Porównanie Astell&Kern A&ultima SP1000M vs Astell&Kern A&ultima SP1000

Ilość pamięci wbudowanej zainstalowanej w odtwarzaczu.

Parametr ten bezpośrednio zależy od tego, ile muzyki i innych treści można przechowywać w urządzeniu bez użycia kart pamięci (zwłaszcza, że niektóre modele w ogóle nie obsługują takich kart). Dla porównania: rozmiar jednego pliku MP3 zwykle nie przekracza 20 MB, ta sama kompozycja w formacie bezstratnym ma 3-4 razy większy rozmiar, film w standardowej jakości zajmuje średnio od 700 MB do 2,5 GB, w HD 720p - w górę do 5 - 6 GB. Zatem pod względem przechowywania danych im więcej wbudowanej pamięci, tym lepiej. Z drugiej strony cena odtwarzacza zależy bezpośrednio od pojemności pamięci. W związku z tym niektóre modele dostępne są w kilku modyfikacjach, różniących się ilością pamięci oraz ceną.

Przy wyborze należy pamiętać, że część pamięci nieuchronnie będzie zajęta przez oprogramowanie układowe i wstępnie zainstalowane aplikacje; czasami ta część okazuje się dość znacząca - na przykład w modelach z systemem operacyjnym na pokładzie (patrz wyżej) można zajmować kilka gigabajtów. Zauważamy również, że karty pamięci pod względem objętości gigabajtów są tańsze niż dyski wbudowane, a z praktycznego punktu widzenia w większości przypadków nie są im gorsze. Warto więc przede wszystkim poszukać odtwarzacza z dużą ilością pamięci wbudowanej, jeśli ten model nie współpracuje z kartami pamięci.

Teraz na rynku pojawiają się odtwarzacze z taką pojemnością pamięci: do 8 GB, 16 GB..., 32 GB, 64 GB i więcej. Istnieją jednak również modele bez wbudowanej pamięci, przeznaczone tylko do użytku z kartami pamięci.

Maksymalna ilość karty pamięci, której można użyć w odtwarzaczu. Parametr ten jest bezpośrednio związany z typem karty (patrz wyżej): każdy typ ma swoje własne ograniczenia dotyczące wolumenu. Jednocześnie możliwości pracy z pojemnymi nośnikami są ograniczone nie tylko rodzajem karty, ale także sprzętem odtwarzacza. Dlatego wiele modeli ma niższy limit pojemności niż wynika to z karty pamięci – na przykład 128 GB w modelu z obsługą SDXC (teoretyczne maksimum to 2 TB).

Zwróć uwagę, że występuje również sytuacja odwrotna – np. gdy urządzenie o maksymalnej pojemności 16 GB deklaruje obsługę tylko kart microSD (teoretycznie maksimum to 4 GB). Oznacza to zazwyczaj, że odtwarzacz może pracować z nowszymi formatami (w naszym przykładzie przynajmniej microSDHC), ale z jakiegoś powodu ten punkt nie jest wymieniony w oficjalnej specyfikacji (np. producent mógł pomylić się w dokumentacji).

Stosunek poziomu sygnału użytecznego (czysty dźwięk) do obcego szumu wytwarzanego przez odtwarzacz na wyjściu. Parametr ten bezpośrednio charakteryzuje jakość wbudowanego wzmacniacza: uwzględnia głównie szum wewnętrzny obwodów elektronicznych, a im wyższy stosunek sygnału do szumu, tym mniej szumu i tym wyraźniejszy dźwięk.

Zauważ, że w przypadku odtwarzaczy ta cecha często nie jest szczególnie krytyczna: szum wzmacniacza może być gubiony na tle dźwięków otoczenia, szczególnie w środowisku miejskim, a do takich sytuacji wystarczą nawet najskromniejsze wskaźniki, co poziom 70 - 80 dB. Jednocześnie w przypadku modeli Hi-Fi (patrz „Typ”) ten punkt jest jednym z najważniejszych; w najbardziej zaawansowanych urządzeniach stosunek sygnału do szumu może przekroczyć 120 dB.

Zniekształcenia harmoniczne odtwarzacza.

Parametr ten bezpośrednio charakteryzuje ilość zniekształceń wprowadzanych przez urządzenie do oryginalnego dźwięku: im niższy współczynnik, tym czystszy dźwięk, tym mniej takich zniekształceń. Nie da się ich całkowicie wyeliminować, ale można je zredukować do poziomu praktycznie niezauważalnego przez człowieka. Uważa się więc, że zniekształcenia na poziomie 0,5% są już niewidoczne nawet dla doświadczonego słuchacza. Jednocześnie w nowoczesnym sprzęcie audio występują też znacznie niższe wartości – nawet do dziesięciu tysięcznych procenta. W przypadku odtwarzaczy takie wskaźniki pełnią głównie rolę reklamową – są oznaką wysokiego poziomu urządzenia.

Zwróć uwagę, że zniekształcenia harmoniczne są wskazywane głównie dla odtwarzaczy Hi-Fi (patrz „Typ”), dla których maksymalna czystość dźwięku ma kluczowe znaczenie; w modelach konwencjonalnych ma to znaczenie drugorzędne.

Kodeki i dodatkowe technologie przetwarzania dźwięku obsługiwane przez odtwarzacz podłączony przez Bluetooth. Początkowo transmisja dźwięku poprzez Bluetooth wiąże się z dość mocną kompresją sygnału, co może znacznie zepsuć wrażenia ze słuchania muzyki. Aby wyeliminować tę wadę, stosuje się różne technologie, w szczególności aptX, aptX HD, aptX Low Latency, aptX Adaptive, AAC, LDAC, LHDC. Oczywiście, aby skorzystać z którejkolwiek technologii, musi ona być obsługiwana nie tylko przez odtwarzacz, ale także przez urządzenie Bluetooth, z którym jest używana. Oto główne cechy każdej opcji:

- aptX. Kodek Bluetooth zaprojektowany w celu znacznej poprawy jakości dźwięku przesyłanego przez Bluetooth. Zdaniem twórców pozwala to uzyskać jakość porównywalną z Audio CD (16-bit/44,1 kHz). Korzyści z aptX są najbardziej zauważalne podczas słuchania treści wysokiej jakości (takich jak formaty bezstratne), ale nawet w przypadku zwykłego pliku MP3 może zapewnić zauważalną poprawę dźwięku.

- aptX HD. Opracowanie i udoskonalenie oryginalnego aptX, umożliwiające uzyskanie czystości dźwięku porównywalnej z dźwiękiem Hi-Res (24-bity/48 kHz). Podobnie jak w oryginale, zalety aptX HD są zauważalne głównie w przypadku wysokiej jakości dźwięku, choć kodek ten nie będzie nie na miejscu dla MP3.

- aptX Niskie opóźnienie. Specyficzna wersja aptX opisana powyżej, zaprojektowana nie tyle w celu poprawy jakości dźwięku, ile w celu zmniejszenia opóźnień w transmisji sygnał...u. Takie opóźnienia nieuchronnie występują podczas pracy przez Bluetooth; Nie są one krytyczne przy słuchaniu muzyki, jednak podczas oglądania wideo może wystąpić zauważalna desynchronizacja pomiędzy obrazem i dźwiękiem. Kodek aptX LL eliminuje to zjawisko, zmniejszając opóźnienie do 32 ms – różnica niezauważalna dla ludzkiej percepcji.

- aptX Adaptacyjny. Dalszy rozwój aptX; w rzeczywistości łączy możliwości aptX HD i aptX Low Latency, ale nie ogranicza się do tego. Jedną z głównych cech tego standardu jest tzw. adaptacyjna przepływność: kodek automatycznie dostosowuje rzeczywistą szybkość przesyłania danych w oparciu o charakterystykę nadawanej treści i obciążenie wykorzystywanych częstotliwości. Pomaga to w szczególności zmniejszyć zużycie energii i zwiększyć niezawodność komunikacji; a specjalne algorytmy pozwalają na nadawanie dźwięku o jakości porównywalnej do aptX HD (24 bity/48 kHz), przy wykorzystaniu znacznie mniejszej ilości przesyłanych danych.

- AAC Kodek Bluetooth używany głównie w przenośnych gadżetach Apple. Pod względem możliwości zauważalnie ustępuje bardziej zaawansowanym standardom, takim jak aptX czy LDAC: jakość dźwięku przy użyciu AAC jest porównywalna z przeciętnym plikiem MP3. Jednak do słuchania tych samych plików MP3 wystarczy; różnica staje się zauważalna dopiero w bardziej zaawansowanych formatach.

— LDAC. Opatentowany kodek Bluetooth firmy Sony. Przewyższa nawet aptX HD pod względem szerokości pasma i potencjalnej jakości dźwięku, zapewniając wydajność na poziomie Hi-Res dźwięku 24-bit/96 kHz; Istnieje nawet opinia, że jest to maksymalna jakość, jaką można zapewnić w transmisji bezprzewodowej – dalsza poprawa będzie po prostu niezauważalna dla ludzkiego ucha.

- LHDC. LHDC (kodek audio High-Definition o niskim opóźnieniu) to kodek o wysokiej rozdzielczości i niskim opóźnieniu opracowany przez Hi-Res Wireless Audio Alliance i Savitech. Kodek ten jest również znany jako HWA (bezprzewodowy dźwięk Hi-Res). Przy zastosowaniu LHDC transmisja sygnału odbywa się z szybkością transmisji do 900 kbps, głębią bitową do 24 bitów i częstotliwością próbkowania do 96 kHz. Zapewnia to stabilne i niezawodne połączenie przy zmniejszonych opóźnieniach. Kodek jest optymalnie dostosowany do wysokiej klasy słuchawek bezprzewodowych i zaawansowanych cyfrowych formatów audio.

Odtwarzacz obsługuje technologię Bluetooth.

Technologia ta przeznaczona jest do bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej pomiędzy różnymi urządzeniami. Istnieją różne sposoby wdrożenia tego u graczy. Najpopularniejszą opcją jest przesyłanie dźwięku do słuchawek bezprzewodowych, sprzętu akustycznego lub innego podobnego sprzętu (aptX jest wysoce pożądany, patrz „Funkcje/możliwości”). Można przewidzieć także inne sposoby zastosowania - w szczególności wymianę plików z innymi urządzeniami i zdalne sterowanie (odtwarzacz lub z odtwarzacza). Konkretny zestaw dodatkowych funkcji należy wyjaśnić osobno.

Protokoły bezprzewodowe Bluetooth z czwartej wersji i nowsze są dziś aktualne:

• Bluetooth w wersji 4.0. W wersji 4.0 wprowadzono tryb połączenia Bluetooth Low Energy (BLE) charakteryzujący się niskim zużyciem energii. Ten standard komunikacji przeznaczony jest głównie do przesyłania niewielkich ilości informacji – w szczególności pakietów danych usługowych w celu utrzymania połączenia. Jednocześnie twórcom udało się połączyć ekonomiczne zużycie energii i duży zasięg komunikacji – sięga on 100 m, co pozytywnie wpływa na stabilność połączenia.
• Bluetooth v4.1. Rozwój i udoskonalanie Bluetooth 4.0. Z punktu widzenia graczy kluczową innowacją w tej wersji była poprawiona odporność na zakłócenia podczas pracy w pobliżu urządzeń komunikacji mobilnej 4G (LTE) (we wcześniejszych standardach sygnały Bluetooth i LTE mogły się na...siebie nakładać, co prowadziło do awarii).
• Bluetooth v4.2. Następnie, po wersji 4.1, rozwinął się standard Bluetooth, który przede wszystkim przedstawił szereg ogólnych ulepszeń w zakresie niezawodności i odporności połączenia na zakłócenia.
• Bluetooth v5.0. Główna aktualizacja Bluetooth wydana w 2016 roku. Jedną z najbardziej zauważalnych innowacji było wprowadzenie dwóch dodatkowych trybów pracy Bluetooth LE: trybu zwiększonej prędkości (poprzez zmniejszenie zasięgu) oraz trybu zwiększonego zasięgu (poprzez zmniejszenie prędkości). Kluczową korzyścią tych innowacji jest poprawa ogólnej niezawodności komunikacji, zwiększenie ich zasięgu i zmniejszenie liczby przerw.
• Bluetooth v5.1. Aktualizacja do wersji v 5.0, w której oprócz ogólnej poprawy jakości i niezawodności komunikacji, stało się możliwe określenie kierunku, z którego dochodzi sygnał Bluetooth. Dzięki temu lokalizacja podłączonych urządzeń określana jest z centymetrową dokładnością, co pozytywnie wpływa na jakość połączenia bezprzewodowego.
• Bluetooth v5.2. Następną aktualizacją, po wersji 5.1, jest Bluetooth 5. generacji. Głównymi innowacjami w tej wersji jest szereg ulepszeń bezpieczeństwa, dodatkowa optymalizacja zużycia energii w trybie LE oraz nowy format sygnału audio umożliwiający synchronizację odtwarzania równoległego na wielu urządzeniach.
• Bluetooth v 5.3 wszedł do użytku na początku 2022 roku. Wśród zawartych w nim innowacji przyspieszono proces negocjowania kanału komunikacyjnego pomiędzy sterownikiem a urządzeniem, zaimplementowano funkcję szybkiego przełączania pomiędzy stanem pracy w niskim cyklu pracy a trybem dużej prędkości oraz poprawiono przepustowość i stabilność połączenia poprzez zmniejszenie podatności na zakłócenia. W przypadku wystąpienia nieoczekiwanych zakłóceń w trybie Low Energy, procedura wyboru kanału komunikacyjnego do przełączenia została od tej chwili przyspieszona.
• Bluetooth v 5.4 został wprowadzony na początku 2023 roku. W tej edycji zwiększono zasięg i szybkość wymiany danych. Również w wersji Bluetooth v 5.4 poprawiono energooszczędny tryb BLE. Ta wersja protokołu wykorzystuje nowe funkcje bezpieczeństwa w celu ochrony danych przed nieuprawnionym dostępem, zwiększyła niezawodność połączenia poprzez wybór najlepszego kanału komunikacji oraz zapobiega utracie połączenia na skutek zakłóceń.

Pojemność akumulatora zainstalowanego w odtwarzaczu.

Teoretycznie większa akumulator może zapewnić dłuższą żywotność akumulatora. Jednak w praktyce autonomia będzie zależeć nie tylko od pojemności akumulatora, ale także od poboru mocy odtwarzacza, co jest bezpośrednio związane z funkcjonalnością. Dlatego przy ocenie autonomii lepiej skupić się nie na charakterystyce akumulatora, ale na czasie pracy bezpośrednio określonym w charakterystyce (patrz poniżej). I tylko modele o podobnej charakterystyce można porównać ze sobą pod względem pojemności akumulatora - na przykład odtwarzacze multimedialne na Androida o w przybliżeniu tych samych przekątnych ekranu.

Maksymalny czas działania odtwarzacza na jednym ładowaniu akumulatora w trybie odtwarzania dźwięku. Warto zwrócić uwagę na parametr ten przede wszystkim, jeśli musisz korzystać z urządzenia przez długi czas bez możliwości doładowania akumulatora. Należy pamiętać, że producenci zwykle wskazują na „idealny” czas pracy: przy stałej stosunkowo niskiej głośności, bez pracy z ekranem i innymi dodatkowymi funkcjami, które również zużywają energię. Oznacza to, że w praktyce autonomia odtwarzacza może być nieco mniejsza niż deklarowana. Niemniej jednak parametr ten pozwala dość dokładnie ocenić przydatność odtwarzacza do długotrwałej pracy bez ładowania, a także całkiem nadaje się do porównywania różnych modeli ze sobą.

Czas potrzebny do pełnego naładowania baterii w prawidłowo zasilanych odtwarzaczach.

W tym przypadku mamy na myśli czas ładowania baterii od 0 do 100% przy użyciu standardowej ładowarki (lub ładowarki innej firmy o identycznych parametrach). W związku z tym w praktyce wskaźnik ten może różnić się od deklarowanego, w zależności od specyfiki sytuacji. Jednak ogólnie rzecz biorąc, całkiem możliwe jest ocenianie różnych modeli i porównywanie ich ze sobą.

Należy również pamiętać, że wzrost pojemności baterii nieuchronnie pociąga za sobą wydłużenie czasu ładowania. Aby zrekompensować ten moment, można zastosować specjalne technologie szybkiego ładowania – wpływają one jednak na koszt i wymagają użycia specjalistycznej pamięci.