Porównanie Topping TP30 MK2 vs Topping TP22

- Przedwzmacniacz. Przedwzmacniacze przeznaczone są do wstępnego przetwarzania słabego sygnału i jego wyjścia do poziomu wystarczającego do przesłania przez interfejs liniowy do wzmacniacza mocy (patrz poniżej). Takie modele są w stanie współpracować bezpośrednio z przetwornikami, mikrofonami i innymi podobnymi urządzeniami, mogą mieć dodatkowe funkcje korekcji dźwięku, pełnić rolę przełączników dla podłączonych źródeł sygnału itp., Jednak nie nadają się do wyprowadzenia dźwięku na głośniki pasywne lub słuchawki.

- Wzmacniacz mocy. Takie modele są zaprojektowane tak, aby odbierać sygnał przetwarzany przez przedwzmacniacz i wyprowadzać go do mocy wystarczającej do obsługi podłączonego zestawu głośnikowego. Mogą już współpracować z kolumnami pasywnymi, ale nie mogą obejść się bez przedwzmacniacza sygnału wejściowego. Warto jednak w tym miejscu zaznaczyć, że większość nowoczesnych gramofonów posiada wbudowane przedwzmacniacze i może współpracować bezpośrednio ze wzmacniaczami mocy.

- Wzmacniacz zintegrowany. Wzmacniacze łączące możliwości obu powyższych typów w jednym pakiecie. Główna zaleta takich modeli jest oczywista: zamiast dwóch specjalistycznych urządzeń można kupić jedno uniwersalne. Oszczędza to pieniądze, czas i miejsce na instalację, a także zmniejsza ryzyko zakłóceń - między przedwzmacniaczem a głównym wzmacniaczem nie ma zewnętrznych kabli połączeni...owych, a komponenty są zwykle optymalnie do siebie dopasowane. Z drugiej strony model zintegrowany daje mniej możliwości wyboru opcji do własnych upodobań: trzeba kupić urządzenie „takie, jakie jest”, bez możliwości osobnego doboru przedwzmacniacza i końcówki mocy.

- Wzmacniacz-procesor. Modele profesjonalne, zwykle przeznaczone do celów koncertowych, montowane w racku i często wykorzystujące złącza Euroblock jako wejścia główne (patrz poniżej). Pod względem ogólnego zastosowania procesory są podobne do końcówek mocy, jednak oprócz tych cech charakteryzują się również bogactwem ustawień, które ułatwiają pracę inżynierom dźwięku.

- Wzmacniacz do subwoofera. Specjalistyczne wzmacniacze mocy przeznaczone do głośników niskotonowych - subwooferów. W konstrukcji takich modeli zwrotnice są zwykle wyposażone w górną granicę dopuszczalnego zakresu na poziomie 150-200 Hz; Pozwala to na doprowadzenie do subwoofera tylko „natywnych” częstotliwości i ma pozytywny wpływ na jakość dźwięku. Ponadto wiele wzmacniaczy tego typu ma określone ustawienia, takie jak kontrola fazy.

Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał podczas pracy z obciążeniem o impedancji dynamicznej (impedancji) 8 omów. W naszym katalogu parametr ten jest wskazany dla trybu, w którym wszystkie kanały wzmacniacza pracują pod obciążeniem (patrz „Liczba kanałów”); w obecności nieużywanych kanałów moc nominalna może być nieco wyższa, ale tego trybu nie można nazwać standardowym.

Moc znamionową można po prostu opisać jako najwyższą moc sygnału wyjściowego, przy której wzmacniacz jest w stanie pracować stabilnie przez długi czas (co najmniej godzinę) bez negatywnych konsekwencji. To są średnie liczby, ponieważ w praktyce sygnał audio jest z definicji niestabilny, a poszczególne skoki jego poziomu mogą znacznie przekroczyć moc nominalną. Jednak to ona jest główną podstawą oceny ogólnej głośności dźwięku.

Wskaźnik ten określa również, które głośniki można podłączyć do wzmacniacza: ich moc znamionowa nie powinna być niższa niż moc wzmacniacza.

Zgodnie z prawami elektrodynamiki, przy różnej rezystancji obciążenia dynamicznego, moc wyjściowa wzmacniacza również będzie inna. We współczesnych kolumnach standardowe wartości to 8, 6, 4 i 2 omy, dla których wskazane są poziomy mocy.

Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia o rezystancji dynamicznej (impedancji) 4 omów. Aby uzyskać więcej informacji na temat mocy znamionowej i jej związku z impedancją, zobacz Moc na kanał (8 Ω).

Wskaźnik ten opisuje ilość zniekształceń harmonicznych wprowadzanych przez wzmacniacz do przetwarzanego sygnału. Takie zniekształcenia niekoniecznie są odbierane jako szumy obce, ale w każdym razie pogarszają jakość dźwięku – na przykład mogą go bardziej przytłumić. Ich uniknięcie jest prawie niemożliwe, ale można je zredukować do poziomów niesłyszalnych dla ludzkiego ucha.

W konsekwencji całkowite zniekształcenia harmoniczne (harmoniczne) są jednym z głównych parametrów opisujących ogólną jakość dźwięku we wzmacniaczach Hi-Fi i Hi-End. Im jest niższy, tym czystszy dźwięk. Setki procenta są uważane za dobry wskaźnik dla nowoczesnych wzmacniaczy, a tysięczne i poniżej są doskonałe. Wyjątkiem są modele lampowe i hybrydowe, dla których dopuszczalne są dość wysokie współczynniki harmoniczne; więcej szczegółów patrz "Baza elementów".

Czułość i impedancja dynamiczna wzmacniacza po doprowadzeniu sygnału do wejścia liniowego RCA.

Czułość dowolnego wejścia (poza optycznym) oznacza najniższe napięcie sygnału na tym wejściu, przy którym wzmacniacz jest w stanie dostarczyć normalne wartości mocy nominalnej (patrz „Moc na kanał (8Ω)”). Parametr ten określa przede wszystkim wymagania dotyczące źródła sygnału. Z jednej strony napięcie dostarczane przez to źródło nie może być niższe niż czułość wejściowa wzmacniacza, w przeciwnym razie wzmacniacz po prostu nie uzyska deklarowanych charakterystyk. Nie można jednak dopuścić do znacznego przepięcia, w przeciwnym razie dźwięk zacznie się zniekształcać. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru wzmacniacza pod kątem czułości są opisane w dedykowanych źródłach.

Dla każdego wejścia innego niż optyczne uważa się, że im wyższy wskaźnik ten, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału przez wzmacniacz. Za minimalną impedancję wejściową we współczesnych modelach uważa się 10 kOm, a w urządzeniach high-end może osiągnąć kilkaset kOm.

- Euroblok. Analogowe wejście audio (zwykle liniowe) za pomocą złącza Euroblock. To złącze, używane głównie w profesjonalnym sprzęcie audio, wyróżnia się przyłączeniem do przewodu za pomocą zacisków. Jest to niezwykle wygodne podczas pracy z przewodami pozbawionymi izolacji (co jest często wymagane w profesjonalnym użytkowaniu): jednokrotne przykręcenie takiego przewodu do wtyczki i podłączenie/odłączenie wtyczki do złącza Euroblock jest znacznie łatwiejsze niż ciągłe odkręcanie/skręcanie zacisków. Ponadto połączenie to jest często zbalansowane (patrz „XLR (zbalansowane)” poniżej). Wejścia tego typu znajdują się głównie we wzmacniaczach w celach informacyjno-informacyjnych i koncertowych (patrz wyżej).

- Przedwzmacniacz. Dedykowane wejście do podłączenia gramofonów do wzmacniacza; często ma indeks wskazujący typ kompatybilnego przetwornika, na przykład „Phono MM” lub „Phono MM / MC” (więcej szczegółów w sekcji „Zaawansowane – Korektor Phono”). Pomimo rozpowszechnienia się formatów cyfrowych, takie odtwarzacze są nadal wysoko cenione przez audiofilów za ich wysoką jakość i wierność dźwięku i są często używane w systemach audio klasy premium. Jednak podłączenie „gramofonu” ma swoje osobliwości – w szczególności wymaga przedwzmacniacza gramofonowego (więcej szczegółów tam) – i standardowe wejścia się do tego nie nadają. Dlatego obecność złącza Phono jest obowiązkowa, jeśli chcesz podłączyć odtwarzacz bezpośrednio, bez zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego.
...r> -USB B. Interfejs USB jest szeroko stosowany w technologii komputerowej dla różnych urządzeń peryferyjnych. Obecność wejścia typu B oznacza, że wzmacniacz można podłączyć do komputera jako zewnętrzne urządzenie sterowane (slave). Najczęściej przy takim połączeniu służy jako zewnętrzna karta dźwiękowa lub interfejs audio - zapewnia to wyższą jakość dźwięku i bardziej rozbudowane opcje dostosowywania niż w większości wbudowanych kart dźwiękowych, nawet tych drogich. Na tym jednak się nie kończy: w niektórych modelach za pośrednictwem USB typu B można zaktualizować oprogramowanie układowe lub zmienić specjalne parametry wzmacniacza.

- Koncentryczne S / P-DIF. Cyfrowe wejście audio, rodzaj interfejsu S / P-DIF oparty na konwencjonalnym sygnale elektrycznym (drugi typ, optyczny, opisany poniżej). Zwykle używa popularnej wtyczki typu RCA znanej jako „cinch”, jednak ma dość rygorystyczne wymagania dotyczące kabli. Przepustowość dowolnej wersji S/P-DIF jest wystarczająca nawet dla wysokiej jakości dźwięku wielokanałowego, a sama wersja koncentryczna jest prostsza, tańsza i bardziej niezawodna niż optyczna, ale bardziej podatna na zakłócenia.

- Optyczne. Wejście do przesyłania dźwięku w postaci cyfrowej za pomocą sygnałów świetlnych za pomocą kabla światłowodowego TOSLINK; jedna z wersji standardu S/PDIF. Główną zaletą światłowodu nad tradycyjnymi kablami elektrycznymi jest całkowita odporność na zakłócenia elektryczne; jednocześnie jest droższy i wymaga dość ostrożnego obchodzenia się (w szczególności nie toleruje ostrych zakrętów).

- Zrównoważony cyfrowy ( AES/EBU). Interfejs AES / EBU jest używany w profesjonalnej dziedzinie do przesyłania dźwięku w formacie cyfrowym. Może używać kilku typów połączeń; w tym przypadku oznacza to przekazanie tzw. zbalansowana linia za pomocą złącza XLR. Zarówno zasada połączenia zbalansowanego, jak i samo złącze zostały szczegółowo opisane w rozdziale „XLR (zbalansowane)” poniżej – jednak w przypadku AES/EBU jest to sygnał cyfrowy, a nie analogowy.

- Port COM ( RS-232). Złącze służące do sterowania wzmacniaczem z komputera. Za jego pośrednictwem możesz zmienić ustawienia itp. i dość cienkie, a w niektórych modelach - nawet zaktualizować oprogramowanie. Zwykle do takich celów wymagane jest specjalne oprogramowanie, które może być dostarczone wraz ze wzmacniaczem.

- Wejście sterujące (IR). Złącze do zewnętrznego odbiornika pilota na podczerwień. Odpowiednio umieszczony taki odbiornik pozwoli na korzystanie z pilota nawet w miejscach, gdzie sygnał z pilota nie może dotrzeć do głównego (wbudowanego) czujnika - np. w innym pomieszczeniu. Do takich celów można używać nie tylko czujników jako osobnego urządzenia, ale również elementów systemu kompatybilnych z pilotem - na przykład odtwarzaczy czy tunerów.

Ilość wejść liniowych w konstrukcji wzmacniacza z wykorzystaniem interfejsu RCA. W przeciwieństwie do wejścia głównego (patrz wyżej), które może współpracować z tymi samymi złączami, po podłączeniu do liniowego RCA sygnał przechodzi przez wszystkie etapy przetwarzania przewidziane we wzmacniaczu - na przykład regulacja balansu lub częstotliwości (patrz "Regulacje") itp. .P.

Aby uzyskać więcej informacji na temat samego złącza, zobacz „Wejście wzmacniacza (główne)”. W tym miejscu zwracamy uwagę, że przy użyciu RCA jako interfejsu liniowego para takich złączy jest liczona jako jedno wejście. Wynika to z faktu, że jednym kablem koncentrycznym może być przesyłany tylko jeden kanał, więc do pracy z dźwiękiem stereo potrzebna jest para.

Liczba wejść sygnałowych (dowolnego typu) określa, ile źródeł sygnału może być jednocześnie podłączonych do wzmacniacza. W związku z tym warto wybrać model na podstawie liczby wejść, biorąc pod uwagę przewidywaną liczbę takich źródeł: w końcu łatwiej je wszystkie połączyć i wybrać za pomocą pilota lub panelu sterującego wzmacniacza niż zawracać sobie głowę ponowne łączenie za każdym razem.

Rodzaj wtyczki używanej do podłączenia słuchawek do wzmacniacza.

- 3,5 mm (mini-jack). Najpopularniejsze złącze audio we współczesnej elektronice przenośnej, spotykane również wśród sprzętu stacjonarnego. Uważa się jednak, że nie jest tak odpowiedni dla dźwięku wysokiej jakości jak gniazdo 6,35 mm, ponieważ daje większą szansę na zakłócenia w punkcie połączenia. Z drugiej strony zdecydowana większość nowoczesnych słuchawek ze wszystkich kategorii cenowych jest produkowana pod tą wtyczką. Oznacza to, że obecność gniazda mini-Jack w większości przypadków pozwoli na podłączenie słuchawek bezpośrednio, bez użycia przejściówek – czyli w optymalny sposób.

- 6,35 mm (jack). Złącze to jest typowe głównie dla stacjonarnego sprzętu audio, m.in. profesjonalna ocena. Zapewnia lepszą jakość połączenia niż mini-Jack (w szczególności mniejszą rezystancję ze względu na większą powierzchnię styku), a także jest trwalszy i bardziej niezawodny. Jednocześnie warto zauważyć, że tylko niektóre modele słuchawek z wyższej półki wyposażone są w „natywną” wtyczkę pod takie złącze; a do podłączenia popularnego mini-jacka 3,5 mm wymagany jest adapter, który może mieć wpływ na jakość dźwięku.

- Wyświetlacz. Obecność wyświetlacza na przednim panelu wzmacniacza. Takie wyświetlacze mogą mieć różne konstrukcje i rozmiary, ale wszystkie służą do wyświetlania informacji serwisowych: trybu pracy, wybranego źródła sygnału, specjalnych powiadomień, komunikatów o przeciążeniu, błędach itp. Zapewnia to dodatkową łatwość użytkowania.

- Wskaźniki. W takim przypadku zakłada się, że na panelu przednim znajdują się wskaźniki, które wskazują aktualnie używane źródło sygnału. Zwykle wyglądają jak rząd żarówek z odpowiednimi napisami - „Phono”, „CD”, „Tuner”, „AUX” itp. Te wskaźniki nie są tak wszechstronne jak wyświetlacz, ale nadal są całkiem użyteczne.

- Wskaźniki strzałek. Obecność wskaźników na panelu przednim w postaci łusek ze strzałkami. Zazwyczaj te mierniki są przeznaczone do wskazywania szczytowego poziomu wyjściowego. Ułatwiają śledzenie zatorów, a wielu użytkowników uważa tę opcję za wygodniejszą i bardziej intuicyjną niż wyświetlacze. Dodatkowo tarcze nadają wzmacniaczowi stylowy wygląd, a ponadto w przeciwieństwie do tych samych wyświetlaczy nie posiadają skomplikowanej elektroniki, która może zniekształcać dźwięk. Jednak ta kategoria obejmuje również inne rodzaje wskaźników ze skalami; niektóre z nich mogą nie używać strzałki, ale inne wskaźniki (na przykład światło).

- Regulatory za ukrytym panelem. Obecność na przednim panelu osłony, która ukrywa elementy sterujące wzmac...niacza. Wiele modeli jest wyposażonych w dodatkowe elementy sterujące na panelu przednim; za ich pomocą można regulować zarówno dźwięk – głośność, tony niskie/wysokie, balans itp. – jak i inne parametry pracy (np. wybór źródła sygnału lub przełączanie między głównym i dodatkowym głośnikiem). Czasami do tych elementów sterujących (jak również do wejść na panelu przednim) dostarczana jest osłona - zwykle jest to wykonywane ze względów estetycznych. mnóstwo drobnych elementów nadałoby urządzeniu niechlujny wygląd. Osłona może również pełnić funkcje ochronne – np. zmniejsza ilość kurzu, który dostaje się do złączy.

- Wejście audio jack. Obecność na przednim panelu wejścia do podłączenia sygnału audio - zwykle liniowego, w formacie analogowym. Z jednej strony takie wejście znacznie ułatwia pracę ze źródłami sygnału, które trzeba podpiąć tylko sporadycznie i na krótki czas - np. odtwarzacze MP3: przedni panel jest zawsze w zasięgu wzroku, natomiast dojście do złączy tylnych bywa bardzo trudne. Natomiast AUX IN z mini-jack 3,5 mm zwykle pełni rolę przedniego gniazda audio. To złącze nie jest używane wśród głównych wejść, ale jest dość popularne w przenośnej elektronice, w szczególności we wspomnianych już odtwarzaczach. Niektóre modele mogą akceptować parę gniazd RCA na panelu przednim (patrz „RCA (para)”), ale ta opcja jest mniej powszechna.

- Wyjście słuchawkowe. Obecność wyjścia słuchawkowego na przednim panelu wzmacniacza. Słuchawki to urządzenia przenośne i przeciętnie trzeba je ponownie podłączać znacznie częściej niż większość innych elementów systemu audio; gniazdo znajdujące się na przednim panelu znacznie upraszcza proces.