Sposób mocowania w samochodzie, przewidziany w konstrukcji bezprzewodowej ładowarki samochodowej (patrz „Rodzaj”).
Główne sposoby takiego mocowania to:
na przyssawce,
na kratce otworu wentylacyjnego i
na powierzchni klejącej. Istnieją urządzenia, które łączą kilka wariantów jednocześnie - na przykład na przyssawce i na kratce za pomocą uchwytu. Jednocześnie w niektórych modelach zestaw początkowo zawiera różne rodzaje elementów złącznych, w innych sposób mocowania zależy od modyfikacji; te niuanse należy wyjaśnić przy wyborze. Jeśli chodzi o cechy każdego z poszczególnych typów mocowań, są one następujące:
— Przyssawka. Przyssawka umożliwia zamontowanie urządzenia na desce rozdzielczej, przedniej szybie lub innej stosunkowo płaskiej powierzchni. Co więcej, w przeciwieństwie do naklejki, taki uchwyt jest wielokrotnego użytku. Przyssawki jednak są generalnie mniej niezawodne, a na szorstkich i teksturowanych powierzchniach nie trzymają się dobrze, a nawet nie trzymają się wcale. W związku z tym takie uchwyty są często przewidziane jako dodatek do mocowania na kratce (lub jako jedna z alternatywnych opcji mocowania z zestawu wraz z uchwytem).
— Na kratce. Mocowanie do kratki otworu wentylacyjnego za pomocą uchwytu. Najpopularniejszy sposób montażu bezprzewodowych ładowarek samochodowych, jest szeroko stosowany zarówno pojedynczo, jak i w połączeniu z i
...nnymi opcjami. Wynika to z faktu, że uchwyty są proste, a jednocześnie bardzo niezawodne, a ponadto mogą być używane nieograniczoną liczbę razy; otwory wentylacyjne znajdują się na prawie każdej desce rozdzielczej i zwykle są wystarczająco wygodnie umieszczone dla bezprzewodowych ładowarek samochodowych.
— Powierzchnia klejąca. Mocowanie za pomocą specjalnej podkładki samoprzylepnej - podobne do montażu na taśmie dwustronnej (tylko w tym przypadku „taśma” jest wstępnie przymocowana do obudowy urządzenia, a przed montażem wystarczy usunąć folię ochronną z powierzchni klejącej). Ten rodzaj mocowania nadaje się zarówno do powierzchni całkowicie gładkich, jak i wytłaczanych, jest mocniejszy niż przyssawki, ale jest jednorazowy – nie jest łatwo wyjąć zainstalowane urządzenie, a samo mocowanie zazwyczaj nie zakłada ponownego użycia. Dlatego takie mocowania są rzadko używane w czystej postaci - najczęściej są dostarczane jako zapasowa (lub alternatywna) opcja do mocowania na kratce.Sposób mocowania smartfona do ładowarki.
W mocowania do smartfona są wyposażone przeważnie ładowarki samochodowe – wiele z nich pełni jednocześnie rolę uchwytu, pozwalając na zamocowanie gadżetu na desce rozdzielczej. Istnieją jednak również ładowarki „domowe” z tą funkcją. W modelach samochodowych głównymi metodami mocowania są
uchwyt ręczny,
czujnik zbliżeniowy (uchwyt dotykowy),
uchwyt magnetyczny oraz
mechanizm grawitacyjny. W modelach domowych jest też specjalny rodzaj uchwytów magnetycznych –
MagSafe. Oto opis każdej z tych opcji:
- Uchwyt. Najprostsze mocowanie mechaniczne: dwie sprężynowe szczęki dociskające urządzenie z boków. Kompatybilność „mechaniki” z konkretnym telefonem jest ograniczona jedynie wielkością obudowy; jednocześnie sama konstrukcja szczęk sprężynowych pozwala na regulację szerokości w określonych granicach, a w niektórych modelach przewidziana jest również dodatkowa regulacja szerokości. Dzięki temu zaciski są kompatybilne z szeroką gamą gadżetów, a jednocześnie są bardzo proste i niedrogie. Wadom tej opcji można przypisać nieco niższą niezawodność niż na przykład w mechanizmach grawitacyjnych: urządzenie znajdujące się w zwykłym zacisku z reguły nie jest podtrzymywane przez nic od dołu.
- Uchwyt grawitacyjny. Uchwyt tego typu zakrywa smartfon po bokach i na
...dole, podczas gdy dolna podpora działa jak czujnik spustu: gdy opada pod ciężarem gadżetu, boczne szczęki łączą się i ściskają urządzenie z boków. Wobec tego, aby wyjąć smartfon, musisz go lekko podnieść. Kompatybilność w takich zaciskach jest również ograniczona jedynie wielkością urządzenia; jednocześnie są zauważalnie bardziej niezawodne niż konwencjonalne uchwyty i są nieco łatwiejsze w użyciu, dzięki czemu są częściej spotykane.
- Magnes. Uchwyt w postaci mocnego magnesu trwałego. Takie zaciski są bardzo łatwe w użyciu, a także niezawodne i trwałe (w konstrukcji nie ma ruchomych części); ponadto nie mają ograniczeń co do wielkości ładowanego gadżetu. Z drugiej strony, magnesów dotyczą dwa inne ograniczenia - wagi (nie powinna być zbyt duża) i materiałów (nie każda obudowa, nawet metalowa, może być skutecznie magnesowana). I choć te punkty są brane pod uwagę w wielu urządzeniach z ładowaniem bezprzewodowym, to jednak możliwość korzystania z niego z konkretnym smartfonem (a tym bardziej z masywnym tabletem) należy doprecyzować osobno.
- Czujnik zbliżeniowy (uchwyt dotykowy). Uchwyt automatyczny z elektronicznym czujnikiem, który rozpoznaje zbliżanie się gadżetu lub ręki użytkownika. „Podczas zbliżenia” szczęki zacisku same się rozchodzą, a po zainstalowaniu urządzenia się ściśkają; podczas wyjmowania smartfona zacisk reaguje na dłoń użytkownika i odłącza mocowanie. Takie uchwyty są bardzo wygodne, ale stosunkowo złożone i drogie; ponadto mechanizm potrzebuje mocy do działania.
- Magnetyczny MagSafe. Uchwyt stosowany w ładowarkach do najnowszych wersji Apple iPhone. Jest to dysk magnetyczny, który mocuje się z tyłu smartfona. Oryginalna markowa ładowarka z MagSafe ma bardzo prostą konstrukcję - dysk z podłączonym do niego kablem. Jednak nawet ta konstrukcja zapewnia dodatkową wygodę: obracając dysk, możesz umieścić przewód z boku urządzenia, gdzie nie będzie przeszkadzał, gdy trzymasz go w rękach. Umożliwia to wygodne korzystanie ze smartfona (na przykład granie w gry) podczas ładowania. Dostępne są inne ładowarki MagSafe, w tym marki innych firm; wciąż jest stosunkowo niewiele takich urządzeń, ale można się spodziewać, że w najbliższej przyszłości sytuacja ulegnie zmianie.
