Wydajność na wejściu
Ilość powietrza, jaką kompresor może obsłużyć w jednostce czasu; zwykle podawana jest w litrach na minutę. Wydajność, wraz z ciśnieniem (patrz niżej), jest jednym z najważniejszych parametrów: to właśnie ona decyduje o kompatybilności kompresora z jednym lub innym narzędziem pneumatycznym.
Warto wybierać model według tego wskaźnika w taki sposób, aby kompresor mógł zapewnić poprawne działanie wszystkich narzędzi, które mogą być podłączone jednocześnie. Zużycie powietrza jest zwykle określone w charakterystyce każdego narzędzia i dość łatwo jest obliczyć całkowite zapotrzebowanie. Jednak ze względu na cechy konstrukcyjne kompresor musi mieć pewien margines wydajności; konkretna wartość zależy od kilku niuansów.
Chodzi o to, że niektóre firmy podają dla swoich jednostek wydajność na wejściu (ile powietrza dostarcza się na narzędzie), a inne - na wyjściu (ile powietrza zasysa kompresor). Ponieważ żaden kompresor nie jest idealny, część powietrza jest nieuchronnie tracona podczas procesu sprężania, więc ilość na wyjściu będzie zawsze mniejsza niż na wejściu. W związku z tym, jeśli w specyfikacji podano wydajność na wyjściu, zalecany jest margines 10-20%, a jeśli na wejściu - 35-40%.
Istnieją również bardziej skomplikowane metody, które pozwalają dokładniej określić wymaganą wydajność, w zależności od cech konkretnych narzędzi; można je znaleźć w dedykowanych źródłach.
Ciśnienie nominalne
Maksymalne ciśnienie generowane przez kompresor podczas pracy. Parametr ten, podobnie jak wyżej opisana wydajność, jest bardzo ważny przy doborze kompresora do konkretnego narzędzia pneumatycznego: konieczne jest, aby ciśnienie nominalne nie było niższe niż ciśnienie robocze narzędzia. Jednocześnie wysokie ciśnienie nie stanowi problemu - można je zredukować za pomocą odpowiedniego regulatora na reduktorze.
Większość nowoczesnych kompresorów ma ciśnienie
8 bar, co jest wystarczające dla większości narzędzi pneumatycznych. Jednostki 6 bar należą do poziomu podstawowego, ich głównym przeznaczeniem są prace malarskie, gdzie nie jest wymagane wysokie ciśnienie. Istnieją również warianty na 10 barów, a nawet więcej - z reguły należą one do modeli specjalistycznych i odpowiednio kosztują. Dlatego warto szukać agregatu wysokociśnieniowego tylko wtedy, gdy parametr ten jest krytyczny dla planowanej pracy (np. jeśli potrzebujesz kompresora do montażu opon).
Przy doborze w oparciu o ciśnienie nominalne, należy koniecznie wziąć pod uwagę, że maksymalne dopuszczalne ciśnienie w zbiorniku jest zwykle wskazywane jako nominalne. Rzeczywiste ciśnienie wytwarzane przez kompresor na wyjściu jest najczęściej nieco mniejsze, wynika to z pewnych cech konstrukcyjnych. Dla najpopularniejszych ciśnień nominalnych - 8 i 10 bar - rzeczywiste wartości są zwykle o 2 bary mniejsze, tj. 6 i 8 barów.
Moc
Moc silnika, zamontowanego w kompresorze. Nie jest to główny parametr przy ocenie sprawności urządzenia – tutaj decydującą rolę odgrywają osiągi i ciśnienie nominalne (patrz wyżej), a silnik dobierany jest w taki sposób, aby jego moc była wystarczająca do zapewnienia deklarowanej specyfikacji. Jednak wskaźnik ten nadal ma wartość praktyczną: w kompresorach z silnikiem elektrycznym (obecnie stanowią większość; patrz „Rodzaj silnika”) moc silnika określa całkowite zużycie energii przez urządzenie, a także wymagania dotyczące sieci elektrycznej, do której planuje się go podłączać (więcej szczegółów w punkcie „Napięcie sieci”). Ponadto musi być znana moc silnika (niezależnie od jego typu), aby obliczyć optymalną wartość osiągów według specjalnych formuł.
W przypadku silników spalinowych moc jest tradycyjnie wyrażana w koniach mechanicznych (KM); możesz przeliczyć ją na waty w ten sposób: 1 KM = 735 W.
Prędkość obrotowa
Prędkość obrotowa wału silnika kompresora podczas normalnej pracy. Parametr ten z reguły nie wpływa na wydajność jednostki - głównymi wskaźnikami są nadal wydajność i ciśnienie nominalne (patrz wyżej). Jednocześnie pozwala ocenić cechy konstrukcyjne kompresora i jego trwałość. Faktem jest, że wyższa prędkość obrotowa pozwala na zastosowanie dość prostych i niedrogich mechanizmów roboczych, lecz zwiększa zużycie części ruchomych i skraca żywotność. Dlatego model o niższej prędkości prawdopodobnie będzie kosztował więcej niż wersja „wysokoobrotowa”, ale będzie służył dłużej (przy pozostałych parametrach równych - wydajność, ciśnienie, typ napędu, konstrukcja; patrz wszystko powyżej).
Poziom hałasu
Maksymalny poziom hałasu wytwarzanego przez kompresor podczas pracy. Przy ocenie należy pamiętać, że decybel używany do oceny hałasu nie jest wartością bezwzględną. W praktyce oznacza to, że hałasy na przykład 20 dB i 40 dB różnią się poziomem nie o dwa razy, lecz o 100 - dokładnie ta krotność odpowiada różnicy 20 dB; dwukrotny wzrost odpowiada wzrostowi o 3 dB. Dlatego do oceny poziomu hałasu warto odnieść się przede wszystkim do tabel porównawczych. Dla wartości występujących we współczesnych kompresorach ta tabela wyglądałaby mniej więcej tak:
70 dB - głośne rozmowy w odległości ok. 1 m;
75 dB - krzyk;
80 dB - silnik motocyklowy z tłumikiem;
85 dB - głośny krzyk;
90 dB - wagon pociągu towarowego w odległości 5-7 m;
95 dB - hałas wewnątrz wagonu metra.
W każdym razie, im niższy poziom hałasu wytwarzanego przez urządzenie, tym wygodniejsze jego użytkowanie, tym mniej ono „bije w uszy" i zwiększa głośność całego zestawu działających narzędzi.
Ciśnienie akustyczne (LPA)
Poziom ciśnienia akustycznego w decybelach w określonej odległości między źródłem hałasu a uchem operatora kompresora. Z uwagi na to, że w bezpośrednim sąsiedztwie kompresora nie pracują ludzie, parametr przyda się do oceny poziomu hałasu na odległość. Najczęściej jest mierzony w odległości 7 m od pracującej instalacji, rzadziej w odległości 1 m.
