Automatyczna regulacja poziomu
Funkcja ta automatycznie dostosowuje poziom głośności dźwięku, gdy zmienia się on gwałtownie. Taka potrzeba wiąże się np. z tym, że jeden film może zawierać zarówno dialogi, jak i intensywne efekty specjalne; w rezultacie przy niskim poziomie głośności rozmowy mogą być czasami słabo słyszalne, a przy wysokim poziomie głośności dźwięk może okresowo „uderzać w uszy” i przeszkadzać innym. Ponadto przy oglądaniu telewizji wiele osób prawdopodobnie napotykało reklamy, które brzmią zauważalnie głośniej niż podstawowy program. Automatyczne dostosowanie głośności zwiększa głośność przy niskiej mocy sygnału audio i obniża ją przy wysokiej, pomagając w ten sposób uniknąć dyskomfortu związanego ze zbyt głośnym dźwiękiem przy zachowaniu normalnej słyszalności.
Dźwięk przestrzenny w słuchawkach
Możliwość
symulacji dźwięku wielokanałowego (np. 5.1) w tradycyjnych dwukanałowych słuchawkach. W tym celu zwykle stosuje się dekoder Dolby Headphone, który przetwarza dźwięk w taki sposób, że dźwięk słyszany w słuchawkach odbierany jest jako wielokanałowy – w szczególności można znacznie dokładniej określić szacunkowe położenie jego źródeł. A biorąc pod uwagę, że nowoczesne słuchawki Hi-Fi tej klasy pod względem jakości dźwięku nie ustępują akustyce (i są znacznie tańsze), funkcja ta może przydać się nawet wymagającym audiofilom.
Upscaling
Możliwość zwiększenia rozdzielczości sygnału wideo przetwarzanego przez odbiornik - jeśli oryginalna rozdzielczość wideo jest niższa. W zależności od możliwości odbiornika, w szczególności jego portów HDMI, może wystąpić
skalowanie do Ultra HD 4K i
do Ultra HD 8K.
Zasada upscalingu polega na tym, że wideo o stosunkowo niskiej rozdzielczości jest uzupełniane o wymaganą liczbę pikseli za pomocą specjalnych algorytmów. Z tego powodu podczas odtwarzania takiego wideo jakość „obrazu” jest zauważalnie wyższa niż bez skalowania (choć nieco niższa niż w przypadku treści oryginalnie nagranych w UltraHD). Szczególnie sensowne jest szukanie odbiornika z tą funkcją, jeśli planujesz używać go z ekranem 4K lub 8K.
HDR
Obsługa odbiornika dla technologii
HDR; klauzula ta może również wyjaśniać konkretny obsługiwany format HDR.
HDR to skrót od High Dynamic Range. Technologia ta pozwala rozszerzyć zakres jasności wyświetlanych jednocześnie na ekranie; Mówiąc najprościej, widz zobaczy jaśniejsze biele i ciemniejsze czernie. W praktyce oznacza to znaczną poprawę jakości kolorów: kolory są żywsze i jednocześnie wierniejsze niż bez HDR. Funkcja ta wymaga jednak nie tylko odbiornika, ale także telewizora/projektora, który obsługuje odpowiedni format HDR i treści w tym formacie nagrywane.
Jeśli chodzi o konkretne formaty, najpopularniejszymi obecnie opcjami są Basic HDR10, Advanced HDR10+ i High-end
Dolby Vision. Oto ich cechy:
- HDR10. Historycznie pierwszy konsumencki format HDR, mniej zaawansowany niż opcje opisane poniżej, ale niezwykle rozpowszechniony. W szczególności HDR10 jest obsługiwany przez prawie wszystkie usługi przesyłania strumieniowego, które ogólnie dostarczają treści HDR, i jest również powszechny w przypadku płyt Blu-ray. Pozwala pracować z głębią kolorów 10 bitów (stąd nazwa). Jednocześnie urządzenia tego formatu są również kompatybilne z treściami w HDR10+, choć jego jakość będzie ograniczona możliwościami oryginalnego HDR10.
- HDR10+. Ulepszona wersja HDR10. Przy tej samej głębi kolorów (10 bitów) wykorzystuje tzw. metadane dynamiczne, co umożliwia przesyłanie informacji o
...głębi kolorów nie tylko dla grup kilku klatek, ale również dla pojedynczych klatek. Dzięki temu uzyskuje się dodatkową poprawę odwzorowania kolorów.
- Dolby Vision. Zaawansowany standard stosowany w szczególności w profesjonalnej kinematografii. Pozwala osiągnąć 12-bitową głębię kolorów, wykorzystuje opisane powyżej dynamiczne metadane, a także umożliwia transmisję dwóch wersji obrazu jednocześnie w jednym strumieniu wideo - HDR i normalny (SDR). Jednocześnie Dolby Vision opiera się na tej samej technologii, co HDR10, dlatego w nowoczesnym sprzęcie wideo format ten jest zwykle łączony z HDR10 lub HDR10+.Multi Zone
Możliwość wykorzystania odbiornika do jednoczesnej transmisji sygnałów z różnych źródeł na ekrany i zestawy głośnikowe zlokalizowane w różnych miejscach (strefach). Na przykład w dużym domu można jednocześnie przesyłać strumieniowo film z odtwarzacza Blu-ray na ekran w dużym pokoju, program telewizyjny do telewizora w kuchni i program radiowy na zestawy głośnikowe w bibliotece. Innym przypadkiem zastosowania
Multi-Zone są centra rozrywki z kilkoma różnymi rodzajami pomieszczeń (na przykład kino, kolejka i kawiarnia).
Moc na kanał
Maksymalna moc dźwięku, jaką może dostarczyć wzmacniacz mocy (jeśli jest dostępna w amplitunerze, patrz „Typ”) na kanał zestawu głośnikowego. Warto tutaj zaznaczyć, że w tym przypadku zwyczajowo wskazuje się na tzw. RMS (znamionowa maksymalna sinusoidalna) lub moc znamionowa. Za moc znamionową uważa się najwyższą moc, jaką wzmacniacz gwarantuje, że będzie w stanie dostarczyć bez przerw przez godzinę bez żadnych awarii lub awarii. Krótkotrwałe skoki poziomu sygnału mogą znacznie przekroczyć tę wartość, ale głównym wskaźnikiem nadal jest moc nominalna.
Moc wzmacniacza w dużej mierze determinuje głośność zestawu głośnikowego podłączonego do urządzenia. W praktyce głośność zależy również od charakterystyki głośników - czułości, impedancji itp .; jednak, jeśli inne rzeczy są takie same, ta sama głośniki na mocniejszym wzmacniaczu będzie brzmiała głośniej. Dodatkowo parametr ten wpływa również na kompatybilność głośników i wzmacniacza – uważa się, że różnica mocy nominalnych tych elementów nie powinna przekraczać 10-15% (a najlepiej moce powinny być takie same). A ponieważ różne pomieszczenia wymagają głośników o różnej mocy, wpływa to również na dobór wzmacniacza do konkretnej sytuacji; szczegółowe zalecenia dotyczące zależności między charakterystyką pomieszczenia a mocą akustyczną można znaleźć w dedykowanych źródłach.
Należy również pamiętać, że jeśli wzmacniacz może pracować z obciążeniem o różnej rezystancji (patrz „Dopuszc
...zalna impedancja akustyczna”), to dla różnych opcji moc na kanał będzie inna - im niższa rezystancja, tym wyższa moc. W charakterystyce w tym przypadku zwykle wskazywana jest maksymalna wartość tego parametru - czyli moc przy minimalnej dopuszczalnej rezystancji. Stosunek sygnału do szumu
Wskaźnik ten określa ilość zewnętrznego szumu, który towarzyszy dźwiękowi wychodzącemu ze wzmacniacza odbiornika. Jest to wygodne, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie możliwe znaczące dźwięki - zarówno generowane przez samo urządzenie, jak i spowodowane przyczynami zewnętrznymi. Im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym niższy poziom hałasu w porównaniu z sygnałem głównym, tym czystszy będzie dźwięk wzmacniacza. Odczyt 70-80 dB jest uważany za normalny dla większości elektroniki użytkowej, ale w amplitunerach, które zwykle są urządzeniami klasy premium, można go nazwać zadowalającym. W najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może znacznie przekroczyć 100 dB.
Dopuszczalna impedancja głośników
Najmniejsza impedancja zestawu głośnikowego, z jaką wzmacniacz jest w stanie normalnie pracować. Impedancja nominalna akustyki, określana również terminem „impedancja”, jest jednym z kluczowych parametrów przy doborze elementów systemu audio: do normalnej pracy konieczne jest, aby impedancja akustyki odpowiadała charakterystyce wzmacniacza. Jeśli impedancja głośników jest wyższa, głośność dźwięku znacznie się zmniejszy, jeśli mniej, pojawią się w nim zniekształcenia, a w najgorszym przypadku możliwe są nawet przeciążenia i przebicia. Dlatego właśnie minimalna rezystancja jest zwykle wskazywana w charakterystyce odbiorników – w końcu podłączenie obciążenia o zbyt niskiej impedancji jest obarczone poważniejszymi konsekwencjami niż zbyt wysokiej.
Bi/Tri-amping
Odbiornik może pracować w
trybach Bi-amping i/lub Tri-amping.
Podstawową zasadą obu tych trybów jest to, że sygnał audio jest podzielony na kilka pasm częstotliwości (basy i wysokie tony dla Bi-ampingu, w przypadku Tri-ampingu środkowe częstotliwości są rozdzielone osobno), a każde pasmo jest przetwarzane przez własny wzmacniacz i wyjście do własnego, wyspecjalizowanego zestawu głośników.... W ten sposób można osiągnąć zauważalną poprawę jakości dźwięku. Należy jednak pamiętać, że konkretna implementacja tej funkcji w odbiornikach AV może być inna. Najprostsza opcja obejmuje dwa lub trzy wbudowane wzmacniacze mocy, z których każdy wysyła cały zakres audio do własnego zestawu złączy. Do takiego urządzenia należy podłączyć zewnętrzną zwrotnicę (filtr częstotliwości) lub głośniki z wbudowanymi filtrami dla każdego pasma częstotliwości. Bardziej zaawansowane odbiorniki mogą być wyposażone we własne, wbudowane zwrotnice i w takich przypadkach tylko część zakresu częstotliwości jest wyprowadzana do każdego wzmacniacza za pomocą zestawu złączy; eliminuje to potrzebę stosowania zewnętrznych filtrów częstotliwości. Jednak w każdym przypadku, aby użyć bi/tri-ampingu, potrzebne będą głośniki obsługujące ten format połączenia.