Porównanie Yamaha RX-V385 vs Denon AVR-X250BT

Przetwornik cyfrowo-analogowy (DAC) jest niezbędnym elementem każdego systemu przeznaczonego do odtwarzania dźwięku cyfrowego. DAC to moduł elektroniczny, który przetwarza informacje dźwiękowe na impulsy podawane do głośników. Techniczne cechy takiej konwersji są takie, że im wyższa częstotliwość próbkowania, tym wyższa jakość sygnału na wyjściu DAC, tym mniej jest on zniekształcony podczas konwersji. Najpopularniejsza obecnie opcja w odbiornikach to 192 kHz - odpowiada to bardzo wysokiej jakości dźwięku (DVD-Audio) i jednocześnie pozwala uniknąć niepotrzebnego wzrostu kosztów urządzeń.

Kolejny wskaźnik, który określa ogólną jakość audio DAC. Aby uzyskać więcej informacji na temat konwertera, zobacz Częstotliwość próbkowania audio DAC; tutaj zwracamy uwagę, że głębia bitowa jest standardowo wyrażana w bitach, a im jest wyższa, tym dokładniej sygnał na wyjściu DAC odpowiada oryginalnemu sygnałowi i tym mniej zniekształceń jest do niego wprowadzanych. Obecnie uważa się, że 16-bitowy wskaźnik zapewnia całkiem akceptowalną jakość sygnału, a 24-bitowe przetworniki cyfrowo-analogowe są odpowiednie nawet dla sprzętu klasy premium.

W tym przypadku mamy na myśli funkcję automatycznego dopasowywania każdego pojedynczego kanału audio pod względem poziomu i opóźnienia – tak, aby wszystkie razem zapewniały dźwięk wolumetryczny, który najlepiej odpowiada intencji twórców filmu lub kompozycji muzycznej. Potrzeba takiego ustawienia wynika z faktu, że prawie żadne pomieszczenie (ani mieszkalne, ani nawet specjalistyczne) nie jest idealne akustycznie: na rozchodzenie się dźwięku ma wpływ materiał ścian, wykładzina podłogowa, meble (sofy, szafy itp.) oraz inne czynniki. Dlatego samo prawidłowe rozmieszczenie głośników nie gwarantuje pełnego dźwięku przestrzennego.

Zazwyczaj do automatycznego strojenia używany jest mikrofon umieszczony w zamierzonej pozycji odsłuchowej. Podczas procesu kalibracji urządzenie emituje testowe sygnały dźwiękowe poprzez akustykę oraz „nasłuchuje” cech dźwięku przez mikrofon, w razie potrzeby samodzielnie zmieniając parametry audio.

Taka funkcja może znacznie uprościć przygotowanie do pracy - w końcu urządzenie samodzielnie wykona główną część konfiguracji. Należy jednak pamiętać, że nawet w najbardziej zaawansowanych modelach odbiorników algorytmy automatycznej kalibracji nie są idealne. W konsekwencji istnieje duże prawdopodobieństwo, że automatycznie ustawiane parametry nie trafią w gusta wymagającego audiofila. Ponadto dokładność kalibracji w dużym stopniu zależy również od charakterystyki używanego mikrofonu – a opcje o wysokiej jakości dźwięku mogą być dość drogie.

Funkcja ta automatycznie dostosowuje poziom głośności dźwięku, gdy zmienia się on gwałtownie. Taka potrzeba wiąże się np. z tym, że jeden film może zawierać zarówno dialogi, jak i intensywne efekty specjalne; w rezultacie przy niskim poziomie głośności rozmowy mogą być czasami słabo słyszalne, a przy wysokim poziomie głośności dźwięk może okresowo „uderzać w uszy” i przeszkadzać innym. Ponadto przy oglądaniu telewizji wiele osób prawdopodobnie napotykało reklamy, które brzmią zauważalnie głośniej niż podstawowy program. Automatyczne dostosowanie głośności zwiększa głośność przy niskiej mocy sygnału audio i obniża ją przy wysokiej, pomagając w ten sposób uniknąć dyskomfortu związanego ze zbyt głośnym dźwiękiem przy zachowaniu normalnej słyszalności.

Możliwość symulacji dźwięku wielokanałowego (np. 5.1) w tradycyjnych dwukanałowych słuchawkach. W tym celu zwykle stosuje się dekoder Dolby Headphone, który przetwarza dźwięk w taki sposób, że dźwięk słyszany w słuchawkach odbierany jest jako wielokanałowy – w szczególności można znacznie dokładniej określić szacunkowe położenie jego źródeł. A biorąc pod uwagę, że nowoczesne słuchawki Hi-Fi tej klasy pod względem jakości dźwięku nie ustępują akustyce (i są znacznie tańsze), funkcja ta może przydać się nawet wymagającym audiofilom.

Wskaźnik ten określa ilość zewnętrznego szumu, który towarzyszy dźwiękowi wychodzącemu ze wzmacniacza odbiornika. Jest to wygodne, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie możliwe znaczące dźwięki - zarówno generowane przez samo urządzenie, jak i spowodowane przyczynami zewnętrznymi. Im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym niższy poziom hałasu w porównaniu z sygnałem głównym, tym czystszy będzie dźwięk wzmacniacza. Odczyt 70-80 dB jest uważany za normalny dla większości elektroniki użytkowej, ale w amplitunerach, które zwykle są urządzeniami klasy premium, można go nazwać zadowalającym. W najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może znacznie przekroczyć 100 dB.

— Radio AM/FM. Obecność wbudowanego tunera, który umożliwia odbiór audycji radiowych AM i FM bez dodatkowych urządzeń (z wyjątkiem być może anteny). W przypadku FM możliwa jest transmisja wysokiej jakości dźwięku stereo, jednak fale rozchodzą się tylko w zasięgu wzroku (10-20 km); dlatego większość stacji z tego zakresu odnoszą się do „miejskich muzycznych”. W przypadku AM zasięg transmisji mierzony jest już w setkach kilometrów, jednak jakość dźwięku jest zauważalnie niższa; dlatego takie stacje zwykle specjalizują się w audycjach "rozmownych" (zwłaszcza wiadomościach).

— Nośnik USB. Możliwość podłączenia do amplitunera nośnika USB – np. pendrive lub zewnętrzny dysk twardy i odtwarzania bezpośrednio z niego treści. Wymaga to złącza USB. Najczęściej w modelach z tą funkcją znajduje się on na panelu przednim (patrz poniżej) - zapewnia to łatwość podłączenia; lecz są wyjątki. Należy również pamiętać, że sama obecność USB nie musi oznaczać możliwości odtwarzania z nośników zewnętrznych - interfejs ten można wykorzystać w celach serwisowych, np. do aktualizacji oprogramowania lub odtwarzania z komputera (patrz „Dodatkowe cechy (wejścia) Type B").

— Strumieniowe przesyłanie dźwięku w sieci. Możliwość odtwarzania strumieniowego audio przez sieć lokalną lub Internet (w tym z serwisów takich jak Grooveshark czy Last.Fm). Nazwa „strumieniowe” wzięła się stąd, że k...ażdy utwór jest odtwarzany bezpośrednio z sieci, bez zapisywania we własnej pamięci trwałej odbiornika. Ta funkcja z definicji wymaga podłączenia do sieci komputerowych; najczęściej wykorzystuje się do tego celu moduł Wi-Fi (patrz „Interfejsy”) lub złącze LAN.

— Radio internetowe. Możliwość wykorzystania odbiornika do odbioru i odtwarzania internetowych audycji radiowych. Ta funkcja jest podobna do sieciowego audio opisanego powyżej, ponieważ wymaga połączenia sieciowego i jest przesyłana strumieniowo; jednak w przypadku sieciowego audio użytkownik sam wybiera czego i kiedy słuchać, tutaj transmisja jest podobna do konwencjonalnych audycji radiowych i jest zarządzana ze stacji radiowej. Właściwie wiele dużych stacji nadaje swoje audycje nie tylko na antenie tradycyjnej, ale także przez Internet; istnieją również specjalistyczne programy transmitowane wyłącznie przez Internet. Generalnie wybór audycji jest bogatszy niż w przypadku konwencjonalnego radia – w końcu radio internetowe nie ma ograniczeń zasięgu. A w samych odbiornikach mogą być przewidziane dodatkowe narzędzia do zarządzania taką transmisją - na przykład katalogi, wyszukiwanie według gatunków, języków itp.

Dekoder można ogólnie określić jako standard, w którym nagrywany jest dźwięk cyfrowy (często wielokanałowy). Do normalnego odtwarzania takiego dźwięku urządzenie musi obsługiwać odpowiedni dekoder. Dolby Digital i DTS były pierwszymi oznakami dekodowania wielokanałowego, stopniowo ulepszając i wprowadzając nowe chipy. Ostatnie etapy na 2020 rok to dekodery Dolby Atmos i DTS X. A pośrednie to Dolby TrueHD, Dolby Pro Logic II, DTS-HD, DTS ES, DTS Neural:X, DTS Neo (6,X).

-Dolby Atmos. Dekoder, który nie wykorzystuje sztywnego podziału dźwięku na kanały, ale przetwarzanie obiektów audio, dzięki czemu może być używany z prawie dowolną liczbą kanałów w systemie odtwarzającym - dźwięk zostanie podzielony między kanały tak, aby każdy obiekt audio jest słyszalny jak najbliżej zamierzonego miejsca. W przypadku Dolby Atmos głośniki sufitowe (lub głośniki skierowane w sufit) są uważane za wysoce pożądane. Jednak w ostateczności można się bez nich obejść.

- DTS X. Analog do Dolby Atmos opisanego powyżej, gdy dźwięk jest rozprowadzany nie przez oddzielne kanały, ale przez obiekty audio. Sygnał cyfrowy zawiera informacje o tym, gdzie (zgodnie z i...ntencją reżysera) powinien znajdować się słyszalny przez użytkownika obiekt i w jaki sposób powinien się poruszać, a procesor urządzenia odtwarzającego przetwarza tę informację i określa, jak dokładnie dźwięk ma być rozłożony na dostępnym kanałów w celu uzyskania wymaganej lokalizacji. Dzięki temu DTS X nie jest przywiązany do określonej liczby kanałów dźwiękowych – może ich być tyle, ile chcesz, system automatycznie podzieli dźwięk na nie, osiągając pożądany dźwięk. Zwróć też uwagę, że ten dekoder umożliwia oddzielną regulację głośności okien dialogowych.

Liczba wejść koncentrycznych przewidzianych w konstrukcji odbiornika.

Interfejs koncentryczny służy do przesyłania sygnałów audio w formacie cyfrowym. W rzeczywistości jest to rodzaj interfejsu S/PDIF, który wykorzystuje do połączenia elektryczny kabel koncentryczny ze złączami RCA („tulipan”). Nie myl tego interfejsu z opisanym powyżej analogowym RCA: połączenie koncentryczne różni się rodzajem sygnału, liczbą gniazd na złącze (tu wystarczy jedno), a także nie działa dobrze ze zwykłym kablem RCA (jest wskazane jest użycie ekranowanego). Szerokość pasma S / P-DIF jest wystarczająca do przesyłania dźwięku wielokanałowego do 7.1(patrz „Liczba kanałów”), jednak formaty lossless, takie jak Dolby TrueHD lub DTS-HD Master Audio(patrz „Dekodery”) nie są obsługiwane .

Jeśli chodzi o liczbę, to obecność kilku wejść pozwala na jednoczesne podłączenie do odbiornika kilku źródeł sygnału z odpowiednimi wyjściami i przełączanie się między nimi poprzez ustawienia oprogramowania, bez grzebania w kablach przełączających.