Sposób montażu
—
Podwieszane. Umywalki przeznaczone do montażu na ścianie. Takie modele zajmują minimum miejsca, jednak są dość trudne w montażu, ponieważ wymagają montażu na ścianie za pomocą odpowiednich uchwytów. Ponadto, w większości umywalek podwieszanych, rury odpływowe (a czasem także orurowanie) są często pozostawione w zasięgu wzroku, co nie jest zbyt estetyczne. Musisz się z tym pogodzić lub coś wymyślić (na przykład samodzielnie zrobić szafkę, aby przykryć rury). Jednocześnie istnieją odmiany pozbawione tej wady. Modele te są wyposażone w półpostument (patrz „Wyposażenie”) lub postument do montażu na podłodze. Jednak w tym drugim przypadku nadal wymagają mocowania do ściany dla stabilności, dlatego nie są przypisane do opisanych poniżej
wolnostojących.
—
Naszafkowe. Umywalki przeznaczone do montażu na specjalnie przystosowanej szafce. Są nieco łatwiejsze do zainstalowania niż podwieszane, ponieważ nie wymagają zawiasów ani innych elementów mocujących — wystarczy postawić umywalkę na szafce i zapewnić komunikację. Ponadto w szafce podczas montażu ukryte są rury odpływowe i inne, co zapewnia schludny wygląd, a sama szafka może zapewniać dodatkowe miejsce do przechowywania różnych rzeczy. Z drugiej strony konieczność znalezienia i wyboru szafki stwarza dodatkowy kłopot, takie umywalki zajmują więcej miejsca niż umywalki podwieszane, a cechy konstrukcyjne nieco ograniczają ró
...żnorodność kształtów.
— Nablatowe. Odmiana umywalek naszafkowych przeznaczona do montażu na blacie. Pod wieloma względami są podobne do modeli naszafkowych przeznaczonych na szafki (patrz wyżej), jednak są znacznie łatwiejsze w montażu: w tym przypadku nie jest wymagana specjalistyczna szafka, wystarczy każda pozioma powierzchnia z otworem odpływowym. Dzięki temu znacznie łatwiej dobrać stojak pod tego typu umywalek, a przy tym mogą one mieć niemal dowolny kształt.
— Wpuszczane w blat. Umywalki przeznaczone do wbudowania w płaską powierzchnię. Wyglądają dość elegancko i zajmują niewiele miejsca, poza tym pozostawiają użytkownikowi wybór: umywalkę można wbudować w górną powierzchnię specjalnej szafki lub w prostą półkę. W pierwszym przypadku można ukryć wewnątrz rury, a druga opcja zapewnia maksymalną wolną przestrzeń. Jednocześnie ten sposób montaże wymaga zarówno odpowiedniej powierzchni (szafki czy półki), jak i otworu w niej odpowiedniego do kształtu umywalki — mając pewną wprawę można to zrobić samemu, jednak i tak lepiej skontaktować się ze specjalistą.
— Podblatowe. Odmiana umywalek wpuszczanych w blat (patrz wyżej), w których górna krawędź umywalki po zamontowaniu znajduje się nie nad, lecz pod blatem. Ten szczegół nie odgrywa szczególnej roli (poza tym, że trochę łatwiej zmyć rozlaną na blacie wodę – wystarczy „doprowadzić” ją szmatą do krawędzi zlewu), jeśli chodzi o jej główne cechy ta odmiana jest całkowicie podobna do poprzedniej.
— Nad pralką. Umywalki przeznaczone do montażu nad pralką. Ta opcja jest wygodna przede wszystkim dlatego, że pozwala optymalnie wykorzystać przestrzeń w pomieszczeniu. Jednocześnie należy pamiętać, że nowoczesne pralki mogą znacznie różnić się wielkością, a przed zakupem warto wyjaśnić kompatybilność umywalki z konkretnym urządzeniem; jeśli pralka jest ładowana od góry, ta opcja w ogóle nie ma zastosowania. Detale montażu w różnych modelach podobnych umywalek mogą się różnić, jednak najczęściej umywalka jest ponadto mocowana do ściany i tylko częściowo opiera się na pralce (choć pralka nadal pełni rolę głównego wspornika).
— Wolnostojące. Zgodnie z nazwą takie umywalki to integralne konstrukcje składające się z umywalki i szafki, przeznaczone do montażu na podłodze. Ich główna różnica w stosunku do modeli podwieszanych z szafką (patrz wyżej) polega na tym, że są w stanie stabilnie stać na płaskiej podłodze bez żadnych dodatkowych elementów mocujących. Dzięki temu model wolnostojący można, mówiąc w przenośni, montować nawet na środku wanny (najważniejsze jest poprawne orurowanie). W związku z tym ten typ jest najłatwiejszy do montażu. Jednak modele wolnostojące są dość drogie.
Istnieją umywalki, które są przeznaczone do kilku opcji montażu — na przykład modele, które można montować tak na szafce, jak i na blacie.Kształt
Kształt komory umywalki. W większości przypadków kształt komory nie wpływa na możliwości umywalki i dobierany jest w oparciu o specyfikę montażu. Tak więc w przypadku montażu nablatowego (patrz wyżej) jedynym ograniczeniem jest projekt łazienki i osobiste preferencje kupującego; podczas montażu naszafkowego należy również wziąć pod uwagę kształt szafki; modele podwieszane nieuchronnie mają płaską tylną ścianę do mocowania do ściany itp.
Jako osobny typ można wyróżnić
umywalki narożne: ten kształt jest przeznaczony do ciasnych przestrzeni, w których musisz maksymalnie zaoszczędzić miejsce. Jeśli oszczędności nie są krytyczne, warto zwrócić uwagę na inne opcje.
Orientacja komory
Orientacja komory względem obudowy umywalki.
—
Wyśrodkowana. Najprostsza i najbardziej optymalna konfiguracja, umiejscowiona na środku szerokiego brzegu umywalki. Znajduje się w zdecydowanej większości nowoczesnych modeli umywalek.
—
Prawa. Umieszczenie komory z prawej strony przyda się w niestandardowych warunkach montażu umywalki. Takie modele najczęściej montuje się na szafkach narożnych, które znajdują się w lewym rogu pomieszczenia. Można je również montować samodzielnie — pod ociekaczem niektórych umywalek z komorą prawą można umieścić np. pralkę.
—
Lewa. Lustrzana wersja komory „prawej”, umieszczona po lewej stronie w stosunku do obudowy umywalki. Ujawnia praktyczną wartość w niestandardowych warunkach lub pełni funkcję elementu aranżacji łazienki.
— Lewa / prawa. W niektórych umywalkach producent lub sklep nie wskazuje wyraźnie orientacji komory w nazwie modelu. Orientację należy doprecyzować na etapie uzgadniania zamówienia ze sprzedawcą towaru, aby zakup odpowiedniej umywalki przebiegł bez niespodzianek.
Ociekacz
Ociekacz jest płaską powierzchnią, zwykle znajdującą się po obu stronach umywalki na poziomie jej górnej krawędzi; położenie z jednej strony zakłada również odpowiednią jednostronną orientację komory (patrz wyżej). Taka powierzchnia może pełnić rolę swego rodzaju półki: możesz np. położyć odpowiednie akcesoria podczas golenia lub kosmetyki podczas nakładania makijażu.
Kraj pochodzenia marki
Istnieje wiele narodowych stereotypów: wielu użytkowników uważa niektóre kraje za bardziej atrakcyjne niż inne. Jednak w naszych czasach te stereotypy praktycznie nie mają podstaw. Po pierwsze, w kraju pochodzenia marki często znajduje się tylko siedziba producenta, a produkcja może znajdować się również w innym państwie. Po drugie, pochodzenie z określonego kraju nie jest jeszcze gwarancją jakości: wszystko zależy od tego, jak dokładnie dany producent kontroluje swoje produkty. Dlatego przy ocenie jakości warto skupić się nie na „narodowości”, ale przede wszystkim na renomie danej marki i półce cenowej produktu. Reprezentowane są następujące kraje:
Belgia,
Niemcy,
Indie,
Hiszpania,
Włochy,
Polska,
Portugalia,
Słowenia,
USA,
Turcja,
Francja,
Czechy,
Szwajcaria,
Szwecja,
Japonia.