—
Postument. Element konstrukcyjny przeznaczony do montażu umywalki na podłodze; mówiąc prościej — stojak. Występuje w umywalkach wolnostojących, a także niektórych podwieszanych (patrz „Sposób montażu”). Oprócz podparcia zlewu, postument pełni również rolę estetyczną: ukrywa wąż przyłączeniowy i rurę odpływową, zapewniając schludny wygląd.
—
Półpostument. Element konstrukcyjny umywalki przeznaczony do przykrycia rury odpływowej (a niekiedy też węża przyłączeniowego). W tym sensie jest podobny do postumentu (patrz wyżej), jednak w przeciwieństwie do niego nie pełni roli stojaka, ponieważ nie jest mocowany do podłogi, ale do ściany. Występuje w modelach podwieszanych (patrz „Sposób montażu”). Zaletą półpostumentu jest minimalna wymagana przestrzeń — nie dochodzi on do podłogi. Jednocześnie instalacja takich umywalek wiąże się z pewnymi trudnościami, ponieważ wymaga odpowiedniego umiejscowienia instalacji kanalizacyjnych w domu: w szczególności wyloty rur kanalizacyjnych powinny znajdować się w ścianie na poziomie półpostumentu.
—
Korek. Obecność automatycznego korku w konstrukcji umywalki. Jest przeznaczony do zamykania i otwierania odpływu. Jest to o wiele wygodniejsze niż ręczne wkładanie i wyjmowanie korka, a także eliminuje konieczność jego osobnego zakupu (a korek przecież trzeba dobierać w zależności od wielkości otworu odpływowego, natomiast korek z de
...finicji tego nie wymaga).
— Syfon. Syfon to zakrzywiona rura odpływowa, która jest wymagana do podłączenia zlewu do odpływu. Obecność takiej rury w zestawie dostawy umywalki pozwoli uniknąć konieczności jej wybierania i kupowania osobno.
— Wieszak na ręczniki. Wieszak na ręczniki przymocowany bezpośrednio do zlewu, zwykle w postaci prostego lub zakrzywionego drążka. Funkcja ta pozwala zawsze mieć ręcznik pod ręką, a także zapewnia dodatkową przestrzeń — jest to przydatne w rodzinach wielodzietnych, gdzie można używać wielu ręczników jednocześnie.Istnieje wiele narodowych stereotypów: wielu użytkowników uważa niektóre kraje za bardziej atrakcyjne niż inne. Jednak w naszych czasach te stereotypy praktycznie nie mają podstaw. Po pierwsze, w kraju pochodzenia marki często znajduje się tylko siedziba producenta, a produkcja może znajdować się również w innym państwie. Po drugie, pochodzenie z określonego kraju nie jest jeszcze gwarancją jakości: wszystko zależy od tego, jak dokładnie dany producent kontroluje swoje produkty. Dlatego przy ocenie jakości warto skupić się nie na „narodowości”, ale przede wszystkim na renomie danej marki i półce cenowej produktu. Reprezentowane są następujące kraje:
Belgia,
Niemcy,
Indie,
Hiszpania,
Włochy,
Polska,
Portugalia,
Słowenia,
USA,
Turcja,
Francja,
Czechy,
Szwajcaria,
Szwecja,
Japonia.
