania/chłodzenia jest zapewniana przez włączanie i wyłączanie sprężarki na określone okresy czasu. Z kolei zasada sterowania inwerterowego polega na płynnej zmianie mocy sprężarki, co pozwala uniknąć ciągłego załączania i wyłączania. Taki format pracy daje szereg korzyśc...i: minimalne zużycie, brak przepięć i niepotrzebnego obciążenia sieci, a także komfortowy (niski i stabilny) poziom hałasu. Główną wadą modeli inwerterowych jest dość wysoki koszt.

- Automatyczny wybór trybu pracy. Funkcja zwalniająca użytkownika z konieczności ręcznego sterowania parametrami klimatyzatora. W rzeczywistości wystarczy ustawić żądany mikroklimat w pomieszczeniu - po tym urządzenie będzie samodzielnie monitorować aktualne warunki i wybierać żądany tryb pracy. Najczęściej funkcja ta przewiduje monitorowanie temperatury i automatyczne przełączanie między chłodzeniem i ogrzewaniem, lecz w zaawansowanych modelach mogą być dostępne bardziej rozbudowane opcje - na przykład monitorowanie wilgotności z automatyczną aktywacją osuszania lub nawet nawilżania.

- Timer. Funkcja, która pozwala ustawić czas automatycznego wyłączenia klimatyzatora. Dzięki timerowi możesz np. uruchomić klimatyzator przed pójściem spać i spokojnie zasnąć nie martwiąc się o wyłączenie urządzenia - wyłączy się ono po określonym przez użytkownika czasie. W niektórych modelach timer jest częścią trybu nocnego (patrz poniżej).

- Tryb nocny. Funkcja, która pozwala maksymalnie komfortowo korzystać z klimatyzatora w nocy. Ten tryb ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, prędkość wentylatora jest ustawiana na minimum, aby zmniejszyć poziom hałasu i uniknąć dużych prądów powietrza, które mogą zakłócać sen. Po drugie, zmiana temperatury zachodzi bardzo powoli i płynnie - o kilka stopni w ciągu dwóch-trzech godzin; jest to uważane za optymalne do komfortowego snu. Dodatkowo w trybie nocnym można zastosować timer, który wyłącza klimatyzator po 7-8 godzinach.

- Autorestart. Automatyczne przywracanie ustawień klimatyzatora po awarii zasilania. Mówiąc najprościej, po przywróceniu zasilania, urządzenie z tą funkcją będzie nadal działać w tym samym trybie, co przed zanikiem zasilania.

- Jonizator. Moduł, który nasyca powietrze przechodzące przez klimatyzator jonami - cząstkami naładowanymi. Jony naładowane ujemnie nadają powietrzu uczucie świeżości, działają bakteriobójczo, a także są uważane za korzystne dla ogólnego stanu zdrowia.

- Domieszka powietrza. Możliwość mieszania świeżego powietrza z zewnątrz z powietrzem przepuszczanym przez klimatyzator. Dzięki temu modele z tą funkcją nie tylko zmieniają temperaturę i wilgotność powietrza, lecz także dodatkowo je odświeżają. Z drugiej strony mieszanie znacznie komplikuje zarówno konstrukcję samego klimatyzatora, jak i jego instalację. Dlatego funkcja ta jest dość rzadka, występuje głównie w modelach ze średniej półki i wyżej.

- Czujnik zanieczyszczenia powietrza. Czujnik monitorujący obecność dymu, kurzu i innych zanieczyszczeń w powietrzu przechodzącym przez klimatyzator. Zastosowanie takiego czujnika może być różne: niektóre modele są w stanie samodzielnie uruchomić tryb wentylacji (filtracji powietrza) po wykryciu zanieczyszczenia, w innych czujnik odpowiada tylko za automatyczne wyłączenie, a wentylację należy włączyć ręcznie. Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie ułatwia monitorowanie jakości powietrza.

- Czujnik obecności. Czujnik monitorujący obecność ludzi w pomieszczeniu. Korzystając z danych o położeniu osób w pomieszczeniu, klimatyzator może zmieniać kierunek przepływu z dala od ludzi, chroniąc w ten sposób przed przeciągami. Jeśli obecność ludzi nie zostanie wykryta, klimatyzator może przejść w tryb zmniejszonego zużycia energii i nie pracować z pełną wydajnością, utrzymując komfortową temperaturę, a w zależności od realizacji tej funkcjonalności może całkowicie się wyłączyć, jeśli jest brak aktywności w pomieszczeniu przez długi czas. Przyczynia się to do oszczędności energii i zapewnia dodatkową gwarancję w przypadku, gdy użytkownik zapomni ręcznie wyłączyć klimatyzator.

- Napęd żaluzji pionowych. Dostępność własnego napędu żaluzji pionowych w klimatyzatorze. Przypomnijmy, że w większości modeli wylot powietrza wygląda jak szczelina wyposażona w dwa rodzaje klap - poziomą (zazwyczaj jedną) na długość i pionową na wysokość. Standardowo tylko klapa pozioma posiada napęd silnikowy: pozwala to na zmianę kierunku nawiewu powietrza w pionie, a także zamknięcie kanału w godzinach wolnych od pracy. Jednak niektóre nowoczesne klimatyzatory (głównie naścienne, patrz „Rodzaj”) przewidują również napęd klap pionowych - pozwala to na obracanie ich na boki, zmieniając kierunek przepływu powietrza w poziomie. To znacznie rozszerza możliwości dostosowania jednostki do specyfiki sytuacji.

- Ogrzewanie w trybie czuwania. Funkcja występująca w klimatyzatorach z ogrzewaniem (patrz „Tryby pracy”); przeznaczona głównie dla domów prywatnych, domków letniskowych i innych podobnych miejsc, które w zimnych porach roku można pozostawić na długi czas bez opieki. Podczas korzystania z ogrzewania w trybie czuwania klimatyzator utrzymuje niską dodatnią temperaturę w pomieszczeniu (około + 8,10 °C). To wystarczy, aby uniknąć zamarzania ścian, przy tym zużycie energii jest dość niskie.

- Samooczyszczanie. Tryb automatycznego oczyszczania wewnętrznych części klimatyzatora - zwykle wskutek intensywnego „przedmuchiwania” powietrzem. Pozwala to na usunięcie kurzu nagromadzonego w środku i wysuszenie nadmiaru wilgoci, a także zapobiega rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów. Jednocześnie samooczyszczanie nie eliminuje konieczności pełnego ręcznego oczyszczania lub wymiany elementów roboczych w filtrach klimatyzatora.

- Samodiagnoza. Możliwość automatycznego wykrywania usterek i błędów w działaniu klimatyzatora. Konkretne cechy działania tej funkcji mogą się różnić: w niektórych modelach stan urządzenia jest monitorowany w sposób ciągły lub automatycznie sprawdzany w regularnych odstępach czasu, w innych podobna procedura jest uruchamiana tylko ręcznie. Z reguły systemy autodiagnostyki są w stanie automatycznie eliminować drobne problemy, które nie wymagają interwencji z zewnątrz; urządzenie informuje użytkownika o poważniejszych problemach - np. kodem błędu na wyświetlaczu.

- Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania klimatyzatorem ze smartfona lub innego podobnego urządzenia - np. tabletu. Z reguły w tym celu należy zainstalować specjalną aplikację na urządzeniu. Takie sterowanie może być wygodniejsze i bardziej naoczne niż przy użyciu pilota - aplikacja może udostępniać różne specyficzne parametry i funkcje, które nie są dostępne dla pilota (np. harmonogram pracy na dni tygodnia). Dodatkowo za pośrednictwem aplikacji można w czasie rzeczywistym monitorować parametry pracy klimatyzatora – ustawioną temperaturę, prędkość, program itp. – oraz otrzymywać powiadomienia o problemach. Niektóre modele z tą funkcją można nawet podłączyć do Internetu - i uzyskać dostęp do sterowania klimatyzatorem z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest dostęp do sieci WWW. Połączenie z gadżetem sterującym można przeprowadzić przez Bluetooth lub Wi-Fi, w zależności od modelu; w niektórych urządzeniach funkcja ta może wymagać użycia zewnętrznego modułu Wi-Fi (patrz poniżej).

- I Feel (pilot z czujnikiem temperatury). Obecność czujnika temperatury w pilocie. Z reguły taki pilot również ma osobny przycisk, po naciśnięciu którego klimatyzator mierzy temperaturę w miejscu lokalizacji pilota, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie użytkownika. Pozwala to na dokładniejsze kontrolowanie mikroklimatu niż w przypadku zastosowania czujnika na jednostce wewnętrznej - urządzenie szacuje temperaturę w lokalizacji użytkownika, a nie w miejscu, w którym zainstalowana jest jednostka wewnętrzna.

Maksymalna różnica wysokości, dozwolona dla jednostek z systemem typu split. Dla systemów typu multisplit (patrz „Rodzaj”) w danym przypadku chodzi o różnicę wysokości między najwyższą a najniższą jednostką.

W przypadku montażu jednostek na różnych wysokościach w systemie powstaje różnica ciśnień - im większa różnica wysokości, tym większa jest różnica ciśnień, jeśli będzie ona zbyt duża, system nie będzie mógł normalnie pracować. To jest powód tego ograniczenia.