Porównanie Microsoft Xbox One X + Gamepad vs NVIDIA Shield 500GB

Platforma lub zestaw platform obsługiwanych przez konsolę.

Platformę można określić jako podstawowy zestaw oprogramowania i sprzętu, który umożliwia uruchamianie gier. Takie zestawy różnią się znacznie pod względem zestawu cech i z reguły są ze sobą niekompatybilne. Dlatego każda gra „konsolowa” musi zostać wydana dla konkretnej platformy (lub w kilku wersjach na różne), a do jej normalnego działania konieczne jest, aby konsola obsługiwała tę platformę.

Większość nowoczesnych platform została stworzona przez duże firmy, a ich nazwy są bezpośrednio związane z markami konsol tych firm: na przykład Sony ma PlayStation, Microsoft ma Xbox itp. Należy zwróć uwagę, że jedna platforma może opisywać kilka typów i generacji konsol do gier; aby uzyskać szczegółowe informacje, zapoznaj się z opisami poszczególnych pozycji poniżej.

Najpopularniejsze aktualnie odmiany platform to:

— Play Station. Opracowana przez firmę Sony. Obejmuje kilka generacji konsol stacjonarnych PlayStation, a także przenośnych (patrz „Współczynnik kształtu”), w szczególności PS Portable i PS Vita. Późniejsze modele stacjonarne są kompatybilne z poprzednimi generacjami gier (z rzadkimi wyjątkami), a konsole przenośne mogą również uruchamiać gry z wczesnych stacjonarnych PlayStation. Obsługiwany jest kontroler PS Move działający na zasadzie śledzenia ruchu.

— Xbox. Platforma stworzona przez firmę...Microsoft. Obejmuje tylko modele stacjonarne i charakteryzuje się dość wydajnym sprzętem. Jedną z interesujących funkcji jest oryginalny kontroler Kinect, który jest kamerą do śledzenia ruchów użytkownika i kontrolowania gry za pomocą tych ruchów.

— Nintendo. Platforma stworzona przez firmę o tej samej nazwie. W ramach tej rodziny można wyróżnić trzy obszary konsol: stacjonarne Wii, przenośne DS oraz łączone Switch. Jedną z najbardziej wyraźnych cech tej platformy jest to, że tworząc nowe konsole, Nintendo zwraca uwagę nie tyle na zwiększanie mocy sprzętu, ile na wprowadzanie oryginalnych rozwiązań technicznych. W ten sposób Wii stała się pierwszą konsolą na rynku, w której zastosowano kontrolery ruchu (zobacz „Wyposażenie”). Rodzina DS ma rozbudowaną funkcjonalność, a niektóre z tych konsol mogą nawet wyświetlać obrazy 3D widoczne bez specjalnych okularów. Switch to pierwsza pełnowartościowa hybrydowa konsola, początkowo umożliwiająca używanie zarówno urządzenia przenośnego, jak i stacjonarnego (szczegółowe informacje można znaleźć w części „Współczynnik kształtu”).

— Android. W przeciwieństwie do wszystkich powyższych nazw, Android nie jest platformą do gier, a pełnoprawnym systemem operacyjnym przeznaczonym na różne urządzenia mobilne (przede wszystkim smartfony i tablety). Jego kluczową różnicą w stosunku do rzeczywistych platform są rozbudowane możliwości instalowania dodatkowych aplikacji, wśród których same gry to tylko jedna z wielu kategorii (i daleka od głównej). Większość modeli z systemem Android to tablety do gier (zobacz „Współczynnik kształtu”).

Należy zauważyć, że nie jest technicznie wykluczone, że jedna konsola może obsługiwać wiele platform. Ponadto lista ta nie jest wyczerpująca, na rynku mogą istnieć inne opcje - najczęściej oryginalne platformy ośmiobitowe i szesnastobitowe.

Oficjalny rok wydania konsoli do gier. Z reguły wskazuje na to data oficjalnego wejścia do sprzedaży. Informacje te pozwalają określić „wiek” urządzenia - a tym samym jego funkcjonalność (w pewnym zakresie), w tym w ramach własnej platformy. Na przykład różnica w nazwie między Xbox One S i Xbox One X nie jest szczególnie oczywista; ale wiedząc, że pierwszy został wydany w 2016 roku, a drugi w 2017 roku, można jednoznacznie określić, który model będzie nowszy i bardziej zaawansowany. W związku z tym nowe pozycje na 2020 i 2019 będą jeszcze lepsze.

Liczba gamepadów dostarczanych w zestawie z konsolą.

Należy nadmienić, że gamepad to akcesorium gamingowy w postaci małego pilota z przyciskami, drążkami i innymi elementami sterującymi. Takie urządzenia są używane jako standardowe kontrolery w większości konsol (patrz „Rodzaj”). A liczba gamepadów odpowiada liczbie graczy, którzy mogą jednocześnie korzystać z konsoli. Najczęściej w zestawie jest tylko jeden kontroler, lecz do wielu modeli dołączanych jest 2 gamepady — w obliczeniu na multiplayer dla dwóch graczy, na przykład piłkę nożną, gry walki czy wspólne przejście strzelanki.

Należy pamiętać, że w niektórych modelach mogą obowiązywać specjalne zasady liczenia gamepadów. Tak więc, w przypadku konsoli Nintendo Switch (patrz „Rodzaj – przenośna/stacjonarna") para kontrolerów, która w trybie stacjonarnym jest łączona w jeden manipulator, jest nadal uważana za dwa gamepady.

- napęd DVD / Blu-ray. Napęd do odczytu dysków optycznych. Funkcja ta jest typowa głównie dla konsol stacjonarnych (patrz „Współczynnik Kształtu”); mówimy w nich co najmniej o obsłudze DVD, jednak wiele modeli jest w stanie współpracować z Blu-ray. Istnieją jednak konsole przenośne obsługujące dyski optyczne - pełnowymiarowe DVD / Blu-ray są dla nich zbyt nieporęczne, dlatego w takich przypadkach zwykle stosuje się określone formaty (takie jak UMD w niektórych modelach PlayStation Portable). Dyski są najczęściej używane jako nośniki do gier, chociaż niektóre modele mogą również zapewniać możliwość odtwarzania audio i wideo (czyli w rzeczywistości używać konsoli jako odtwarzacza multimedialnego).

- Obsługa HDR. Możliwość wyprowadzenia przez pulpit konsoli sygnału wideo o tzw. rozszerzonym zakresie dynamicznym. Na takim obrazie po pierwsze zwiększa się głębia kolorów (innymi słowy, wyświetlanych jest więcej różnych odcieni), a po drugie zwiększa się kontrast - jasne obszary są jaśniejsze, a ciemne ciemniejsze. Poprawia to jakość odwzorowania kolorów, sprawia, że obraz jest bardziej realistyczny i potęguje wrażenie głębi, obraz jest postrzegany jako mniej płaski. To prawda, trzeba pamiętać, że do pełnego wykorzystania tej funkcji potrzebny będzie również telewizor lub inny ekran z obsługą HDR - w przeciwnym razie wszystkie zalety tej technologii zostaną zniweczone przez ograniczenia w funkcjonalności s...amego ekranu. Należy również pamiętać, że technologia HDR ma kilka formatów (na przykład HDR10 i HDR Dolby Vision) i nie wszystkie z nich są ze sobą kompatybilne. Dlatego, aby skorzystać z tej funkcji, warto upewnić się, że konsola i telewizor są zgodne ze standardami HDR.

- Obsługa UltraHD (4K). Możliwość pracy konsoli z obrazem w standardzie 4K. Standardowa rozdzielczość takiego obrazu to 3840x2160, pod względem liczby pikseli jest 4-krotnie wyższa od Full HD. Funkcja ta występuje głównie w konsolach stacjonarnych, zapewnia możliwość przesyłania wideo 4K do telewizora lub innego urządzenia zewnętrznego. W ten sposób można uzyskać szczegółowy obraz o bardzo wysokiej jakości. Należy jednak pamiętać, że aby w pełni zobaczyć taki obraz, musi on być obsługiwany nie tylko przez konsolę, ale także przez ekran, do którego jest podłączony - w przeciwnym razie wszystkie zalety ultra wysokiej rozdzielczości zostaną utracone. Należy również pamiętać, że nie wszystkie nowoczesne gry i inne treści są dostępne w 4K (choć oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby odtwarzać filmy o mniejszych rozdzielczościach na konsoli).

- Obsługa usług wideo. Możliwość współpracy konsoli z różnymi sieciowymi usługami wideo. Z reguły za tę funkcję odpowiadają preinstalowane programy klienckie, które umożliwiają łatwe wyszukiwanie i odtwarzanie różnych treści w Internecie. Wśród serwisów wideo obsługiwanych przez nowoczesne konsole znajdują się w szczególności YouTube (najbardziej znany i największy sieciowy serwis wideo), Netflix (jeden z największych producentów seriali telewizyjnych dystrybuowanych w Internecie), Amazon Video (m.in. dostawca seriali i filmów na żądanie) i inne. Należy pamiętać, że dostęp do treści może być płatny i podlegać ograniczeniom regionalnym.

Obecność napędu do odczytu dysków optycznych w konstrukcji konsoli. Zwrócamy uwagę, że nazwa DVD / Blu-ray w tym przypadku jest warunkowa, ponieważ lista typów płyt używanych w nowoczesnych konsolach nie ogranicza się tylko do tych formatów. Tak więc praktycznie wszystkie takie napędy konsol stacjonarnych są zdolne do pracy z płytami CD (chociaż obsługiwane mogą być tylko specjalne dyski „firmowe”), a w przenośnych wersjach PlayStation (patrz „Platforma”) używane są dyski w formacie UMD, które są małych rozmiarów. Dlatego przed zakupem warto doprecyzować, jakie formaty obsługuje wybrana konsola - zwłaszcza jeśli kupujesz konsolę posiadającą już określoną kolekcję gier na dyskach.

— mini-Jack (3,5 mm). Złącze ogólnego przeznaczenia, najczęściej używane jako analogowe wyjście audio. Mówiąc najprościej, w konsolach taki interfejs jest zwykle przeznaczony do podłączenia słuchawek, głośników i innych zewnętrznych akcesoriów audio - wiele takich urządzeń korzysta z wtyczki 3,5 mm, a do innych interfejsów są odpowiednie adaptery. Jednocześnie specyficzna funkcjonalność mini-Jacka może być inna. Tak więc w niektórych modelach działa tylko jako wyjście, w innych można go użyć do podłączenia zestawu słuchawkowego z mikrofonem lub nawet osobnego mikrofonu. Ponadto złącze to można łączyć z optycznym wyjściem S / P-DIF (więcej informacji można znaleźć w części „Dodatkowe”).

— miniHDMI. Zmniejszona wersja interfejsu HDMI opisana poniżej. Zainstalowana w przenośnych konsolach i tabletach do gier (patrz „Współczynnik kształtu”), pełnowymiarowa wersja nie różni się, z wyjątkiem wymiarów złącza i jest używana w tym samym celu - do podłączenia do telewizora lub innego ekranu i transmisji sygnału wideo i audio.

— HDMI. Cyfrowy interfejs umożliwiający jednoczesną transmisję sygnału wideo o wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku do 7.1 za pomocą jednego kabla (ponadto w wysokiej jakości i przy minimalnych zakłóceniach). Jest jednym z najczęściej występujących w nowoczesnym sprzęcie wideo, zdecydowana większość telewizorów i monitorów ma co najmniej jedno wejście HDMI. Jedn...ocześnie do pracy z rozdzielczościami od HD (1280x720) i wyższymi to właśnie ten interfejs połączenia jest dziś uważany za optymalny. Dlatego obecność HDMI jest prawie obowiązkowa w przypadku konsol stacjonarnych z obsługą wideo w wysokiej rozdzielczości (w modelach przenośnych pełnowymiarowe złącze nie jest używane ze względu na stosunkowo duże wymiary).

— microUSB. Zredukowana (w zasadzie najmniejsza na dzień dzisiejszy) wersja interfejsu USB, który jest szeroko stosowany w technologii komputerowej do podłączania urządzeń zewnętrznych; całkowicie identyczny z wersją pełnowymiarową, poza kształtem i wymiarami złącza. Okazało się, że oryginalne złącze USB ma dość duże wymiary, słabo dopasowane do kieszonkowego sprzętu; w związku z tym wśród konsol występuje zwykle w modelach przenośnych i tabletach do gier (patrz „Współczynnik kształtu”). Złącze microUSB jest przeznaczone do obsługi konsoli jako podłączonego urządzenia podrzędnego, slave (aby uzyskać więcej informacji, patrz „USB 2.0”). Dzięki niemu możesz na przykład pobierać nowe gry na swoje urządzenie lub aktualizować oprogramowanie.

— microUSB (MHL). Złącze łączące możliwości microUSB i HDMI (patrz wyżej). Kształt i rozmiar są całkowicie identyczne z microUSB, jak również kompatybilne ze zwykłym interfejsem USB i zapewnia te same możliwości; jednakże MHL może być również używany do przesyłania wideo w wysokiej rozdzielczości i dźwięku wielokanałowego. Taką transmisję zapewnia prosty kabel adaptera z wtyczką microUSB na jednym końcu i HDMI na drugim; to połączenie może nawet ładować baterię konsoli. MHL został stworzony jako standard mobilny i jest odpowiednio stosowany w modelach przenośnych (patrz „Współczynnik kształtu”). Eliminuje potrzebę dostarczania przez producentów oddzielnego wyjścia miniHDMI dla wyjścia wideo, co ma pozytywny wpływ na kompaktowość. Co prawda do normalnej pracy w trybie transmisji wideo konieczne jest, aby telewizor lub inny ekran zewnętrzny również miał certyfikat MHL; jednak w skrajnych przypadkach sytuację można naprawić za pomocą prostego adaptera.

— złącze USB C. Rodzaj złącza USB, umieszczane jednocześnie jako zamiennik pełnowymiarowego USB i kompaktowego microUSB. Jest porównywalny rozmiarem do microUSB, dlatego występuje głównie w konsolach przenośnych i hybrydowych (patrz „Współczynnik kształtu”). Jedną z cech tego interfejsu jest dwustronne złącze, które można włożyć do gniazda z dowolnej strony (w przeciwieństwie do poprzednich typów złącza USB). Z założenia USB C jest w większości przypadków podobne do microUSB; a pod względem szybkości przesyłania danych i innych cech zwykle odpowiada USB 3.0 lub 3.1 (patrz poniżej).

Liczba pełnowymiarowych portów USB w wersji 3.2 gen1(wcześniej nazywanych USB 3.1 gen1 i USB 3.0) w konstrukcji konsoli.

Ten standard różni się od opisanego powyżej USB 2.0 maksymalną szybkością transmisji danych zwiększoną do 4,8 Gb/s, a także wyższą mocą dostarczaną do złącza zasilania; poza tym obie wersje są prawie identyczne i w pełni ze sobą kompatybilne.

Model procesora zainstalowanego w konsoli do gier.

Procesor jest głównym modułem obliczeniowym urządzenia; możliwości konsoli jako całości w dużej mierze zależą od jego charakterystyk. Należy jednak zauważyć, że informacje o jego modelu w konsolach do gier mają zwykle charakter informacyjny i reklamowy. Faktem jest, że konsole są zwykle projektowane dla określonej platformy, a to implikuje pewne wymagania dotyczące mocy sprzętu - tak, aby odpowiednie gry działały normalnie. Oczywiście znając nazwę, można znaleźć bardziej szczegółowe informacje - charakterystykę, wyniki testów, recenzje, opinie itp. - i stworzyć jak najbardziej wyraźny obraz możliwości procesora; jeśli jednak nie planujesz używać konsoli w niestandardowych rolach, jest mało prawdopodobne, aby ta informacja miała rzeczywistą wartość praktyczną. Jedynymi wyjątkami są tablety do gier (patrz „Współczynnik kształtu"): ponieważ są one bardzo wszechstronne i mogą być wyposażone w różnorodne programy, dane procesora mogą być przydatne do oceny szybkości działania określonej aplikacji.

Należy pamiętać, że w zaawansowanych konsolach stacjonarnych można zainstalować wiele procesorów.

Wydajność karty graficznej zainstalowanej w konsoli do gier.

Wydajność mierzona jest w FLOPS - liczbie operacji matematycznych zmiennoprzecinkowych, które procesor karty graficznej jest w stanie wykonać w ciągu jednej sekundy. W konsolach do gier tradycyjnie jest używane oznaczenie w teraflopach - bilionach operacji na sekundę.

Teoretycznie wyższa wydajność oznacza bardziej zaawansowaną kartę graficzną i odpowiednią jakość grafiki. Jednak w praktyce parametr ten jest często podawany w celach reklamowych, aniżeli do opisu rzeczywistych możliwości konsoli. Faktem jest, że jakość grafiki zależy nie tylko od możliwości karty graficznej, lecz także od innych czynników, w tym od ogólnej charakterystyki konsoli (procesor, pamięć itp.), A także od tego, jak dobrze gry są zoptymalizowane dla tej platformy. Dlatego modele podobne do siebie danym wskaźnikiem mogą znacznie różnić się rzeczywistymi możliwościami wideo. Co więcej, stosunkowo skromna karta graficzna może również przewyższyć bardziej wydajny odpowiednik. Na przykład Xbox One S firmy Microsoft, z akceleratorem wideo „jedynie” 1,4 TFLOPS, obsługuje rozdzielczość 4K i HDR (patrz „Funkcje i możliwości”), podczas gdy jej odpowiednik PS 4 Slim z kartą graficzną 1,84 TFLOPS nie ma takich możliwości. Dlatego sensowne jest porównywanie wydajności wideo tylko na konsolach, które znacznie różnią się wskaźnikami cyfrowymi.