Porównanie Marantz SR-6013 vs Denon AVR-X4500H

Odbiornik audio obsługuje eARC, ulepszoną wersję kanału zwrotnego audio (ARC) używanego z połączeniami HDMI (patrz poniżej).

Sam kanał zwrotny audio pozwala na „podmianę” wyjścia HDMI amplitunera z wejściem HDMI telewizora lub innego urządzenia zewnętrznego - w ten sposób to urządzenie zamienia się w źródło sygnału audio, a amplituner zaczyna działać jako odbiornik. Taka funkcjonalność jest przeznaczona głównie dla tych przypadków, w których telewizor odbiera sygnał nie z odbiornika, ale z innego źródła (wbudowany tuner, odtwarzacz multimedialny, pendrive itp.), jednak ścieżka dźwiękowa musi być precyzyjnie wyprowadzana na zewnętrzną akustykę przez odbiornik. Bez ARC wymagałoby to skorzystania z dodatkowego połączenia (na przykład przez interfejs optyczny), natomiast zwrotny kanał audio pozwala obejść się bez zbędnych przewodów: ten sam kabel HDMI służy do przesyłania obrazu / dźwięku z odbiornika do TV oraz do przesyłania dźwięku z telewizora do odbiornika. Przewagą ARC nad tradycyjnymi interfejsami audio jest również większa przepustowość, a także możliwość korzystania z funkcji CEC (sterowanie podłączonymi urządzeniami z jednej konsoli).

W szczególności eARC został wprowadzony jednocześnie ze standardem HDMI 2.1 i otrzymał szereg ulepszeń w porównaniu z konwencjonalnym ARC. Oto najważniejsze:

- Do 40 razy większa przepustowość, umożliwiająca nieskompresowany dźwięk przestrzenny 5.1 i 7.1, a także dźwięk HD i zo...rientowane obiektowo wielokanałowe kodeki Dolby Atmos i DTS:X (patrz Dekodery).
Technologia Lip Sync Correct eliminuje brak synchronizacji między obrazem a dźwiękiem.
- Zastrzeżony protokół do automatycznego wykrywania formatów audio obsługiwanych przez oba podłączone urządzenia i wybierania najlepszej opcji.

Oczywiście, aby korzystać z eARC, musi być on obsługiwany zarówno przez odbiornik, jak i telewizor, do którego jest podłączony.

Maksymalna moc dźwięku, jaką może dostarczyć wzmacniacz mocy (jeśli jest dostępna w amplitunerze, patrz „Typ”) na kanał zestawu głośnikowego. Warto tutaj zaznaczyć, że w tym przypadku zwyczajowo wskazuje się na tzw. RMS (znamionowa maksymalna sinusoidalna) lub moc znamionowa. Za moc znamionową uważa się najwyższą moc, jaką wzmacniacz gwarantuje, że będzie w stanie dostarczyć bez przerw przez godzinę bez żadnych awarii lub awarii. Krótkotrwałe skoki poziomu sygnału mogą znacznie przekroczyć tę wartość, ale głównym wskaźnikiem nadal jest moc nominalna.

Moc wzmacniacza w dużej mierze determinuje głośność zestawu głośnikowego podłączonego do urządzenia. W praktyce głośność zależy również od charakterystyki głośników - czułości, impedancji itp .; jednak, jeśli inne rzeczy są takie same, ta sama głośniki na mocniejszym wzmacniaczu będzie brzmiała głośniej. Dodatkowo parametr ten wpływa również na kompatybilność głośników i wzmacniacza – uważa się, że różnica mocy nominalnych tych elementów nie powinna przekraczać 10-15% (a najlepiej moce powinny być takie same). A ponieważ różne pomieszczenia wymagają głośników o różnej mocy, wpływa to również na dobór wzmacniacza do konkretnej sytuacji; szczegółowe zalecenia dotyczące zależności między charakterystyką pomieszczenia a mocą akustyczną można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Należy również pamiętać, że jeśli wzmacniacz może pracować z obciążeniem o różnej rezystancji (patrz „Dopuszc...zalna impedancja akustyczna”), to dla różnych opcji moc na kanał będzie inna - im niższa rezystancja, tym wyższa moc. W charakterystyce w tym przypadku zwykle wskazywana jest maksymalna wartość tego parametru - czyli moc przy minimalnej dopuszczalnej rezystancji.

Wskaźnik ten określa ilość zewnętrznego szumu, który towarzyszy dźwiękowi wychodzącemu ze wzmacniacza odbiornika. Jest to wygodne, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie możliwe znaczące dźwięki - zarówno generowane przez samo urządzenie, jak i spowodowane przyczynami zewnętrznymi. Im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym niższy poziom hałasu w porównaniu z sygnałem głównym, tym czystszy będzie dźwięk wzmacniacza. Odczyt 70-80 dB jest uważany za normalny dla większości elektroniki użytkowej, ale w amplitunerach, które zwykle są urządzeniami klasy premium, można go nazwać zadowalającym. W najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może znacznie przekroczyć 100 dB.

Formaty plików audio i wideo, które odbiornik jest w stanie odtwarzać samodzielnie. Modele obsługujące odtwarzacz generalnie obsługują większość popularnych typów plików multimedialnych (w szczególności AVI, MPEG i MKV dla wideo, MP3, WAV i WMA dla audio), ale zestaw plików może się różnić. Ten przedmiot pozwala ci je poznać.

Dekoder można ogólnie określić jako standard, w którym nagrywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku urządzenie musi obsługiwać odpowiedni dekoder. Dolby Digital i DTS były pierwszymi oznakami dekodowania wielokanałowego, stopniowo ulepszając i wprowadzając nowe chipy. Ostatnie etapy na 2020 rok to dekodery Dolby Atmos i DTS X. A pośrednie to Dolby TrueHD, Dolby Pro Logic II, DTS-HD, DTS ES, DTS Neural:X, DTS Neo (6,X).

-Dolby Atmos. Dekoder, który nie wykorzystuje sztywnego podziału dźwięku na kanały, ale przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być używany z prawie dowolną liczbą kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanały tak, aby każdy obiekt audio jest słyszalny jak najbliżej zamierzonego miejsca. W przypadku Dolby Atmos głośniki sufitowe (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za wysoce pożądane. Jednak w ostateczności można się bez nich obejść.

- DTS X. Analog do Dolby Atmos opisanego powyżej, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informacje o tym, gdzie (zgodnie z i...ntencją reżysera) powinien znajdować się słyszalny przez użytkownika obiekt i w jaki sposób powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza tę informację i określa, jak dokładnie dźwięk ma być rozłożony na dostępnym kanałów w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przywiązany do określonej liczby kanałów dźwiękowych – może ich być tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Zwróć też uwagę, że ten dekoder umożliwia oddzielną regulację głośności okien dialogowych.

Liczba analogowych wejść stereofonicznych RCA dostarczanych przez amplituner AV. Im więcej takich wejść, tym więcej urządzeń nadawczych można jednocześnie podłączyć do odbiornika. Dzięki temu przy wyborze między nimi nie musisz ponownie podłączać kabli – wystarczy ustawić źródło sygnału w ustawieniach odbiornika.

Sama wtyczka RCA (w języku potocznym - "tulipan") może być używana w różnych interfejsach. Jednak w tym konkretnym przypadku mówimy o liniowym wejściu audio, które odpowiada za analogowy sygnał audio. RCA jest najpopularniejszym złączem stosowanym w nowoczesnym sprzęcie audio dla takich wejść; umożliwia podłączenie amplitunera do zewnętrznego źródła dźwięku, takiego jak odtwarzacz CD.

Zwróć uwagę, że złącza tego typu są zwykle liczone parami; innymi słowy jedno wejście składa się z dwóch złączy RCA. Wynika to z faktu, że w tym przypadku tylko jeden kanał dźwięku analogowego może być przesyłany jednym przewodem; w związku z tym do transmisji stereo wymagane są dwa gniazda RCA.

Liczba wejść kompozytowych przewidzianych w konstrukcji odbiornika.

Zauważ, że w tym przypadku nie mamy na myśli pełnowymiarowego interfejsu kompozytowego wykorzystującego trzy gniazda (wideo i dwa kanały dźwięku stereo), a tylko jedno złącze - wideo. Wynika to z faktu, że dźwięk można wyprowadzić przez standardowe złącza audio RCA. Wyjście wideo wykorzystuje również złącze typu RCA, zwykle o charakterystycznym żółtym kolorze.

Ze względu na fakt, że wszystkie dane obrazu są przesyłane jednym kablem, interfejs kompozytowy jest nieco gorszy od komponentowego (patrz wyżej) pod względem jakości wideo, a przepustowość pozwala na pracę tylko z sygnałem o standardowej rozdzielczości (nie HD); a dźwięk wolumetryczny nie wchodzi w rachubę. Z drugiej strony ta metoda połączenia jest od dawna stosowana w sprzęcie wideo i może być przydatna do podłączania przestarzałych urządzeń (takich jak magnetowidy VHS).

Jeśli chodzi o liczbę, to obecność kilku wejść pozwala na jednoczesne podłączenie do odbiornika kilku źródeł sygnału z odpowiednimi wyjściami i przełączanie się między nimi poprzez ustawienia oprogramowania, bez grzebania w kablach przełączających.

Obecność wejścia wielokanałowego w konstrukcji amplitunera AV.

Ten interfejs wykorzystuje te same złącza i ten sam format transmisji dźwięku, co analogowe RCA (patrz „RCA”). Jednak same złącza w tym przypadku są znacznie większe: ich liczba odpowiada maksymalnej liczbie kanałów audio obsługiwanych przez odbiornik (patrz wyżej). Na przykład w modelu 7.1 wejście wielokanałowe będzie miało 8 gniazd. Funkcja ta zapewnia dodatkową wygodę w podłączaniu i konfigurowaniu dźwięku wielokanałowego.

Dodatkowe wejścia zapewnione w konstrukcji amplitunera oprócz tych opisanych powyżej. Mogą to być w szczególności takie interfejsy:

- Zrównoważony cyfrowy (AES / EBU). Profesjonalny interfejs, jak sama nazwa wskazuje, do cyfrowej transmisji dźwięku i wykorzystuje zbalansowane połączenie w celu zmniejszenia zakłóceń. Więcej informacji na temat połączeń symetrycznych, patrz „XLR (symetryczne)” powyżej; tutaj zauważamy, że AES/EBU nie jest kompatybilny z „zwykłym” XLR, chociaż najczęściej używa tego samego typu złącza. To wejście znajduje się głównie w najbardziej zaawansowanych amplitunerach AV.

- Złącze do stacji dokującej. Wejście stacji dokującej - specjalne urządzenie służące głównie do podłączania smartfonów i odtwarzaczy przenośnych. Najpopularniejsze są stacje dokujące do urządzeń Apple – iPhone i iPod – ale można znaleźć również akcesoria do innych marek. Stacja dokująca jest często wygodniejsza niż zwykły kabel, ponieważ pełni również rolę stojaka. Ponadto podłączenie przenośnego gadżetu w ten sposób często zapewnia dodatkowe opcje sterowania – na przykład przełączanie utworów na odtwarzaczu z pilota odbiornika.

- Wejście wyzwalające. To wejście umożliwia automatyczne włączenie amplitunera AV po włączeniu innego komponentu w systemie audio, który ma wyjście wyzwalające, takiego jak odtwarzacz CD. Po włączeniu elementu sterującego podłączonego do wejścia wyzwalającego, wejście to odbiera sygnał, który „budzi” odbiornik. Jest to wygodniejsze...niż osobne włączanie sprzętu.

- WEJŚCIE PC. Wejście do wysyłania sygnału wideo z karty graficznej komputera do amplitunera AV. Typowo PC IN jest używane do analogowego złącza VGA (15 pin D-Sub); jest uważany za przestarzały, ale nadal jest dość powszechny w kartach wideo, zwłaszcza na poziomie budżetu. Z drugiej strony, w tych samych kartach graficznych rozpowszechniony jest bardziej popularny, zaawansowany i co najważniejsze uniwersalny standard HDMI (patrz wyżej). Dlatego wśród amplitunerów wejście PC IN nie jest zbyt rozpowszechnione, tylko niektóre modele najwyższej klasy są w nie wyposażone, stworzone z myślą o maksymalnej różnorodności interfejsów.

- USB A. Standardowe złącze USB - takie samo jak w komputerach PC i laptopach. Może być używany w różnych formatach, ale najczęściej jest przeznaczony do podłączania dysków flash lub innych dysków i używania odbiornika jako odtwarzacza multimedialnego.