Porównanie Sony BDV-N9200W vs Samsung HT-C7550W

Moc znamionowa jednego kanału przedniego zestawu kina domowego. Ten punkt wskazuje moc kompletnego głośnika przedniego, ale może również określić charakterystykę wbudowanego wzmacniacza - jego moc znamionowa na konkretnym kanale (niekoniecznie przednim) z reguły nieznacznie przekracza moc odpowiedniego głośnika.

Moc nominalna w tym przypadku to najwyższa średnia (średnia kwadratowa, RMS) moc dźwięku, jaką głośnik jest w stanie oddać przez nieskończenie długi czas, pracując bez awarii i przeciążeń. Poszczególne skoki sygnału mogą być silniejsze, ale moc akustyczną określa RMS.

Im wyższy wskaźnik(niezależnie od tego, czy mówimy o głośnikach przednich, czy o innych głośnikach) - im głośniki są głośniejsze, tym lepiej nadają się do dużych pomieszczeń. Jednocześnie w małym pomieszczeniu zbyt duża moc może okazać się nadmierna, ponieważ operowanie głośnikiem na pełnej głośności spowoduje dyskomfort – pomimo tego, że potężna głośniki ma również odpowiednie wymiary, wagę i cenę. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej mocy komponentów głośnikowych, w zależności od okoliczności sytuacji, można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Moc nominalna jednego tylnego kanału kina domowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat znaczenia tego parametru, patrz „Przód” powyżej.

Moc znamionowa jednego kanału centralnego kina domowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat znaczenia tego parametru, patrz „Przód” powyżej.

Nominalna moc subwoofera dostarczonego z kinem domowym. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat mocy znamionowych, patrz „Przód” powyżej; tutaj zauważamy, że „podwodne” często mają dość dużą moc, ponieważ są przeznaczone do pokrycia niskich częstotliwości we wszystkich kanałach audio.

Całkowita moc znamionowa wszystkich głośników kina domowego, w tym subwooferów. Moc znamionowa jest szczegółowo opisana w sekcji Przód powyżej.

Odwracacz fazy to rura zamontowana w obudowie głośnika i posiadająca wyjście do otaczającej przestrzeni. Najczęściej cecha ta występuje w subwooferach, choć można ją wykorzystać również w podstawowej akustyce. Długość rurki dobiera się tak, aby z wylotu wychodził sygnał z odwróconą fazą w stosunku do sygnału z przodu dyfuzora. Zwiększa to ciśnienie akustyczne i poprawia brzmienie głośników, jednak może powodować pewne skutki uboczne (w szczególności związane z szumem przepływu powietrza w tubusie bas-refleks). Dlatego obecność lub brak tej funkcji nie jest jednoznaczną zaletą - wszystko zależy od preferencji słuchacza i cech konstrukcyjnych konkretnego głośnika.

Możliwość odtwarzania „trójwymiarowego” wideo i zdjęć kina domowego, czyli obrazów, które oprócz wysokości i szerokości mają widoczny trzeci wymiar - głębię. Iluzję głębi tworzy różnica między obrazami widzianymi przez lewe i prawe oko. Oba obrazy wyświetlane są na jednym ekranie, a specjalne okulary pełnią zazwyczaj rolę filtra, który pozwala każdemu okiem zobaczyć swoją część obrazu. Należy pamiętać, że do normalnego odtwarzania 3D taki obraz musi obsługiwać nie tylko odtwarzacz kinowy, ale także ekran lub inne urządzenie, na którym wyświetlany jest obraz (telewizor, monitor, projektor itp.). Jednocześnie kina domowe z reguły nie są wyposażone w okulary 3D - takie okulary albo są zawarte w zestawie dostawy wspomnianego urządzenia odtwarzającego, albo należy je zakupić osobno.

DLNA to technologia, która pozwala łączyć różne urządzenia (komputery, laptopy, telefony komórkowe, sprzęt AGD) w jedną sieć w celu wymiany treści w czasie rzeczywistym. Dzięki temu użytkownik będzie mógł oglądać treści według własnego uznania, niezależnie od względnego położenia ekranu i urządzenia pamięci masowej (np. obejrzeć film nagrany na dysku twardym komputera w innym pokoju na panelu plazmowym w salonie ), a nawet otrzymywać powiadomienia z urządzeń elektroniki użytkowej, takich jak kuchenki mikrofalowe. Połączenie z taką siecią może być przewodowe lub bezprzewodowe (z wykorzystaniem standardu Wi-Fi), możliwe jest automatyczne połączenie i konfiguracja.

Tryb oglądania filmów pierwotnie przeznaczonych do wyświetlania w kinach. Różnica między oglądaniem kinowym a telewizyjnym to liczba klatek na sekundę - 24 kl./s w pierwszym przypadku i 25 kl./s w drugim - w efekcie podczas normalnego seansu telewizyjnego film wyświetlany jest w tempie przyspieszonym do 1 kl./s. Tryb 24p ma na celu zapewnienie najbardziej „kinowych” wrażeń podczas oglądania filmu na ekranie telewizora – w tym trybie obraz jest wyświetlany z prędkością 24 kl./s i skanowaniem progresywnym (patrz Skanowanie progresywne). Należy pamiętać, że do korzystania z tej funkcji konieczne jest, aby była obsługiwana nie tylko przez kino domowe, ale także przez podłączony do niego telewizor.