Pojemność kondensatorów
Całkowita pojemność kondensatorów zainstalowanych w zasilaczu wzmacniacza. Z reguły dla zwykłych miłośników wysokiej jakości dźwięku wskaźnik ten nie ma praktycznie znaczenia: pojemność dobierana jest w taki sposób, aby optymalnie (lub przynajmniej minimalnie) odpowiadała charakterystyce wzmacniacza. Jednak dla wymagających audiofilów, którzy zwracają uwagę na najdrobniejsze szczegóły elementów systemu audio, często zainteresują się również kondensatory.
Faktem jest, że są one ważną częścią obwodu prostownika - wygładzają wahania prądu, które powstają zarówno z powodu niedoskonałości samych prostowników, jak i różnych czynników zewnętrznych. Znając całkowitą pojemność kondensatorów, można ocenić wydajność ich pracy: im wyższy wskaźnik ten, tym stabilniej będzie działał zasilacz i tym mniejsze prawdopodobieństwo zniekształcenia dźwięku z powodu jego usterki. Istnieją specjalne formuły pozwalające na wyprowadzenie optymalnej pojemności kondensatorów w zależności od typu, mocy i innych parametrów wzmacniacza; można je znaleźć w specjalistycznych źródłach.
Moc na kanał (8 Ω)
Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał podczas pracy z obciążeniem o impedancji dynamicznej (impedancji) 8 omów. W naszym katalogu parametr ten jest wskazany dla trybu, w którym wszystkie kanały wzmacniacza pracują pod obciążeniem (patrz „Liczba kanałów”); w obecności nieużywanych kanałów moc nominalna może być nieco wyższa, ale tego trybu nie można nazwać standardowym.
Moc znamionową można po prostu opisać jako najwyższą moc sygnału wyjściowego, przy której wzmacniacz jest w stanie pracować stabilnie przez długi czas (co najmniej godzinę) bez negatywnych konsekwencji. To są średnie liczby, ponieważ w praktyce sygnał audio jest z definicji niestabilny, a poszczególne skoki jego poziomu mogą znacznie przekroczyć moc nominalną. Jednak to ona jest główną podstawą oceny ogólnej głośności dźwięku.
Wskaźnik ten określa również, które głośniki można podłączyć do wzmacniacza: ich moc znamionowa nie powinna być niższa niż moc wzmacniacza.
Zgodnie z prawami elektrodynamiki, przy różnej rezystancji obciążenia dynamicznego, moc wyjściowa wzmacniacza również będzie inna. We współczesnych głośnik standardowe wartości to 8, 6, 4 i 2 omy, dla których wskazane są poziomy mocy.
Moc na kanał (4Ω)
Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia o rezystancji dynamicznej (impedancji) 4 omów. Aby uzyskać więcej informacji na temat mocy znamionowej i jej związku z impedancją, zobacz Moc na kanał (8 Ω).
Stosunek sygnału do szumu (Main)
Stosunek sygnału do szumu, gdy wzmacniacz działa przez wejście główne. Aby uzyskać więcej informacji na temat wartości stosunku sygnału do szumu, patrz odpowiedni punkt powyżej, dla wejścia głównego — patrz „Wejście do wzmacniacza (główne)”.
Współczynnik tłumienia
Współczynnik tłumienia opisuje jakość interakcji między wzmacniaczem a podłączonym do niego głośnikiem.
Ze względu na cechy konstrukcyjne każdy głośnik jest podatny na występowanie tzw. drgania pasożytnicze - drgania, które trwają po zakończeniu głównego impulsu ze wzmacniacza (podobne do wibracji struny po szarpnięciu). Zjawisko to negatywnie wpływa na jakość dźwięku, a producenci stosują różne środki, aby zredukować go do absolutnego minimum; tłumienie oscylacji pasożytniczych nazywamy tłumieniem.
Najbardziej efektywnym rodzajem tłumienia jest tłumienie elektryczne, poprzez obniżenie impedancji wyjściowej wzmacniacza. Im niższa jest ta impedancja, tym lepiej wzmacniacz chroni głośniki przed niepotrzebnymi drganiami. Do oceny tego efektu wprowadzono pojęcie „współczynnika tłumienia” – stosunku rezystancji obciążenia (impedancji) do impedancji wyjściowej wzmacniacza. Minimalna wartość takiego współczynnika dla sprzętu klasy Hi-Fi wynosi 20; wskaźniki na poziomie 100 - 120 można nazwać dobrymi, a wśród segmentu Hi-End są liczby rzędu kilku tysięcy.
Jednocześnie warto zauważyć, że przy zwiększaniu do liczb trzycyfrowych pierwotne znaczenie tego parametru w rzeczywistości zostaje utracone i pojawiają się inne punkty. Najważniejszym z nich z praktycznego punktu widzenia jest to, że modele o wysokim współczynniku tłumienia są bardzo wymagające pod względem jakości połączenia z głośnikami – wysoka rezystancja kabli i złączy może negować właściwości tłu...miące samego wzmacniacza. Z tym wskaźnikiem wiążą się inne niuanse (w szczególności zalecenia dotyczące wyboru wzmacniacza i głośników dla siebie); są one szczegółowo opisane w specjalistycznych źródłach.
Współczynnik zawartości harmonicznych
Wskaźnik ten opisuje ilość zniekształceń harmonicznych wprowadzanych przez wzmacniacz do przetwarzanego sygnału. Takie zniekształcenia niekoniecznie są odbierane jako szumy obce, ale w każdym razie pogarszają jakość dźwięku – na przykład mogą go bardziej przytłumić. Ich uniknięcie jest prawie niemożliwe, ale można je zredukować do poziomów niesłyszalnych dla ludzkiego ucha.
W konsekwencji całkowite zniekształcenia harmoniczne (harmoniczne) są jednym z głównych parametrów opisujących ogólną jakość dźwięku we wzmacniaczach Hi-Fi i Hi-End. Im jest niższy, tym czystszy dźwięk. Setki procenta są uważane za dobry wskaźnik dla nowoczesnych wzmacniaczy, a tysięczne i poniżej są doskonałe. Wyjątkiem są modele lampowe i hybrydowe, dla których dopuszczalne są dość wysokie współczynniki harmoniczne; więcej szczegółów patrz "Baza elementów".
Wejście liniowe
Czułość i impedancja dynamiczna wzmacniacza po doprowadzeniu sygnału do wejścia liniowego RCA.
Czułość dowolnego wejścia (poza optycznym) oznacza najniższe napięcie sygnału na tym wejściu, przy którym wzmacniacz jest w stanie dostarczyć normalne wartości mocy nominalnej (patrz „Moc na kanał (8Ω)”). Parametr ten określa przede wszystkim wymagania dotyczące źródła sygnału. Z jednej strony napięcie dostarczane przez to źródło nie może być niższe niż czułość wejściowa wzmacniacza, w przeciwnym razie wzmacniacz po prostu nie uzyska deklarowanych charakterystyk. Nie można jednak dopuścić do znacznego przepięcia, w przeciwnym razie dźwięk zacznie się zniekształcać. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru wzmacniacza pod kątem czułości są opisane w dedykowanych źródłach.
Dla każdego wejścia innego niż optyczne uważa się, że im wyższy wskaźnik ten, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału przez wzmacniacz. Za minimalną impedancję wejściową we współczesnych modelach uważa się 10 kOm, a w urządzeniach high-end może osiągnąć kilkaset kOm.
Trigger
Liczba
wejść wyzwalających przewidziana w konstrukcji wzmacniacza.
Wejście wyzwalające służy do zarządzania energią i służy do budowy systemów audio, w których jeden z komponentów (na przykład odtwarzacz) pełni rolę urządzenia sterującego dla pozostałych, m.in. i wzmacniacz. Gdy takie urządzenie jest włączone, sygnał jest wysyłany do wejść wyzwalających „slave”, co również budzi je z trybu uśpienia. Dzięki temu użytkownik nie musi włączać każdego komponentu osobno.
Wyjście trigger
Liczba
wyjść wyzwalających w konstrukcji wzmacniacza. Wyjścia wyzwalające są używane jako część systemu sterowania urządzeniami zewnętrznymi (patrz „Zaawansowane”), a mianowicie do zarządzania energią: gdy wzmacniacz jest włączony, wysyła sygnał sterujący, który „budzi” inne elementy systemu audio (dla na przykład odbiornik lub subwoofer); dlatego nie muszą być dołączane osobno. Oczywiście elementy te muszą być wyposażone w wejścia wyzwalające, aby móc korzystać z tej funkcji.