Porównanie Teka Forlinea R15 50.40 540x500 vs Schock Brooklyn N-100L 556x456

Standardowy sposób montażu zlewozmywaka. Niektóre modele pozwalają na kilka sposobów montażu jednocześnie, według wyboru użytkownika. Konkretne opcje mogą być następujące:

— Wpuszczany. Modele montowane w wycięciu blatu w taki sposób, aby krawędź zlewu była znacznie wyższa niż powierzchnia blatu. Dość prosty sposób montażu, określany także jako „wbudowywany”, jednak w niektórych przypadkach krawędź podniesiona nad blatem okazuje się niewygodna.

— Montowany na równi z blatem. Modele montowane w wycięciu blatu w taki sposób, aby brzeg zlewozmywaka znajdował się na poziomie blatu. Są popularne ze względu na łatwość montażu i łatwość czyszczenia: w razie potrzeby wodę i inne zanieczyszczenia można „odprowadzić” z blatu ściereczką bezpośrednio do zlewu. Co prawda, między blatem a zlewem jest niewielka szpara, w której może gromadzić się brud; ale tę wadę rekompensuje łatwość instalacji.

— Podblatowy. Modele mocowane od spodu blatu - w taki sposób, aby krawędzie wyciętego otworu pod zlew pełniły rolę brzegów. Ten sposób umieszczenia, oznaczany też jako „do podbudowy”, jest wygodny dla maksymalnej wygody w sprzątaniu: ze stołu kuchennego można łatwo zamiatać rozlany płyn lub małe zanieczyszczenia, takie jak okruchy, do zlewu, podczas gdy brud nie będzie gromadził się w szczelinie między zlewem a blatem (w przeciwieństwie do montażu na...równi z blatem, patrz odpowiedni punkt). Jednocześnie sama instalacja takich zlewów jest dość skomplikowana.

— Nakładany. Dość specyficzny sposób montażu: zlewozmywak jest montowany na szafce podłogowej od góry, całkowicie zastępując blat. Do takiego montażu konieczne jest, aby szafka dokładnie pasowała do rozmiaru zlewu, dlatego ta opcja jest dość rzadka.

— Stal nierdzewna. Najpopularniejszy materiał na nowoczesne zlewozmywaki kuchenne. Stal nierdzewna jest bardzo odporna na korozję; ponadto jest bardzo wytrzymała i niezawodna, normalnie toleruje ciepło (można postawić gorącą patelnię), higieniczna (nie ma porów i nie wchłania brudu) i jest stosunkowo niedroga. Wadą jest wysoki poziom hałasu przy spadającym strumieniu wody oraz skłonność do plam.

— Sztuczny kamień. Sztuczny kamień jest bardzo wytrzymały, a jednocześnie jest materiałem absolutnie przyjaznym dla środowiska i higienicznym. Nie blaknie na słońcu, ma doskonałe właściwości antybakteryjne, jest niezawodny, trwały, a przy tym gładki i przyjemny w dotyku. Z reguły podstawą jest kruszywo granitowe, kwarcowe lub marmurowe z dodatkiem żywicy akrylowej. Takie zlewozmywaki wyglądają atrakcyjnie i mają gładką powierzchnię bez porów, dzięki czemu nie mają skłonności do pochłaniania zapachów. Powierzchnie ze sztucznego kamienia są łatwe do czyszczenia i pielęgnacji.

— Kompozyt granitowy. W tym przypadku nie chodzi o naturalny granit, lecz o materiał kompozytowy na bazie kruszywa granitowego z plastikowym wypełniaczem. Takie zlewozmywaki dobrze pochłaniają szum spadającej wody, są bardzo odporne na zabrudzenia i łatwe w czyszczeniu, ponadto mają przyjemny wygląd i mogą być wykonywane w szerokiej...gamie wzorów (dla różnych rodzajów i kolorów kamieni). Ale nie tolerują dobrze wysokich temperatur i mają znaczną wagę - w niektórych modelach do 50 kg. Podobną zasadę produkcji i zalety mają zlewozmywaki z kompozytu marmurowego, w których zamiast kruszywa granitowego stosuje się kruszywo marmurowe. Zlewozmywaki wykonane z kompozytu kwarcowego nieco się od nich różnią (szczegóły poniżej).

— Kompozyt ceramiczny. Zlewozmywaki ceramiczne najczęściej wykonywane są z ceramiki sanitarnej lub porcelany sanitarnej. Pierwszy materiał jest tańszy, jednak ma porowatą strukturę, dlatego ma skłonność do wchłaniania nieusuniętych na czas zanieczyszczeń, a ich usunięcie może być dość trudne; z kolei porcelana sanitarna jest bardziej odporna na zabrudzenia i jest droższa. Cechą wspólną materiałów ceramicznych jest, z jednej strony, przyjemny wygląd, z drugiej — kruchość i wrażliwość na silne wstrząsy (od takiego uderzenia zlew może pęknąć). Zwracamy również uwagę, że zlewozmywaki ceramiczne są dość masywne, jednak ten szczegół można uznać zarówno za wadę, jak i zaletę — duża waga zmniejsza prawdopodobieństwo przesunięcie zainstalowanego produktu z miejsca po przypadkowym uderzeniu w niego.

— Kompozyt kwarcowy. Podstawą zlewozmywaka jest kwarc techniczny otrzymywany w procesie spiekania piasku kwarcowego oraz spoiw polimerowych w proporcjach 80% i 20%. Kwarc techniczny wyróżnia się przede wszystkim najwyższymi właściwościami wytrzymałościowymi i prawie całkowicie nie jest podatny na pęknięcia i odpryski. Powierzchnia zlewozmywaków kwarcowych nie posiada porów i mikropęknięć, dzięki czemu nie wchłania zapachów i nie gromadzi patogennej mikroflory. Ponadto kwarc techniczny wykazuje właściwości obojętne na detergenty, ocet i wszelkie inne substancje żrące. Na materiale nie pozostają żadne plamy z wina i barwników spożywczych.

— Miedź. Materiał designerski spotykany głównie w zlewozmywakach w stylu retro i innym nietypowym wzornictwie. Posiada charakterystyczny żółtawy lub czerwonawy odcień powierzchni, co nadaje zlewozmywakowi niezwykły i stylowy wygląd. Pod względem właściwości praktycznych materiał ten jest podobny do stali nierdzewnej (patrz odpowiedni punkt): w szczególności jest wytrzymały, niezawodny i dobrze znosi korozję i wysokie temperatury. Z drugiej strony przy braku oczywistych zalet miedź jest znacznie droższa, dlatego warto zwrócić uwagę na tę opcję tylko wtedy, gdy szuka się designerskiego modelu o charakterystycznym wyglądzie.

— Mosiądz. Kolejny materiał designerski podobny do opisanej powyżej miedzi. Ma podobne właściwości i różni się jedynie wyglądem: standardowa barwa stopu mosiądzu jest żółta. Jednocześnie z wielu powodów używa się niezwykle rzadko. — Szkło W tym przypadku chodzi o połączenie szkła ze stalą nierdzewną (patrz wyżej); czyste szkło prawie nie jest używane w zlewozmywakach kuchennych ze względu na jego kruchość. Ze szkła jest zwykle wykonana górna część zlewu (bok i ewentualnie skrzydło), a sama komora jest ze stali. Samo szkło z reguły jest barwione, co zapewnia produktowi atrakcyjny wygląd. Warto zauważyć, że koszt takich zlewozmywaków jest bardzo wysoki, dlatego większość modeli szklanych należy do rozwiązań designerskich przeznaczonych do kuchni o oryginalnym designie. Jednak ich cechy praktyczne są również więcej niż przyzwoite.

Grubość materiału użytego do zlewozmywaka.

Grubsze modele, z jednej strony, zapewniają wytrzymałość i niezawodność, z drugiej — znacznie różnią się wagą i kosztem produktu. W związku z tym dla każdego materiału stosowane są własne standardy grubości.

Na przykład dla stali wartości zaczynają się od 0,6 mm, a w najcięższych modelach wskaźnik ten osiąga grubość 1,5 mm. Najczęstszą wartością (złotym środkiem) jest grubość 0,8 mm, są też grubości 1 mm i zlewozmywaki kuchenne 1,2 mm.

Rodzaj powierzchni zlewozmywaka wykonanego ze stali nierdzewnej (patrz „Materiał wykonania”).

— Błyszcząca. Błyszcząca, lustrzana powierzchnia o atrakcyjnym wyglądzie. Na takiej powierzchni jednak szybko pojawiają się zabrudzenia i uszkodzenia mechaniczne (ślady zaschniętej wody, odciski palców, zarysowania itp.), dlatego aby zachować jej wygląd należy ją regularnie czyścić, a nawet polerować.

— Matowa. Matowa powierzchnia nie wygląda tak pięknie jak błyszcząca - jest matowa, bez wyraźnych refleksów. Natomiast takie powierzchnie są mniej wrażliwe na zabrudzenia i uszkodzenia: odciski palców, ślady zaschniętej wody, zarysowania i otarcia na takich powierzchniach nie są tak zauważalne jak na powierzchni błyszczącej.

— Teksturowana. Powierzchnia z reliefowym wzorem o głębokości ułamka milimetra. Taki materiał jest najwygodniejszy i najpraktyczniejszy z punktu widzenia konserwacji, doskonale maskuje zabrudzenia i jest odporny na zarysowania. Główną wadą powierzchni teksturowanych jest wyższy koszt niż matowych i błyszczących. Ponadto w rowkach mogą gromadzić się brud i bakterie, dlatego takie zlewozmywaki należy czyścić ze szczególną starannością.

Najmniejsza szerokość szafki lub innej podbudowy wymagana do zainstalowania zlewozmywaka. Szerokość w tym przypadku oznacza odległość między bocznymi ściankami szafki (podbudowy). Jeśli szerokość będzie zbyt mała, zlewozmywak nie otrzyma niezbędnego podparcia, a jego normalne użytkowanie będzie niemożliwe.
Podstawowe minimalne rozmiary to: poniżej 45 cm, 45 cm, 50 cm, 60 cm, 80 cm, powyżej 80 cm.