Porównanie Dnipro-M CM-130C 130 l vs Forte EW2125P 125 l

Materiał, z którego wykonana jest korona. Ma to znaczenie nie tyle z punktu widzenia jakości mieszania betonu, co z punktu widzenia trwałości sprzętu.

- Żeliwo. Najpopularniejszy metal w produkcji korony. Łatwy w obróbce, szybki w odlewaniu i wymagający minimalnych nakładów inwestycyjnych na wszystkich etapach produkcji. Inną godną uwagi cechą żeliwa jest jego długa żywotność. Jednocześnie pod wpływem naprężeń mechanicznych korona żeliwna może pękać, a wszelkiego rodzaju cząstki ścierne kruszą miejsca ocierania. Podczas pracy żeliwna korona często grzechocze i wibruje.

- Stal. Materiał do produkcji wieńca o wysokiej wytrzymałości. Stal jest droższa niż żeliwo, co z nawiązką rekompensuje cicha praca. Betoniarki z obrzeżami stalowymi świetnie sprawdzają się przez wiele godzin codziennego użytkowania.

- Poliamid. Technologia wytwarzania koron poliamidowych oparta jest na syntetycznej kompozycji, która odznacza się elastycznością i odpornością na temperatury w szerokim zakresie. Korony wykonane z tego materiału kompozytowego wyróżniają się trwałością, lekką konstrukcją, płynną pracą i cichą pracą. Koronę poliamidową można częściowo wymienić - zwykle składa się z czterech części, a jedną nieużyteczną można łatwo wymienić.

Całkowita objętość bębna roboczego betoniarki. Ilość roztworu, którą można przygotować w urządzeniu na raz, zależy bezpośrednio od tego parametru. W związku z tym warto wybrać model według objętości bębna w zależności od skali proponowanej pracy - im więcej betonu jest potrzebne i im więcej osób jest zaangażowanych w proces, tym bardziej obszerna powinna być betoniarka. Jednocześnie nie zawsze ma sens gonić za maksymalną pojemnością – w końcu takie modele są nie tylko dość nieporęczne i „żarłoczne”, ale także drogie.

Zwracamy również uwagę, że nie należy mylić całkowitej objętości z ilością mieszanki przygotowywanej na raz: ponieważ bęben nigdy nie jest całkowicie wypełniony, jego objętość robocza z definicji będzie mniejsza niż całkowita (więcej szczegółów można znaleźć w „Objętość gotowej mieszanki”). Jednak przy wyborze modelu, w zależności od skali pracy, zwykle skupia się na całkowitej objętości bębna. Tak więc najlepszą opcją dla zespołu 4 - 5 pracowników jest najczęściej 150 - 180 litrów, a dla małej konstrukcji przez jedną osobę - około 50 - 70 litrów. Bardziej szczegółowe zalecenia można znaleźć w specjalistycznych przewodnikach.

Największa ilość zaprawy, jaką można za jednym razem przygotować w betoniarce. Ponieważ proces mieszania zgodnie z najpopularniejszą technologią grawitacyjną (patrz „Rodzaj mieszania”) zakłada nachylenie bębna, nie można go napełnić po brzegi - zawartość po prostu się wyleje. W związku z tym objętość gotowej mieszanki w każdym przypadku będzie mniejsza niż całkowita objętość. To ostatnie dotyczy również jednostek typu wymuszonego.

Oceniając model z mieszaniem grawitacyjnym w zależności od objętości gotowej mieszanki, należy pamiętać, że ze względu na kształt bębna objętość ta nie może przekraczać 2/3 całkowitej pojemności - na przykład w przypadku betoniarki przy 120-litrowym bębnie będzie to około 80 litrów. Jeśli producent poda wyższe liczby, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że mówimy o teoretycznej ilości betonu, jaką silnik i napęd mogą bez problemu obrócić w bęben. To dobry wskaźnik niezawodności, ale daleko mu do tego, że w praktyce można przygotować taką ilość roztworu na raz.

W każdym razie parametr ten pełni również rolę ogranicznika: nie można załadować betoniarki ponad objętość gotowej mieszanki zadeklarowaną przez producenta. Tak, jest prawdopodobne, że taka ilość składników zmieści się do bębna, urządzenie nie pęknie od razu, a nawet będzie w stanie przez chwilę pracować stabilnie. Jednak mechanizmy betoniarki w takim trybie będą poddawane zwiększonym obciążeniom, co może prowadzić do ich przedwczesnej awarii; i takie przypadki nie są obję...te gwarancją producenta.

Prędkość, z jaką porusza się bęben lub łopatki (w zależności od rodzaju mieszania, patrz wyżej) betoniarki podczas pracy. W większości modeli klasy konsumenckiej wskaźnik ten ma raczej charakter ogólny niż praktyczny – optymalna prędkość dla rozwiązań, z którymi takie urządzenia zwykle muszą pracować to około 23-28 obr./min, a zdecydowana większość modeli dobrze wpisuje się w ten zakres . Różnice między poszczególnymi wartościami z reguły nie są krytyczne i wynikają z różnicy wielkości bębnów i mocy silników.

Prędkość, z jaką obraca się wał silnika mieszalnika podczas normalnej pracy.

Zazwyczaj silnik i napęd dobierane są do każdego konkretnego modelu w taki sposób, aby zapewnić optymalną prędkość obrotową bębna lub ostrzy (patrz wyżej). Dlatego w normalnych warunkach parametr ten nie ma praktycznej wartości i może się przydać tylko w przypadku awarii standardowego silnika - w celu wybrania najlepszej opcji wymiany.

Moc silnika służąca do obracania mechanizmu roboczego betoniarki. Parametr ten można nazwać drugorzędnym, ponieważ dobiera się go w zależności od objętości bębna (patrz wyżej) - w taki sposób, aby zapewnić bezproblemową rotację przy maksymalnym załadunku roboczym (patrz „Objętość gotowej mieszanki”). A głównym kryterium przy wyborze betoniarki jest nadal objętość bębna. Jednak modele o jednakowej objętości mogą różnić się mocą, a planowane warunki pracy muszą być brane pod uwagę w celu określenia najlepszej opcji.

Tak więc „sufit” pod względem mocy dla małych betoniarek o pojemności do 130 litrów, zaprojektowanych do użytku w indywidualnej konstrukcji, jest uważany za 700-800 W - to wystarcza do normalnej pracy bez zbędnych kosztów energii elektrycznej. Jeśli potrzebujesz ciągłej pracy przez 10 godzin lub dłużej, warto zwrócić uwagę na mocniejsze modele. Zaleca się również posiadanie rezerwy mocy, jeśli betonomieszarka ma być używana w niestabilnych sieciach, gdzie możliwe są spadki napięcia.

Urządzenie mocujące bęben wpływa na zasadę i wygodę rozładunku gotowej mieszanki z betoniarki.

- Instrukcja. Ręczne koło skrętne w konstrukcji betoniarki. Aby rozładować mieszankę, pociągnij ją do siebie, po poluzowaniu obróć bęben do wymaganego kąta nachylenia betoniarki i zwolnij koło. W takim przypadku ładunek spada na ręce.

- Stopa. Koło obrotowe do regulacji kąta nachylenia bębna w konstrukcji blokady nożnej jest uzupełnione kołkiem lub pedałem w kształcie litery L, którego wystająca część jest dociskana stopą. Zaletą tego rozwiązania jest to, że aby osłabić mechanizm mocowania bębna, należy przyłożyć siłę do wciśnięcia „pogrzebacza”, a ręce mają minimalne obciążenie.