Pobór mocy
Maksymalna moc pobierana przez wentylator podczas pracy. Im wyższy pobór mocy, tym z reguły wyższa prędkość przepływu powietrza wytwarzanego przez wentylator, a tym samym wyższa wydajność urządzenia. Należy jednak pamiętać, że moc zwykle ma bezpośredni wpływ na cenę, przy pozostałych warunkach równych.
Liczba prędkości nawiewu
Liczba preinstalowanych prędkości nawiewu, przy których łopatki wentylatora mogą się obracać. System regulacji z preinstalowanymi prędkościami nazywa się skokowy; przy tym sterowaniu prędkość obrotową zwykle ustawia się, naciskając odpowiedni przycisk (dodatkowo istnieje również płynna regulacja, patrz odpowiedni punkt). Większość współczesnych modeli skokowych ma trzy preinstalowane prędkości.
Wydajność
Maksymalna wydajność zapewniana przez wentylator, czyli największa ilość powietrza, jaką może on przepuścić przez siebie w ciągu godziny.
Wydajność jest dobierana przez producentów z uwzględnieniem powierzchni i odpowiednio kubatury pomieszczenia, dla którego zaprojektowane jest urządzenie. Dla efektywnej pracy konieczne jest, aby urządzenie przynajmniej raz na godzinę było w stanie przepuścić przez siebie całą objętość przetwarzanego powietrza. Jednocześnie w przypadku modeli o tej samej powierzchni pomieszczenia mogą być zadeklarowane różne wskaźniki wydajności — w związku z tym szybkość i skuteczność chłodzenia będą się różnić.
Zwracamy również uwagę, że wydajność można wykorzystać do oszacowania zalecanej powierzchni pomieszczenia, jeśli ta nie została zadeklarowana w specyfikacji. Na przykład, jeśli urządzenie zapewnia 200 m³/h, oznacza to, że kubatura pomieszczenia nie może przekraczać 200 m³, co przy standardowej wysokości sufitu 2,5 m daje powierzchnię 200/2,5 = 80 m². Idealnie powierzchnia powinna być 2 — 3 razy mniejsza, czyli rzędu 25 — 40 m².
Min. poziom hałasu
Maksymalna głośność dźwięku wydawanego przez wentylator podczas pracy na niskich obrotach. Warto znać tę wartość, zwłaszcza gdy urządzenie jest używane w nocy lub w pomieszczeniach wymagających szczególnej ciszy.
Podstawa
—
Krzyżak. Najpopularniejszy rodzaj podstawy dla wentylatorów stojących (ze stojakiem), zapewnia wystarczającą stabilność przy zachowaniu lekkiej konstrukcji. Również wentylatory z taką podstawą są zwykle tańsze niż inne. Spośród zalet można zauważyć składaną konstrukcję, która zapewnia dodatkową wygodę podczas przechowywania lub transportu.
—
Tarcza. Tego typu podstawa jest masywna, z reguły takie tarcze u podstawy mogą ważyć 3 – 5 kg, w zależności od modelu wentylatora. Wykonywane są z różnych materiałów, zwykle sama tarcza stanowi odrębną część konstrukcji, na którą nakładana jest ozdobna nakładka. Uważa się, że taka podstawa zapewnia lepszą stabilność niż wiele podstaw w kształcie krzyża, ale tutaj zależy to również od wykonania.
—
Statyw. Najmniej powszechny rodzaj podstawy, w którym nie ma nic poza estetycznym elementem. Pod względem konstrukcji takie modele są zbyt obszerne, a pod względem niezawodności są na poziomie modeli z tarczą.